Pages

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2022

Μια αναφορά στην χριστιανική ρήση "αγαπάτε αλλήλους"

Πηγή: Το πόνημα του Νεοκλή Ρούσσου "Αρθρα & μελέται επί του  Χριστιανικού φαινομένου"

  ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ

Αυτές οι δυο λέξεις αποτελούν μια παροιμιώδη χριστιανική φράση την οποία χρησιμοποιούν πολλοί για να μας αποδείξουν ότι το μήνυμα του Χριστιανισμού είναι η αγάπη, ότι η εντολή της αγάπης είναι η υπέρτατη εντολή και ότι ο Χριστιανισμός είναι η κατ’ εξοχήν θρησκεία της αγάπης.

Αυτή η φράση, ως έχει, εμφανίζεται μόνον στα εξής δύο κείμενα του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου όπου ο Χριστός εν μέσω «θεολογικών» λόγων στα κεφάλαια 13 και 15 λέγει:

Ιωάννης 13: 34-35, «εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους. εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί έστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις.».

Ιωάννης 15: 11-17, «Ταύτα λελάληκα υμίν ίνα η χαρά η εμή εν υμίν μείνη και η χαρά υμών πληρωθή. αύτη εστίν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς. μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θή υπέρ των φίλων αυτού. υμείς φίλοι μου έστε, εάν ποιήτε όσα εγώ εντέλλομαι υμίν. ουκέτι υμάς λέγω δούλους, ότι ο δούλος ουκ οίδε τι ποιεί αυτού ο κύριος· υμάς δε είρηκα φίλους, ότι πάντα ά ήκουσα παρά του πατρός μου εγνώρισα υμίν. ουχ υμείς με εξελέξασθε, αλλ' εγώ εξελεξάμην υμάς, καί έθηκα υμάς ίνα υμείς υπάγητε και καρπόν φέρητε, καί ο καρπός υμών μένη, ίνα ό,τι αν αιτήσητε τόν πατέρα εν τω ονόματί μου, δω υμίν. Ταύτα εντέλλομαι υμίν, ίνα αγαπάτε αλλήλους.».

Ας κοιτάξομε προσεκτικά τα κείμενα αυτά. Απ’ αυτά βλέπομε ότι, την εντολήν αυτή ο Χριστός την δίνει στους μαθητές του και για του τους μαθητές τους, και ότι είναι μια καινούργια εντολή: «Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως και εγώ αγάπησα εσάς. Έτσι θα γνωρίζουν όλοι ότι είστε μαθητές μου.». Περίεργο! Δεν την ήξεραν νωρίτερα;

Εδώ ο Χριστός τονίζει καθαρά και μόνο στους μαθητές του «αγαπάτε αλλήλους». Δεν τους είπε να αγαπάνε όλο τον κόσμο αδιακρίτως, αυτούς που δεν γνωρίζουν και αυτούς που διαφέρουν! Η νέα εντολή είναι σαφής και δεν έχει να κάνει με τον καθολικό χαρακτήρα της γενικής αγάπης ως Πλατωνικής Ιδέας. Ούτε υπονοείται η αγάπη όλων των ανθρώπων για όλους τους ανθρώπους. 

Στον Λουκά 19: 27 λέγει: «πλήν τους εχθρούς μου εκείνους, τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαι επ’ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου». 

Είναι λοιπόν μια εσωτερική εντολή, δηλαδή εντολή διά τους εντός της ομάδος των μαθητών. Εκ των υστέρων και κατ’ επέκταση γίνεται εντολή και γι’ αυτούς που θέλησαν να γίνουν μαθητές κατά τις επιταγές του Χριστιανισμού. Είναι δηλαδή εντολή προς τους Χριστιανούς και για τους Χριστιανούς.

Μπορεί η εντολή αυτή, όπως ανακοινώνεται, να ήταν καινούργια γι’ αυτήν την ομάδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν την είχαν σκεφτεί και προφέρει πριν από την χριστιανική μεσσιανική κίνηση. Οι Στωικοί, οι Πλατωνικοί, ο Κικέρων και άλλα φιλοσοφικά ρεύματα είχαν διακηρύξει την αγάπη πολύ πριν από τα Ευαγγέλια είτε με μερικό είτε με καθολικό ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Η έννοια της αγάπης είτε εντός μιας ομάδας είτε καθολικά υπήρχε ήδη. Δεν την πρωτοδίδαξε ο Χριστός στην ανθρωπότητα. Η ιδέα της αγάπης ήταν ήδη γνωστή.

Η Ιστορία μας διδάσκει ότι η αγάπη των Χριστιανών για τους Χριστιανούς είναι ότι χειρότερο παράδειγμα υπάρχει κατά της εννοίας της αγάπης. Με αυτό βεβαίως εννοούμε όλα όσα συνέβησαν ανάμεσα στις διάφορες χριστιανικές αιρέσεις και σχίσματα. Η δε αγάπη των Χριστιανών για μη Χριστιανούς ξεπέρασε κάθε όριο φαντασίας σε εκδίκηση και θηριωδία. 

Τί να πρωτοπούμε...! Όλα αυτά είναι τόσο γνωστά και καταγεγραμμένα που δεν θα καταπιαστούμε μαζί τους. 

1 σχόλιο:

  1. Aπό αρχαιοτάτων χρόνων προερχόμενο, αλλά μου το θυμίσατε...

    Ευτυχώς για όλους εμάς, η κυβέρνησή σέβεται τα Θεία και τηρεί τις δέκα εντολές (με μικρές παραλλαγές και εξαιρέσεις):

    1. Εγώ ειμί ο Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού∙ εξαιρείται το Μνημόνιο που έχει γίνει ο πραγματικός Κύριος και ο Θεός μας, διαφεντεύοντας με τις επιταγές του τις ζωές όλων μας.
    2. Ου ποιήσεις σε αυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υπό κάτω της γης∙ εξαιρούνται οι στόχοι του Μνημονίου που έχουν προσωρινά (sic) μετατρέψει τις περίφημες «αγορές» σε ποθητό είδωλο στο οποίο οφείλουμε να προσκυνάμε.
    3. Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω∙ εξαιρείται ο επικεφαλής των ανόητων που μας κυβερνούν, ο οποίος κατεξαίρεσιν, ίσως και λόγω της εικαζόμενης ψυχοπαθολογικής του κατάστασης, συνομιλεί με Αυτόν!
    4. Μνήσθητι την ημέραν του Σαββάτου αγιάζειν αυτήν, εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου∙ εξαιρούνται οι επιταγές που απορρέουν από το Μνημόνιο και επιβάλλουν την εργασία κατά την έβδομη μέρα.
    5. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης∙εξαιρούνται τα απτά αποτελέσματα του Μνημονίου και ατιμάζουν καθημερινά τους συνταξιούχους πατεράδες μας και τις ανήμπορες μανάδες μας.
    6. Ου φονεύσεις∙ εξαιρούνται οι συνέπειες που απορρέουν από το Μνημόνιο και που κάθε μέρα φονεύουν τους πιο αδύναμους από εμάς δίπλα στα μισοσβησμένα μαγκάλια και στους διάδρομους των ρημαγμένων δημόσιων νοσοκομείων μας.
    7. Ου μοιχεύσεις∙ εξαιρούνται οι πολιτικές που απορρέουν από το Μνημόνιο και κάθε μέρα που ξημερώνει, κάθε νύχτα που σκοτεινιάζει, οδηγούν όλο και περισσότερους από εμάς στηνεκπόρνευση
    8. Ου κλέψεις∙ εξαιρούνται οι εντολές που απορρεόυν από το Μνημόνιο, που κλέβουν τα όνειρά μας.
    9. Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή∙ εξαιρούνται οι Ολετήρες που μας κυβερνούν, οι επιφορτισμένοι με την εφαρμογή του Μνημονίου ψευδόμενοι εναντίον μας ασύστολα, αδιάλειπτα και εν χορώ.
    10. Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί∙ εξαιρούνται οι ανάξιοι κυβερνήτες μας, που κατ’ επιταγή του Μνημονίου νομοθετούν, επιβουλευόμενοι ο,τιδήποτε δεν τους ανήκει, δημόσιο και ιδιωτικό, προκειμένου να εξυπηρετηθεί ένα χρέος που οι ίδιοι δημιούργησαν και το οποίο είναι ειδεχθές γιατί δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και ύποπτο γιατί δεν έχει ελεγχθεί.

    Αυτοί είναι οι θεοσεβούμενοι σταυρωτήδες μας! Κι εμείς τους ανεχόμαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή