Πηγή: Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1949 - 1968 Β' Τόμος
Την 1.2.1962 ο Νίκος Ζαχαριάδης ταχυδρόμησε στην ελληνική πρεσβεία στη Μόσχα την ακόλουθη επιστολή - αίτημα, που προοριζόταν για τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθήνας.
Η επιστολή δεν έφτασε στον Ελληνα πρέσβη, γι' αυτό και ο Ζαχαριάδης πήγε στην πρεσβεία στις 10 Μάρτη και την παρέδωσε προσωπικά στον πρέσβη:
«Παρακαλώ να μου γνωρίσετε αν εκκρεμούν ενάντιά μου κατηγορίες για την κομμουνιστική, επαναστατική μου δράση ενάντια στην αστοτσιφλικάδικη Αντίδραση και στην υποδούλωση της Ελλάδας στον ξένο, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Πιστεύω ότι, στις κρίσιμες στιγμές που περνά ο λαός και η Ελλάδα, και η παραμικρή συμβολή στον αγώνα του ελληνικού λαού για τη Δημοκρατία, την Ειρήνη, την Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό, για την υπεράσπιση της τύχης και των επαναστατικών παραδόσεων του λαού μας, είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.
Εφ' όσον ενάντιά μου εκκρεμούν κατηγορίες και εφ' όσον θα μου επιτραπεί, είμαι έτοιμος να γυρίσω στην Ελλάδα για να τις αντιμετωπίσω και ανατρέψω ακόμα μια φορά και μπροστά στην καραμανλική (ελληνική) δικαιοσύνη, για να επιβεβαιώσω ακόμα μια φορά την απόλυτη προσήλωσή μου στην υπόθεση του λαού πούμε γέννησε, ανέδειξε και μου 'δωσε την τιμή να με συγκαταλέξει στις γραμμές του σαν αγωνιστή του.»
(Βλ. Πέτρος Ανταίος, Ν. Ζαχαριάδης. «Θύτης και Θύμα», σελ. 278, εκδ. «Φυτράκη», Αθήνα, 1991.)
Στις 8.4.1962 δόθηκε στον Ζαχαριάδη κατηγορηματικά αρνητική απάντηση.
Το ίδιο αίτημα υπέβαλε με γράμμα του προς την ΚΕ του ΚΚΣΕ το Μάρτη του 1962:
«...Ζήτησα να μου επιτραπεί να κατέβω στην Ελλάδα, για να υπερασπίσω την κομμουνιστική κομματική, επαναστατική τιμή μου απ' τη συκοφαντία και την κατασπίλωση». Πήρε την προφορική απάντηση πως η ΚΕ του ΚΚΣΕ δε θεωρεί σκόπιμο σε αυτές τις συνθήκες το γυρισμό του Ζαχαριάδη στην Ελλάδα.
Επίσης, στις 6.4.1964, πάλι μέσω της ελληνικής πρεσβείας, έστειλε στον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου το ακόλουθο γράμμα:
«Παρακαλώ όπως μου επιτρέψετε να γυρίσω στην Ελλάδα. Οι λόγοι για την αίτησή μου αφτή παραμένουν οι ίδιοι, όπως τους έκθεσα στο γράμμα μου προς τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών της 1.2.62.»
Σε σημείωμα που υπογράφεται από τους Μ. Παρτσαλίδη και Λ. Στρίγκο, με ημερομηνία 4.5.1967, μετά από τη συνάντηση με τους Σουσλόφ, Πέλσε και Ουλιανόφσκι, γίνεται η εξής αναφορά σχετικά με τον Ν. Ζαχαριάδη:
«Στο τέλος μίλησε για το νέο εκβιασμό που επιχειρεί εναντίον του Κόμματος ο Ζαχαριάδης και υπογράμμισε πως η υπόθεση, και κατά τη γνώμη του ΠΓ του ΚΚΕ, πρέπει ν' αντιμετωπιστεί από κοινού από τα δύο Κόμματα. Ο σ. Σουσλόφ που μίλησε ύστερ' από τον σ. Κολιγιάννη αναφέρθηκε (...) και στο ζήτημα Ζαχαριάδη. Για τον Ζαχαριάδη σημείωσε πως το βασικό πρόβλημα που βάζει θα το λύσει, βέβαια, το ΚΚΕ.»
Αποκήρυξε τον Άρη και μαζί μ' αυτόν ολόκληρη την εαμικη αντίσταση, επέβαλε στον ΔΣΕ πόλεμο τακτικού στρατού αντί αντάρτικου, έθεσε το όπλο πάρα πόδας θέλοντας να αποκρύψει την ήττα, κατηγόρησε τον Πλουμπιδη για πράκτορα των Αμερικανών. Πολύ αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ποτέ δεν θα μάθουμε αλήθειες μια και φρόντισε ο Φλωράκης να κάψει τον φάκελό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα τα ερωτηματικα και οι αμφιβολιες που προεκυψαν σε βαρος
ΑπάντησηΔιαγραφήτου Ζαχαριαδη ειναι κατασκευασματα της ρεβιζιονιστικης κλικας
του Κρεμλινου και των διορισμενων λακεδων του ψευτοΚΚΕ