Α. Σταματόπουλος: "Να τους διώξουμε, δεν υπάρχει άλλη λύση"

Ένα χρόνο επιστρατευμένοι έκλεισαν πριν λίγες μέρες οι εργαζόμενοι στο μετρό και σε συγκέντρωση που οργάνωσαν στο Σύνταγμα δήλωσαν αφενός «περήφανοι» για την αγωνιστική τους στάση, αφετέρου επεσήμαναν σε ενημέρωση που έκαναν προς το επιβατικό κοινό, την ανάγκη να διευρυνθεί η αντίσταση στην πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση, ώστε να ανατραπεί η κατάσταση «μη δημοκρατίας» όπως την χαρακτήρισαν.

Στην εφημερίδα «Δρόμος της Αριστεράς μίλησε ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών, Αντώνης Σταματόπουλος που προχώρησε ένα βήμα παρακάτω δηλώνοντας ότι είναι καιρός να διευρυνθεί στους εργατικούς χώρους η αντίσταση, με σκοπό να φύγει επιτέλους η καταστροφική κυβέρνηση και η πολιτική της από τον τόπο.

- Κύριε Σταματόπουλε, είστε ένα χρόνο επιστρατευμένοι και οργανώσατε μια απεργιακή συγκέντρωση στο κτίριο της ΣΤΑΣΥ. Ποιο είναι το επίδικό της;

Είμαστε ένα χρόνο επιστρατευμένοι και υπό τον φόβο των απολύσεων ή της διαθεσιμότητα. Η αντιδημοκρατική τρικομματική τότε, δικομματική τώρα κυβέρνηση, επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο μια μερίδα εργαζομένων που πάει κόντρα σε όλους τους μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού που αυτή χρησιμοποιεί. Εμείς παρόλα αυτά παραμένουμε εδώ και αγωνιζόμαστε ενάντια στις αντεργατικές και τις γενοκτόνες πολιτικές που η κυβέρνηση ακολουθεί, με όποιον τρόπο μπορούμε. 

Αν και σε επιστράτευση, έχουμε συμμετάσχει στις πιο πρόσφατες απεργίες της ΓΣΣΕ και δηλώνουμε ευθαρσώς ότι δεν φοβόμαστε την τρομοκρατία τους. Θέλουμε να είμαστε, και αυτό είναι σύμφωνη γνώμη όλων, ένα σωματείο αγωνιστικό προς την κοινωνία. Από τον καιρό των πλατεών κρατούσαμε σε πείσμα όλων τα ρολά του ΜΕΤΡΟ ανοιχτά, βοηθώντας όπου και όσο μπορούσαμε, μετατρέποντας αν θυμάστε το ΜΕΤΡΟ στο Σύνταγμα σε χώρο νοσηλείας των τραυματιών από την αστυνομική βία. Οι κυβερνώντες αυτό που είναι που τρέμουν και γι’ αυτό φοβήθηκαν για την αποδοχή του αγώνα μας από το κοινό. Χρησιμοποίησαν τα ΜΜΕ κι όλους μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού για να πνίξουν τον αγώνα μας, του σωματείου και μεμονωμένων συνδικαλιστών. Και μας επιστράτευσαν ύστερα από μακρόχρονο αγώνα.

- Αυτή τη στιγμή, ένα χρόνο μετά, με ποια συνδικαλιστικά μέσα και με ποιο συνδικαλιστικό μήνυμα συνεχίζει τον αγώνα το ΣΕΛΜΑ;

Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε και θέλουμε να το γνωρίζουν όλοι, συνδικαλιστές από άλλα σωματεία του χώρου, εργαζόμενοι και επιβάτες, είναι ότι εμείς δεν έχουμε σταματήσει τον αγώνα ούτε μια μέρα. Αν και εκρεμεί πάνω απ’ το κεφάλι μας η απόλυση ή η διαθεσιμότητα, όντας σε επιστράτευση, εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα. Πριν λίγο καιρό προχωρήσαμε σε διαμαρτυρία στο κέντρο της οδού Αθηνάς και αμέσως επιστρατεύτηκαν τα ΜΑΤ και μας χτύπησαν ανηλεώς . Επειδή εμφανιζόμαστε αποφασισμένοι να πάμε κόντρα στο σύστημα που θέλουν  να επιβάλλουν εκείνοι επιστρατεύουν όποιο μέσω εκφοβισμού έχουν. 

Αυτό πρέπει να καταλάβουν οι εργαζόμενοι σ’ όλους τους κλάδους. Φοβούνται την αντίδραση και τον αγώνα. Γι’ αυτό κι εμείς καλούμαι όλες τις συλλογικότητες ή τους φορείς που αντιλαμβάνονται αυτή την πραγματικότητα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, και αξιοποιώντας όποιο συνδικαλιστικό μέσο μας έχει απομείνει, αλλά και μαζί με την κοινωνία που αντιδρά μεμονωμένα να σπάσουμε τη μη δημοκρατία τους. Να τους διώξουμε δεν υπάρχει άλλη λύση.

- Θεωρείτε ότι ένα χρόνο μετά και σε κλίμα γενικής απαγόρευσης των συγκεντρώσεων,  όπως τείνει να επιβληθεί, ο κόσμος, οι επιβάτες-χρήστες του ΜΕΤΡΟ έχουν την ίδια στάση απέναντι στον αγώνα σας όσο και ένα χρόνο πριν;

Είναι πραγματικά συγκινητικό για όσους επιμένουν σ’ αυτό τον αγώνα, το πόσο στήριξη έχουμε λάβει απ’ τον ίδιο τον κόσμο. Ακόμα και μερίδα επαγγελματιών που πριν ένα χρόνο δυσφορούσε με τις απεργίες μας – βλέπε εμποροβιοτέχνες του κέντρου- αυτή τη στιγμή και οι ίδιοι αναγνωρίζουν πως σαφώς δεν έφταιγε το κλειστό ΜΕΤΡΟ για τα άδεια μαγαζιά τους, αλλά οι πολιτικές που ακολουθούνται. Κάθε φορά, εδώ και ένα χρόνο, που σηκώνουμε πανό του σωματείου σε συγκεντρώσεις και πορείες ακόμη και στην πρόσφατη «απαγορευμένη» λόγω της ελληνικής προεδρίας , η αποδοχή των συναγωνιστών απεργών είναι συγκινητική, γιατί αναγνωρίζουν ότι επιμένουμε και είμαστε συσπειρωμένοι γύρω απ’ το σωματείο μας. Τους ευχαριστούμε γι’ αυτό, γιατί μας δίνει δύναμη και για να συνεχίσουμε και εκτιμούμε ότι δίνουμε και ένα μήνυμα στους υπόλοιπους κλάδους εργαζομένων.