Ακροδεξιά ολισθήματα

Η επιμονή του γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Τάκη Μπαλτάκου, πως η διάταξη που προβλέπει την αυτόματη απέλαση όσων μεταναστών δηλώνουν «ψευδώς» ότι κακοποιήθηκαν από ένστολα όργανα θα επανέλθει σε κάποιο άλλο νομοσχέδιο, φανερώνει αφενός την ακροδεξιά ολίσθηση της κυβέρνησης και αφετέρου τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού σε αυτήν.

Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε σύγχυση, δεν ξεχνά ωστόσο τα δεκανίκια του όποτε τα χρειάζεται. Αυτά δεν είναι άλλα από τη στροφή των κυβερνήσεων σε αυθαιρεσία και καταστολή, με τη βοήθεια παρακρατικών, παρεκκλησιαστικών και άλλων σκοτεινών φορέων.

Οι μισοί της Νέας Δημοκρατίας, που προφανώς εκφράζονται από τον κατά δήλωσή του αντικομμουνιστή Τάκη Μπαλτάκο, κοιτάζουν με καλό μάτι τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής και οι άλλοι μισοί έχουν επιλέξει να τύχουν της εύνοιας του κεντρώου χώρου, που όμως είναι ένα ζητούμενο, έτσι που ο χώρος αυτός διεκδικείται από τον κάθε πολιτικά άστεγο, εκ δεξιών και εξ ευωνύμων. Η στροφή προς τον κεντρώο χώρο υποτίθεται ότι είχε γίνει από τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και την Ντόρα Μπακογιάννη, η γνώμη των οποίων δεν φαίνεται να επηρεάζει την κυβερνητική πολιτική και τις αποφάσεις της κυβέρνησης.

Με δεδομένο ότι αρκετοί βουλευτές της Χρυσής Αυγής είναι στη φυλακή, ο ακροδεξιός γενικός γραμματέας καλοβλέπει την πιθανότητα να ελκύσει τους ψηφοφόρους του ναζιστικού κόμματος καθορίζοντας έτσι αποφασιστικά τη μελλοντική πορεία της Νέας Δημοκρατίας, ενός κόμματος με αρκετές περγαμηνές αντιδημοκρατικών και αντιλαϊκών πολιτικών. Είναι ένα από τα χειρότερα σενάρια για το πολιτικό μέλλον της χώρας, για τα δικαιώματα του πολίτη αλλά και τη θέση της Ελλάδας στον νέο γεωπολιτικό χάρτη που διαμορφώνεται μέσα από εθνικιστικές και ακροδεξιές εξάρσεις σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σε μια συγκυρία που ο πρωθυπουργός στοχάζεται για αλλαγή του ονόματος του κόμματος του και ριζοσπαστική ανανέωση των κυβερνητικών στελεχών, μπας και σώσει ό,τι μπορεί να περισωθεί, ως λύση σωτηρίας φαντάζει η προσέγγιση των ακροδεξιών ψηφοφόρων. Ο Μπαλτάκος δείχνει τον δρόμο χωρίς να δέχεται κριτική από το καραμανλικό στρατόπεδο, εκτός της Ντόρας Μπακογιάννη.

Τούτο σημαίνει ότι μια «καθαρόαιμη» Δεξιά τείνει να επανασυσταθεί, παραμερίζοντας την κοινωνική δυσφορία και τις αντιδράσεις του νομικού και πολιτικού κόσμου. Χρειάζεται άρα επαγρύπνηση όχι μόνο από τα μέσα ενημέρωσης και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και από τους ίδιους τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας. Ολοι οι πολίτες, από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, πρέπει να απορρίψουν κατηγορηματικά κάθε ολοκληρωτισμό.

Πηγή: "Εφημερίδα των Συντακτών"