Παρακολουθώντας τις δημόσιες τοποθετήσεις και αντιπαραθέσεις σε θέματα πολιτικής, ιστορίας, τέχνης κ.λπ., συχνά διαπιστώνω ότι σερνόμαστε στο γήπεδο των αντιπάλων μας και παίζουμε με τους δικούς τους όρους, που ούτε δίκαιοι είναι ούτε αντικειμενικοί. Πώς θα μπορέσουμε, άραγε, να ξεφύγουμε από τη Μονόπολη τους και να υποστηρίξουμε μια άλλη θεώρηση των πραγμάτων κοιτώντας τον κόσμο λιγότερο από πάνω προς τα κάτω και περισσότερο από κάτω προς τα πάνω;
Στην πολιτική, ελέγχοντας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης καθορίζουν την «ατζέντα» και μας επιβάλλουν να συζητάμε αυτά που επιλέγουν και ιεραρχούν, με τους όρους που αυτοί καθορίζουν μέσω των στημένων δημοσιογράφων. Το ίδιο, όμως, συμβαίνει και σε άλλους τομείς του δημόσιου λόγου, π.χ. στην εκπαίδευση, όπου οι κυρίαρχες δυνάμεις, με την ύλη τους κρύβουν και διαστρέφουν τα γεγονότα και το ρεζουμέ της ιστορίας. Ακόμα και στην τριτοβάθμια όπου υπάρχουν μεγαλύτερες ελευθερίες. Κι αυτό γίνεται όχι απαραιτήτως με αναμάσημα των στερεοτύπων.
Ακούμε πανεπιστημιακούς που ενώ κάνουν διαφορετικές ερμηνείες και κατατάξεις δεν μπορούν να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της κυρίαρχης μεθόδου. Με αυτό το σκεπτικό, στο Νοσό-τρος, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Έθνος και Πολιτική, μετά τις τοποθετήσεις των ειδικών, με θέμα ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου