"Θα πήγαινα ξανά, για να πολεμήσω τον Κομμουνισμό". "Πήγα γιατί θα είχα όσα λεφτά ήθελα". Δυο λόγοι που τα "σκυλιά του πολέμου", οι μισθοφόροι είχαν δηλώσει πως πήγαν να πολεμήσουν στην Αγκόλα τη δεκαετία του 1970.
Πολλοί από αυτούς πρόλαβαν και γύρισαν στην Αγγλία, τις ΗΠΑ και τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες που τους έστειλαν για να σκοτώσουν τους Μαρξιστές στην Αγκόλα. Το 1/4 όμως πλήρωσαν τα στυγερά τους εγκλήματα. Εγκλήματα όπως βιασμοί, βασανιστήρια, λεηλασίες, πυρπολήσεις, σφαγές αμάχων και αιχμαλώτων.
Υπάρχουν πολλοί μύθοι ανάμεσα στους ακροδεξιούς. Ότι τότε πχ οι Κομμουνιστές νίκησαν "επειδή είχαν τανκς και άλλα βαριά όπλα από την ΕΣΣΔ", επειδή πολλοί μισθοφόροι ήταν "άπειροι" και άλλα τέτοια.
Κατ' αρχήν οι δεξιοί (FLNA) που επιστράτευσαν τους μισθοφόρους είχαν, εκτός από τα χρήματα της Δύσης και το στρατό της Ν. Αφρικής, που ήταν από τους ισχυρότερους. Οι δε μισθοφόροι ήταν διαλεγμένοι στυγνοί εγκληματίες. Για έναν από αυτούς θα μιλήσουμε σήμερα.
Ο «συνταγματάρχης Callan», κατά κόσμο Κώστας Γεωργίου και οι μισθοφόροι του δικάστηκαν κι εκτελέστηκαν στην Αγκόλα για εγκλήματα πολέμου. Αν και Κύπριος στην καταγωγή, γεννήθηκε εκεί το 1951, ο Γεωργίου θεωρούσε τον εαυτό του Βρετανό. Ήταν ακροδεξιός ρατσιστής και παράφρονας σαδιστής.
Ότι πρέπει δηλαδή για αξιωματικό του Βρετανικού Στρατού.
Κατατάχθηκε στο στρατό και υπηρέτησε στο 1ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών του Συντάγματος της Βορείου Ιρλανδίας. Ήταν μια μονάδα στην οποία το Λονδίνο έστελνε τους πιο αδίστακτους, για να πολεμήσουν τους Καθολικούς. Του αποδόθηκαν εύσημα, διακρίσεις και έγινε σωματοφύλακας του διοικητή, καθώς εθεάθη να πυροβολεί τουλάχιστον 26 φορές κατά αμάχων!
Αργότερα όμως αποστρατεύτηκε ατιμωτικά, αλλά στις 2/12/1975 "πιάνει ξανά δουλειά" ως ο πρώτος Βρετανός μισθοφόρος στην Αγκόλα.
Έφτασε στην Αγκόλα ως άμισθος νοσοκόμος αλλά προήχθη γρήγορα χάρη στο ταλέντο του, να εκτελεί και να βασανίζει αιχμαλώτους. Ο Γεωργίου άρχισε να δείχνει σημάδια παράνοιας κι αυταρχικότητας απέναντι και στους ίδιους του τους άντρες, εκτελώντας Αφρικανούς στρατιώτες.
Μέχρι εδώ τα πήγαινε καλά, οι λευκοί ιμπεριαλιστές σκοτίστηκαν για τους "μαύρους". Όμως το παράκανε. Εκτέλεσε και 14 Βρετανούς κατάλευκους, που ήθελαν "να την κάνουν", να γυρίσουν πίσω, καθώς τα πράγματα δεν ήταν όπως τα φαντάζονταν: Οι Κομμουνιστές ήταν (άκουσον - άκουσον) οπλισμένοι, ενώ είχαν μεγάλες επιτυχίες στις μάχες.
Ο Γεωργίου, έγδυσε και πυροβόλησε όσους ήθελαν να επιστρέψουν, πράγμα που έκανε πολλές φορές πριν με αμάχους, αιχμαλώτους κλπ. Δεν βασάνισε όμως πολύ τους λευκούς, όπως συνήθιζε, αυτό είναι αλήθεια.
Τελικά τραυματίστηκε ελαφρά, έτσι τον έπιασαν οι Κομμουνιστές. Κι αντί να τον εκτελέσουν αμέσως, όπως έκαναν οι Δεξιοί τους εχθρούς τους, τον πήγαν σε δίκαιη δίκη. Εκεί, ανέλαβε όλη την ευθύνη για τους άντρες του, χωρίς να θέλει να απαντήσει σε τίποτε άλλο.
Οι Δυτικοί δημοσιογράφοι βέβαια ρωτούσαν συνεχώς για τους λευκούς μισθοφόρους και όχι για τους Αφρικανούς αμάχους. Καθένας με τον πόνο του.
"Ήταν λιποτάκτες, πήγαν να κλέψουν εφόδια, πυροβόλησαν κι αυτοί" ήταν κάποιες από τις λιγοστές απαντήσεις. Τουλάχιστον αυτός τιμωρήθηκε.
Για την ιστορία όσοι μισθοφόροι εγκληματίες "γύρισαν στην πατρίδα", τη γλύτωσαν. Και δεν γύρισαν σαν πρόσφυγες, αλλά όπως έφυγαν: Στην πρώτη θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου