Ν. Γκάτσος: Ενας αληθινός λαϊκός ποιητής -στιχουργός. "Εφυγε" σαν σήμερα το 1992

Σαν σήμερα το 1992 αφήνει την τελευταία του πνοή ένας αληθινός λαϊκός ποιητής -στιχουργός, τα έργα του οποίου άφησαν το ανεξίτηλο στίγμα τους στον ελληνικό μουσικό - και όχι μόνο - πολιτισμό. Αναφερόμαστε στον Νίκο Γκάτσο.

Αν και εξέδωσε μια μόνο ποιητική συλλογή, την «Αμοργό», (το 1943 στην διάρκεια της κατοχής) το έργο του αυτό αρκεί για να τον κατατάξει στο χώρο των σημαντικότερων Ελλήνων ποιητών.  Εμελλε να σημαδέψει τη σύγχρονη ελληνική ποίηση - καθώς και μεμονωμένα ποιήματα του που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά- και να επηρεάσει σημαντικά ομότεχνους του.

Από και και πέρα υπήρξε κορυφαίος στιχουργός. Εργα του μελοποίησαν πολλοί από τους σημαντικότερους συνθέτες μας, όπως οι Μ. Χατζιδάκις, -ήταν και αδελφικός του φίλος- Μ. Θεοδωράκης, Στ. Ξαρχάκος, Δ. Μούτσης, Λ. Κηλαηδόνης, Χ. Χάλαρης κ.ά.

Δεν νομίζουμε ότι μπορούμε να προσθέσουμε περισσότερα απ' όσα παρακολουθούμε στο αφιέρωμα που έκανε η ΕΡΤ σ' αυτόν τον μεγάλο δημιουργό.

Να προσθέσουμε μόνο ότι αυτός ο καλλιτέχνης αν και δεν είχε έντονη παρουσία στην πολιτική ζωή του τόπου μας, η Απριλιανή δικτατορία  «Πάει ο καιρός»… …«Πάει ο καιρός πάει ο καιρός που ήταν ο κόσμος δροσερός και καθ' αυγή ξεκινούσε μια πληγή για να ποτίσει όλη τη γη...».
Μετά την πτώση της χούντας ο ποιητής όμως θα απαντήσει: «Ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός πάνου στου κόσμου την πληγή ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός να ξαναχτίσετε τη γη...».

 Οπως μάλιστα είχε δηλώσει σε συνέντευξη της η Αγαθή Δημητρούκα, σύντροφος για πολλά χρόνια του Ν. Γκάτσου,  ο καλλιτέχνης αυτός ήταν πολιτικοποιημένος ως προς το εξής: πίστευε πως κάθε άνθρωπος που βρίσκεται κοντά στην τέχνη, που κάνει τέχνη, πρέπει και να βρίσκεται απέναντι από κάθε εξουσία. «Δεν μπορείς να πας με καμία κυβέρνηση», έλεγε, «γιατί, πάντα, κάθε κυβέρνηση θα αδικεί. Πρέπει να είσαι με τη μεριά του αδικημένου ή του κριτή, του απέναντι».

 Τα έργα του Ν. Γκάτσου κατέχουν εδώ και δεκαετίες μόνιμη θέση στην καρδιά του λαού μας.