Το γκαρσόνι κράτους και πλούσιων, η υποτίθεται ανεξάρτητη και διακριτή εξουσία που ονομάζεται «δικαιοσύνη» μας έφερε τον λογαριασμό. Ειλικρινά, ποιος μπορεί να πιστέψει ότι ο λόγος για τον οποίο μας φόρτωσαν κακούργημα και στην συνέχεια ζήτησαν 30 χιλιάδες ευρώ από το μέλος μας που συνελήφθη για να μην πάει φυλακή, ήταν μερικές μπογιές στον τοίχο ενός «μνημείου ιδιαίτερης πολιτιστικής αξίας»;
Και δεν μιλάμε για τον Παρθενώνα, ούτε για τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Μιλάμε για την Βουλή. Το τόπο που λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις που έχουν κάνει τις ζωές μιας ολόκληρης κοινωνίας τόσο μίζερες, τον τόπο που οι ισχυροί εξευτελίζουν τους ανίσχυρους. Έχει την σημασία του ότι ακόμα και η «δικαιοσύνη» το μόνο πρόβλημα που βρήκε στο να δέχεται επίθεση το κοινοβούλιο ήταν ότι έπαθε ζημιά ως μνημείο...
Η αλήθεια είναι ότι δεν φανταστήκαμε ότι η βουλή μπορεί να είναι «μνημείο ιδιαίτερης πολιτιστικής αξίας». Πώς άλλωστε επιτράπηκε ένα τέτοιο μνημείο να φθείρεται καθημερινά από την παρουσία των ανθρώπων της εξουσίας;
Αλλά και πώς έτυχε, λίγους μήνες πριν, μια δράκα ακροδεξιών στο Μακεδονικό συλλαλητήριο, να προκαλεί πολλαπλάσιες φθορές και να μην κατηγορηθεί κανείς τους για τίποτα;
Όσοι και όσες διαβάζουν αυτό το κείμενο, ειλικρινά, θα μπορούσαν να φανταστούν ότι μια επίθεση στην βουλή θα μπορούσε ποτέ να καταδικαστεί ποινικά για κάτι τέτοιο;
Ας μην κοροιδευόμαστε. Δεν μας ήρθε ο λογαριασμός για την συγκεκριμένη ενέργεια. Ούτε νοιάστηκε κανένας ανακριτής για τα δύο κιλά πλαστικό χρώμα που χρειάστηκε για να ξαναβαφτεί ο τοίχος.
Ο λογαριασμός μας ήρθε για τις δεκάδες δράσεις μας εδώ και πέντε χρόνια. Για όλους αυτούς από τον εσμό κράτους και κεφάλαιου που ξεμπροστιάσαμε, γιαυτούς που εκβιάσαμε να υποχωρήσουν, για τους ισχυρούς που ταράξαμε τον ύπνο τους.
Κι αν μιλήσουμε με όρους πολιτικής συγκυρίας ο λόγος αυτής της επίθεσης είναι ότι ο Σύριζα αποφάσισε να απαντήσει στις προκλήσεις της δεξιάς για το ζήτημα «νόμος και τάξη» λίγες μέρες πριν τις εκλογές.
Αφού εξασφάλισε με τις πρόσφατες ελεημοσύνες ότι οι άτολμοι αριστεροί ψηφοφόροι θα παραμείνουν στο μαντρί υπό τον φόβο μιας δεξιάς που δεν μπορεί να συγκρατήσει τα σάλια της για «φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις» αποφάσισε να βάλει χέρι και στους νοικοκυραίους. Αυτούς που ανησυχούν μεν για τις υπερβολές στον λόγο της ΝΔ αλλά τρομοκρατούνται από τα δελτία του ΣΚΑΙ για την «ανομία» και τους «νέους εαμοβούλγαρους» που απειλούν την τάξη.
Με απλά λόγια η δίωξη κατά του Ρουβίκωνα είναι το προεκλογικό αντίστοιχο της μισής σύνταξης φιλοδώρημα αλλά στο ζήτημα της καταστολής.
Για άλλη μια φορά να θαυμάσουμε την σιωπηλή αποτελεσματικότητα του νέου ΠΑΣΟΚ σε σύγκριση με τους δεξιούς κάφρους. Να θυμίσουμε ότι ο Σύριζα έχει κλείσει πολύ περισσότερες καταλήψεις από ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαζί. Και τώρα βλέπουμε πως φιλοδοξεί να τελειώσει και εμάς. Αντί όμως να σηκώσει πόλεμο με αντιτρομοκρατικούς νόμους και μαζικές συλλήψεις όπως θα έκανε η ΝΔ, αρχίζει να βάζει δεκάδες χιλιάδες ευρώ εγγυήσεις. Και δεν είναι μόνο το συλληφθέν μέλος μας.
Η ΓΑΔΑ διαρρέει ότι θα κατηγορηθούν άλλα τρία μέλη μας. Υπάρχει η πιθανότητα να πρέπει να μαζέψουμε 120 χιλιάδες ευρώ. Αστείο ποσό για πολλούς από όσους κατεβαίνουν υποψήφιοι ευρωβουλευτές, βουλευτές ή δήμαρχοι, αδιανόητο ποσό για όσους ζουν δουλεύοντας.
Θα πούμε μερικά πράγματα και καλό είναι να τα θυμούνται όλοι. Και το νέο ΠΑΣΟΚ και η παλιά Δεξιά.
Α. Την ίδια τακτική με τις υπέρογκες εγγυήσεις την είχε πρωτοεφαρμόσει ενάντια στο αναρχικό κίνημα ο Χρυσοχοϊδης αρχές του 2000. Μας ζόρισε, μας έπληξε αλλά εμείς συνεχίσαμε και μεγαλώσαμε. Ο Χρυσοχοϊδης όμως σαπίζει στον πολιτικό σκουπιδοντενεκέ.
Ο Τσίπρας εκτός από την πλατεία Κολωνακίου καλά θα κάνει να κοιτάει και προς τον ΧΥΤΑ της Φυλής.
Β. Θα προσπαθήσουμε να μαζέψουμε τα λεφτά στο εικοσαήμερο που έχουμε διορία. Μόνοι μας, με την βοήθεια του κινήματός που ανήκουμε, απευθυνόμενοι στην λαϊκή υποστήριξη αλλά και την διεθνή αλληλεγγύη.
Αν τα καταφέρουμε έχει και καλώς. Αν όχι, κάποιοι από εμάς θα πάνε μέσα. Το να πιστεύουν οι δεξιοί ότι κάτι τέτοιο θα μας σταματήσει είναι λογικό. Να το πιστεύουν όμως τα παλιά παράσιτα του κινήματος, ο πάλαι ποτέ «Συνασπισμός» είναι δείγμα πολιτικού αλτσχάιμερ.
Ξέρουν πολύ καλά τι έχει γίνει στο παρελθόν, ξέρουν ότι για εμάς η φυλακή όση ζημιά κι αν κάνει στις προσωπικές μας ζωές είναι ένας τόπος που ο αγώνας μπορεί να συνεχιστεί με νέες δυνατότητες. Θα πολεμήσουμε παράλληλα μέσα κι έξω από τις φυλακές, να μην έχει κανείς τους αμφιβολία
Γ. Εμείς έχουμε μια συγκεκριμένη στρατηγική. Ο πυρήνας της είναι η κινητοποίηση, η οργάνωση και ο αγώνας των ανθρώπων της τάξης μας, το ξύπνημα του κοιμώμενου λαϊκού γίγαντα. Το να ανοίξουμε στοχευμένο μέτωπο με συγκεκριμένες δυνάμεις του καθεστώτος μέχρι τώρα δεν ήταν στις προθέσεις μας.
Αλλά το γάντι θα το σηκώσουμε. Και μπορεί να είμαστε πιο αδύναμοι, χωρίς χρήματα και άκρες, αλλά έχουμε κάτι που δεν έχουν: την αφοσίωση στην υπόθεση της κοινωνικής βάσης, την πλήρη στράτευση στην ιδέα της επανάστασης και της κοινωνικής αλλαγής αλλά και δεκαετίες στην πρώτη γραμμή της μάχης. Και γιαυτό δεν έχουμε να χάσουμε πολλά.
Εμας οι φυλακές δεν μπορούν να μας τελειώσουν το έχουμε αποδείξει πολλές φορές. Αυτούς όμως οι εκλογές μπορούν να τους τελειώσουν. Και εκτός από αύριο εκλογές θα έρθουν και θα ξαναέρθουν. Να το θυμούνται αυτό κάθε φορά που σηκώνουν υπουργοί το τηλέφωνο για να δώσουν γραμμή στους δικαστικούς.
Δ. Είδαμε την εκστρατεία που άρχισε πάνω στο «πως βρήκε ο Ρουβίκωνας 30.000 Ευρώ». Δεν τα βρήκαμε, τα ψάχνουμε. Αλλά οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί που χρηματοδοτούνται από τα μαύρα ταμεία των καπιταλιστών, οι υποψήφιοι μετακλητοί των κομμάτων που παλεύουν για μια θέση καφετζή σε υπουργικά γραφεία δεν προκαλούν παρά μόνο την περιφρόνησή μας.
Κάτι ανέκδοτα τύπου Ψαριανού, κάτι βλαμμένες κυρίες, επικοινωνιολόγοι του περιβάλλοντος της Μπακογιάννενας, ας κοιμούνται εντελώς ήσυχοι. Ποτέ δεν θα χαλάγαμε πόρους για να ασχοληθούμε μαζί τους. Ας λένε ότι θέλουν για μας όλοι αυτοί.
Το μόνο που έχουν να φοβούνται είναι ότι μια στο τόσο θα τους ρεζιλεύουμε. Αλλωστε στον βούρκο που έμαθαν να ζουν αυτό τους είναι οικείο...
Ε. Οπως κι αν εξελιχθεί αυτή η κατάσταση, ακόμα κι αν επικεντρώσουμε σε συγκεκριμένες πολιτικές μονομαχίες ένα είναι βέβαιο. Δεν θα πάψουμε ποτέ να κάνουμε όσα κάνουμε. Θα είμαστε εδώ, στην πρώτη γραμμή του κοινωνικού πολέμου. Σάρκα από την σάρκα της εκμεταλλευόμενης και καταπιεζόμενης κοινωνίας θα βγάζουμε στη φόρα τους εχθρούς όλων μας, θα χτυπάμε την οικονομική και πολιτική κυριαρχία, θα ουρλιάζουμε στο αυτί της κοινωνικής βάσης μέχρι να ξυπνήσει.
Και κάποια στιγμή θα ξυπνήσει. Και τότε θα τους πάρει ο διάολος όλους αυτούς που τώρα νομίζουν ότι είναι ανίκητοι.
Αυτά για την ώρα και να είναι όλοι σίγουροι ότι σύντομα θα επανέλθουμε. Με περισσότερα λόγια και με ακόμα περισσότερες πράξεις. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Πηγή: indymedia (Η εικόνα δική μας παρέμβαση)
Και δεν μιλάμε για τον Παρθενώνα, ούτε για τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Μιλάμε για την Βουλή. Το τόπο που λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις που έχουν κάνει τις ζωές μιας ολόκληρης κοινωνίας τόσο μίζερες, τον τόπο που οι ισχυροί εξευτελίζουν τους ανίσχυρους. Έχει την σημασία του ότι ακόμα και η «δικαιοσύνη» το μόνο πρόβλημα που βρήκε στο να δέχεται επίθεση το κοινοβούλιο ήταν ότι έπαθε ζημιά ως μνημείο...
Η αλήθεια είναι ότι δεν φανταστήκαμε ότι η βουλή μπορεί να είναι «μνημείο ιδιαίτερης πολιτιστικής αξίας». Πώς άλλωστε επιτράπηκε ένα τέτοιο μνημείο να φθείρεται καθημερινά από την παρουσία των ανθρώπων της εξουσίας;
Αλλά και πώς έτυχε, λίγους μήνες πριν, μια δράκα ακροδεξιών στο Μακεδονικό συλλαλητήριο, να προκαλεί πολλαπλάσιες φθορές και να μην κατηγορηθεί κανείς τους για τίποτα;
Όσοι και όσες διαβάζουν αυτό το κείμενο, ειλικρινά, θα μπορούσαν να φανταστούν ότι μια επίθεση στην βουλή θα μπορούσε ποτέ να καταδικαστεί ποινικά για κάτι τέτοιο;
Ας μην κοροιδευόμαστε. Δεν μας ήρθε ο λογαριασμός για την συγκεκριμένη ενέργεια. Ούτε νοιάστηκε κανένας ανακριτής για τα δύο κιλά πλαστικό χρώμα που χρειάστηκε για να ξαναβαφτεί ο τοίχος.
Ο λογαριασμός μας ήρθε για τις δεκάδες δράσεις μας εδώ και πέντε χρόνια. Για όλους αυτούς από τον εσμό κράτους και κεφάλαιου που ξεμπροστιάσαμε, γιαυτούς που εκβιάσαμε να υποχωρήσουν, για τους ισχυρούς που ταράξαμε τον ύπνο τους.
Κι αν μιλήσουμε με όρους πολιτικής συγκυρίας ο λόγος αυτής της επίθεσης είναι ότι ο Σύριζα αποφάσισε να απαντήσει στις προκλήσεις της δεξιάς για το ζήτημα «νόμος και τάξη» λίγες μέρες πριν τις εκλογές.
Αφού εξασφάλισε με τις πρόσφατες ελεημοσύνες ότι οι άτολμοι αριστεροί ψηφοφόροι θα παραμείνουν στο μαντρί υπό τον φόβο μιας δεξιάς που δεν μπορεί να συγκρατήσει τα σάλια της για «φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις» αποφάσισε να βάλει χέρι και στους νοικοκυραίους. Αυτούς που ανησυχούν μεν για τις υπερβολές στον λόγο της ΝΔ αλλά τρομοκρατούνται από τα δελτία του ΣΚΑΙ για την «ανομία» και τους «νέους εαμοβούλγαρους» που απειλούν την τάξη.
Με απλά λόγια η δίωξη κατά του Ρουβίκωνα είναι το προεκλογικό αντίστοιχο της μισής σύνταξης φιλοδώρημα αλλά στο ζήτημα της καταστολής.
Για άλλη μια φορά να θαυμάσουμε την σιωπηλή αποτελεσματικότητα του νέου ΠΑΣΟΚ σε σύγκριση με τους δεξιούς κάφρους. Να θυμίσουμε ότι ο Σύριζα έχει κλείσει πολύ περισσότερες καταλήψεις από ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαζί. Και τώρα βλέπουμε πως φιλοδοξεί να τελειώσει και εμάς. Αντί όμως να σηκώσει πόλεμο με αντιτρομοκρατικούς νόμους και μαζικές συλλήψεις όπως θα έκανε η ΝΔ, αρχίζει να βάζει δεκάδες χιλιάδες ευρώ εγγυήσεις. Και δεν είναι μόνο το συλληφθέν μέλος μας.
Η ΓΑΔΑ διαρρέει ότι θα κατηγορηθούν άλλα τρία μέλη μας. Υπάρχει η πιθανότητα να πρέπει να μαζέψουμε 120 χιλιάδες ευρώ. Αστείο ποσό για πολλούς από όσους κατεβαίνουν υποψήφιοι ευρωβουλευτές, βουλευτές ή δήμαρχοι, αδιανόητο ποσό για όσους ζουν δουλεύοντας.
Θα πούμε μερικά πράγματα και καλό είναι να τα θυμούνται όλοι. Και το νέο ΠΑΣΟΚ και η παλιά Δεξιά.
Α. Την ίδια τακτική με τις υπέρογκες εγγυήσεις την είχε πρωτοεφαρμόσει ενάντια στο αναρχικό κίνημα ο Χρυσοχοϊδης αρχές του 2000. Μας ζόρισε, μας έπληξε αλλά εμείς συνεχίσαμε και μεγαλώσαμε. Ο Χρυσοχοϊδης όμως σαπίζει στον πολιτικό σκουπιδοντενεκέ.
Ο Τσίπρας εκτός από την πλατεία Κολωνακίου καλά θα κάνει να κοιτάει και προς τον ΧΥΤΑ της Φυλής.
Β. Θα προσπαθήσουμε να μαζέψουμε τα λεφτά στο εικοσαήμερο που έχουμε διορία. Μόνοι μας, με την βοήθεια του κινήματός που ανήκουμε, απευθυνόμενοι στην λαϊκή υποστήριξη αλλά και την διεθνή αλληλεγγύη.
Αν τα καταφέρουμε έχει και καλώς. Αν όχι, κάποιοι από εμάς θα πάνε μέσα. Το να πιστεύουν οι δεξιοί ότι κάτι τέτοιο θα μας σταματήσει είναι λογικό. Να το πιστεύουν όμως τα παλιά παράσιτα του κινήματος, ο πάλαι ποτέ «Συνασπισμός» είναι δείγμα πολιτικού αλτσχάιμερ.
Ξέρουν πολύ καλά τι έχει γίνει στο παρελθόν, ξέρουν ότι για εμάς η φυλακή όση ζημιά κι αν κάνει στις προσωπικές μας ζωές είναι ένας τόπος που ο αγώνας μπορεί να συνεχιστεί με νέες δυνατότητες. Θα πολεμήσουμε παράλληλα μέσα κι έξω από τις φυλακές, να μην έχει κανείς τους αμφιβολία
Γ. Εμείς έχουμε μια συγκεκριμένη στρατηγική. Ο πυρήνας της είναι η κινητοποίηση, η οργάνωση και ο αγώνας των ανθρώπων της τάξης μας, το ξύπνημα του κοιμώμενου λαϊκού γίγαντα. Το να ανοίξουμε στοχευμένο μέτωπο με συγκεκριμένες δυνάμεις του καθεστώτος μέχρι τώρα δεν ήταν στις προθέσεις μας.
Αλλά το γάντι θα το σηκώσουμε. Και μπορεί να είμαστε πιο αδύναμοι, χωρίς χρήματα και άκρες, αλλά έχουμε κάτι που δεν έχουν: την αφοσίωση στην υπόθεση της κοινωνικής βάσης, την πλήρη στράτευση στην ιδέα της επανάστασης και της κοινωνικής αλλαγής αλλά και δεκαετίες στην πρώτη γραμμή της μάχης. Και γιαυτό δεν έχουμε να χάσουμε πολλά.
Εμας οι φυλακές δεν μπορούν να μας τελειώσουν το έχουμε αποδείξει πολλές φορές. Αυτούς όμως οι εκλογές μπορούν να τους τελειώσουν. Και εκτός από αύριο εκλογές θα έρθουν και θα ξαναέρθουν. Να το θυμούνται αυτό κάθε φορά που σηκώνουν υπουργοί το τηλέφωνο για να δώσουν γραμμή στους δικαστικούς.
Δ. Είδαμε την εκστρατεία που άρχισε πάνω στο «πως βρήκε ο Ρουβίκωνας 30.000 Ευρώ». Δεν τα βρήκαμε, τα ψάχνουμε. Αλλά οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί που χρηματοδοτούνται από τα μαύρα ταμεία των καπιταλιστών, οι υποψήφιοι μετακλητοί των κομμάτων που παλεύουν για μια θέση καφετζή σε υπουργικά γραφεία δεν προκαλούν παρά μόνο την περιφρόνησή μας.
Κάτι ανέκδοτα τύπου Ψαριανού, κάτι βλαμμένες κυρίες, επικοινωνιολόγοι του περιβάλλοντος της Μπακογιάννενας, ας κοιμούνται εντελώς ήσυχοι. Ποτέ δεν θα χαλάγαμε πόρους για να ασχοληθούμε μαζί τους. Ας λένε ότι θέλουν για μας όλοι αυτοί.
Το μόνο που έχουν να φοβούνται είναι ότι μια στο τόσο θα τους ρεζιλεύουμε. Αλλωστε στον βούρκο που έμαθαν να ζουν αυτό τους είναι οικείο...
Ε. Οπως κι αν εξελιχθεί αυτή η κατάσταση, ακόμα κι αν επικεντρώσουμε σε συγκεκριμένες πολιτικές μονομαχίες ένα είναι βέβαιο. Δεν θα πάψουμε ποτέ να κάνουμε όσα κάνουμε. Θα είμαστε εδώ, στην πρώτη γραμμή του κοινωνικού πολέμου. Σάρκα από την σάρκα της εκμεταλλευόμενης και καταπιεζόμενης κοινωνίας θα βγάζουμε στη φόρα τους εχθρούς όλων μας, θα χτυπάμε την οικονομική και πολιτική κυριαρχία, θα ουρλιάζουμε στο αυτί της κοινωνικής βάσης μέχρι να ξυπνήσει.
Και κάποια στιγμή θα ξυπνήσει. Και τότε θα τους πάρει ο διάολος όλους αυτούς που τώρα νομίζουν ότι είναι ανίκητοι.
Αυτά για την ώρα και να είναι όλοι σίγουροι ότι σύντομα θα επανέλθουμε. Με περισσότερα λόγια και με ακόμα περισσότερες πράξεις. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Πηγή: indymedia (Η εικόνα δική μας παρέμβαση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου