Του Γ/Γ.
Απ' τις πρώτες ενέργειες της Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (Ο.Π.Λ.Α), ήταν η εκτέλεση του ταγματάρχη χωροφυλακής Δ. Αλεξόπουλου.
Από το βιβλίο του ιστορικού Ιάσωνα Χανδρινού "Το τιμωρό χέρι του λαού" (Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη Αθήνα 1942-1944) αντιγράφουμε:
Λίγες μέρες μετά τη σύλληψη των πενήντα τροχιοδρομικών, οι ανθρακωρύχοι της Καλογρέζας, καθοδηγούμενοι από την ισχυρή εαμική οργάνωση των εργοστασίων τους, κατέβηκαν σε απεργία διαμαρτυρίας και συμπαράστασης.
Την 1η Σεπτεμβρίου [1943] αστυνομικές δυνάμεις διέλυσαν την συγκέντρωση στην Καλογρέζα και συνέλαβαν πέντε άτομα. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας κάπου 1.200 οργισμένα άτομα από την Νέα Ιωνία και την Καλογρέζα συγκεντρώθηκαν στον σταθμό του ΗΣΑΠ Νέας Ιωνίας και κατευθύνθηκαν στο αστυνομικό τμήμα απαιτώντας με φωνές την απόλυση των συναδέλφων τους.
Η μαχητική πορεία πέρασε από το δημαρχείο αλλά εμποδίστηκε να φτάσει στο αστυνομικό τμήμα από δύναμη Χωροφυλακής με επικεφαλής τον ταγματάρχη Δημήτριο Αλεξόπουλο.
Όταν η διαδήλωση έφτασε στην συμβολή της λεωφόρου Ηρακλείου με την οδό Μικράς Ασίας και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ο Αλεξόπουλος έδωσε το σύνθημα του πυρός.
Οι χωροφύλακες πυροβόλησαν κατευθείαν πάνω στους διαδηλωτές. Από τα πυρά τραυματίστηκαν έξι, από τους οποίους ένας, ο Παναγιώτης Κούτρας (25 ετών), εξέπνευσε δύο ημέρες αργότερα, ενώ σκοτώθηκαν επί τόπου οι Γεράσιμος Κεραμιδάς (32 ετών) και Παναγιώτης Γεωργίου (60 ετών), όλοι τους ανθρακωρύχοι από την Καλογρέζα.
Για πρώτη φορά στην Κατοχή, άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας πυροβολούσαν στο ψαχνό διαδηλωτές χωρίς την παρουσία κατακτητών.
Για το ΚΚΕ η δολοφονία εργατών ήταν διπλά κολάσιμη πράξη, καθώς το εθνικοαπελευθερωτικό πρόταγμα αναμιγνυόταν με το ταξικό "αίσθημα".
Έτσι ακριβώς ερμηνεύτηκε το γεγονός από την κομματική οργάνωση της Νέας Ιωνίας και όλη την 8η Αχτίδα Βορειοανατολικών Συνοικιών, η οποία θεώρησε τον ταγματάρχη Αλεξόπουλο ως φυσικό αυτουργό.
Το απόγευμα της 27ης Σεπτεμβρίου, την ώρα που ο Αλεξόπουλος περπατούσε στη γέφυρα της Νέας Ιωνίας, βρέθηκε μπροστά σε μια ομάδα αγνώστων οι οποίοι ξαφνικά τράβηξαν τα περίστροφά τους και τον άφησαν στον τόπο.
Στο πτώμα του βρέθηκε ένα χαρτάκι που έγραφε: "Ο ΕΛΑΣ έτσι τιμωρεί τους προδότες"...
Η είδηση πως «4 οπαδοί του ΕΑΜ» δολοφόνησαν έναν ταγµατάρχη της Χωροφυλακής στη Νέα Ιωνία έκανε την άλλη κιόλας μέρα το γύρο της πόλης μέσα από τον κατοχικό Τύπο, μαζί µε ανακοινώσεις του Ταβουλάρη για απαγόρευση αδιακρίτως όλων των «πάρτυ» και των «εράνων «άνευ ειδικής αδείας»...
Το πιο ενδιαφέρον όµως στην περίπτωση Αλεξόπουλου ήταν ότι το ΚΚΕ δεν επιχείρησε να αποκρύψει ούτε να µασήσει την αλήθεια: «Η εκδίκηση του λαού τον ξάπλωσε νεκρό» (Ριζοσπάστης, 3.10.1943).
Εµπνευσµένα συνθήματα του τύπου «οι προδότες θα ακολουθήσουν τον Αλεξόπουλο - ΕΛΑΣ» άρχιζαν να πυκνώνουν στους τοίχους της πρωτεύουσας θεσπίζοντας τρόπον τινά την τακτική των ατοµικών εκτελέσεων.
Η συγκεκριμένη εκτέλεση, που θεωρείται η γενέθλιος πράξη της ΟΠΛΑ, το εναρκτήριο λάκτισµα για έναν ανελέητο αγώνα εξόντωσης που επρόκειτο να διαρκέσει έναν ολόκληρο χρόνο.
Απ' τις πρώτες ενέργειες της Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (Ο.Π.Λ.Α), ήταν η εκτέλεση του ταγματάρχη χωροφυλακής Δ. Αλεξόπουλου.
Από το βιβλίο του ιστορικού Ιάσωνα Χανδρινού "Το τιμωρό χέρι του λαού" (Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη Αθήνα 1942-1944) αντιγράφουμε:
Την 1η Σεπτεμβρίου [1943] αστυνομικές δυνάμεις διέλυσαν την συγκέντρωση στην Καλογρέζα και συνέλαβαν πέντε άτομα. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας κάπου 1.200 οργισμένα άτομα από την Νέα Ιωνία και την Καλογρέζα συγκεντρώθηκαν στον σταθμό του ΗΣΑΠ Νέας Ιωνίας και κατευθύνθηκαν στο αστυνομικό τμήμα απαιτώντας με φωνές την απόλυση των συναδέλφων τους.
Η μαχητική πορεία πέρασε από το δημαρχείο αλλά εμποδίστηκε να φτάσει στο αστυνομικό τμήμα από δύναμη Χωροφυλακής με επικεφαλής τον ταγματάρχη Δημήτριο Αλεξόπουλο.
Όταν η διαδήλωση έφτασε στην συμβολή της λεωφόρου Ηρακλείου με την οδό Μικράς Ασίας και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ο Αλεξόπουλος έδωσε το σύνθημα του πυρός.
Οι χωροφύλακες πυροβόλησαν κατευθείαν πάνω στους διαδηλωτές. Από τα πυρά τραυματίστηκαν έξι, από τους οποίους ένας, ο Παναγιώτης Κούτρας (25 ετών), εξέπνευσε δύο ημέρες αργότερα, ενώ σκοτώθηκαν επί τόπου οι Γεράσιμος Κεραμιδάς (32 ετών) και Παναγιώτης Γεωργίου (60 ετών), όλοι τους ανθρακωρύχοι από την Καλογρέζα.
Για πρώτη φορά στην Κατοχή, άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας πυροβολούσαν στο ψαχνό διαδηλωτές χωρίς την παρουσία κατακτητών.
Για το ΚΚΕ η δολοφονία εργατών ήταν διπλά κολάσιμη πράξη, καθώς το εθνικοαπελευθερωτικό πρόταγμα αναμιγνυόταν με το ταξικό "αίσθημα".
Έτσι ακριβώς ερμηνεύτηκε το γεγονός από την κομματική οργάνωση της Νέας Ιωνίας και όλη την 8η Αχτίδα Βορειοανατολικών Συνοικιών, η οποία θεώρησε τον ταγματάρχη Αλεξόπουλο ως φυσικό αυτουργό.
Το απόγευμα της 27ης Σεπτεμβρίου, την ώρα που ο Αλεξόπουλος περπατούσε στη γέφυρα της Νέας Ιωνίας, βρέθηκε μπροστά σε μια ομάδα αγνώστων οι οποίοι ξαφνικά τράβηξαν τα περίστροφά τους και τον άφησαν στον τόπο.
Στο πτώμα του βρέθηκε ένα χαρτάκι που έγραφε: "Ο ΕΛΑΣ έτσι τιμωρεί τους προδότες"...
Η είδηση πως «4 οπαδοί του ΕΑΜ» δολοφόνησαν έναν ταγµατάρχη της Χωροφυλακής στη Νέα Ιωνία έκανε την άλλη κιόλας μέρα το γύρο της πόλης μέσα από τον κατοχικό Τύπο, μαζί µε ανακοινώσεις του Ταβουλάρη για απαγόρευση αδιακρίτως όλων των «πάρτυ» και των «εράνων «άνευ ειδικής αδείας»...
Το πιο ενδιαφέρον όµως στην περίπτωση Αλεξόπουλου ήταν ότι το ΚΚΕ δεν επιχείρησε να αποκρύψει ούτε να µασήσει την αλήθεια: «Η εκδίκηση του λαού τον ξάπλωσε νεκρό» (Ριζοσπάστης, 3.10.1943).
Εµπνευσµένα συνθήματα του τύπου «οι προδότες θα ακολουθήσουν τον Αλεξόπουλο - ΕΛΑΣ» άρχιζαν να πυκνώνουν στους τοίχους της πρωτεύουσας θεσπίζοντας τρόπον τινά την τακτική των ατοµικών εκτελέσεων.
Η συγκεκριμένη εκτέλεση, που θεωρείται η γενέθλιος πράξη της ΟΠΛΑ, το εναρκτήριο λάκτισµα για έναν ανελέητο αγώνα εξόντωσης που επρόκειτο να διαρκέσει έναν ολόκληρο χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου