Συνέντευξη με τον Κορονοϊό.
Έχοντας πάρει ένα σωρό φανταστικές συνεντεύξεις, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε τον πιο διάσημο φέτος, το ιό της χρονιάς, τον κορονοϊό. Δε σου λέω καλώς ήρθες, σου λέω στα τσακίδια.
- “Κι εγώ γράφω αυτά που λες στα παλιά μου RNA.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη...”
- Κυριάκο τον λένε.
- “Μην παίρνεις όρκο. Το DNA δεν λέει ψέματα, ξέρω τι λέω. Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω θερμά τον αρχηγό της ΝΔ, που ανοίγει τα σχολεία και φέρνει τουρίστες. Ιδιαίτερα για το πρώτο. Με τα παιδιά δε τα πάω πολύ καλά, φωνές, φασαρίες... Γι αυτά είναι ο Γεωργιάδης, ο οποίος πρότεινε και τις κάμερες στα ανήλικα. Με τους παππούδες τους όμως θα την περάσω φίνα! Χωρίς τις ενοχλητικές μάσκες, χωρίς τεστ, σε κλειστό χώρο θα κάνω πάρτι, όπως κάνει η ξαδέρφη μου, η γρίπη, κάθε χρόνο”.
- Δεν πήγαν οι μαθητές στα σχολεία.
- “Κρίμα. Θα πάνε όμως, που θα πάει...”
- Μέχρι το Σεπτέμβριο μπορεί να βρεθεί φάρμακο.
- “Μην είσαι σίγουρος. Έχω εμπιστοσύνη στον καπιταλισμό. Και φάρμακο να βρεθεί, μέχρι να βρούνε ποιος θα κερδίσει τα περισσότερα, θα έχουν αρρωστήσει όλοι”.
- Γιατί είσαι τόσο καθίκι;
- “Με αδικείς. Είμαι απλά ένας ιός. Για να ζήσω, πρέπει να πεθάνουν κάμποσοι άνθρωποι. Ας σημειωθεί πως δεν κολλάω ζώα, εκτός από γάτες. Δεν τις συμπαθώ γιατί νιαουρίζουν συνέχεια. Ιδιαίτερα όταν κάνουν σεξ. Μου θυμίζουν πως σαν ιός δεν μπορώ να το κάνω. Αναπαράγομαι αλλιώς. Αυτό δεν είναι αδικία”;
- Κι επειδή είσαι εσύ στερημένος, θα την πληρώσουμε εμείς;
- “Ο παγκολίνος που φάγατε σε τι έφταιγε δηλαδή; Κάψατε, φάγατε, πηδήξατε όλο τον πλανήτη (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά) και θέλετε και μιλάτε”;
- Δεν το κάναμε όλοι.
- “Εγώ δεν ξέρω από ατομική ευθύνη φιλαράκι. Ξέρω να κάνω μια δουλειά, να αρρωσταίνω κόσμο και να στέλνω αδύναμους στον άλλο κόσμο”.
- Φασιστάκι φαίνεσαι. Τους αδύναμους στοχεύεις κι εσύ.
- “Δεν είμαι ο μόνος. Άλλωστε το κόλλησα από τους πλούσιους εκμεταλλευτές. Πρέπει κι εγώ να ζήσω”.
- Εις βάρος μας;
- “Τόσοι από το είδος σας ζουν εις βάρος σας. Τοκογλύφοι, αφεντικά, βουλευτές... Ένας παραπάνω τι βλάπτει”;
- Βλάπτεις και πολύ μάλιστα.
- “Εντάξει, σας βλάπτω, το παραδέχομαι. Γι αυτό θα πάω διακοπές στην Ελλάδα”.
- Να μην έρθεις! Θα έχουμε καύσωνα.
- “Θα βάλω κλιματιστικό. Δεν πιστεύω να έχαψες τα παραμύθια, πως τάχα στη ζέστη δεν μεταδίδομαι; Γι αυτό θέλω να ευχαριστήσω τα ΜΜΕ. Ειδικά το Skai, το αγαπημένο μου κανάλι, αφού εκεί μπήκα σε γιατρούς! Μεγάλη πλάκα”.
- Δεν είναι αστείο, όταν αρρωσταίνει κάποιος.
- “Ούτε όταν λένε για ένα μήνα "κλείστε τα παιδιά σπίτι κινδυνεύετε", και το άλλο "στείλτε τα σχολείο χωρίς προφυλάξεις". Αλλά με διευκολύνουν αφάνταστα”.
- Μια ερώτηση, σε κατασκεύασε άνθρωπος;
- “Μην ακούς παραμύθια. Δεν με έφτιαξε άνθρωπος. Αλλά πολλοί εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία. Μαυραγορίτες, δικτάτορες... Ευτυχώς μάσκες κι αντισηπτικά είναι πανάκριβα, έτσι κολλάω περισσότερους. Αν και εδώ γενικά προσέχετε. Πλένετε χέρια, φοράτε μάσκες, κρατάτε αποστάσεις... Όμως καλοκαίρι έρχεται, τουρίστες, τεστ δεν θα κάνετε, δε θα μου γλυτώσετε”.
- Θες λίγο αλκοόλ πριν φύγεις; Ένα σαπούνι ίσως;
- “Καλά, το πήρα το μήνυμα. Που θα μου πας όμως; Έχεις δυο υποκείμενα νοσήματα. Αν σε πιάσω...”
- Γι αυτό προσέχω, να μην με πιάσεις. Όπως προσέχω και τι ψηφίζω στις εκλογές. Γιατί μετά παθαίνουμε νίλες...
Εξαιρετικό! Μπράβο,Μήτσο. Ένα τέτοιο χρονογράφημα,αν είχε καθημερινά πρωτοσέλιδο η εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος σε κάθε χώρα, θα έκανε θραύση και από άποψη κυκλοφορίας και από άποψη αποτελεσματικότητας. Πολλές φορές σκέφτομαι αυτό το τόσο τετριμμένο, που λένε και ξαναλένε, πως, τάχα μου, μας φταίει η νέα γενιά,που δεν διαβάζει εφημερίδα και συνεπώς κρατιέται μακριά κι από τον επαναστατικό Τύπο. Λάθος! Δώστε στη νέα γενιά το κίνητρο, προβάλλοντας τέτοια ακριβώς εκλεκτά κείμενα, και μετά ελάτε να δούμε και να μετρήσουμε το πώς αγκαλιάζουν την εφημερίδα του επαναστατικού κόμματος, και πώς τους γίνεται απαραίτητη η ανάγνωσή της κάθε μέρα,με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται στην άνοδο του επιπέδου συνείδησης και δράσης για το δίκιο και τη λευτεριά. Όπως το καθημερινό χρονογράφημα του Κώστα Βάρναλη,που έκανε ανάρπαστη την παλιά εκείνη ΑΥΓΗ, στα πέτρινα χρόνια του '50, όταν έπαιρνες την αριστερή εφημερίδα με χίλιες προφυλάξεις, καθώς καραδοκούσαν τα περίεργα βλέμματα του χαφιέ και του χωροφύλακα. Κάτι αντίστοιχο πρέπει να γίνει και σήμερα, ανεβάζοντας ψηλά τον σύγχρονο κομμουνιστικό Τύπο, με τέτοιους πραγματικά εκλεκτούς αρθρογράφους και χρονογράφους, όπως ο συναγωνιστής μας που κοσμεί και αναδεικνύει μέσα από τα κείμενά του τούτον εδώ τον ιστότοπο.
ΑπάντησηΔιαγραφή