Ιάσωνας Αποστολόπουλος: "Οι προτεραιότητες μας είναι διαφορετικές"

Για την τραγελαφική κατάσταση που δημιουργήθηκε και την Μπογδάνια -και όχι μόνο- παρέμβαση να μην βραβευτεί, όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί  ο 37χρονος διασώστης προσφύγων Ιάσωνας Αποστολόπουλος, στην φιέστα που πραγματοποιείται σήμερα στο Προεδρικό Μέγαρο με αφορμή την 47η επέτειο από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, γράφαμε εδώ. 

Αναφερόμαστε σε μια πτυχή της νεοδημοκρατικής "κανονικότητας".

Οπως επισημαίνει σήμερα στο καλό σχετικό δημοσίευμα το TPP, ο κ Αποστολόπουλος δεν είχε καταλήξει αν θα δεχόταν αυτή την τιμητική διάκριση (Άλλωστε, τα μεγαλύτερα παράσημά του τα έχει πάρει στο πεδίο, εκεί όπου έχει βρεθεί και έχει απλώσει το χέρι του σε εκατοντάδες ανθρώπους που χρειάζονταν βοήθεια, και εκείνος ήταν εκεί που έπρεπε, αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ), ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η δήλωση που έκανε σ' αυτή την ιστοσελίδα: 

Την παραθέτουμε:

Η δήλωσή του Ιασ. Αποστολόπουλου στο TPP:

Δυστυχώς, δεν έχω πολύ χρόνο να ασχοληθώ αναλυτικά με αυτά που γίνονται στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή είμαι στην
κεντρική Μεσόγειο στο διασωστικό καράβι “Geo Barents”, των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Οι προτεραιότητες μας εδώ είναι διαφορετικές. Από τις 2 Ιούλη, είμαστε αποκλεισμένοι από το ιταλικό λιμενικό στο λιμάνι της Augusta, δεν μας αφήνουν να σαλπάρουμε, δεν μπορούμε καν να βγούμε στην ακτή μας και μας έχουν στα ανοιχτά με άγκυρα.

Λίγα μίλια παραπέρα, εκατοντάδες άνθρωποι παλεύουν καθημερινά για την ζωή τους πάνω σε μισοδιαλυμένα φουσκωτά, αντιμέτωποι με τα κύματα αλλά και την απόλυτη αδιαφορία των ευρωπαϊκών λιμενικών αρχών.

Όσοι άνθρωποι καταφέρουν να επιζήσουν, επιστρέφονται στα σκλαβοπάζαρα και τα κέντρα βασανιστηρίων της Λιβύης σε κοινές επιχειρήσεις Frontex-λιβυκού λιμενικού.

Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε και όσοι δεν θέλουνε να μιλάμε για αυτήν, αποκρύπτουν και ουσιαστικά υποθάλπουν ένα συνοριακό ευρωπαϊκό καθεστώς που καθημερινά παράγει μαζικό θάνατο, βία και εξαθλίωση.