του Dietrich Eichholtz
81 χρόνια έχουν περάσει από τον εφιάλτη της 22ας του Ιούνη 1941, όταν νωρίς το πρωί ο γερμανικός ιμπεριαλισμός με την ύπουλη επίθεσή του κατά της Σοβιετικής Ένωσης προκάλεσε τη μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση σε όλη την καταγεγραμμένη Ιστορία.
Για σχεδόν τέσσερα χρόνια στοίχισε τη ζωή σε τόσο πολλούς ανθρώπους όσο καμιά άλλη ένοπλη σύγκρουση. Αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί.
Αν και ο κόσμος από το τσάκισμα του φασισμού, αυτού του βάρβαρου, γενοκτόνου συστήματος, έχει αλλάξει, ο κίνδυνος των τρομακτικών πολέμων με νέα φοβερά όπλα δεν έχει ακόμη και σήμερα αποτραπεί.
Περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άντρες και 4000 τεθωρακισμένα άρματα μάχης προωθήθηκαν στις 22 Ιουνίου σε τρεις θανατηφόρες στρατιωτικές φάλαγγες στη χώρα, που αυτό το χρονικό διάστημα δεν ήταν προετοιμασμένη για πόλεμο, θάνατο και καταστροφή.
2.500 γερμανικά αεροπλάνα κατέστρεψαν σε λίγες ώρες χιλιάδες σοβιετικά αεροπλάνα που βρίσκονταν ακόμη ακίνητα, σε μεγάλο βαθμό ακαμουφλάριστα στις θέσεις τους.
Οι πέντε μήνες που ακολούθησαν ήταν για το σοβιετικό λαό μια καταστροφή.
Η γερμανική Βέρμαχτ κατόρθωσε να φτάσει μέχρι μπροστά από το Λένινγκραντ, μπροστά από τη Μόσχα, στις εκβολές του Δνείπερου και του Ντον, προς το Κίεβο και το Χάρκοβο.
Παραπέρα δεν έφτασε. Η σοβιετική αντεπίθεση από το Δεκέμβριο του 1941 έως το Μάρτιο του 1942 έδωσε στο φασιστικό αντίπαλο μια πρώτη γεύση για την αποτυχία του...
Γενοκτονία
Σε βασικές γραμμές τέτοια σχέδια υπήρχαν ήδη στις 22 Ιουνίου 1941. Το 1941/1942 άρχισαν ήδη να εφαρμόζονται στα κατακτημένα εδάφη με μεγάλη συμμετοχή των υπηρεσιών που υπάγονταν στον Χίμλερ, του υπουργείου Διατροφής του Ράιχ (που διευθυνόταν από τον Χέρμπερτ Μπάκε), της πετρελαϊκής Α.Ε. Kontinentale, διαφόρων άλλων ναζιστικών «εταιριών στην Ανατολή» και βασικών βιομηχανικών ομάδων συμφερόντων (IG Farben, κοντσέρν άνθρακα και χάλυβα, Siemens, AEG, Zeiss και άλλων) στο στιλ «ιδιοτελών υαινών του πεδίου μάχης» (Σβερίν φον Κρόζικ).
Ο ρατσισμός στην πιο κτηνώδη και ολοκληρωμένη του μορφή χρησίμευσε ως «τεκμηρίωση» για τη δολοφονία και την λιμοκτονία εκατομμυρίων και για την εκδίωξη («ξερίζωμα») δεκάδων εκατομμυρίων Σλάβων και Εβραίων, τελικά και για την εκμετάλλευση εκατομμυρίων εκτοπισμένων ανδρών και γυναικών σε καταναγκαστική εργασία στη Γερμανία και μέσα στη Βέρμαχτ.
Τα κύρια πεδία δράσης αυτής της φρικαλέας πολιτικής –που σπανίως εξετάστηκαν στην αλληλοσύνδεσή τους- ήταν:
⏩ η εξόντωση του εβραϊκού πληθυσμού χωρίς καμιά εξαίρεση,
⏩ η εξολόθρευση όλων των ηγετικών δυνάμεων του σοβιετικού κράτους, μεταξύ αυτών του Κομμουνιστικού Κόμματος, της Κομσομόλ, των πολιτικών κομισάριων στο στρατό, της σοβιετικής διανόησης, των διευθυντικών στελεχών στην οικονομία και τη διοίκηση,
⏩ με ειδική διαταγή του Χίτλερ η δολοφονία όλου του ανδρικού πληθυσμού των μεγάλων πόλεων, ιδιαίτερα του Στάλινγκραντ, η λιμοκτονία του Λένινγκραντ,
⏩ η στρατηγική πείνας που στόχευε στην εξόντωση «δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων» (Μπάκε) στις περιοχές της Ρωσίας και της Λευκορωσίας που εξαρτιόνταν από την εισαγωγή τροφίμων,
⏩ η δολοφονία πολλών εκατοντάδων χιλιάδων σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου με συνειδητή χρήση της πείνας και τουφεκισμούς στα στρατόπεδα αιχμαλώτων, αργότερα και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης,
⏩ η αναγκαστική στρατολόγηση περισσότερων από δυο εκατομμυρίων Σοβιετικών (αμάχων και αιχμαλώτων πολέμου) για τη γερμανική πολεμική οικονομία,
⏩ το «Γενικό Σχέδιο Ανατολή».
Το «Γενικό Σχέδιο Ανατολή» και οι μετέπειτα διατυπώσεις του ως «Γενικό Σχέδιο» και «Γενικό Οικιστικό Σχέδιο», ήταν εκτεταμένα σχέδια που εκπονήθηκαν για τον μετέπειτα «εκγερμανισμό» των κατακτημένων σοβιετικών εδαφών...
Ο Χίμλερ φαντασιωνόταν έναν γερμανικό εποικισμό 400 έως 500 χρόνων στον «ανατολικό χώρο», στον οποίο τελικά θα κατοικούνταν η περιοχή μέχρι τα Ουράλια από «500 έως 600 εκατομμύρια Γερμανούς».
Πηγή: junge Welt,
Το παραπάνω κείμενο είναι αποσπάσματα από ανάρτηση που υπάρχει στο μπλοκ "Ορίζοντας".
Η μορφοποίηση είναι δικιά μας παρέμβαση.
Τέσσερις μέρες πριν, στις 18 Ιουνιου 1941, υπογράφεται το σύμφωνο φιλίας Χίτλερ - Ινονού
ΑπάντησηΔιαγραφή