«Συ ει Πέτρος και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησία» είπε κατά το Ευαγγέλιο ο Κύριος στον απόστολό του. Συ ει Γεραπετρίτης και επί ταύτης της γερής πέτρας οικοδομήσω μου το κράτος αλλά και το παρακράτος, είπε κατά τα τεκμήρια ο Κυριάκος στον δικό του απόστολο. Εναν τύπο που μας συστήθηκε και διαφημίστηκε ως υπεράνω και κατέληξε τόσο κάτω ώστε να μη διακρίνουμε ανάμεσα σε κοριούς, πράκτορες, επισυνδέσεις και Κοντολέοντες παρά μόνο τη μύτη του. Τεράστια λόγω συνδρόμου Πινόκιο.
Διότι αρμόδιος επί του ψεύδους, της παλιοδουλειάς και της πλαστής αριστείας αποδείχτηκε τελικά ο Επικράτειας. Το παραμύθι, πάντα όμως με καθηγητική εμβρίθεια και ακαδημαϊκή ευήθεια -όλα κι όλα!-, αποδείχτηκε το μεγάλο του ατού. Οχι μόνο γιατί, αφού λάτρεψε τον ΓΑΠ, κατέληξε να μας δουλεύει με τα χαρίσματα του Κυριάκου. Αλλά και γιατί σε όλα τα δύσκολα αυτός αναλάμβανε να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Να απλώνει με τρυφερότητα τον πέπλο του ψεύδους πάνω από τη γύμνια και τις ενοχές του κυρίου του.
Οσες αναδρομές κι αν κάνεις είναι δύσκολο να βρεις τέτοια έκπτωση, κατάπτωση και τελικώς πτώση ακαδημαϊκού ανδρός που εκτοξεύτηκε στην πολιτική και ισοπέδωσε τον εαυτό του με τόσο αισχυντηλό τρόπο. Θυμάστε την υπόθεση με τον Φουρθιώτη; Που δεν τον ήξερε, αλλά αντάλλασσε μαζί του μηνύματα συνέργειας και αριστείας; Και τα έβγαζε ένα ένα και με σαδιστική ικανοποίηση ο ποντικός εκείνος του κίτρινου τυριού, κάνοντας τον καθηγητή ρόμπα;
Δεν, όμως... Γερή πέτρα ο καθηγητής, δεν σπάει με κάτι τέτοια. Μας προέκυψε και ψεύτης των κοριών.
Προσφέρθηκε να ενημερώσει τον Ανδρουλάκη, άρα ήξερε, ύστερα είπε ότι δεν ήξερε τίποτε, πιο ύστερα ότι θα ήταν παράνομο να ξέρει και πιο ύστερα απείλησε τον Τσίπρα με μήνυση γιατί τον ξεμπρόστιασε ως ψεύτη. Στη Βουλή! Δεν είπε, όπως είπε, ψέματα στην αρμόδια επιτροπή, απλώς σώπασε όταν οι άλλοι έλεγαν ψέματα, ενώ ήξερε την αλήθεια.
Αν αναπαριστούσε κάποιος το «επιτελικό κράτος» του Κυριάκου με ένα πρόσωπο, σίγουρα αυτό το πρόσωπο θα ήταν ο Γεραπετρίτης. Εχει όλα τα χαρίσματα, με πρώτο το ψέμα, για να υπερασπίζεται τα καλά και συμφέροντα του εργοδότη του. Με περγαμηνές ακαδημαϊκές που σηκώνουν συζήτηση, με ύφος που δεν σηκώνει συζήτηση, με μια εναλλαγή από καθηγητική εμβρίθεια και απειλητική αυστηρότητα, είναι ο άριστος λακές του Μαξίμου.
Σούζα τα παιδιά της Δεξιάς μπροστά του. Κανένας δεν τολμά να ανοίξει το στόμα του για τον Γεραπετρίτη, παρά μόνο πίσω από την πλάτη του. Απλώς την κακή του μέρα, που έρχεται για κάθε ψεύτη, οι ατελείς επιτελείς θα απελευθερώσουν τον σαρκασμό τους. Για να επιβεβαιωθεί και για τη γερή πέτρα του Μητσοτάκη το λατινικό: Sic transit gloria mundi (Ετσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου