Επί του προκειμένου τώρα. Θέλοντας να αποδομήσει όλες τις σχετικές καταγγελίες για το ενιαίο κέντρο που με ευθύνη του Μητσοτάκη είχε απλώσει ένα τεράστιο χαφιέδίστικο μηχανισμό, θύματα του οποίου ήταν και μέλη της πρωθυπουργικής οικογένειας, ο Πρετεντέρης, μας πιπιπλίζει την γνωστή καραμέλα περί σκευωρίας. Το ότι τον κάνουν ρόμπα άλλοι σιτιζόμενοι από το ταμείο του Μαρινάκη, δεν τον απασχολεί. Καθένας απ' αυτούς επιτελεί τον ρόλο που του έχει ανατεθεί.
Μας γράφει, λοιπόν, μεταξύ άλλων, στην στήλη του σήμερα ο Πρετεντέρης: «Θέλω να κατασκευάσω ενόχους ή έστω ύποπτους. Αλλά δεν έχω στοιχεία, ούτε αποδείξεις. Τι κάνω λοιπόν; Φτιάχνω μάρτυρες. Αλλά τους "προστατεύω" ώστε να μην τους πλακώσουν οι άλλοι στις φάπες. Με άλλα λόγια, στήνω μια σκευωρία».
Είπε το ποίημα του ο Πρετεντέρης, και ήρθε η ώρα να κάνει την απαγγελία του ο Παπαχρήστου ... γιατί έτσι "παίζεται το παιχνίδι", που θα έλεγε και ο μακαρίτης Ν. Κακαουνάκης.
Διαβάζουμε, πάλι στα σημερινά "Νέα" και στην στήλη "Στίγμα" ένα κείμενο -με νότα αντικομμουνισμού, αφού επικαλείται μέχρι τον ... Μπέρια- διαμετρικά αντίθετο με τις τοποθετήσεις Πρετεντέρη:
«Ακουγε» και τους συγγενείς
Μπορεί να τα καταλάβω όλα. σχετικό με τη δράση του παράκεντρου εξουσίας που «δούλευε» με το «Predator» ανά χείρας - «φωτεινό σηματοδότη» στην πορεία προς το βάραθρο την καταστροφής. Αλλά αυτό με την Ντόρα και τα παιδιά της, την Αλεξία και τον Κώστα, ούτε να το δεχτώ μπορώ, ούτε και να το καταλάβω. Αν όλο αυτό το παρεάκι Λαβράνου - Μπίτσιου - Δημητριάδη «άκουγε» και τη θεία του ανιψιού. Ντόρα, όπως και τα ξαδέλφια του. αυτό πραγματικά ξεπερνάει κάθε νοσηρή φαντασία και δείχνει ότι το «σύστημα» δεν καταλάβαινε Χριστό!
Δεν ορρωδούσε μπροστά σε τίποτε, πώς το λένε. Κάνει τις μεθόδους του Λαβρέντι Μπέρια να ωχριούν, να μοιάζουν με παιδικό παιχνίδι.
Και θέτουν ένα σοβαρά ζήτημα για τον ίδιο τον Γρηγόρη Δημητριάδη, το οποίο ξεφεύγει πια της πολιτικής και ανάγεται πλέον στην αρμοδιότητα ειδικών επιστημόνων. Αφήνω δε κατά μέρος το για λογαριασμό ποίου «εργάστηκε» η τριάδα. Εδώ πλέον μπροστά σε κάτι τέτοιο, αν συνέβη, σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά - προτάσσω συνεχώς το «αν», αρνούμενος να πιστέψω ότι μπορεί να συνέβη πραγματικά. Δεν θέλω vu το πιστέψω, για την ακρίβεια. Και το πρώτο που θα περίμενα χθες θα ήταν μια τόσο δα μικρή δήλωση του Δημητριάδη, ότι όσα αποκάλυψε ο συνάδελφος «Μικροπολιτικός» δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Δυστυχώς δεν ήρθε ποτέ.
Μα και τους συγγενείς του; Ελεος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου