Σε ποια κανονική χώρα θα συμβαίναν αυτά τα κωμικοτραγικά;

 Βλέποντας την μέχρι τώρα επαγγελματική της πορεία, το μόνο που δεν μπορείς στην δημοσιογράφο Νίκη Λυμπεράκη είναι ότι ενστερνίζεται αριστερές πολιτικές αντιλήψεις. Γι' αυτό και μόνο έχει την αξία του να παραθέσουμε το κείμενο που υπογράφει σήμερα στην βδομαδιάτικη εφημερίδα του κουμπάρου της πρωθυπουργικής οικογένειας. Η κριτική που ασκεί στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για την προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου των ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων είναι αξιοσημείωτη.

ΚΩΔΙΚΟΣ «ΣΤΕΛΙΟ, ΗΡΘΕΣ;»

Και τώρα που γκώσαμε από τις μακροσκελείς αναλύσεις για την αλαζονεία της εξουσίας και το θανάσιμο αμάρτημα της απληστίας... Τώρα που ως διαπρύσιοι κήρυκες πολιτικής ηθικής κατακεραυνώσαμε την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία που ουδέποτε τάχα ενέπνευσε εμπιστοσύνη στους πολίτες (σε αντίθεση με την εσωτερική μας γραφειοκρατία που από εμπιστοσύνη να φαν κι οι κότες)... Τι θα λέγατε να επανέλθουμε στο χάλι μας για να μην ξεχνιόμαστε; 

Εξι μήνες συμπληρώνονται από όταν έσκασε η υπόθεση της παρακολούθησης Ανδρουλάκη. Οκτώ από την αντίστοιχη ιστορία του δημοσιογράφου Κουκάκη. Τι μάθαμε; Τρίχες!

Αναμένεται, λέει, με μεγάλο ενδιαφέρον η απάντηση της ΕΥΠ για το αν πράγματι παρακολουθούσε τα πρόσωπα που είδαμε στις λίστες. Αλήθεια, πόσο καιρό χρειάζεται η ΕΥΠ για να απαντήσει ένα «ναι» ή ένα «όχι» κι αν είναι «ναι» να καταθέσει στη Δικαιοσύνη την αιτιολογική έκθεση της παρακολούθησης; 

Τι διάολο; Τώρα τα γράφουν; Με τι ρυθμούς κινείται η Δικαιοσύνη; Δεν αντιλαμβάνονται ότι πέραν της ανάγκης διερεύνησης, οι όποιοι χειρισμοί τους είναι που ή θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δικαιοσύνη ή αντίθετα θα επιβεβαιώσουν εκείνους που λένε πως η Ελλάδα είναι παράδεισος ατιμωρησίας των ισχυρών; 

Η νέα διοίκηση της ΕΥΠ δεν όφειλε να επιδείξει τα απαιτούμενα αντανακλαστικά, αν μη τι άλλο για να στείλει κι ένα σήμα πως κάτι άλλαξε στ’ αλήθεια μετά το ξήλωμα Δημητριάδη - Κοντολέοντος; Ή μήπως καθυστερούν γιατί εξασκούνται κι εκείνοι στην επίκληση του απορρήτου;

Εδώ έχουμε φτάσει στο σημείο να βλέπουμε διαλόγους υπουργού τυπωμένους, με τον ίδιο να περιγράφεται ως «στόχος τάδε» και δεν ανοίγει μύτη. Σε ποια κανονική χώρα θα ήταν ανεκτό να σέρνονται όλα αυτά αναπάντητα μέρες, εβδομάδες και μήνες και μάλιστα με τις κάλπες να πλησιάζουν; 

Την πιο κωμικοτραγική πινελιά σε αυτή τη βαλκανική παρωδία πολιτικού θρίλερ τη βάζει η είδηση για εφόδους στα γραφεία και στα σπίτια των εμπλεκομένων επιχειρηματιών... (Ναι, ναι, και αυτών που η κυβερνητική πλειοψηφία δεν άφησε να καταθέσουν ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής). Οκτώ μήνες μετά θυμήθηκαν οι Αρχές να κάνουν εφόδους λες και οι άλλοι θα άφηναν τόσο καιρό εκεί τα στοιχεία να περιμένουν. Σκεφτείτε το λίγο! Σαν να ανακοίνωναν οι Βέλγοι σήμερα πως ερευνάται η Καϊλή για χρηματισμό και να οργάνωναν έφοδο στο σπίτι της τον Αύγουστο του 2023. 

Αν ψάχνουν κωδική ονομασία οι Αρχές γι’ αυτό το αστραπιαίο σχέδιο δράσης, προτείνω να το πουν «Στέλιο, ήρθες; Πότε ήρθες; Καλησπέρα, δεν σε πρόσεξα...» που ‘λεγε κι η Πάστα Φλώρα...