Γιατί υποκριτές πολεμοκάπηλοι χαίρονται με το δυστύχημα και το θάνατο των δυο πιλότων;

Γράφει ο mitsos175

Είχαμε χτες την πτώση ενός παλαιού μαχητικού το οποίο πραγματοποιούσε εκπαιδευτική πτήση. Συλληπτήρια στους συγγενείς και φίλους του ενός πιλότου, ο οποίος βρέθηκε δυστυχώς νεκρός. Οι έρευνες συνεχίζονται για τον κυβερνήτη.

Έχουμε ακούσει πολλές φορές πως τα αεροπορικά δυστυχήματα δεν οφείλονται μόνο σε ένα λόγο. Πιστεύω πως λάθος πιλότου μάλλον πρέπει να αποκλειστεί, γιατί ήταν εκπαιδευτική πτήση, άρα τουλάχιστο ο ένας, ο εκπαιδευτής, ήταν σίγουρα πολύ έμπειρος και ικανός.

Όμως ξέρουμε τα εξής: Πως πέρα από την παλαιότητα του αεροσκάφους, το πρώτο Φάντομ πέταξε το 1960, ενώ οι ΗΠΑ τα διατήρησαν σε υπηρεσία ως το 1996, άρα ο 29 χρονών εκπαιδευόμενος ήταν μωρό τότε, η εκπαίδευση των πιλότων είναι ιδιαίτερα σκληρή. Αυτό οφείλεται στον ανταγωνισμό μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Έχουμε λοιπόν ένα πολύ παλιό αεροσκάφος με τους πιλότους να το φτάνουν στα όρια του, γιατί έτσι απαιτεί η εκπαίδευση. Αυτό δεν είναι καλός συνδυασμός για την ασφάλεια.

Πολλοί υποκριτές πολεμοκάπηλοι λένε πως οι δυο πιλότοι είναι ήρωες. Για τον ένα που συνεχίζονται οι έρευνες ας τον ρωτήσουμε όταν βρεθεί, αν προτιμά να είναι νεκρός ήρωας παρά ζωντανός. Για το νεκρό ας κάνουν την ερώτηση αυτή σε όσους τον αγαπούσαν. Προτιμούσα να ήταν ζωντανοί, αν ρωτήσετε εμένα.

Απορίας άξιο είναι γιατί επιλέγονται τέτοιου είδους αποστολές, όσον αφορά την εκπαίδευση. Υπάρχουν εξομοιωτές των μαχητικών, που φυσικά είναι πολύ ασφαλέστεροι κι από σύγχρονα αεροσκάφη. Ένα σοβαρό λάθος πχ δεν αποβαίνει μοιραίο, ούτε υπάρχει κίνδυνος, αν πάθει βλάβη το αεροσκάφος. Γιατί λοιπόν συνεχίζουν αυτή την τακτική;

Γιατί θέλουν νεκρούς ήρωες! Γιατί χάρη σε αυτούς τους νεκρούς παίρνουν μίζες! Γιατί θα μας πουν «για τον καλό των πιλότων να πάρουμε καινούρια μαχητικά, ακόμα περισσότερα». Τι θα πετύχουμε με αυτό; Νέα χρέη, περισσότερες πτήσεις άρα περισσότερα ατυχήματα, συμπλοκές, αερομαχίες κλπ! Ποιοι λοιπόν λυπούνται πραγματικά για τους πιλότους και ποιοι πάνε να εκμεταλλευτούν το θάνατο από τις συνθήκες που δημιούργησαν τα καθάρματα οι πολιτικοί;

Γιατί ποια είναι η κατάληξη όταν ένα παλιό μηχάνημα το φτάνεις στα όρια του; Χαλάει έτσι; Δεν χρειάζεται καν τίποτε άλλο. Ο συνδυασμός που υπάρχει, φτάνει και περισσεύει. Είναι δε άξιο συγχαρητηρίων στους τεχνικούς και τους πιλότους, πως δεν έχουμε περισσότερα τέτοια δυστυχήματα.

Κάτι ακόμα ίσως πολύ σχετικό. Οι ιδιώτες ενδιαφέρονται να αναλάβουν εργολαβικά την εκπαίδευση των πιλότων. Αν δεν το έχουν κάνει ήδη. Κάθε δυστύχημα έχει αιτία. Σε τέτοια δυστυχήματα πάντα μαζεύονται όρνεα. Δεξιά όρνεα που δήθεν κλαίνε, αλλά στην πραγματικότητα πετάνε από χαρά, γιατί πρόκειται να κονομήσουν.