Λαϊκίζοντας για τους δικαστές του ΣτΕ

«Το ΣτΕ ήταν πάντα εκφραστής, τοποτηρητής, υπερασπιστής των συμφερόντων του Κράτους», τιτλοφορούσαμε περασμένη ανάρτησή μας. Είναι μια διαπίστωση που την ξαναεπιβεβαίωσε και σήμερα "τιμώντας" την "ιστορική του παράδοση".

Οπως, λοιπόν, μας ενημερώνει το ΑΠΕ-ΜΠΕ: "Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με δύο αποφάσεις της (2046-2047/2022) έκρινε ότι η σύσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας δεν παραβιάζει τις αρχές της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της πλήρους αυτοδιοίκησης των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. ... Κατόπιν αυτών, το ΣτΕ απέρριψε δύο αιτήσεις ακυρώσεως στρεφόμενες κατά της προκήρυξης διαγωνισμού πρόσληψης ειδικών φρουρών στην Ελληνική Αστυνομία, για τη συγκρότηση των ομάδων των ΟΠΠΙ και κατά της υπουργικής απόφασης, με την οποία ορίσθηκαν ζητήματα εκπαίδευσης των ειδικών φρουρών που προσλαμβάνονται για τη στελέχωση των ΟΠΠΙ".  

Αν όμως η άρχουσα τάξη μπορούσε να εξασφαλίσει την κυριαρχία της, αποκλειστικά και μόνο με νόμους και διατάγματα, θα είμαστε ακόμα στην εποχή της δουλείας.... 

Για την εξουσιαστική κάστα των δικαστών καθώς και για την ταξική λειτουργία της δικαιοσύνης έχουμε γράψει αρκετές φορές. (Εδώ μια χαρακτηριστική ανάρτηση). Ας μας επιτραπεί, τώρα να λαϊκίσουμε λίγο. 

Αλήθεια, στο ΣτΕ εξακολουθεί να αποτελείτε από "αρχιμουρλούς δικαστές", όπως είχε χαρακτηρίσει τους "λειτουργούς της Θέμιδας", που συμμετέχουν σ' αυτό το δικαστικό όργανο, ο αντιπρόεδρος του κυβερνητικού κόμματος Αδωνις Γεωργιάδης; 

Και κάτι άλλο. Μήπως θα ήταν εύκολο οι δικαστές αυτοί να μας απαντήσουν αν οι δυο αντιπρόεδροι του ΣτΕ, Αθανάσιος Ράντος και Παναγιώτης Ευστράτιου, που είχαν μπλεχτεί, ο πρώτος με περίεργα ερωτικά αλισβερίσια και ο δεύτερος  με την κατηγορία ότι έδινε ναρκωτικά σε ανήλικα παιδιά με ανταλλάγματα να τα εκμεταλλεύεται σεξουαλικά, εξακολουθούν να αποδίδουν "δικαιοσύνη";