Εχουμε αναφερθεί δεκάδες φορές στο μπλογκ και στην ιστοσελίδα μας για τον ρόλο της αστικής δικαιοσύνης και για τις "επιδόσεις" των «λειτουργών της Θέμιδας». Αυτό όμως που διαβάζουμε στο περιοδικό Hot Doc είναι πραγματικά εξωφρενικό. Εδώ πια δεν μπορούμε να μιλάμε απλώς για «συναδελφική αλληλεγγύη» ….
Θα παραθέσουμε τα πραγματικά περιστατικά όπως υπάρχουν στο ρεπορτάζ της Εύας Μανωλαράκη, στο έντυπο που αναφέραμε και τα συμπεράσματα δικά σας.
Σύμφωνα, λοιπόν, μ αυτό δικαστής - παιδεραστής –και μάλιστα στο ίδιο το 4χρονο παιδί του- καταδικάζεται με αναστολή, μένει ελεύθερος και «συνεχίζει κανονικά να ασκεί τα καθήκοντα του ως δικαστής και να κρίνει τις τύχες και τις ζωές ανθρώπων», όπως αναφέρει το περιοδικό.
Πριν απ’ αυτό όμως να επαναλάβουμε κάποια πράγματα.
Είναι γνωστός ο ζήλος με τον οποίο η εξουσιαστική κάστα των δικαστών καλύπτει διαχρονικά όλα τα σκάνδαλα στα οποία συμμετέχουν επίλεκτα μέλη της αστικής τάξης, της οποίας τα συμφέροντα εξυπηρετεί. (Σ’ αυτή την κατεύθυνση μπορούμε να αναφέρουμε εκατοντάδες περιπτώσεις).
Με τον ίδιο ακριβώς ζήλο συμπεριφέρονται και οι δικαστές για να εξοντώσουν κάθε ταλαίπωρο πρεζόνι ή οποιονδήποτε άλλον εκδηλώσει «ανάρμοστη συμπεριφορά» -σύμφωνα με την «λογική» τους- και βρεθεί στο σκαμνί του κατηγορουμένου.
Εχουμε δει δεκάδες εξωφρενικές αποφάσεις δικαστηρίων.
Μπάτσοι που δολοφονούν ή βασανίζουν πολίτες να αθωώνονται ή να τους επιβάλλονται ποινές «χάδια».
Διαδηλωτές που οι μπάτσοι τους τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί –ακόμα και μαθητές που παραπέμπονται με τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο- να δικάζονται σε εξοντωτικές ποινές.
Αυτή η συντεχνία, διαχρονικά αισθάνεται παντοδύναμη και θεωρείται βασικός πυλώνας του αστικού καθεστώτος. (Αυτή η κάστα έχει διαπρέψει στο παρελθόν, στις πιο μαύρες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας. Στελέχωσε τα έκτακτα στρατοδικεία του εμφύλιου και του μετεμφυλιακού μοναρχοφασισμού, υπηρέτησε χωρίς κανένα πρόβλημα τη χούντα και ήταν το μόνο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού που δεν υπέστη αυτή την κουτσουρεμένη και υποκριτική «αποχουντοποίηση»).
Αναπαράγουμε τώρα το δημοσίευμα του Hot Doc
Δικαστής παιδεραστής δίκαζε παρά την καταδίκη του
Ένας πιτσιρικάς 20 ετών συλλαμβάνεται για κλοπή. Οδηγείται στην Ασφάλεια και από εκεί στις δικαστικές αίθουσες. Η Ελληνική Δικαιοσύνη τον τιμωρεί όπως του αξίζει και τον καταδικάζει σε πολυετή φυλάκιση χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα. Η επόμενη υπόθεση στο πινάκιο αφορά τον Ε.Π., πρωτοδίκη διοικητικό δικαστή, ο οποίος κατηγορείται για ασέλγεια σε βάρος του γιου του. Εδώ το πρόσωπο της Δικαιοσύνης μαλακώνει. Ο δικαστής καταδικάζεται για την αξιόποινη πράξη του από συναδέλφους, οι οποίοι ορίζουν τη ποινή του σε 13 χρόνια φυλάκισης με αναστολή. Αμέσως μετά τη δικαστική απόφαση επιστρέφει στα δικαστικά έδρανα για να μοιράσει δικαιοσύνη... την ίδια που του έδωσε αυτό το δικαίωμα. Σε 2ο βαθμό η ποινή μειώνεται σε 6 χρόνια. Ο δικαστής καταδικάστηκε ακριβώς όπως ήθελαν οι συνάδελφοι του, αθόρυβα και με ειδική μεταχείριση.
Πίσω από τη κλειστή πόρτα ενός σπιτιού στην Αθήνα, ένας άντρας 38 ετών, δικαστής στο επάγγελμα, κάθεται στο σαλόνι με τον 4χρονο γιο του, ο οποίος ήρθε να τον επισκεφτεί για το Σαββατοκύριακο. Αντί να παίζει όμως μαζί του και να ακούγονται χαρούμενα παιδικά γέλια, ο 38χρονος άντρας εκβίαζε το παιδί του ώστε να προχωρήσει σε άσεμνες σεξουαλικές πράξεις τόσο στον ίδιο όσο και στον σεξουαλικό σύντροφο του.
Το βράδυ της 19/5/02 -όπως προκύπτει από τα πρακτικά της δίκης-, όταν η μητέρα έβαλε τον μικρό στο κρεβάτι για ύπνο, εκείνος της πρότεινε να κάνουν αυτά που κάνει με τον μπαμπά του και, όταν η μητέρα του τον ρώτησε τι εννοεί, της ζήτησε να γδυθεί και να ξαπλώσει στο κρεβάτι μαζί του. Η μητέρα του ξεκούμπωσε το πάνω μέρος της πιτζάμας της και ξάπλωσε πλάι του, και τότε το παιδί άρχισε να την φιλάει στον λαιμό, κατεβαίνοντας προς το στήθος για να πιπιλίσει τη θηλή της.
«Τον Σεπτέμβριο του 2003, η μητέρα του Π. -ηλικίας τότε πεντέμισι ετών-αντιλήφθηκε ότι ο γιος της, κρυμμένος κάτω από το τραπέζι της τραπεζαρίας, είχε κατεβάσει το παντελονάκι του και το εσώρουχο του και, βάζοντας σάλιο στα δάχτυλα του, προσπαθούσε να φθάσει το πέος του και να το βάλει στο στόμα του, και όταν τον ρώτησε τι προσπαθεί να κάνει, εκείνος απάντησε ότι δεν μπορεί να φτάσει το πέος του και να το πιπιλίσει, όπως το κάνει ο πατέρας του, που το σαλιώνει», αναφέρεται στα πρακτικά της πρώτης δίκης.
Τον Σεπτέμβριο του 2004, ενώ ο ανήλικος ήταν ήδη εξίμισι ετών, επιστρέφοντας από τις καλοκαιρινές διακοπές που είχε περάσει στην Εύβοια με τον πατέρα του, εκμυστηρεύτηκε στη μητέρα του ότι στη διάρκεια των διακοπών κοιμόταν στο ίδιο κρεβάτι με τον πατέρα του και τον φίλο του πατέρα του, τον Λ. Τότε η μητέρα, θορυβημένη, απευθύνθηκε σε Μονάδα Κοινωνικής Μέριμνας και ζήτησε να την βοηθήσουν να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Τα ίδια περιστατικά επιβεβαίωσε και ο ανήλικος Π., κατά τη διάρκεια της διαταχθείσας κύριας ανάκρισης ενώπιον της 6ης τακτικής ανακρίτριας Αθηνών, στις 13-7-2007, στην χωρίς όρκο κατάθεση του, στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει και τα εξής: «Ότι, όταν τον έπαιρνε ο πατέρας του στο σπίτι, κοιμόντουσαν στο ίδιο δωμάτιο, σε δύο κρεβάτια κολλητά μεταξύ τους, ότι κάποιες φορές ο πατέρας του κοιμόταν και με τον φίλο του, τον Λ., και ότι τον χάιδευαν παντού, ακόμα και στα γεννητικά του όργανα, πάνω από το σλιπάκι του».
Το 2011 το 13χρονο πλέον αγόρι καταγγέλλει τον πατέρα του ότι ασελγούσε σε βάρος του, και στις αρχές Απριλίου του ίδιου χρόνου ο 45χρονος πλέον πρωτοδίκης διοικητικός δικαστής καλείται να παραβρεθεί στη δικαστική αίθουσα, αλλά αυτή τη φορά να καθίσει στο σκαμνί του κατηγορουμένου. Η δίκη διήρκεσε περισσότερο από δύο ώρες, και τα στοιχεία που κατατέθηκαν δεν άφηναν ούτε ίχνος αμφιβολίας για τις δραματικές στιγμές που είχε βιώσει το ανήλικο παιδί από τον ίδιο του τον πατέρα.
Η απόφαση τον έκρινε ένοχο και τον καταδίκασε σε 13 χρόνια φυλάκισης με αναστολή. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη δικογραφία αναφέρεται ότι ο κατηγορούμενος πατέρας εκβίαζε το παιδί του κάθε φορά με διαφορετικούς τρόπους για να δεχτεί τα σεξουαλικά του προστάγματα. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται πως το άφηνε νηστικό ή το απειλούσε λέγοντας του πως, αν δεν το έκανε, δεν θα του έπαιρνε το απόγευμα παγωτό. Οι περιγραφές του μικρού αγοριού σόκαραν τους δικαστές και τους παράγοντες της δίκης, η οποία πραγματοποιήθηκε κεκλεισμένων των θυρών.
Συνέχισε, παρά την καταδίκη, να δικάζει!
Αυτό όμως που προκαλεί απορίες είναι ότι ο εν λόγω δικαστής, αφού κατάφερε να πάρει ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση του και να αφεθεί ελεύθερος από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, συνέχισε κανονικά να ασκεί τα καθήκοντα του ως δικαστής και να κρίνει τις τύχες και τις ζωές ανθρώπων, αφού οι αρμόδιες δικαστικές αρχές δεν κίνησαν τη διαδικασία της διαθεσιμότητας μέχρι να καταστεί οριστική η απόφαση για την αποπλάνηση ανηλίκου. Μάλιστα, ενώ η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου εκδόθηκε αρχές Απριλίου του 2011, η εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό προσδιορίστηκε, σε χρόνο-ρεκόρ, έπειτα από λίγους μήνες.
Η υπόθεση του εκδικάζεται δευτεροβάθμια από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Και αυτή η απόφαση είναι ενοχοποιητική σε βάρος του πατέρα. Βέβαια οι συνάδελφοι του έκριναν πως, με ελαφρυντικά τον πρότερο έντιμο βίο και το ότι συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα μετά από την πρώτη δίκη, η πρώτη ποινή κάθειρξης έπρεπε να μειωθεί στα έξι χρόνια. Κατά τη διάρκεια της κεκλεισμένων των θυρών διαδικασίας στενοί συγγενείς του κατηγορούμενου επιχείρησαν να αμβλύνουν όσα είπαν σε πρώτο βαθμό, αλλά οι δικαστές στηρίχτηκαν στις περιγραφές του ίδιου του παιδιού και στα στοιχεία της δικογραφίας.
Την 1η Φεβρουαρίου 2012 ο δικαστής οδηγείται στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα Χαλκίδος, από όπου και κάνει προσφυγή στον Άρειο Πάγο. Η προσφυγή του απορρίπτεται με την υπ' αριθμόν 931/2012 απόφαση του 6ου τμήματος Αρείου Πάγου.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αντώνης Ρουπακιώτης, απέστειλε ερώτημα στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), τα μέλη της οποίας πρέπει να αποφασίσουν αν ο συγκεκριμένος δικαστικός λειτουργός μπορεί να συνεχίσει να βρίσκεται στα δικαστικά έδρανα όταν εκτίσει την ποινή με την οποία τον τιμώρησαν οι συνάδελφοι του της ποινικής δικαιοσύνης. Στις 19/7/12 εκδόθηκε η εντολή του υπουργού ώστε να απολυθεί ο δικαστής.
_______
Και πέρα απ’ αυτό, ας θυμηθούμε «μορφασμούς» από το «αδέσμευτο πρόσωπο» της δικαιοσύνης τους, σε ταλαίπωρους παραβάτες του ποινικού δικαίου .. που δεν ήταν παιδεραστές δικαστές:
Αντιγράφουμε από την εφημερίδα της Λέσβου «Εμπρός»: «Ισόβια σε γνωστή Μυτιληνιά τοξικομανή! Σε ισόβια κάθειρξη καταδικάστηκε την περασμένη Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου, από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, σε συνεδρίασή του στη μεταβατική του έδρα στη Μυτιλήνη, η 45χρονη Μαριάνθη Πατσελή, γνωστή και στην κοινωνία της Μυτιλήνης τοξικομανής-χρήστης ουσιών, αλλά και από τους πρωτεργάτες κινήσεων υπεράσπισης των δικαιωμάτων των φυλακισμένων. Κι αυτό αντίθετα στη θετική παρέμβαση του εισαγγελέα της έδρας Γιώργου Οικονόμου, ο οποίος τόνισε ότι δεν έχει καμμία αμφιβολία όσον αφορά στην επιστημονική τεκμηρίωση περί τοξικομανίας και την πραγματική κατάσταση της κατηγορουμένης»
Και από την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα»
«Το σκληρό και άτεγκτο πρόσωπό της επέλεξε να δείξει η Δικαιοσύνη σε δυο αλλοδαπούς νεαρούς που έπεσαν στο φοβερό «ατόπημα» να κλέψουν δυο ποδήλατα από πυλωτή πολυκατοικίας στην Αθήνα. Οι δυο νεαροί αφού συνελήφθησαν για τις πράξεις τους αυτές τον περασμένο Απρίλιο, οδηγήθηκαν στη συνέχεια ενώπιον της Δικαιοσύνης. Μετά τις απολογίες τους ανακριτής και εισαγγελέας διέταξαν την προφυλάκισή τους. Η τιμωρία τους, όμως, δεν τελειώνει εδώ. Οχτώ χρόνια κάθειρξη στον καθένα για το αδίκημα της διακεκριμένης κλοπής ποδηλάτων, ήταν η απόφασή του Β΄ Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας!».
Δημοσίευση σχολίου