"Το «Εθνος» σήμερα αποκαλύπτει με στοιχεία και παραστατικά το «πάρτι» των γαλάζιων επίλεκτων σε βάρος των δημόσιων ταμείων. Πού πηγαίνουν τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, που έχουν βαρεθεί να τους μαλώνουν οι κυβερνώντες τους.
Αποκαλύπτουμε πώς ζουν αυτοί που κάνουν τις απολύσεις, αυτοί που ζητούν από τους πολίτες να σφίξουν το ζωνάρι, αλλά -δυστυχώς- πώς εκμαυλίζονται και όσοι έχουν ταχθεί να τους ελέγχουν: οι συνδικαλιστές, που... συνεδριάζουν σε πανάκριβες ψαροταβέρνες!
Φούστες, μπλούζες, μεταξωτά πουκάμισα, πούρα, πανάκριβοι αναπτήρες και άλλα πιο... προσωπικά είδη περιλαμβάνονται στις δαπάνες παράστασης και δημοσίων σχέσεων των golden boys που, προφανώς, ασκούν τη γοητεία τους -για το καλό του κόμματος βεβαίως- σε πρόθυμες (να δεχθούν το δώρο, μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό) κορασίδες (σ.σ. willing girls κατά το golden boys). Μόνο που τον λογαριασμό των εκλεκτών του Μεγάρου Μαξίμου που ζουν τον μύθο τους στην Ελλάδα τον πληρώνουμε... εμείς!
Γιατί δεν τους αρκεί που απολαμβάνουν μισθούς εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ τον χρόνο, στέλνουν στο λογιστήριο κάθε μικρή και μεγάλη απόλαυση που ζουν. Τα δείπνα, τα γεύματα, τις «φιλοξενίες» και αρκετά μάλλον αμφιλεγόμενα δώρα.
Είναι τόσο σίγουροι ότι ο κόσμος τους χρωστά, νιώθουν τόσο μεγάλοι και σημαντικοί που δεν ντρέπονται να βάζουν τις γραμματείς τους -το αθάνατο αυτό σύμβολο της εξουσίας- να συντάσσουν... υπηρεσιακά σημειώματα για να πληρώσουν οι εταιρείες που διοικούν όλες τους τις γαλαντομίες.
Και, δυστυχώς, δεν είναι μόνοι. Στο πάρτι εις υγείαν των κορόιδων που πληρώνουν φόρους και δεν απολαμβάνουν παροχές συμμετέχουν και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων".
Βάλαμε ένα μεγάλο απόσπασμα απ’ το σημερινό ρεπορτάζ του «Εθνους» για να δείξουμε ότι και σ’ αυτό το θέμα η φυλλάδα του Μπόμπολα βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος όπως θάκανε κάθε αστικό έντυπο. Δηλαδή προσεγγίζει το θέμα ηθικολογώντας και αποφεύγοντας να τοποθετηθεί κοινωπολιτικά.
Αλλωστε αυτά που αποκαλύπτονται είναι σταγόνα στον ωκεανό. Οι χοντρές λαμογιές δεν γίνονται με «παραστατικά».
Τα golden boys είναι ψιλικατζήδες και είναι πταίσμα τα όσα τους αποδίδονται μπροστά στις μπίζνες των πολιτικών προϊσταμένων τους και όχι μόνο.
Η διαφθορά είναι μόνιμο φαινόμενο στον καπιταλισμό. Οι εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής και το πολιτικό εποικοδόμημα που τις υπηρετεί και προστατεύει παράγουν διαφθορά. και ανηθικότητα. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, σε μαζική κλίμακα. Γιατί στηρίζονται στην ανηθικότητα και την αδικία. Την κοινωνική αδικία. Ενα σύστημα κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι εξ ορισμού ανήθικο και διεφθαρμένο. Ακόμα και όταν δεν έχει φαινόμενα εκτροπής από τους νόμους του. Σε τί διαφέρει άραγε ο υπουργός που «τα πιάνει κάτω από το τραπέζι» από τον υπουργό που δεν τα πιάνει, αλλά καταρτίζει νόμους που κάνουν πιο απάνθρωπη την εκμετάλλευση;
Και ένα σύστημα από την φύση του διεφθαρμένο λογικό είναι να στελεχώνετε από ανάλογης ποιότητας άτομα.
Απ’ όλο αυτό το αλισβερίσι, ελάχιστα πράγματα βαίνουν στην επιφάνεια και τις περισσότερες φορές αφορούν τον τελευταίο τροχό της αμάξης.
Υπήρξαν και κάποιες εξαιρέσεις, για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, κύρια στις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.
Στην Γαλλία δικάστηκε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Ρολάν Ντιμά γιατί πήρε εκατομμύρια φράγγα από το μονοπώλιο Elf για να κάνει τις δουλειές του.
Το σκάνδαλο «Αγκούστα» στο Βέλγιο, οδήγησε στον πολιτικό θάνατο του πρώην γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Βίλι Κλάες;
Στην διπλανή μας Ιταλία με την επιχείρηση «καθαρά χέρια» θάφτηκε το μέλλον του αρχηγού του Σοσιαλιστικού Κόμματος Μπετίνο Κράξι και του χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργού Τζούλιο Ανδρεότι.
Και στο «δικό» μας σκάνδαλο Κοσκωτά αν δεν πέθαινε ο Μένιος Κουτσόγιωργας και κελαηδούσε κανένας δεν ξέρει πόσους «πολιτικούς ταγούς» θα είχε θάψει;
Καπιταλισμός και διαφθορά δηλαδή είναι έννοιες συνώνυμες.
Αν δεν στείλουμε εμείς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τον καπιταλισμό τα φαινόμενα διαφθοράς θα είναι μόνιμα.
Αποκαλύπτουμε πώς ζουν αυτοί που κάνουν τις απολύσεις, αυτοί που ζητούν από τους πολίτες να σφίξουν το ζωνάρι, αλλά -δυστυχώς- πώς εκμαυλίζονται και όσοι έχουν ταχθεί να τους ελέγχουν: οι συνδικαλιστές, που... συνεδριάζουν σε πανάκριβες ψαροταβέρνες!
Φούστες, μπλούζες, μεταξωτά πουκάμισα, πούρα, πανάκριβοι αναπτήρες και άλλα πιο... προσωπικά είδη περιλαμβάνονται στις δαπάνες παράστασης και δημοσίων σχέσεων των golden boys που, προφανώς, ασκούν τη γοητεία τους -για το καλό του κόμματος βεβαίως- σε πρόθυμες (να δεχθούν το δώρο, μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό) κορασίδες (σ.σ. willing girls κατά το golden boys). Μόνο που τον λογαριασμό των εκλεκτών του Μεγάρου Μαξίμου που ζουν τον μύθο τους στην Ελλάδα τον πληρώνουμε... εμείς!
Γιατί δεν τους αρκεί που απολαμβάνουν μισθούς εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ τον χρόνο, στέλνουν στο λογιστήριο κάθε μικρή και μεγάλη απόλαυση που ζουν. Τα δείπνα, τα γεύματα, τις «φιλοξενίες» και αρκετά μάλλον αμφιλεγόμενα δώρα.
Είναι τόσο σίγουροι ότι ο κόσμος τους χρωστά, νιώθουν τόσο μεγάλοι και σημαντικοί που δεν ντρέπονται να βάζουν τις γραμματείς τους -το αθάνατο αυτό σύμβολο της εξουσίας- να συντάσσουν... υπηρεσιακά σημειώματα για να πληρώσουν οι εταιρείες που διοικούν όλες τους τις γαλαντομίες.
Και, δυστυχώς, δεν είναι μόνοι. Στο πάρτι εις υγείαν των κορόιδων που πληρώνουν φόρους και δεν απολαμβάνουν παροχές συμμετέχουν και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων".
Βάλαμε ένα μεγάλο απόσπασμα απ’ το σημερινό ρεπορτάζ του «Εθνους» για να δείξουμε ότι και σ’ αυτό το θέμα η φυλλάδα του Μπόμπολα βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος όπως θάκανε κάθε αστικό έντυπο. Δηλαδή προσεγγίζει το θέμα ηθικολογώντας και αποφεύγοντας να τοποθετηθεί κοινωπολιτικά.
Αλλωστε αυτά που αποκαλύπτονται είναι σταγόνα στον ωκεανό. Οι χοντρές λαμογιές δεν γίνονται με «παραστατικά».
Τα golden boys είναι ψιλικατζήδες και είναι πταίσμα τα όσα τους αποδίδονται μπροστά στις μπίζνες των πολιτικών προϊσταμένων τους και όχι μόνο.
Η διαφθορά είναι μόνιμο φαινόμενο στον καπιταλισμό. Οι εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής και το πολιτικό εποικοδόμημα που τις υπηρετεί και προστατεύει παράγουν διαφθορά. και ανηθικότητα. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, σε μαζική κλίμακα. Γιατί στηρίζονται στην ανηθικότητα και την αδικία. Την κοινωνική αδικία. Ενα σύστημα κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι εξ ορισμού ανήθικο και διεφθαρμένο. Ακόμα και όταν δεν έχει φαινόμενα εκτροπής από τους νόμους του. Σε τί διαφέρει άραγε ο υπουργός που «τα πιάνει κάτω από το τραπέζι» από τον υπουργό που δεν τα πιάνει, αλλά καταρτίζει νόμους που κάνουν πιο απάνθρωπη την εκμετάλλευση;
Και ένα σύστημα από την φύση του διεφθαρμένο λογικό είναι να στελεχώνετε από ανάλογης ποιότητας άτομα.
Απ’ όλο αυτό το αλισβερίσι, ελάχιστα πράγματα βαίνουν στην επιφάνεια και τις περισσότερες φορές αφορούν τον τελευταίο τροχό της αμάξης.
Υπήρξαν και κάποιες εξαιρέσεις, για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, κύρια στις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.
Στην Γαλλία δικάστηκε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Ρολάν Ντιμά γιατί πήρε εκατομμύρια φράγγα από το μονοπώλιο Elf για να κάνει τις δουλειές του.
Το σκάνδαλο «Αγκούστα» στο Βέλγιο, οδήγησε στον πολιτικό θάνατο του πρώην γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Βίλι Κλάες;
Στην διπλανή μας Ιταλία με την επιχείρηση «καθαρά χέρια» θάφτηκε το μέλλον του αρχηγού του Σοσιαλιστικού Κόμματος Μπετίνο Κράξι και του χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργού Τζούλιο Ανδρεότι.
Και στο «δικό» μας σκάνδαλο Κοσκωτά αν δεν πέθαινε ο Μένιος Κουτσόγιωργας και κελαηδούσε κανένας δεν ξέρει πόσους «πολιτικούς ταγούς» θα είχε θάψει;
Καπιταλισμός και διαφθορά δηλαδή είναι έννοιες συνώνυμες.
Αν δεν στείλουμε εμείς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τον καπιταλισμό τα φαινόμενα διαφθοράς θα είναι μόνιμα.
Δημοσίευση σχολίου