Home » , » Οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος

Οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος

Από giorgis , Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011 | 4:39 μ.μ.

  «Στην πρέσα μπαίνουν οι αποδοχές των 770.000 δημοσίων υπαλλήλων με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου. Κατά μέσο όρο κάθε υπάλληλος θα δει τις αποδοχές του να μειώνονται κατά περίπου 1.300 ευρώ τον χρόνο. … Οδηγίες προς τις ΔΕΚΟ για την εφαρμογή των μισθολογικών περικοπών από 10% έως 25%, που προβλέπονται στον σχετικό νόμο, δίνονται με εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών… Τους 700.000 αγγίζει πλέον ο αριθμός των ανέργων στη χώρα μας. Ο σχετικός δείκτης εκτοξεύθηκε στο 13,5% τον Οκτώβριο του 2010 έναντι 12,6% τον Οκτώβριο του 2009». Οι τρεις παραπάνω ειδήσεις είναι σήμερα από την καθεστωτική φυλλάδα «Εθνος».

Αυτή είναι η μια πλευρά της πραγματικότητας που αφορά τον εργαζόμενο λαό, τα εργατικά στρώματα. Ας δούμε και μια άλλη πλευρά της πραγματικότητας που αυτή την φορά θα αφορά την «εφοπλιστική οικογένεια».

Η ίδια φυλλάδα του Μπόμπολα πριν μερικές μέρες έγραφε:

«Μετά από μια περίοδο αποχής από τις αγορές πλοίων εξαιτίας της παγκόσμιας κρίσης, ηχηρά ονόματα του ελληνικού εφοπλισμού οδήγησαν την κούρσα επενδύσεων το 2010 με συμφωνίες άνω των 15 δισ. δολαρίων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ναυλομεσιτικού οίκου Golden Destiny οι ελληνικών συμφερόντων εταιρείες επένδυσαν 8,6 δισ. για την αγορά 271 πλοίων, τα μισά εκ των οποίων περίπου είναι φορτηγά μεταφοράς ξηρού φορτίου. Με την επίδοσή τους αυτή, βρίσκονται μακράν πρώτοι μεταξύ όλων των πλοιοκτητών, αντιπροσωπεύοντας το 17% των αγορών, με τους Κινέζους να ακολουθούν με 12%. Επίσης από τα 1,5 δισ. που ξοδεύτηκαν το 2009 για τη ναυπήγηση 26 πλοίων, το «κοντέρ» για νέες παραγγελίες εκτοξεύτηκε το 2010 στα 247 πλοία αξίας 6,6 δις».

Ανάλογο δημοσίευμα είχε και η φυλλάδα του Αλαφούζου δίνοντας το ερέθισμα στον δημοσιογράφο Ν. Μπογιόπουλο του «Ριζοσπάστη» να σχολιάσει εχτές:

«Στην κορυφή της διεθνούς ναυτιλίας παρέμειναν το 2010 οι Ελληνες εφοπλιστές, ελέγχοντας το 15,96% της παγκόσμιας χωρητικότητας», πανηγύριζε προχτές η «Καθημερινή».
*
Πρόκειται, πράγματι, για θαυμάσια επίδοση, η οποία αποδεικνύει πόσο σαθρά είναι τα λεγόμενα των εκάστοτε κυβερνώντων για την «αύξηση της πίτας» από την οποία (όταν αυξηθεί) «θα φάμε όλοι».
Απαραίτητη προϋπόθεση για «να αυξηθεί η πίτα», κατά τους κυβερνώντες πάντα, είναι να παραιτηθούν βέβαια οι εργαζόμενοι από μισθούς και δικαιώματα.
Σε αυτήν την περίπτωση, με τη μείωση του «εργατικού κόστους», οι καπιταλιστές θα έχουν κέρδη, τα κέρδη θα φέρουν «επενδύσεις», οι επενδύσεις θα φέρουν «ανάπτυξη» (η «πίτα» που λέγαμε), η ανάπτυξη θα φέρει «ευημερία για όλους» και εν κατακλείδι «εμείς ζήσαμε καλά και οι άλλοι καλύτερα».
*
Μόνο που στο συγκεκριμένο κεφαλαιοκρατικό παραμύθι, εκείνο που ισχύει στο ακέραιο είναι μόνο το τελευταίο: «Οι άλλοι ζήσανε καλύτερα».
Το παράδειγμα του «ελληνικού εφοπλιστικού θαύματος» είναι καταλυτικό. Ας το σκεφτούμε: Τι άλλο να πετύχουν, δηλαδή, οι συμπατριώτες μας «Σεβάχ» των 7 θαλασσών. Εχουν την πρωτοκαθεδρία σε όλο τον κόσμο. Πόσο περισσότερο πια να μεγαλώσει η «πίτα» που τρώνε.
*
Για να δούμε, όμως, από αυτήν την «πίτα», τη μεγαλύτερη στον πλανήτη, τι ακριβώς κερδίζει η Ελλάδα. Οχι η Ελλάδα των εφοπλιστών, του Παπανδρέου και του Παπακωνσταντίνου, αλλά η Ελλάδα του ελληνικού λαού.
Τη δεκαετία του '80, οι Ελληνες ναυτεργάτες αριθμούσαν τους 100.000. Σήμερα δεν ξεπερνούν τους 20.000. Αλήθεια, γιατί ενώ η «πίτα» των εφοπλιστών αυξάνει, για τους ναυτεργάτες το μόνο που αυξάνει είναι η ανεργία; Γιατί ενώ η χωρητικότητα των εφοπλιστών έχει «ξεχειλώσει», το ταμείο ανεργίας για τον ναυτεργάτη ισοδυναμεί με 298 ευρώ το μήνα;
*
Και εν τέλει: Από το γεγονός ότι οι Ελληνες εφοπλιστές ήταν και παρέμειναν οι παγκόσμιοι «κουρσάροι», τι όφελος έχει η Ελλάδα του «Τιτανικού»;
Για παράδειγμα, με τι έσοδα τροφοδοτήθηκε το δημόσιο ταμείο από την παγκόσμια πρωτιά των «πατριωτών» εφοπλιστών μας;
Πόσα από τα καραβάκια τους φέρουν την ελληνική σημαία;
Τι φόροι πληρώθηκαν στην Ελλάδα από τους εφοπλιστές για τα αμύθητα κέρδη τους;
Τέτοιες συζητήσεις και η αναφορά σε τέτοια στοιχεία αποφεύγονται επιμελώς από εκείνους που πανηγυρίζουν για τα «εθνικά επιτεύγματα» των Ελλήνων εφοπλιστών.
*
Συνεπώς: Η «πίτα» προφανέστατα και είναι τεράστια. Να, όμως, που δε φτάνει να μεγαλώνει η «πίτα». Το θέμα είναι, τελικά, ποιος την κατέχει. Κι όταν αυτός που την κατέχει είναι ο εφοπλιστής, οι άλλοι, εκείνοι που την αυξάνουν για λογαριασμό τους με τη δουλειά και το αίμα τους, απλώς «θαλασσοπνίγονται».

Αν και έχουμε ασχοληθεί αρκετά με αυτούς τους καπιταλιστές, -«Η "εφοπλιστική οικογένεια" είναι ότι πιο αισχρό, βρόμικο και εγκληματικό έχει να επιδείξει η ελληνική πλουτοκρατία. Χωμένοι μέχρι τον λαιμό στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών, στην διακίνηση όπλων, στο δουλεμπόριο», γράφαμε σε περασμένη σχετική ανάρτησή μας- καλό είναι να παραθέσουμε κάποια στοιχεία για την αντιμετώπιση που έχουν από το ελληνικό αστικό κράτος επικαλούμενοι ένα δημοσίευμα από τον «Ιο» της «Ελευθεροτυπίας»:

Τα κέρδη των πλοίων απαλλάσσονται πλήρως:

1. από οποιοδήποτε φόρο εισοδήματος

2. από κάθε φορολογία ή υπεραξία που μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε από την πώληση πλοίου, είτε από την είσπραξη ασφαλιστικής αποζημίωσης είτε από άλλη αιτία

3. από τον φόρο εισοδήματος (των καθαρών κερδών) ή μερισμάτων κάθε ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας που εκτός από τα πλοία έχει κι άλλες εκμεταλλεύσεις

Απαλλάσσονται από φόρο τα πλοία:

4. κατηγορίας Α που ναυπηγούνται στην Ελλάδα

5. κατηγορίας Α που υφίστανται επισκευές και οι δαπάνες καλύπτονται με εισαγωγή συναλλάγματος (μέχρι 50%)

6. κατηγορίας Β (κατά 2/3) τα νεώτερα των 20 ετών και τα 10-15 ετών (τα νηολογημένα σύμφωνα με τους ελληνικούς νόμους)

7. κατηγορίας Β καθώς και φορτηγά ηλικίας κάτω των 10 ετών

8. φορτηγά κάτω των 30 ετών

9. κατηγορίας Β που ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα

10. κατηγορίας Α μικρότερα των 10 ετών

11. όλα τα κατηγορίας Α που εκτελούν δρομολόγια μεταξύ ελληνικών και ξένων λιμανιών αλλά και όλα που ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα

Απαλλάσσονται επίσης:

12. από κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά ή κρατήσεις υπέρ του δημοσίου ή κάποιου τρίτου το εισόδημα που αποκτάται από γραφεία ή υποκαταστήματα αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων που εγκαθίστανται στην Ελλάδα

13. το ίδιο ισχύει και για εισόδημα που δημιουργείται από εκμετάλλευση πλοίων και στο εξωτερικό και μάλιστα την απαλλαγή απολαμβάνουν και όλοι οι συνέταιροι και οι μέτοχοι

14. από κάθε τέλος και τα έγγραφα που συντάσσονται για την εφαρμογή του ισχύοντος από το 1975 νόμου

15. από το φόρο κύκλου εργασιών και από τα τέλη κυκλοφορίας τα τουριστικά επαγγελματικά πλοία ή πλοιάρια και οι βενζινάκατοι επαγγελματικής ή ιδιωτικής χρήσης

16. από κάθε φόρο ή τέλος ή εισφορά το εισόδημα που αποκτάται από εταιρείες χαρτοφυλακίου που κατέχουν αποκλειστικά μετοχές ελληνικών πλοιοκτητριών υπό ελληνική σημαία. Ακόμα και τα έγγραφα που συντάσσονται για τη διανομή κερδών, τα δάνεια και τις καταθέσεις, οι εγγραφές και τα δικαιολογητικά απαλλάσσονται από όλα τα παράβολα. Στο σημείο αυτό ας θυμηθούμε όλοι τα παράβολα που πληρώνουμε για ένα απλό παπάκι ή τα παράβολα που πληρώνει ο μετανάστης για μια άδεια παραμονής.

Μειώνεται ο φόρος:

17. Στα πλοία Α και Β κατηγορίας που αργούν λόγω ελλείψεως εργασίας ή επισκευών ή άλλης αιτίας

18. κατά 50% σε πλοία και κρουαζιερόπλοια Α και Β κατηγορίας

19. κατά 60% σε επιβατικά πλοία, μηχανοκίνητα και ιστιοφόρα

20. κατά 75% στα αλιευτικά πλοία

21. κατά 50% στα Β κατηγορίας πλοία 10-20 ετών

Σαν αιτιολογία αυτών -αλλά και των υπολοίπων 35 φοροαπαλλαγών που λόγω χώρου παραλείψαμε- αναφέρονται η ενίσχυση της ναυτιλίας, η ανάπτυξη, τα κίνητρα για εισροή συναλλάγματος και άλλες ευγενείς προθέσεις. Πουθενά στην ειδική στήλη δεν εμφανίζεται το κόστος σε χαμένα κρατικά έσοδα, ενώ οι διάρκειες αυτών των φοροαπαλλαγών είναι κατά τεκμήριο απεριόριστες.

Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπαμε εδώ τι παραπάνω προσφέρουν οι φορολογικοί παράδεισοι του Παναμά ή του Αγ. Βικέντιου στους έλληνες εφοπλιστές που, προκειμένου να μην πληρώσουν ούτε καν σε 5 έλληνες ναυτικούς ένα μισθό, «ξενιτεύονται» σπέρνοντας τον ελληνικό πολιτισμό της απληστίας στα πέρατα του κόσμου.
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger