Για πολύ κόσμο, η φοίτηση σε μια στρατιωτική σχολή αποτελεί διέξοδο από την ανεργία και εγγύηση για μια θέση στο δημόσιο «βρέξει-χιονίσει».
Όμως το τίμημα για τους νεαρούς συμπολίτες μας που λιώνουν στο διάβασμα και τις οικογένειες τους που υφίστανται μεγάλες οικονομικές θυσίες προκειμένου να περάσουν στην Σχολή Ευελπίδων ή στις υπόλοιπες σχολές που βγάζουν αξιωματικούς-υπαξιωματικούς και οι οποίες έχουν υψηλότατες βάσεις, είναι πολύ μεγάλο. Δεν είναι μόνο αυτό που καλούνται να κάνουν, δηλαδή να μετατραπούν σε Μισθοφόρους που εντός και εκτός συνόρων, είτε με την συμμετοχή τους σε ένα δολοφονικό στράτευμα του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, είτε δρώντας στα πλαίσια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος της ένοπλης υπεράσπισης των συμφερόντων του αστικού κατεστημένου, ιδιαίτερα στον ανταγωνισμό του με την Τουρκική αστική τάξη και στην αντιμετώπιση αν χρειαστεί και του εχθρού λαού, αναλαμβάνοντας αποστολές Καταστολής Πλήθους.
Άμεσα συνυφασμένη με την αποστολή τους είναι και η εκπαίδευσης τους. Ιεραρχία, Πειθαρχία, Υποταγή στον αμέσως ανώτερο, ασχολίαστη και αδιαπραγμάτευτη εκτέλεση των διαταγών είναι το άλφα και ωμέγα της εκπαίδευσης. Για αυτό ακριβώς τον λόγο είναι τόσο συχνές οι καταγγελίες, ιδιαίτερα από τις Σχολές Υπαξιωματικών, για τα καψόνια-βασανιστήρια που υποβάλλονται τα νεώτερα έτη από τους «παλιούς», πάντα υπό το άγρυπνο βλέμμα και την καθοδήγηση των αξιωματικών. Αν το πράγμα ξεφύγει και υπάρξουν καταγγελίες, τότε ο παλιός «θα πληρώσει τη νύφη». Σχεδόν πάντα υπάρχει η φήμη ότι κάποιοι κακοί παλιοί ή κατώτεροι αξιωματικοί αυθαιρετούν εξαιτίας της προβληματικής προσωπικότητας τους, ενώ ο διοικητής «είναι καλός και δεν ξέρει»!
Μια διαφορετική εικόνα εμφανίζουν οι καταγγελίες των γονιών και όσων φοιτούν στην ΣΜΥ, που με αγωνία μας απευθύνθηκαν, βιώνοντας ένα τρομερό αδιέξοδο καθώς ουσιαστικά ούτε να φύγουν από τη ΣΜΥ μπορούν, αλλά και η παραμονή τους εκεί εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία και την ζωή τους. Πολλοί γονείς ανησυχούν και φοβούνται μήπως κάποιο από τα παιδιά τους φτάσει στην αυτοκτονία!
Οι καταστάσεις που βιώνουν είναι τραγικές και την αποκλειστική ευθύνη όλων αυτών φέρει ο Διοικητής Ταξίαρχος Δημήτριος Μπίκος και ο Υποδιοικητής, Συνταγματάρχης, Τραγαζίκης Ευάγγελος. Ο διοικητής που σχετικά πρόσφατα ανέλαβε καθήκοντα στη ΣΜΥ, υπό την πίεση που άσκησε το ΓΕΣ μετά τις επαναλαμβανόμενες καταγγελίες για τα άγρια καψόνια που σημειώνονταν στη ΣΜΥ, άλλαξε το τροπάριο και ουσιαστικά ενσωμάτωσε τη βιαιότητα της καθυπόταξης των υποψηφίων υπαξιωματικών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Σύνθημα του: «Αφού δε μπορούμε να κάνουμε καψόνια, εκπαίδευση μέχρι να βγάλετε αίμα»!
Για την ποιότητα της παρεχόμενης στρατιωτικής εκπαίδευσης είναι χαρακτηριστικές οι καταγγελίες. Κατά τη διάρκεια της νυχτερινής διαβίωσης στο Λιτόχωρο, οι επικεφαλής αξιωματικοί δε μπορούσαν να συντονιστούν μεταξύ τους και χάθηκαν μέσα σε δάσος του Ολύμπου! Οι κίνδυνοι ήταν πολλοί και η εξάντληση των σπουδαστών ξεπέρασε κάθε ανθρώπινο όριο. Οι σπουδαστές πριν συμμετέχουν στην άσκηση, μπορεί να είχαν νυχτερινά νούμερα σκοπιάς και να ήταν άυπνοι, να έτρεχαν όλη μέρα από τις 6.00 π.μ. σε εκπαίδευση και αγγαρείες, για να διαταχθούν το βράδυ να φορτωθούν πλήρη φόρτου (20 κιλά τουλάχιστον), για να διεξάγουν πορεία.
Είναι ενδεικτικό ότι τους σπουδαστές συνόδευαν αξιωματικοί χωρίς πλήρη φόρτου, λες και πήγαιναν εκδρομή. Μάλιστα, οι ξεκούραστοι βαθμοφόροι επέλεξαν κάποια στιγμή να τρέξουν τους κατάφορτους και κουρασμένους σπουδαστές, κοροϊδεύοντας τους γιατί δεν άντεχαν. Πολλοί σπουδαστές χαρακτήρισαν το Λιτόχωρο ως νεά Γυάρο και Μακρόνησο εξαιτίας των βογγητών που ακούγονταν και των πόνων που υφίσταντο.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η νέα διοίκηση της ΣΜΥ έχει απαγορεύσει τη συνοδεία ασθενοφόρου στις εκπαιδευτικές πορείες, με αποτέλεσμα όταν κάποιος καταρρεύσει να τον μεταφέρουν δύο συνάδελφοι του σε φορείο.
Το αποκορύφωμα αυτής της αντίληψης ήταν όσα σημειώθηκαν μετά την τελευταία άσκηση στις 3 Σεπτεμβρίου, που περιελάμβανε πορεία 20 χλμ. και εξαντλητικές ασκήσεις. Οι υποψήφιοι υπαξιωματικοί βίωσαν καταστάσεις πανικού αφού πολλοί κατέρρευσαν ψυχολογικά, οι τραυματισμοί που σημειώθηκαν ήταν πολλοί και εξαιρετικά σοβαροί: ρήξη χιαστών, υγρό στο γόνατα, τραύματα στις φτέρνες κλπ. έκαναν πολλούς να πιστεύσουν ότι απειλείται σοβαρά η υγεία τους και ότι η εκπαίδευση θα τους προκαλέσει σοβαρές και μόνιμες σωματικές βλάβες.
Στα ιατρεία δημιουργήθηκαν ουρές από τους τραυματισμένους και ο γιατρός έβαλε τις φωνές, όχι φυσικά στο διοικητή και στους υπεύθυνους για την άσκηση αξιωματικούς, αλλά στους τραυματίες, γιατί του χάλασαν τη βολή του και δεν προλάβαινε να αντιμετωπίσει τα περιστατικά.
Η διοίκηση της ΣΜΥ αντί να συναισθανθεί το τι οξύτατο πρόβλημα δημιουργεί και σε τι κινδύνους εμπλέκει τους σπουδαστές, επέλεξε να ρίξει την ευθύνη στους τραυματίες! Με πνεύμα εκδίκησης, αποφάσισε να τιμωρήσει τους ασθενούντες. Μετά από διαταγή του Υποδιοικητή Ευ.Τραγαζίνη, Λοχαγοί ανέλαβαν να τριγυρνούν στα ιατρεία και να σημειώνουν τα ονόματα των τραυματιών, απειλώντας τους «θα τα πούμε» και υπόσχονταν αυστηρή τιμωρία!
Από την άλλη μεριά ο γιατρός της ΣΜΥ έκρινε ότι τουλάχιστον ένα λεωφορείο σπουδαστές έπρεπε να μεταφερθούν στο πλησιέστερο Στρατιωτικό Νοσοκομείο, αφού ο ίδιος δεν επαρκούσε για να ανταπεξέλθει στην ποσότητα και την ποιότητα των τραυμάτων.
Φυσικά μετά την νοσηλεία των σπουδαστών, τους δόθηκε αναρρωτική άδεια.
Που να ήξεραν όμως τι τους περίμενε όταν θα επέστρεφαν στη ΣΜΥ.
Με την λίστα των τραυματιών ανά χείρας ο διοικητής Δ.Μπίκας διέταξε τους αξιωματικούς να κυνηγούν αυτούς, να τους τιμωρούν με αστείες αφορμές, ώστε να παραμείνουν για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα εσώκλειστοι στη ΣΜΥ, που μετατράπηκε σε φυλακή για αυτούς. Ας δούμε μερικά από τα παραπτώματα των σπουδαστών, που τιμωρούνται με κράτηση-φυλακή:
Χαλάρωσες μετά την αναρρωτική σου άδεια.
Ζάρες στο κρεβάτι.
3 μέρες κράτηση γιατί βρέθηκε ένα φύλλο στην αυλή, μια πεσμένη γόπα ή μια γλάστρα ήταν απότιστη.
Το σλόγκαν: «Θα σας τιμωρούμε μέχρι να σας βγει η ανάσα».
Ο διοικητής και οι αξιωματικοί καλούν τους σπουδαστές της ΣΜΥ να έχουν βουλωμένα στόματα, να μην μεταφέρουν τα όσα βιώνουν στους γονείς και φίλους, φοβούμενοι τη δημοσιότητα.
Σκοπός όλων αυτών των πρακτικών είναι να χάνουν την έξοδο τους οι σπουδαστές, ενώ κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη ΣΜΥ λόγω τιμωρίας Απαγορεύεται να βγουν στην αυλή ή να πάνε στο ΚΨΜ. Επίτηδες έχουν αυξηθεί οι υπηρεσίες (2 άτομα υπηρεσία σε κάθε θάλαμο), ενώ οι αγγαρείες είναι ατελείωτες.
Θα περίμενε κανείς ότι για όλες αυτές τις ακρότητες θα υπήρχε κάποια παρέμβαση. Γρήγορα εξάλλου έγινε γνωστό ότι από σημαντικό τμήμα των σπουδαστών η διοίκηση της ΣΜΥ αφαίρεσε το δικαίωμα της εξόδου.
Σύντομα υπήρξε παρέμβαση του Δημάρχου Τρικάλων Χρ.Λάππα, που πρόσφατα έγινε γνωστός στο πανελλήνιο με την πρόταση του να μπει μικροτσίπ στους εργαζόμενους του δήμου ώστε να ελέγχει την τήρηση του ωραρίου. Αυτός λοιπόν ο αντιδραστικός δήμαρχος δεν ήταν δυνατόν να έχει ευαισθησία για τους σπουδαστές της ΣΜΥ. Αυτό που τον ένοιαξε είναι ότι με τον εγκλεισμό χάνονται πελάτες για τις καφετέριες και τα εστιατόρια. Έσπευσε επομένως να υπερασπίσει τα συμφέροντα των επιχειρηματιών και να διαμαρτυρηθεί! Φυσικά «τον έγραψαν».
Όμως η συμπεριφορά του διοικητή έχει άμεσες συνέπειες στους σπουδαστές. Καθώς σέρνονται ιώσεις, πολλοί εξ αυτών όταν αρρωσταίνουν, φοβούνται να επισκεφτούν τα ιατρεία φοβούμενοι την εκδικητική μανία της διοίκησης και υποχρεώνονται στην έξοδο τους να επισκεφτούν ιδιώτες γιατρούς για να τους εξετάσουν. Και φυσικά το κόστος του παραλογισμού της διοίκησης επιβαρύνει τους γονείς.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Σπουδαστές και γονείς νοιώθουν παγιδευμένοι. Η καθημερινότητα στην ΣΜΥ γίνεται ολοένα χειρότερη αφού κυριαρχεί η εμπάθεια, η βρισιά και η εκδικητική μανία της διοίκησης, που ταυτόχρονα έχει κλείσει τα αυτιά στα παράπονα των σπουδαστών και των γονιών τους. Ούτε όμως να αποχωρήσουν μπορούν. Πολλοί σπουδαστές σκέφτονται να φύγουν από την ΣΜΥ, αλλά το κόστος της αποζημίωσης που πρέπει να καταβάλλουν είναι υπέρογκο. Όπως μας λένε οι γονείς, πολλοί εξ' αυτών φτωχοί άνθρωποι, σε αυτές τις εποχές που θα βρεθούν τα 5000-6000 ευρώ!
Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρο. Επειδή πλέον δεν υπάρχουν τόσοι εξοδούχοι έχουν αυξηθεί οι ανάγκες σίτισης των σπουδαστών. Η διοίκηση της ΣΜΥ βρήκε την πλέον οικονομική λύση και τους ταΐζει κονσέρβες (κυρίως κάθε Τετάρτη-Παρασκευή). Εξαιτίας των διαμαρτυριών, ο διοικητής βρήκε ένα κόλπο για να τους κοροϊδέψει. Στα μαγειρεία ανοίγουν στις κονσέρβες και τις σερβίρουν σε σκεύη ως μαγειρευτό φαγητό!
Μήπως, πρέπει ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Φραγκούλης Φράγκος και ο ΥΕΘΑ Π.Μπεγλίτης να παρέμβουν;
Πίσω από τις πανηγυρικές ορκωμοσίες κρύβεται πολύ δυστυχία.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437
Diktiospartakos.blogspot.com
Όμως το τίμημα για τους νεαρούς συμπολίτες μας που λιώνουν στο διάβασμα και τις οικογένειες τους που υφίστανται μεγάλες οικονομικές θυσίες προκειμένου να περάσουν στην Σχολή Ευελπίδων ή στις υπόλοιπες σχολές που βγάζουν αξιωματικούς-υπαξιωματικούς και οι οποίες έχουν υψηλότατες βάσεις, είναι πολύ μεγάλο. Δεν είναι μόνο αυτό που καλούνται να κάνουν, δηλαδή να μετατραπούν σε Μισθοφόρους που εντός και εκτός συνόρων, είτε με την συμμετοχή τους σε ένα δολοφονικό στράτευμα του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, είτε δρώντας στα πλαίσια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος της ένοπλης υπεράσπισης των συμφερόντων του αστικού κατεστημένου, ιδιαίτερα στον ανταγωνισμό του με την Τουρκική αστική τάξη και στην αντιμετώπιση αν χρειαστεί και του εχθρού λαού, αναλαμβάνοντας αποστολές Καταστολής Πλήθους.
Άμεσα συνυφασμένη με την αποστολή τους είναι και η εκπαίδευσης τους. Ιεραρχία, Πειθαρχία, Υποταγή στον αμέσως ανώτερο, ασχολίαστη και αδιαπραγμάτευτη εκτέλεση των διαταγών είναι το άλφα και ωμέγα της εκπαίδευσης. Για αυτό ακριβώς τον λόγο είναι τόσο συχνές οι καταγγελίες, ιδιαίτερα από τις Σχολές Υπαξιωματικών, για τα καψόνια-βασανιστήρια που υποβάλλονται τα νεώτερα έτη από τους «παλιούς», πάντα υπό το άγρυπνο βλέμμα και την καθοδήγηση των αξιωματικών. Αν το πράγμα ξεφύγει και υπάρξουν καταγγελίες, τότε ο παλιός «θα πληρώσει τη νύφη». Σχεδόν πάντα υπάρχει η φήμη ότι κάποιοι κακοί παλιοί ή κατώτεροι αξιωματικοί αυθαιρετούν εξαιτίας της προβληματικής προσωπικότητας τους, ενώ ο διοικητής «είναι καλός και δεν ξέρει»!
Μια διαφορετική εικόνα εμφανίζουν οι καταγγελίες των γονιών και όσων φοιτούν στην ΣΜΥ, που με αγωνία μας απευθύνθηκαν, βιώνοντας ένα τρομερό αδιέξοδο καθώς ουσιαστικά ούτε να φύγουν από τη ΣΜΥ μπορούν, αλλά και η παραμονή τους εκεί εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία και την ζωή τους. Πολλοί γονείς ανησυχούν και φοβούνται μήπως κάποιο από τα παιδιά τους φτάσει στην αυτοκτονία!
Οι καταστάσεις που βιώνουν είναι τραγικές και την αποκλειστική ευθύνη όλων αυτών φέρει ο Διοικητής Ταξίαρχος Δημήτριος Μπίκος και ο Υποδιοικητής, Συνταγματάρχης, Τραγαζίκης Ευάγγελος. Ο διοικητής που σχετικά πρόσφατα ανέλαβε καθήκοντα στη ΣΜΥ, υπό την πίεση που άσκησε το ΓΕΣ μετά τις επαναλαμβανόμενες καταγγελίες για τα άγρια καψόνια που σημειώνονταν στη ΣΜΥ, άλλαξε το τροπάριο και ουσιαστικά ενσωμάτωσε τη βιαιότητα της καθυπόταξης των υποψηφίων υπαξιωματικών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Σύνθημα του: «Αφού δε μπορούμε να κάνουμε καψόνια, εκπαίδευση μέχρι να βγάλετε αίμα»!
Για την ποιότητα της παρεχόμενης στρατιωτικής εκπαίδευσης είναι χαρακτηριστικές οι καταγγελίες. Κατά τη διάρκεια της νυχτερινής διαβίωσης στο Λιτόχωρο, οι επικεφαλής αξιωματικοί δε μπορούσαν να συντονιστούν μεταξύ τους και χάθηκαν μέσα σε δάσος του Ολύμπου! Οι κίνδυνοι ήταν πολλοί και η εξάντληση των σπουδαστών ξεπέρασε κάθε ανθρώπινο όριο. Οι σπουδαστές πριν συμμετέχουν στην άσκηση, μπορεί να είχαν νυχτερινά νούμερα σκοπιάς και να ήταν άυπνοι, να έτρεχαν όλη μέρα από τις 6.00 π.μ. σε εκπαίδευση και αγγαρείες, για να διαταχθούν το βράδυ να φορτωθούν πλήρη φόρτου (20 κιλά τουλάχιστον), για να διεξάγουν πορεία.
Είναι ενδεικτικό ότι τους σπουδαστές συνόδευαν αξιωματικοί χωρίς πλήρη φόρτου, λες και πήγαιναν εκδρομή. Μάλιστα, οι ξεκούραστοι βαθμοφόροι επέλεξαν κάποια στιγμή να τρέξουν τους κατάφορτους και κουρασμένους σπουδαστές, κοροϊδεύοντας τους γιατί δεν άντεχαν. Πολλοί σπουδαστές χαρακτήρισαν το Λιτόχωρο ως νεά Γυάρο και Μακρόνησο εξαιτίας των βογγητών που ακούγονταν και των πόνων που υφίσταντο.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η νέα διοίκηση της ΣΜΥ έχει απαγορεύσει τη συνοδεία ασθενοφόρου στις εκπαιδευτικές πορείες, με αποτέλεσμα όταν κάποιος καταρρεύσει να τον μεταφέρουν δύο συνάδελφοι του σε φορείο.
Το αποκορύφωμα αυτής της αντίληψης ήταν όσα σημειώθηκαν μετά την τελευταία άσκηση στις 3 Σεπτεμβρίου, που περιελάμβανε πορεία 20 χλμ. και εξαντλητικές ασκήσεις. Οι υποψήφιοι υπαξιωματικοί βίωσαν καταστάσεις πανικού αφού πολλοί κατέρρευσαν ψυχολογικά, οι τραυματισμοί που σημειώθηκαν ήταν πολλοί και εξαιρετικά σοβαροί: ρήξη χιαστών, υγρό στο γόνατα, τραύματα στις φτέρνες κλπ. έκαναν πολλούς να πιστεύσουν ότι απειλείται σοβαρά η υγεία τους και ότι η εκπαίδευση θα τους προκαλέσει σοβαρές και μόνιμες σωματικές βλάβες.
Στα ιατρεία δημιουργήθηκαν ουρές από τους τραυματισμένους και ο γιατρός έβαλε τις φωνές, όχι φυσικά στο διοικητή και στους υπεύθυνους για την άσκηση αξιωματικούς, αλλά στους τραυματίες, γιατί του χάλασαν τη βολή του και δεν προλάβαινε να αντιμετωπίσει τα περιστατικά.
Η διοίκηση της ΣΜΥ αντί να συναισθανθεί το τι οξύτατο πρόβλημα δημιουργεί και σε τι κινδύνους εμπλέκει τους σπουδαστές, επέλεξε να ρίξει την ευθύνη στους τραυματίες! Με πνεύμα εκδίκησης, αποφάσισε να τιμωρήσει τους ασθενούντες. Μετά από διαταγή του Υποδιοικητή Ευ.Τραγαζίνη, Λοχαγοί ανέλαβαν να τριγυρνούν στα ιατρεία και να σημειώνουν τα ονόματα των τραυματιών, απειλώντας τους «θα τα πούμε» και υπόσχονταν αυστηρή τιμωρία!
Από την άλλη μεριά ο γιατρός της ΣΜΥ έκρινε ότι τουλάχιστον ένα λεωφορείο σπουδαστές έπρεπε να μεταφερθούν στο πλησιέστερο Στρατιωτικό Νοσοκομείο, αφού ο ίδιος δεν επαρκούσε για να ανταπεξέλθει στην ποσότητα και την ποιότητα των τραυμάτων.
Φυσικά μετά την νοσηλεία των σπουδαστών, τους δόθηκε αναρρωτική άδεια.
Που να ήξεραν όμως τι τους περίμενε όταν θα επέστρεφαν στη ΣΜΥ.
Με την λίστα των τραυματιών ανά χείρας ο διοικητής Δ.Μπίκας διέταξε τους αξιωματικούς να κυνηγούν αυτούς, να τους τιμωρούν με αστείες αφορμές, ώστε να παραμείνουν για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα εσώκλειστοι στη ΣΜΥ, που μετατράπηκε σε φυλακή για αυτούς. Ας δούμε μερικά από τα παραπτώματα των σπουδαστών, που τιμωρούνται με κράτηση-φυλακή:
Χαλάρωσες μετά την αναρρωτική σου άδεια.
Ζάρες στο κρεβάτι.
3 μέρες κράτηση γιατί βρέθηκε ένα φύλλο στην αυλή, μια πεσμένη γόπα ή μια γλάστρα ήταν απότιστη.
Το σλόγκαν: «Θα σας τιμωρούμε μέχρι να σας βγει η ανάσα».
Ο διοικητής και οι αξιωματικοί καλούν τους σπουδαστές της ΣΜΥ να έχουν βουλωμένα στόματα, να μην μεταφέρουν τα όσα βιώνουν στους γονείς και φίλους, φοβούμενοι τη δημοσιότητα.
Σκοπός όλων αυτών των πρακτικών είναι να χάνουν την έξοδο τους οι σπουδαστές, ενώ κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη ΣΜΥ λόγω τιμωρίας Απαγορεύεται να βγουν στην αυλή ή να πάνε στο ΚΨΜ. Επίτηδες έχουν αυξηθεί οι υπηρεσίες (2 άτομα υπηρεσία σε κάθε θάλαμο), ενώ οι αγγαρείες είναι ατελείωτες.
Θα περίμενε κανείς ότι για όλες αυτές τις ακρότητες θα υπήρχε κάποια παρέμβαση. Γρήγορα εξάλλου έγινε γνωστό ότι από σημαντικό τμήμα των σπουδαστών η διοίκηση της ΣΜΥ αφαίρεσε το δικαίωμα της εξόδου.
Σύντομα υπήρξε παρέμβαση του Δημάρχου Τρικάλων Χρ.Λάππα, που πρόσφατα έγινε γνωστός στο πανελλήνιο με την πρόταση του να μπει μικροτσίπ στους εργαζόμενους του δήμου ώστε να ελέγχει την τήρηση του ωραρίου. Αυτός λοιπόν ο αντιδραστικός δήμαρχος δεν ήταν δυνατόν να έχει ευαισθησία για τους σπουδαστές της ΣΜΥ. Αυτό που τον ένοιαξε είναι ότι με τον εγκλεισμό χάνονται πελάτες για τις καφετέριες και τα εστιατόρια. Έσπευσε επομένως να υπερασπίσει τα συμφέροντα των επιχειρηματιών και να διαμαρτυρηθεί! Φυσικά «τον έγραψαν».
Όμως η συμπεριφορά του διοικητή έχει άμεσες συνέπειες στους σπουδαστές. Καθώς σέρνονται ιώσεις, πολλοί εξ αυτών όταν αρρωσταίνουν, φοβούνται να επισκεφτούν τα ιατρεία φοβούμενοι την εκδικητική μανία της διοίκησης και υποχρεώνονται στην έξοδο τους να επισκεφτούν ιδιώτες γιατρούς για να τους εξετάσουν. Και φυσικά το κόστος του παραλογισμού της διοίκησης επιβαρύνει τους γονείς.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Σπουδαστές και γονείς νοιώθουν παγιδευμένοι. Η καθημερινότητα στην ΣΜΥ γίνεται ολοένα χειρότερη αφού κυριαρχεί η εμπάθεια, η βρισιά και η εκδικητική μανία της διοίκησης, που ταυτόχρονα έχει κλείσει τα αυτιά στα παράπονα των σπουδαστών και των γονιών τους. Ούτε όμως να αποχωρήσουν μπορούν. Πολλοί σπουδαστές σκέφτονται να φύγουν από την ΣΜΥ, αλλά το κόστος της αποζημίωσης που πρέπει να καταβάλλουν είναι υπέρογκο. Όπως μας λένε οι γονείς, πολλοί εξ' αυτών φτωχοί άνθρωποι, σε αυτές τις εποχές που θα βρεθούν τα 5000-6000 ευρώ!
Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρο. Επειδή πλέον δεν υπάρχουν τόσοι εξοδούχοι έχουν αυξηθεί οι ανάγκες σίτισης των σπουδαστών. Η διοίκηση της ΣΜΥ βρήκε την πλέον οικονομική λύση και τους ταΐζει κονσέρβες (κυρίως κάθε Τετάρτη-Παρασκευή). Εξαιτίας των διαμαρτυριών, ο διοικητής βρήκε ένα κόλπο για να τους κοροϊδέψει. Στα μαγειρεία ανοίγουν στις κονσέρβες και τις σερβίρουν σε σκεύη ως μαγειρευτό φαγητό!
Μήπως, πρέπει ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Φραγκούλης Φράγκος και ο ΥΕΘΑ Π.Μπεγλίτης να παρέμβουν;
Πίσω από τις πανηγυρικές ορκωμοσίες κρύβεται πολύ δυστυχία.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437
Diktiospartakos.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου