Πολλά τα θέματα σήμερα σύντροφοι. Ένα από τα σημαντικότερα η
απεργία. Η απεργία, οποιαδήποτε απεργία εργαζόμενων είναι ιερή. Αυτό όχι γιατί
το λέει κάποιος νόμος ή Σύνταγμα (άρθρο 23 παρ.2). Είναι ιερή γιατί είναι ένα
μέσον, για να καλυτερεύσει η ζωή του εργαζόμενου.Σκοπός της απεργίας είναι η διαμαρτυρία για την επικρατούσα κατάσταση στους χώρους εργασίας, τις αποδοχές, ή άλλα θέματα, που έχουν άμεση σχέση με την επιβίωση των εργατών. Απώτερος στόχος των απεργών, είναι η αλλαγή μιας άδικης κατάστασης και η βελτίωση της ποιότητας του εργασιακού περιβάλλοντος. Κυρίως προάγει την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων.
Η απεργία είναι ιερή, γιατί την καθαγίασε το αίμα των αγωνιστών απεργών που χύθηκε, και εξακολουθεί να χύνεται στους δρόμους και τις πλατείες. Είναι ιερή, γιατί παλεύουν όλοι μαζί οι εργαζόμενοι για ελευθερία και πρόοδο. Είναι ιερή, γιατί ΟΛΑ τα δικαιώματα που υπάρχουν, είναι αποτέλεσμα ηρωικών αγώνων, φτωχών εργατών και αγροτών, οι οποίοι εκτέθηκαν σε κινδύνους για να ζήσουν καλύτερα οι επόμενες γενιές. Χωρίς την απεργία θα ήμασταν στο δεκαεξάωρο, που προσπαθούν να επαναφέρουν. Δεν θα υπήρχαν καν αργίες για τους εργάτες. Μόνο σκλαβιά.
Μα, θα πουν τα γαλαζοπράσινα παπαγαλάκια των φασιστικών καναλιών, όταν γίνονται απεργίες πλήττονται άλλοι συνάνθρωποι. Η απάντηση απλή. Κατ αρχήν οι εργαζόμενοι προσφέρουν έργο. Έργο χρήσιμο προς το κοινωνικό σύνολο. Αυτό το δέχονται όλοι. Είναι λοιπόν επόμενο, αν σταματήσουν να εργάζονται, να σταματά και η προσφορά τους αυτή. Μόνο όταν απεργούν τα δημόσια φερέφωνα των καναλιών, βελτιώνεται η κατάσταση (στην τηλεόραση). Αυτό θα πει, πως όλοι οι εργαζόμενοι πλην των «μεγάλων» δημοσιογράφων, είναι απαραίτητοι.
Έχουμε όμως εδώ μια αντίφαση. Οι χρήσιμοι και απαραίτητοι εργάτες να παίρνουν μισθούς πείνας, ενώ οι άχρηστοι προνομιούχοι Γκέμπελ να αμείβονται παχουλότατα. Μάλιστα οι εργαζόμενοι τα τελευταία χρόνια έχασαν μισθούς, δώρα, επιδόματα, συντάξεις, εφάπαξ, συμβάσεις, εργασιακά δικαιώματα. Μετατράπηκαν από εργαζόμενους που τους εκμεταλλεύονταν σε σκλάβους που τους εκμεταλλεύονται ακόμη πιο άγρια.
Αν οι εργαζόμενοι, «κύριοι» των καναλιών, έπαιρναν τις αποδοχές σας (και τις αξίζουν πολύ περισσότερο από σας), δε θα είχαν λόγο να απεργούν. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι χάνουν από την απεργία, αφού δεν πληρώνονται. Η απεργία όμως είναι ένας τρόπος πίεσης, για να δείξουν ότι πλήττονται από την απάνθρωπη πολιτική.
Ακόμη, να σας θυμίσω, ειδικά σε εσάς αποδεκατισμένα γίδια του πράσινου μαντριού, ότι όσες φορές ήσασταν αντιπολίτευση, στηρίζατε (υποκριτικά, όπως αποδείχθηκε μετά) πολύ δυναμικότερες κινητοποιήσεις. Καλά κάνατε τότε. Γι αυτό γίνατε κυβέρνηση άλλωστε. Αλλά μην νομίζετε ότι πάθαμε αμνησία. Θυμάστε το ΓΑΠ να «κλαίει» μπροστά στις κάμερες από τα δακρυγόνα; Τώρα θα κλάψει στ αλήθεια κι αυτός και ο Βενιζέλος.
Η απεργία δεν γίνεται για να υπάρξει αναταραχή. Η αναταραχή, το μπάχαλο, η κακή πολιτική, η μείωση των μισθών και των συντάξεων, οι απολύσεις είναι υπεύθυνα για την απεργία. Θέλετε να μην γίνει απεργία; Ωραία. Ικανοποιήστε τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων. Πολύ απλά. Αν φωνάζουν τα τσιράκια των εφοπλιστών, ας προσφέρουν το δικό τους μισθό στους εργαζόμενους, προς όφελος όλων. Είναι προκλητικό να ακούς κάποιο με γραβάτα και πανάκριβα κουστούμια ή φορέματα, να σου μιλάει για ταλαιπωρία, δε νομίζετε;
Ταλαιπωρία είναι να δουλεύεις κάτω από τέτοιες συνθήκες. Ταλαιπωρία είναι να εργάζεσαι από το πρωί ως το βράδυ, για πεινάς εσύ και τα παιδιά σου. Ταλαιπωρία είναι να εργάζεσαι μέσα σε ένα ανθυγιεινό και επικίνδυνο περιβάλλον, όπου γίνονται εκατοντάδες ατυχήματα, που έχουν στερήσει τη ζωή από τους συνανθρώπους μας. Βάσανο είναι, να στέκεσαι στις ουρές του ΙΚΑ και των Νοσοκομείων άρρωστος, ενώ θα έπρεπε να ξεκουράζεσαι. Ταλαιπωρία είναι, να μην ξέρεις, αν αύριο θα γυρίσεις στο σπίτι με λιγοστά ψώνια, ή θα γυρίσεις να πεις στους δικούς σου ότι σε έδιωξαν, λόγω περικοπών.
Αν φασίστες των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης δε βρίσκετε λόγο για απεργία, αλλάξτε τη θέση σας με ένα από τους εργαζόμενους που απεργούν. Να δείτε τι εστί βερίκοκο.
Αφού κόπτεστε τόσο για τον τουρισμό πχ, γιατί δε λέτε πως έπεσαν οι κρατήσεις σε Ελλάδα, Κύπρο, Τουρκία (που έχει ανάπτυξη), εξ αιτίας της καπιταλιστικής κρίσης, η οποία έκανε πολλούς ξένους να περιορίσουν τις δαπάνες, κόβοντας τις διακοπές; Γιατί δε λέτε ότι διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις μιλάνε για το ρατσισμό στη χώρα μας, τον οποίο προβάλετε εσείς από τα αιδοία σας (όπως είπε η Ελένη), κάνοντας πολλούς ανθρώπους να ακυρώσουν κρατήσεις;
Δηλαδή ο κόσμος θα ταλαιπωρηθεί μόνο όταν κλείνουν τους δρόμους οι απεργοί; Δεν ταλαιπωρείται από την ποιότητα των δρόμων; Δεν ταλαιπωρείται από το κυκλοφοριακό χάος, αποτέλεσμα της πολιτικής που προωθούσε την άναρχη δόμηση και την αστυφιλία; Δεν ταλαιπωρείται όταν κλείνετε το δρόμο, για να περάσουν οι κηφήνες; Δεν ταλαιπωρείται αλλά και κινδυνεύει από τις κακοτεχνίες των αφεντικών σας; Δεν ταλαιπωρείται όταν με 2 πόντους βροχή, οι δρόμοι μας γίνονται κανάλια της Βενετίας;
Τώρα τα θυμηθήκατε τα νησιά; Όταν κόβουν οι εφοπλιστές τα δρομολόγια, τους έρχονται τα προϊόντα από το διάστημα; Όταν απειλούσαν οι πλοιοκτήτες να δέσουν αυτοί τα πλοία για να ασκήσουν πίεση, γιατί δεν βγάζατε γλώσσα και στ’ αφεντικά σας; Εκεί δε σας παίρνει έτσι; Εκεί φταίει ο τάδε υπουργός. Σαπιοκάραβα, που κανονικά έπρεπε να αποσυρθούν και να αντικατασταθούν με νέα, κάνουν δρομολόγια για να αυξάνουν τα κέρδη των πλουτοκρατών.
Τώρα σκέφτεστε την ελεύθερη διακίνηση του κόσμου; Όταν οι μπάτσοι απαγόρευαν στους γονείς να δουν τα παιδιά τους στην παρέλαση, δεν ήταν αυτό παρεμπόδιση;
Ο μόνος λόγος που λυσσάνε τα κομματόσκυλα, είναι γιατί οι εργαζόμενοι έχουν δίκιο. Αμύνονται στην καπιταλιστική επίθεση χρησιμοποιώντας ένα από τα ελάχιστα μέσα που διαθέτουν. Το δικαίωμα της απεργίας. Κατανοώ, ότι κόσμος θα ταλαιπωρείται κάθε φορά που εργαζόμενοι αναγκάζονται να διεκδικήσουν τα δίκαια τους. Αλλά δεν υπάρχει εναλλακτική. Τα υπουργεία είναι αδιάλλακτα όσο και άδικα. Οι βουλευτές ψεύδονται. Θυμάστε τι λέγανε για τα ταξί. Ότι διέταξε η τρόικα... κι αν δεν περνούσε ο Ραγκούσης το νομοσχέδιο θα γινόταν η συντέλεια... και τρίχες κατσαρές. Για το καπρίτσιο ενός υπουργού, έγινε ένα απίστευτο μπάχαλο. Που είναι τώρα ο υπουργός; Παίρνει καθώς φαίνεται τον π***ο, από τον νέο αρχιμαφιόζο, το νέο νονό. Λυπάμαι φον Ραγκούση, είστε ο πιο αδύναμος κρίκος, χάσατε. Αντίο, να μη μας ξανάρθετε.
Η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζόμενων είναι ο εφιάλτης των καπιταλιστών. Ξέρουν ότι ένα εργάτης είναι ανίσχυρος, αλλά πολλοί μαζί ισχυροί. Και όλοι μαζί οι εργαζόμενοι ανίκητοι. Γι αυτό και προσπαθούν να σπείρουν ζιζάνια ανάμεσα στους πολίτες, να μας βάλουν να τσακωθούμε μεταξύ μας. Ματαιοπονούν. Τα πράγματα άλλαξαν. Οι συνάνθρωποι μας ξέρουν ότι ο αγώνας μιας τάξης εργατών που απεργεί, θα έχει θετικές επιπτώσεις και στη δική τους ζωή. Κάθε δικαίωμα που δεν καταργείται, κάθε επίδομα που διασώζεται, αφορά όχι μόνο τους εργάτες στα λιμάνια πχ, αλλά όλους τους εργαζόμενους. Το να μη μειωθεί ο βασικός μισθός σε ένα κλάδο, σημαίνει νίκη για όλους τους εργαζόμενους παντού. Σημαίνει ότι και ο δικός τους μισθός θα διασωθεί. Τι κάνουν οι καπιταλιστές; Λένε για πχ μείωση στους εργαζόμενους στα εργοστάσια και απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις. Μετά, αν τους περάσει, το επεκτείνουν σε όλους τους εργάτες οπουδήποτε, χρησιμοποιώντας τις μειώσεις ως παράδειγμα.
Γι αυτό και η επιτυχία κάθε απεργίας μας αφορά όλους. Ο λαός στηρίζει και κατανοεί. Θέλουμε όλοι αλλαγή πολιτικής. Αλληλεγγύη σε κάθε απεργό. Όλοι συμπαραστεκόμαστε στους απεργούς αδερφούς και συντρόφους. Η τυραννία θα πέσει.
Δημοσίευση σχολίου