Ελάχιστες λέξεις ... ένα συνηθισμένο δράμα για τους απόμαχους της δουλειάς

Στα εντελώς «ψιλά» Κυριακάτικης εφημερίδας –στο «Παρόν- υπάρχει μια ενυπόγραφη επιστολή, που πραγματικά δεν βρίσκεις λόγια να την σχολιάσεις. ‘Η μάλλον καλύτερα, γνωρίζεις ότι αν διατυπώσεις σχολιασμό σ’ αυτή θα «ξεφύγεις», δεν θα μπορέσεις να εκφραστείς όπως αισθάνεσαι, οπότε καλύτερα να την το κάνουμε.

Απλώς παραθέτουμε την επιστολή όπως ακριβώς την διαβάζουμε χωρίς κανένα δικό μας σχόλιο:

«Βοηθήστε μας. Με τον άντρα μου είμαστε δυο γεροντάκια 89 και 90 ετών. Είμαστε μόνοι μας, δεν έχουμε κανέναν να μας προσέχει και να μας φροντίσει. Παίρνουμε 600 ευρώ σύνταξη και δεν φτάνουν ούτε για τα babylino του παππού. Είμαστε σε άθλια κατάσταση. Σκεπτόμαστε να αυτοκτονήσουμε…»