Είναι η αρχή του κύριου άρθρου του Έθνους την παραμονή της Πρωτοχρονιάς: «Το σήμερον λήγον έτος θα χαρακτηρισθεί αναμφισβητήτως παρά της ιστορίας ως το αποτελούν τον σημαντικώτατον, αν μη και τον ενδοξώτατον σταθμόν της όλης ελληνικής εξελίξεως από της εμφανίσεως του έθνους ημών. Μέγιστα και θαυμαστά επετελέσθησαν κατά το έτος τούτον...».
Όχι, παρανοήσατε! Το άρθρο δεν αναφέρεται στα επιτεύγματα του κατά Αντώνιον Σαμαράν και Ευάγγελον Βενιζέλον succes story διαρκούντος του 2013. Το άρθρο είναι όντως της 31ης Δεκεμβρίου, αλλά του... 1913, έναν αιώνα πριν, και μας το έκανε γνωστό ο Τάκης Κατσιμάρδος στις εξαιρετικές σελίδες της ιστορίας που δημοσιεύει κάθε εβδομάδα στο Έθνος της Κυριακής.
Το προ αιώνος κύριο άρθρο στην αυτο-χαρακτηρισμένη στην πρώτη σελίδα της ως «νέα εσπερινή ανεξάρτητος εφημερίς», αφού είχε όντως πρωτοεκδοθεί στις 26 Οκτωβρίου 1913, συνεχίζει κατενθουσιασμένο: «Το 1913 αρχόμενον εύρεν την Ελλάδα κατάγουσα αληθείς θριάμβους κατά γην και κατά θάλασσαν, αλλά συγχρόνως πιεζομένην παρ' ανησυχιών σημαντικωτάτων και περιστοιχιζομένην παρά κινδύνων κολοσσιαίων...».
Ο αρθρογράφος είναι ασυγκράτητος «Το ελληνικόν έθνος εν απαραδειγματίστω ορμή και δυνάμει, αληθώς αναγεννηθέν, απολύτως ακμαίον, βαίνει προς την πλήρην αποκατάστασιν.Το μέλλον ανήκει εις αυτό!» κατέληγε.
Καμία απολύτως σχέση με το σήμερα όπως είναι ευνόητο.
Τότε τα τανκς, τώρα το ευρώ
Το 2014 είναι μια χρονιά που θα κυριαρχήσουν οι συζητήσεις και οι παραλληλισμοί με τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πάνω από 150 (!) βιβλία για το θέμα αυτό βρίσκονται υπό έκδοση στη Γερμανία, καθώς οι Γερμανοί προσπαθούν, εκμεταλλευόμενοι τη σημερινή ηγεμονική τους θέση στην Ευρώπη, να πετύχουν δύο τουλάχιστον στόχους.
Πρώτον, να επιβάλουν την άποψη ότι η σημερινή γερμανική ΕΕ με νόμισμα το ευρώ είναι αυτή που αποτρέπει την επανάληψη ενός πολέμου σε πανευρωπαϊκή κλίμακα σαν το φρικιαστικό άνθρωποσφαγείο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Δεύτερον, να συγκαλύψουν τις κραυγαλέες ευθύνες της Γερμανίας για το ξέσπασμα του πολέμου εκείνου και να τις επιμερίσουν στις υπόλοιπες μεγάλες δυνάμει της Ευρώπης - τη Ρωσία, τη Γαλλία, την Αγγλία.
Δεν γνωρίζουμε αν είναι κρίση ειλικρίνειας ή συγκαλυμμένη απειλή όταν το γερμανικό περιοδικό Dert Spigel γράφει στο πρώτο τεύχος του 2014, σε ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα σε συνέχειες για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο:
«Αυτό που ήταν παλιότερα η κινητοποίηση των στρατιωτικών δυνάμεων μπορεί σήμερα να είναι η απειλή να οδηγήσουμε σε χρεοκοπία ένα κράτος σαν την Ελλάδα, όταν οι πολίτες της δεν εκπληρώνουν τις απαιτήσεις των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών»!
Κατάκτηση μέσω... «μεταρρυθμίσεων»!
Το γερμανικό περιοδικό δείχνει ανήσυχο ίσως, αλλά σίγουρα και ενοχλημένο από το παρατηρούμενο γεγονός ότι «σήμερα κορυφαίοι Ιταλοί αρθρογράφοι όπως ο Εουτζένιο Σκάλφαρι υποστηρίζουν πως η Γερμανία απειλεί με την ευρωκρίση να καταστρέψει για τρίτη φορά την (ευρωπαϊκή) ήπειρο».
Προσπαθεί να βρει μια εξήγηση. «Οι απαιτούμενες οικονομικές μεταρρυθμίσεις στη Νότια Ευρώπη από την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ φαίνονται σε πολλούς παρατηρητές ακόμη και ως συνέχιση της πολιτικής ισχύος του κάιζερ Γουλιέλμου κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο με άλλα μέσα - οικονομικοπολιτικά για την ακρίβεια», υπογραμμίζει.
Στους παρατηρητές αυτούς συγκαταλένεται σίγουρα και ο Ιταλός δημοσιογράφος Πάολο Μπάρναρντ. «Η δημιουργία της Ευρωζώνης ήταν το αποτέλεσμα ενός γερμανοκεντρικού σχεδίου που είχε στόχο την ενίσχυση της Γερμανίας σε βάρος των ασθενέστερων χωρών της Ευρώπης, όπως η Ισπανία και η Ιταλία... Η μόνη χώρα που ευνοείται από το status quo της Ευρωζώνης είναι η Γερμανία», υποστηρίζει.
Ο Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας γενικεύει τη θεώρηση του. «Στο μέλλον, οι ελίτ που ελέγχουν την Ευρωπαϊκή Ενωση θα επιδεινώσουν την κατάσταση και θα πλήξουν εκατομμύρια άλλων πολιτών με την πολιτική της λιτότητας, η οποία είναι δική τους επινόηση. Η ανασφάλεια και η κοινωνική αποσύνθεση είναι αναπόφευκτες», συμπεραίνει.
Διχασμός στην Αγγλία
Το συντηρητικό βρετανικό περιοδικό The Economist, το οποίο εκφράζει πρωτίστως τα συμφέροντα των χρηματοπιστωτικών κύκλων της βρετανικής ολιγαρχίας, είναι σαφώς πιο επιθετικό εναντίον της Γερμανίας. «Η κινητήρια δύναμη πίσω από την καταστροφή που συνέβη στον κόσμο πριν από έναν αιώνα ήταν η Γερμανία, η οποία έψαχνε να βρει μια δικαιολογία που θα της επέτρεπε να κυριαρχήσει στην Ευρώπη», γράφει χωρίς περιστροφές στο κύριο άρθρο του.
Ταυτόχρονα επικρίνει όλους εκείνους που έχουν την αφέλεια να νομίζουν ότι, επειδή οι χώρες τους έχουν στενές οικονομικές σχέσεις με τη Γερμανία, είναι αδύνατον η Γερμανία να τους επιτεθεί με στρατιωτικά, οικονομικά ή πολιτικά μέσα κατά περίπτωση, βάσει των στόχων και των σχεδίων του Βερολίνου.
Τότε, το 1914, «πάρα πολλοί άνθρωποι στο Λονδίνο, στο Παρίσι και αλλού πίστευαν ότι, επειδή η Βρετανία και η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος η μία της άλλης μετά την Αμερική και έτσι δεν υπήρχε οικονομική λογική πίσω από τη σύγκρουση, δεν θα γινόταν πόλεμος», επισημαίνει ο Economist, πριν περάσει στην ελάχιστα συγκαλυμμένη προειδοποίηση για το σήμερα: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία συγκροτήθηκε ως αντίδραση στο αιματοκύλισμα του 20ού αιώνα, φαίνεται περισσότερο κομματιασμένη και θρυμματισμένη από τον ανερχόμενο εθνικισμό παρά σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή από τότε που φτιάχτηκε», εδώ και περίπου εξήντα χρόνια.
Σαφώς διαφορετική είναι η γραμμή των επίσης βρετανικών Financial Times, της μεγαλύτερης ημερήσιας οικονομικής εφημερίδας της Ευρώπης, η οποία συνδέεται στενά με τους Γερμανούς:
«Οι τριβές των αντίπαλων εθνικισμών δεν είναι λιγότερο ικανές να προκαλέσουν πόλεμο σήμερα από τότε», προβάλλουν ως κύριο συμπέρασμα στο δικό τους κύριο άρθρο.
Με άλλα λόγια, η εφημερίδα υπονοεί ότι το πρόβλημα δεν είναι η πολιτική που επιβάλλει η Γερμανία σε όλη την ΕΕ χρησιμοποιώντας ως όπλο το ευρώ, αλλά η... αντίσταση σε αυτή την πολιτική, η οποία, μάλιστα, αντίσταση συκοφαντείται ως «εθνικισμός»!
Είναι εξόφθαλμο ότι η Γερμανία και οι συμπαρατασσόμενοι με αυτή δεν έχουν καμία πρόθεση να αλλάξουν πολιτική αναφορικά με το ευρώ. Απλώς επισημοποιούν ότι θεωρούν «εθνικιστή» εχθρό τους όποιον αρνείται να υποταγεί στην πολιτική του Βερολίνου και να γίνει συνεργάτης των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων στην πατρίδα του και των τοπικών κυβερνήσεων των γηγενών «Τσολάκογλου» του 21ου αιώνα.
«Κοινή ευθύνη»
Το πρώτο που σοκάρει είναι η πλήρης άρνηση της ιστορικής πραγματικότητας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. «0 νέος τύπος επί του οποίου εδράζεται μια συναίνεση των ιστορικών θα μπορούσε να παρουσιαστεί βραχύτατα ως εξής: δεν ήταν το γερμανικό Ράιχ που εξαπέλυσε αυτό τον πόλεμο, όλες οι ευρωπαϊκές μεγάλες δυνάμεις είχαν εξίσου μεγάλο μερίδιο στην καταστροφή», δηλώνει κατηγορηματικά η εφημερίδα.
Οι Γερμανοί συνεχίζουν ακάθεκτοι και δίνουν γραμμή στους δικούς τους: «Οι υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης πρέπει να βγάλουν από αυτό το συμπέρασμα ότι τίποτα δεν δικαιολογεί τόσο καλά και διαρκώς την ευρωπαϊκή ιδέα όπως αυτή η κοινή ευθύνη...»!
Όταν οι Γερμανοί κάνουν πόλεμο εναντίον όλης της υπόλοιπης Ευρώπης, φταίνε εξίσου όλοι οι Ευρωπαίοι - αυτό μας λένε! Το Ράιχ δεν φταίει ποτέ! Το πολύ πολύ να φταίει όσο και οι υπόλοιποι - και χάρη μας κάνουν!
Υπόδειγμα η... Λετονία!
Την 1 η Ιανουαρίου 2014,την προηγούμενη Τετάρτη, η Λετονία μπήκε στην Ευρωζώνη, παρόλο που σε δημοσκόπηση προ τριμήνου, τον Οκτώβριο, μόλις το... 20% (!) των κατοίκων της τασσόταν υπέρ του ευρώ και οι υπόλοιποι δεν ήθελαν ούτε να το ακούσουν.
Ε, λοιπόν, η Frankfurter Allgemeine στο κύριο άρθρο της χαρακτηρίζει αυτή την ωμή καταπάτηση της θέλησης των πολιτών της Λετονίας ως... «ολοκλήρωση της ανεξαρτησίας της»!
Το πολιτικό θράσος της γερμανικής εφημερίδας είναι απερίγραπτο, όπως αποτυπώνεται στο τελικό συμπέρασμα του κύριου άρθρου της: «Γι' αυτό και πρέπει να βουβαθούν πολλές απαξιωτικές γνώμες για την ΕΕ, η οποία είναι συνδεδεμένη με την εκπλήρωση αιωνόβιων ελπίδων», όπως της Λετονίας!
Αυτό είναι το Δ' Ράιχ που θέλουν να επιβάλουν στην Ευρώπη οι Γερμανοί μέσω της ΕΕ και του ευρώ. Ευχόμαστε να μην το καταφέρουν ποτέ!
Δημοσίευση σχολίου