ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ Δ.Ο.Ε.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΣΗΣ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ - ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ
Δυστυχώς, με τα νομοθετήματα των τελευταίων χρόνων (Ν.3848/10, Ν.4024/11 και το πρόσφατο ΠΔ 152/2013) η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας (υπό την όποια ηγεσία) αποδεικνύει ότι ως μοναδικό στόχο έχει τη χειραγώγηση και τιμωρία των εκπαιδευτικών και την κατηγοριοποίηση των σχολείων.
Όπως επανειλημμένα έχουμε τονίσει, η σύνδεση της μισθολογικής και βαθμολογικής εξέλιξης με την αξιολόγηση, η οποία μέσα από μια σειρά εντελώς αυθαίρετων ποσοστώσεων ανοίγει διάπλατα ακόμη και την πόρτα των απολύσεων, όπως δείχνει και η διαδικασία αξιολόγησης των εκπαιδευτικών τεχνικής εκπαίδευσης που έχουν τεθεί από το καλοκαίρι σε διαθεσιμότητα, αποτελεί εχθρική ενέργεια κατά του κλάδου και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Η προσπάθεια εφαρμογής της σε πρώτο στάδιο, με την πραγματοποίηση ενημερωτικών συναντήσεων για τα στελέχη της εκπαίδευσης, συνάντησε τη δυναμική αντίδραση του Κλάδου. Η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών ανταποκρίθηκε με δυναμισμό στο κάλεσμα της Δ.Ο.Ε. και των κατά τόπους συλλόγων για μη συμμετοχή στις συναντήσεις. Τα μηνύματα από όλη την Ελλάδα αναφέρουν τη ματαίωση των σεμιναρίων και των συναντήσεων. Οι εκπαιδευτικοί κέρδισαν την πρώτη μάχη.
Σε λίγες ημέρες λήγει και η προθεσμία συγκέντρωσης των υπογραφών των εκπαιδευτικών ενάντια στη διαδικασία που το Υπουργείο ονομάζει αξιολόγηση. Κι εδώ τα μηνύματα είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρα. Η έκφραση της αντίθεσης του εκπαιδευτικού κόσμου προς τους σχεδιασμούς της πολιτικής ηγεσίας είναι συντριπτική.
Ο δρόμος είναι, όμως, ακόμα μακρύς. Ήδη το Υπουργείο Παιδείας θέτει σε εφαρμογή τη διαδικασία της αποκαλούμενης αυτοαξιολόγησης και καλεί με εγκύκλιό του τους συλλόγους διδασκόντων να συνεδριάσουν και να δημιουργήσουν ομάδες εργασίας που θα υλοποιήσουν την αυτοαξιολόγηση, μια διαδικασία που η φιλοσοφία και η πρακτική της θα αποτελέσει το δούρειο ίππο για την αξιολόγηση-χειραγώγηση των εκπαιδευτικών.
Η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης, ανεξαρτήτως του τίτλου που φέρει, είναι μια διαδικασία που οι σύλλογοι διδασκόντων διαχρονικά ακολουθούν. Αυτοί είναι που, παρά το γεγονός ότι καλούνται να ασκήσουν το έργο τους δίχως υποδομές και στήριξη από την πολιτεία, αποτιμούν στις παιδαγωγικές τους συνεδριάσεις την εκπαιδευτική διαδικασία της σχολικής τους μονάδας και προχωρούν σε κινήσεις βελτίωσής της προς όφελος των μαθητών.
Αντίθετα, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου καμία αυτοαξιολόγηση του έργου της δεν κάνει. Αν το είχε κάνει θα γνώριζε πως εκπαιδευτική πολιτική δεν μπορεί να ασκείται δίχως διορισμούς εκπαιδευτικών, με διαθεσιμότητα, με συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, με αύξηση του αριθμού των μαθητών στις τάξεις, δίχως επαρκή χρηματοδότηση, δίχως τη στοιχειώδη υλικοτεχνική υποδομή, δίχως…
Αντ’ αυτού για μια ακόμη φορά μετακυλύει την ευθύνη στους εκπαιδευτικούς και τους καλεί «αθώα» και με «όμορφες» λεκτικές διατυπώσεις να κηρύξουν εκείνοι την έναρξη μιας διαδικασίας που ολοφάνερα συνδέεται με την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων, με την αναζήτηση των υπευθύνων για την πορεία της εκπαίδευσης στις τάξεις τους και που ολοφάνερα οδηγεί στο επόμενο στάδιο, την αξιολόγηση – λαιμητόμο, των ποσοστώσεων, της μισθολογικής και βαθμολογικής καθήλωσης και τελικά της απόλυσης.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλεί τους συλλόγους των διδασκόντων να μην διευκολύνουν την πολιτική ηγεσία στο έργο της δικής τους καρατόμησης. Οι συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων δεν πρέπει να οδηγήσουν στη στελέχωση των ομάδων εργασίας.
Δημοσίευση σχολίου