Χρυσή Αυγή και κατοχικό καθεστώς, ανέλαβαν την ευθύνη για τη δολοφονία του Π. Φύσσα.

«Ο Μάλλιος δεν ήταν βασανιστής, μολονότι, όπως πολλοί άλλοι στη θέση του, είχε μάλλον χαστουκίσει κρατούμενους στη διάρκεια των ανακρίσεων».

Ευάγγελος Αβέρωφ.
_______________________________

Παρέλασαν σε στρατιωτικό σχηματισμό μέσα από το Κερατσίνι. Έφτασαν στον τόπο της δολοφονίας του Π. Φύσσα και τον βεβήλωσαν, αρπάζοντας αναμνηστικά αντικείμενα και κατεβάζοντας σχετικό πανό μνήμης. Απείλησαν την οικογένεια του δολοφονημένου αντιφασίστα έξω απ’ το σπίτι τους κι ύστερα επιτέθηκαν σε καμιά 12ριά άτομα (μεταξύ αυτών και κοπελιές) στο «Ρεσάλτο», εκ των οποίων και απωθήθηκαν. Έσπασαν τα τζάμια του –γειτονικού στο Ρεσάλτο-παιδικού δωματίου ενός 5χρονου παιδιού, παρά τις απεγνωσμένες εκκλήσεις του πατέρα του προς τα θρασύδειλα καθάρματα.

Κι όλα αυτά, με τη συνοδεία και κάλυψη ομάδας μοτοσυκλετιστών της ΔΙΑΣ!   
Η χυδαία και συνάμα απελπισμένη επίδειξη δύναμης και τρομοκράτησης εκ μέρους του αποικιακού-κατοχικού καθεστώτος και των παρακρατικών παραφυάδων του το περασμένο Σαββατοκύριακο στην ευρύτερη περιοχή της Β’ Πειραιά,  είναι επί της ουσίας η- εκ μέρους του κρατικού δοσιλογικού μηχανισμού- έμπρακτη κι επίσημη ανάληψη ευθύνης για τη δολοφονία του Π. Φύσσα. Η γερμανόφιλη μερίδα του αποικιακού καθεστώτος συντρίβεται και παίζει το σύνηθες τελευταίο χαρτί: Την απροκάλυπτη βία και τρομοκρατία των κρατικών (ΜΑΤ-ΔΙΑΣ κλπ) και παρακρατικών (ΧΑ) καθαρμάτων.

Η αδρανής παρουσία μοτοσυκλετιστών της ομάδας ΔΙΑΣ κατά τη διάρκεια της ναζιστικής επιδρομής, που από τύχη δεν είχε θύματα, επιβεβαιώνεται από παντού και κανείς δεν τόλμησε να την αμφισβητήσει σοβαρά. Ο Δένδιας έμεινε ατσαλάκωτος από την κοινοβουλευτική Αριστερά. Αντί να κάνουν άνω κάτω τη Βουλή (sic), τα ΜΜΕ και τη διεθνή κοινή γνώμη για τη νέα ξεκάθαρη συνεργασία κράτους και νεοναζί, που βεβήλωσε τη μνήμη του δολοφονηθέντος, Π. Φύσσα, δεν έβγαλαν ούτε άχνα, γεγονός το οποίο αποθρασύνει περισσότερο τους, ήδη ξεσαλωμένους, κατοχικούς-νεοναζιστικούς κρατικούς θύλακες,

Το σίγουρο πάντως είναι, ότι πολλοί θα ξαναχύσουν μαύρα δάκρυα στην επόμενη ναζιστική δολοφονία, κάτι το οποίο φαντάζει πολύ πιθανό, ιδίως μετά τα πρόσφατα  γεγονότα στο Κερατσίνι.

Μόνο, που τότε θα’ναι και πάλι αργά.  

Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!

 askordoulakos