Κατασκευασμένα διλήμματα: Μια καραμέλα που πιπιλίζει δεκαετίες το αστικό πολιτικό προσωπικό και δεν 'λιώνει" ποτέ.

Του Γ.Γ.

Στις δυο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ θριάμβευσε, αρχικά υποσχόμενος ότι θα έσχιζε τα μνημόνια και θα "ξεμπερδεύαμε με το παλιό" καθεστώς και αργότερα βάζοντας το δίλημμα αν προτιμάμε για υπουργούς τον υστερικό τηλεβιβλιοπώλη Αδωνη και τον "τσεκουράτο" Βορίδη ή πρόσωπα με αντιδικτατορική δράση σαν τον Νίκο Βούτση και με προέλευση κομμουνιστικούς χώρους (Δραγασάκης - Φίλης κ.α).

Σήμερα και μετά τόσα χρόνια συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτά τα διλήμματα δεν έχουν καμιά αποτελεσματικότητα. Και επειδή εκλογές χωρίς διλήμματα δεν γίνονται φτάσαμε το απ’ το «Καραμανλής ή τανκς» που επικράτησε στις πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης στο σημερινό « 'Η εμείς ή οι μνηστήρες».
Οπως μπορούμε να συμπεράνουμε απ' το σημερινό δημοσίευμα της απογευματινής εφημερίδα του κυβερνητικού κόμματος -της "ΕφΣυν"- αυτό είναι το δίλημμα που θα θέσει το Μέγαρο Μαξίμου στο εκλογικό σώμα. (πρόκειται για μια δημοσιογραφική εκτίμηση που είναι βάσιμη μετά το σχετικό διάγγελμα Τσίπρα από την Ιθάκη).

Θα έχει θετικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ μια προεκλογική εκστρατεία με αυτό το σύνθημα; Πολύ αμφιβάλουμε. Οχι απλώς γιατί τα αντιδεξιά ανακλαστικά είναι πολύ αμβλυμένα, (άλλωστε κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει στα σοβαρά "αριστερό" κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ) αλλά και γιατί η πραγματικότητα που βιώνει στο πετσί του ο ελληνικός λαός μετά τρία χρόνια διακυβέρνησής του είναι αδυσώπητη.

Μια πλευρά αυτής μας δίνει και η είδηση που μας έρχεται σήμερα από το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ):

Το 48% του πληθυσμού της Ελλάδας ζει κάτω από το όριο, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Αυτό σημαίνει ότι 5,1 Έλληνες έχουν μηνιαίο εισόδημα, που δεν ξεπερνά τα 382 ευρώ, ενώ ενάμιση εκατομμύριο εξ αυτών ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, δηλαδή κάτω από 182 ευρώ.

Παράλληλα, αν ισχύσει η προνομοθετημένη μείωση η μέση σύνταξη θα φτάσει στα 450 ευρώ, ενώ αν συνυπολογιστεί και η μείωση του αφορολογήτου, το ετήσιο εισόδημα των συνταξιούχων θα μειωθεί κατά περίπου τρία μηνιάτικα.

Επιπλέον, σημειώνεται ότι αν και το επόμενο διάστημα η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί να προβεί σε αύξηση του κατώτατου μισθού στα 586 ευρώ, ένας στους τρεις μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα αμείβεται με μικρότερο ποσό.

Τέλος, το 30% των μισθωτών στη χώρα απασχολείται με μερική απασχόληση με το μέσο ημερομίσθιό τους να είναι κάτω από το μισό των αντίστοιχων ημερήσιων αποδοχών που λαμβάνουν όσοι έχουν πλήρες ωράριο

Ναι, μπορούμε να απαλλαγούμε με τις εκλογές απ’ αυτή την άθλια συγκυβέρνηση. Ποιο όμως θα είναι το αποτέλεσμα;  Απλώς να αλλάξει ο ..διάολος που μας εποπτεύει στα καζάνια της καπιταλιστικής κόλασης που γράφει και ένας φίλος.

Κι αυτό γιατί οι εκλογές δεν μπορεί ν’ αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό. Γιατί οι εκλογικές διαδικασίες αφορούν τους συσχετισμούς στην κορυφή και όχι τους συσχετισμούς ανάμεσα στην κορυφή και τη βάση. (Είναι διαφορετικό το θέμα αν πρέπει να παίρνουμε μέρος σ' αυτές. Η άποψη μου είναι ότι η συμμετοχή μας έχει νόημα μόνο αν βοηθάει στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, αλλά αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση).

Πάντως αν εξακολουθεί να υπάρχει η ανυπαρξία ενός ρωμαλέου ταξικού κινήματος απαλλαγμένο απ’ τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, που θα έχει ανοιχτό μέτωπο με κάθε αστικό θεσμό, απαλλαγμένο απ’ τα παραλυτικά βαρίδια της αστικής νομιμότητας και της θεσμολαγνείας, δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει -άσχετα τι "χρώμα" θα έχει το αστικό κυβερνητικό υπαλληλικό προσωπικό των καπιταλιστών- αναστροφή της σημερινής βάρβαρης για τα λαϊκά στρώματα, πραγματικότητας.