"Η πράξη ήταν καθαρά συμβολική, όπως άλλωστε και η στιγμιαία άρση του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας.
Ο δρόμος, όμως, για την επανάληψη της πρωτοβουλίας μιας χούφτας ακτιβιστών απ’ όλο τον κόσμο έχει πλέον ανοίξει, θυμίζοντας ότι τα μεγάλα γεγονότα ξεκινούν από απλές χειρονομίες.
Την περασμένη εβδομάδα ξεκίνησαν από τη Λάρνακα με προορισμό τη Λωρίδα της Γάζας 44 ακτιβιστές -ανάμεσά τους κι ένας Ισραηλινός- έχοντας επιβιβαστεί σε δύο υπό ελληνική σημαία πλοιάρια.
Ο καιρός δεν υπήρξε σύμμαχός τους, τα συστήματα επικοινωνίας δεν ήταν ό,τι καλύτερο και ο ισραηλινός ναυτικός αποκλεισμός της Λωρίδας ήταν δύσκολη υπόθεση. Ομως, σε τούτο τον κόσμο πάντα θα υπάρχει ένας Δαβίδ, που θα ορθώνει το ανάστημα του στον Γολιάθ.
Κάπως έτσι οι ακτιβιστές, έχοντας κατά νου ότι η συλλογική τιμωρία δεν πρέπει να ισχύει για κανέναν λαό, ήραν τον αποκλεισμό κι έφτασαν στο παλαιστινιακό λιμάνι, επευφημούμενοι από ρακένδυτα παιδιά.
Αν κάτι έπραξαν αυτοί οι γενναίοι άνθρωποι είναι πρώτον, να μας σηκώσουν, έστω και από περιέργεια, από τον καναπέ μας και δεύτερον, να μας θυμίσουν ότι σ’ αυτό το σκονισμένο κομμάτι γης, η ζωή των Παλαιστινίων κινείται στην κόψη του ξυραφιού."
Από άρθρο της Ριτσας Μασουρα στην "ΚαΘημερινή"
Δημοσίευση σχολίου