Αρκετές σελίδες αφιερώνουν όλες οι Κυριακάτικες εφημερίδες στην τελευταία ενέργεια της «Σέχτας Επαναστατών».Τα περισσότερα ρεπορτάζ λες και είναι δελτία τύπου τις ασφάλειας, ενώ όσες δηλώσεις πολιτικών και «προσωπικοτήτων» διαβάσαμε ήταν ένα αναμάσημα αυτών που ακούγαμε από τότε που έκανε την πρώτη εκτέλεση η 17 Νοέμβρη. Πιπιλάν την ίδια καραμέλα τόσο χρόνια και δεν λέει να λιώσει: «στυγνοί δολοφόνοι, εχθροί της δημοκρατίας, ξένοι πράκτορες…».
Δεν φανταζόμαστε να πιστεύει κανείς ότι πολιτικάντηδες, δημοσιοκάφρους και «διανοούμενους» τους έπιασε ο πόνος που εκτέλεσαν έναν μπάτσο.
Άλλο είναι αυτό που τους «καίει» αλλά δεν πρόκειται ποτέ να το ομολογήσουν. Το σπάσιμο του μονοπωλίου της κρατικής βίας είναι το πρόβλημα τους. Αυτό είναι που τρέμουν αστοί πολιτικοί και οι κολαούζοι τους.
Να αμφισβητηθεί έμπρακτα το δικαίωμα του κράτους ότι μπορεί μόνο αυτό με τους μηχανισμούς του να εξασκεί βία.
(Ο μόνος πολιτικός που το παραδέχτηκε στο παρελθόν – και μάλλον του ξέφυγε είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης)
Δεκάδες μετανάστες αλλά και Ελληνες έχουν δολοφονηθεί τα τελευταία χρόνια από συνοριοφύλακες και μπάτσους.
Να θυμίσουμε περιστατικά όπου λιμπενομπάτσοι βασάνισαν μέχρι θανάτου μετανάστες; Να αναφέρουμε την δολοφονία από μπάτσους του Τμήματος Ασφαλείας του Ελληνικού του Αφγανού μετανάστη, Najib;
Να πούμε για το Κούρδο μετανάστη Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ που οι λιμενομπάτσοι στην Ηγουμενίτσα τον κατάντησαν «φυτό» απ’ το ξύλο;
Να μιλήσουμε για τον μετανάστη Μοντασέρ Μοχάμεντ Ασράφ που δολοφόνησαν οι μπάτσοι στην Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη;
Να επικαλεστούμε την δολοφονία από μπάτσους του Μαζίρ Ιγκμπάλ Μοχάντ Σαπφ;Να αναφέρουμε την δολοφονία τον περασμένο Μάη του αθλητή Νίκο Σακελλίωνα, στο κέντρο της Αθήνας από μπάτσους;
Τελειωμό δεν έχει αυτός ο κατάλογος.
Που ήταν όλοι αυτοί, πολιτικάντηδες, δημοσιοκάφροι και «προσωπικότητες» τότε;Αυτοί δεν άφησαν παιδιά ορφανά και γυναίκες χήρες; Πώς στο διάολο γίνεται να «υπονομεύετε η δημοκρατία», όπως μας λένε όταν εκτελείτε ένας μπάτσος και η ίδια η «δημοκρατία» τους να «χαίρει άκρας υγείας» όταν οι δυνάμεις καταστολής δολοφονούν δεκάδες ανθρώπους;
Από κει και πέρα όποια γνώμη και να έχει κανένας για τις οργανώσεις μειοψηφικής ένοπλης βίας κανένας εργαζόμενος ή νεολαίος δεν νιώθει ανασφάλεια από την δράση τους κι ας τραγουδάν όσο θέλουν Πρετεντέρηδες και Ευαγγελάτοι. Ανασφάλεια έχει όλη η εργαζόμενη κοινωνία. Αλλά αυτή η ανασφάλεια προέρχεται από την καπιταλιστική κρίση, την ανεργία, την φτώχεια, την κοινωνική και πολιτιστική αθλιότητα.
Υ.Γ Η κριτική μας στην ενέργεια της «Σέχτας Επαναστατών» θα εστιαστεί στο γεγονός ότι με την επιλογή του στόχου τους δημιούργησαν μεγάλες δυσκολίες στην υπεράσπιση των ατόμων που δικάζονται στο εφετείο για την υπόθεση του ΕΛΑ. Αλλά γ’ αυτό το θέμα θα επανέλθουμε με καινούργια ανάρτησή μας.
Δημοσίευση σχολίου