Το «έλλειμμα» για ζωή

Είχε προηγηθεί –εκτός τους ξένους επικυρίαρχους μας- ο πρωθυπουργός. Την μια μας είπε ότι χώρα βρίσκεται στην «εντατική» την άλλη επικαλούμενος το «δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας», ισχυρίστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι αυτό «απειλεί την εθνική μας κυριαρχία για πρώτη φορά από το 1974».

Και μετά τον Παπανδρέου και τους υπουργούς του παρουσιάστηκε να του δώσει χείρα βοηθείας και ο Μητσοτάκης.
Σε μακροσκελέστατη δήλωση του διαβάζουμε ότι «τώρα έφτασε η ώρα της αλήθειας», και «Χρέος της πολιτικής ηγεσίας και αυτό πρέπει να είναι το κύριο μέλημα της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι να πει επιτέλους την πλήρη, τη γυμνή αλήθεια στον ελληνικό λαό για την κατάσταση των δημοσίων οικονομικών, που δυστυχώς είναι ακόμη χειρότερα και από ότι σήμερα την παρουσιάζουμε.

Να εξηγήσει με αριθμούς, που δεν αμφισβητούνται, γιατί δεν έχουμε κανένα περιθώριο αναβολής. Να θέσει όλους ενώπιων των ευθυνών τους. Να πείσει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Χωρίς αυτή την έντιμη και ειλικρινή εξήγηση, την οποία δυστυχώς κανένα κόμμα, μέχρι σήμερα, δεν επεχείρησε, τα επώδυνα μέτρα -που ούτως ή άλλως υπό την πίεση της ανάγκης θα ληφθούν- θα οδηγήσουν σε επικίνδυνες κοινωνικές αναταράξεις».

Με απλά λόγια το αστικό πολιτικό σκηνικό της χώρας μας προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον απλό λαό με τον μπαμπούλα των «ελλειμμάτων» και του «εξωτερικού χρέους» ώστε να οδηγηθεί ως πρόβατο για σφαγή κάθε εργασιακού και κοινωνικού δικαιώματος, να βαδίσει αδιαμαρτύρητα τον γολγοθά της εξαθλίωσης.

Και επειδή κανένας αστός πολιτικάντης δεν θα πει «τη γυμνή αλήθεια στον ελληνικό λαό» που ζητάει ο Μητσοτάκης, να γράψουμε κάποια γεγονότα και μακάρι να υπήρχε η δυνατότητα αυτά να «οδηγήσουν στις επικίνδυνες κοινωνικές αναταράξεις», που τρέμει ο επίτιμος της Ν.Δ και οι πλουτοκράτες τους οποίους εκφράζει.

Ακούμε όλα τα φερέφωνα του συστήματος να επιδίδονται στην τρομοκρατία των αριθμών. Εχουμε κρατικό χρέος μας λένε 300 δισ. ευρώ και το έλλειμμα έχει ξεφύγει στο 12,7% Ποιοι τα δημιούργησαν όλα αυτά; Οι εργάτες, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι;
Όπως και να ‘χει μας απαντάν πρέπει να πάρουμε μέτρα για να βγούμε «απ’ την κρίση».

Ωραία, πάρτε μέτρα στοχεύοντας αυτούς που δημιούργησαν την καπιταλιστική κρίση.
Απ’ τους «έχοντες και κατέχοντες» που έλεγε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ.
Και ποιοι είναι αυτοί; Μια δράκα ντόπιοι πλουτοκράτες. Αυτοί που είδαν τα κέρδη τους, κέρδη ζυμωμένα με εργατικό αίμα, να εκτοξεύονται σε αστρονομικά ύψη τα τελευταία χρόνια.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις οικονομικών περιοδικών οι καταθέσεις των Ελλήνων καπιταλιστών σε τράπεζες του εξωτερικού εκτιμούνται ότι ανέρχονται στα 180-200 δισ. ευρώ. (για τα νταλαβέρια που έχουν οι καπιταλιστές με τις «off shore» εταιρείες, δεν το συζητάμε. Εκεί υπολογίζονται ότι διακινούνται εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ «μαύρα κι άραχνα» κάθε χρόνο).

Βάλτε χέρι στα υπερκέρδη των τραπεζιτών. Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το Ενεργητικό των εμπορικών τραπεζών της χώρας αυξήθηκε από 247,7 δισ. ευρώ το 2004 σε 414,1 δισ. ευρώ τον Οκτώβρη του 2009. Είχε δηλαδή αύξησης 67,6%!
Μόνο πέρυσι –σε εποχή «οικονομικής κρίσης» μάλιστα- οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο 300 κερδοφόρες επιχειρήσεις είχαν καθαρά κέρδη 16 δισεκατομμυρίων ευρώ!

Περιορίστε την ασυδοσία του εφοπλιστικού κεφαλαίου. (Ακυρον. Ξεχάσαμε ότι έχουμε εφοπλιστές που δικαιούνται το επίδομα του ΕΚΑΣ)

Και για να επανέλθουμε στον Μητσοτάκη. Είναι πρόκληση ο αρχιερέας της διαπλοκής ο τύπος που εξασφάλισε «ζωή χαρισάμενη» και στα τρισέγγονα του, ο άνθρωπος που καταδέχεται προκλητικά να παίρνει 3 συντάξεις, να ζητάει απ’ τον εργαζόμενο ελληνικό λαό να υπομένει καρτερικά, «τα επώδυνα μέτρα -που ούτως ή άλλως υπό την πίεση της ανάγκης θα ληφθούν».

Και για να τελειώνουμε. Αρκετά με το παραμύθι της τρομοκρατίας των αριθμών και των «ελλειμμάτων». Οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα το μόνο «έλλειμμα» που πρέπει να αναγνωρίσουν είναι το έλλειμμα των δικαιωμάτων τους. Είναι που τους στερούν το δικαίωμα στην δουλειά, που έχουν συντάξεις πείνας, ανύπαρκτη δημόσια υγεία και Παιδεία.

Την στιγμή που μια δράκα πλουτοκράτες θησαυρίζουν, οι εργάτες αναγκάζονται –όσοι έχουν δουλειά- να πουλούν την εργατική τους δύναμη για 600 και 700 ευρώ τον μήνα. Η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων επιβιώνει με σύνταξη μέχρι τα 500 ευρώ το μήνα. Το 22% του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια ακόμα και αυτής της επίσημης φτώχειας.
Αυτό το «έλλειμμα» για ζωή πρέπει να θέσει σαν στόχο της να εξαλείψει η εργατική τάξη.

Αν πέσει στην λούμπα να δεχθεί θυσίες για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση που δημιούργησαν οι ίδιοι οι καπιταλιστές, για να μπορούν οι πλουτοκράτες χωρίς προβλήματα να αυγατίζουν τα υπερκέρδη τους, θα είναι άξια της μοίρας της.