Home » , » Το Κόμμα του λαού ή ο λαός του κόμματος;

Το Κόμμα του λαού ή ο λαός του κόμματος;

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012 | 2:09 π.μ.

Του Σ.Μ

Θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να  ξεπεράσει γρήγορα και ανώδυνα τις εκτιμήσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εκλογές και το εκλογικό αποτέλεσμα αναγνωρίζοντας, εύκολα, σ' αυτές τις ίδιες και τις ίδιες κοινοτοπίες και αφορισμούς. Τα πράγματα, όμως, κατά την άποψή μας, δεν είναι έτσι απλά και, ιδιαίτερα, δεν είναι ακίνδυνα για την ελληνική κοινωνία.

Πάει καιρός που σε άρθρα μας στο Βαθύ Κόκκινο προβλέπαμε την – αναμενόμενη – εκλογική καθίζηση και την αποδυνάμωση του ΚΚ. Υπάρχουν πολλοί που χαίρονται με αυτή την εξέλιξη είτε επειδή διαφωνούν θεωρητικά σε πολλά ζητήματα είτε επειδή πιστεύουν ότι ένα οδυνηρό σοκ θα συγκλονίσει το κόμμα και θα το επαναφέρει σε ορθές επιλογές τακτικής και στρατηγικής. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο απλά και θα προσπαθήσουμε, καλόπιστα, να αναδείξουμε ορισμένες κρυφές πληγές – πάντα κατά τη γνώμη μας – τις ελληνικής κομμουνιστικής αριστεράς.

Ας ξεκινήσουμε από την πορεία του ΚΚ από το 1981 και μετά. Η άνοδος του Πασοκ στην εξουσία και η ευφορία της εποχής δημιούργησαν ρήγματα μέσα στην κομμουνιστική αριστερά και το ΚΚ, ήδη από την εποχή της κυριαρχίας της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας. Το Πασοκ, σαφέστατα, εντάχθηκε στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας [και αργότερα, ως μέλος της σοσιαλιστικής διεθνούς] αλλά στα πρώτα χρόνια δε δίστασε να έρθει σε ρήξη σε πολλά μέτωπα με τη συντηρητική δεξιά που έβγαινε λαβωμένη κυρίως από την κυπριακή τραγωδία και όχι τόσο από την επταετή δικτατορία.

Η δεξιά προσπαθώντας να συγκροτήσει ένα πόλο απάντησης στον λαϊκισμό αλλά και τη μεταρρύθμιση του Πασοκ, αναδιπλώθηκε και εμφάνισε ένα πρόσωπο κοινοβουλευτικό που ναι μεν εξακολουθούσε και έπαιζε τον ρόλο που έπαιξε από τον εμφύλιο και μετά αλλά, παράλληλα, προχώρησε σε κινήσεις που προσπαθούσαν να χειραγωγήσουν τα πράγματα εξωθώντας τα σε ηπιότερες – γι'  αυτή – αντιδράσεις. Η νομιμοποίηση του ΚΚ και πολλών ομάδων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, de jure ή de facto, η προσπάθεια ανάδειξης ενός πιο κοινωνικού προσώπου (θυμηθείτε τις κατηγορίες περί “σοσιαλμανίας”), η κρατικοποίηση ορισμένων επιχειρήσεων κ.α. (μέχρι την υπόσχεση ότι οι προλετάριοι θα γίνουν αστοί) δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.

Το Πασοκ, μέσα από τη συγκυρία της εποχής και την πολυπόθητη αλλαγή, καρπώθηκε γρήγορα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και έδωσε ελπίδες για κάποιες αλλαγές στην  ελληνική καθημερινότητα. Η επιλογή της ένταξης της Ελλάδας στις αδέσμευτες χώρες, η πρώτη οικονομική ενίσχυση των μικρομεσαίων κατηγοριών, οι αλλαγές στην εκπαίδευση, ακόμη και η αναθεώρηση του Συντάγματος το 1981, αν μη τι άλλο δημιούργησαν προσδοκίες και ελπίδες.

Όλον αυτόν τον καιρό, η κομμουνιστική αριστερά αναλώθηκε, πέφτοντας στην παγίδα του κοινοβουλευτισμού και του συστήματος, στην κατάκτηση όσο το δυνατόν μεγαλύτερης κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και στην ανάδειξη ηγεμονικών ομάδων στα εσωτερικά της. Εκ των υστέρων, η ιδεολογική διαμάχη της δεκαπενταετίας '75-'89, αποδείχθηκε ορθή με την έννοια της ανάσχεσης και εξάλειψης ρεφορμιστικών στοιχείων μέσα στο κίνημα που με τις ιδεολογικές επιλογές τους αλλά, κυρίως, την πρακτική τους αποδείχτηκαν όχι απλά αναξιόπιστα αλλά και επικίνδυνα. Βέβαια, η Ελλάδα δεν είχε παραδοθεί ακόμη στον παράδεισο του υπερκαταναλωτισμού που θα άλλαζε ριζικά τις ταξικές της ιδιαιτερότητες αργότερα.

Όλη αυτή την περίοδο, η αριστερά έπαιξε στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι, σχεδόν καθολοκληρία [με εξαίρεση ορισμένες μικροομάδες], επιδιώκοντας την ιδεολογική, κυρίως, χειραγώγηση ομάδων εργαζομένων σε κύριους νευραλγικούς τομείς της βιομηχανικής παραγωγής μέσα από οικονομίστικα αιτήματα και επιδιώξεις. Το όραμα για μια διαφορετική κοινωνία, με διαφορετική ηθική και διαφορετικές δομές, πέρασε σε δεύτερη μοίρα παραχωρώντας την προτεραιότητα σε συντεχνιακές διεκδικήσεις και απεργίες για την επιβεβαίωση και ανάδειξη της “πρωτοπορείας” της. Δυστυχώς, οι συνέπειες αυτής της επιλογής θα γίνουν ορατές πολύ αργότερα με καταστροφικά αποτελέσματα.


Η τυφλή υποστήριξη των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, η άκριτη υποστήριξη πολλών εγκληματικών επιλογών τους (Αργεντινή, Αφρική, Ασία κ.α.), η άνευ όρων ιδεολογική χειραγώγησή της, η ανάδειξη σε προτεραιότητα του απολογιτισμού για τις επιλογές τους και η ανάδειξή της σε απλό χειροκροτητή, κατέληξε στις συνταγές της συντριβής που ακολούθησαν την κατάρρευση αυτών των καθεστώτων. Όσο και αν προσπάθησε η ελληνική αριστερά δεν κατάφερε (και ήταν άλλωστε αδύνατο) να αιτιολογήσει τις επιλογές της μπροστά σε ένα κοινό που εκστασιασμένο παρατηρούσε την κατάρρευση του αδιανόητου και τις τρομακτικές συνέπειες που θα είχε, από τότε και μετά, στις ιδεολογικές ζυμώσεις και αναφορές.

Ο σοσιαλισμός φάνηκε να πετιέται στα σκουπίδια της ιστορίας όταν οι λαοί αποδεχόντουσαν, με ευχαρίστηση μπορούμε να πούμε, την αποδέσμευσή τους από ένα μοντέλο που δεν λειτουργούσε με τίποτε πια. Η κατάρρευση είναι πιο επώδυνη από την ανατροπή, είναι επικίνδυνη και ιδεολογικά συγκλονιστική. Οι οποιεσδήποτε δικαιολογίες για τη φύση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού ωχριούσαν μπροστά στη λογική της “κατάρρευσης” ενός συστήματος από τα μέσα. Ότι και να συνέβη, συνέβη επειδή το ίδιο το σύστημα αναπαρήγαγε τις αντιθέσεις που το οδήγησαν σε εξαφάνιση (διαλεκτική).

Η κομμουνιστική αριστερά εγκλωβίστηκε, λόγω των προηγούμενων επιλογών της, σε μια αδιέξοδη κατάσταση όπου έπρεπε να αναζητήσει ή την αυτοαναίρεσή της ή την υποστήριξη άλλου πόλου (Κίνα) που υποτίθεται ότι είχε επιβιώσει από τη λαίλαπα των καταρρεύσεων (θυμηθείτε το ταξίδι της ΓΓ στην Κίνα). Το μέλλον φαινόταν εξαιρετικά ζοφερό και ήταν. Η εσωστρέφεια και ο απομονωτισμός επέβαλαν τη μοναδική, στρεβλή, επιλογή για την εποχή, τη διατήρηση του κόμματος και της ομάδας των τελευταίων “πιστών” απ' όπου θα ήταν δυνατό να προκύψει η αναγέννηση.

Η αγχώδης ποσοτική αύξηση των ποσοστών της αριστεράς, η αγωνιώδης προσπάθεια να πείσει ότι η επιλογή ήταν σωστή, απλά κάτι πήγε λάθος στην πορεία και η πλήρης απαξίωση ενός οποιουδήποτε σοσιαλιστικού μοντέλου (ιδιαίτερα μετά την εξέλιξη της Κίνας σε σύγχρονο κάτεργο της μισθωτής εργασίας – για την οποία, παρεμπιπτόντως – δεν γίνεται κ α μ ί α απολύτως αναφορά) έφερε σε τραγική κατάσταση την κομμουνιστική αριστερά (όχι μόνο στην Ελλάδα) και σε πλήρη σύγχυση όσο αφορά τόσο τους τακτικούς όσο και τους στρατηγικούς της στόχους. Το ερώτημα “σοσιαλισμός, ποιος σοσιαλισμός;” φάνηκε να εγκαταλείπεται στα αζήτητα και, το χειρότερο, να αντιμετωπίζεται με καγχασμό και ειρωνεία.

Ο συντεχνιασμός και οικονομισμός, ως τακτική επιλογή, οδήγησαν την αριστερά στο περιθώριο δεδομένου του ότι – μέσα στην ευφορία του ευρώ και της οικονομικής ανάπτυξης της ΕΕ – έσπευσαν άλλοι, πιο επιτήδειοι και δυνατοί παίχτες, να καρπωθούν τα αποτελέσματά τους. Ο ρεφορμισμός μοίραζε αβέρτα προνόμια, επιδόματα και θέσεις και οι εργαζόμενοι, εθισμένοι σ' αυτό το παιχνίδι, έπεσαν εύκολα στην παγίδα. Η κομμουνιστική επιλογή φάνταζε μακρινό όνειρο κάποιων αθεράπευτα ρομαντικών. Και ποια ήταν η απάντηση του ΚΚ – κυρίως – σ' αυτή την συγκυρία; Απομονωτισμός, περιχαράκωση στο όνομα του “ορθού” και, κυρίως, εγκλωβισμός στην κοινοβουλευτική λογική. Δεν πάμε παραπέρα, δεν επιλέγουμε τη σύγκρουση, επειδή αυτό είναι το πλαίσιο του κοινοβουλευτισμού.

Η κομμουνιστική αριστερά ενσωματώθηκε και αναλώθηκε σε στείρες τηλεοπτικές συγκρούσεις, σε σαμποτάρισμα κοινωνικών αγώνων εάν δεν διαχειριζόταν αυτή την καθοδήγηση και, εν τέλει, στην αποκοπή της από τα λαϊκά στρώματα, όσο κι αν ισχυρίζεται ότι αυτή τα εκφράζει. Η παγίωση επιλογών που οδηγήθηκαν πάντοτε σε ήττες δεν αναδεικνύει, πλέον, μια ζωντανή αριστερά αλλά ένα κακέκτυπό της.

Θα ρωτήσετε γιατί αυτή η τόσο μεγάλη εισαγωγή; Σας απαντάμε ότι, δυστυχώς, μέσα από τις τελευταίες εκτιμήσεις της ΚΕ του ΚΚ αυτό που αναδύεται είναι η δυσοσμία ενός κόμματος σε παρακμή, ενός κόμματος που δεν εννοεί να χρησιμοποιήσει τη μαρξιστική λογική και διαλεκτική επειδή, απλούστατα, τόσο καιρό δεν είχε καμία σχέση μαζί της. Η τυφλή πίστη στη σοσιαλιστική παρωδία των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού και η χειραγώγηση του λαού κάτω από το πρόσχημα μιας ουτοπικής, μελλοντικής, σοσιαλιστικής παρακμιακής επανάληψης, απονεύρωσε το σημαντικότερο και καλύτερα οργανωμένο τμήμα της εργατικής τάξης στη χώρα μας (και όχι μόνο). Η καταναλωτική κοινωνία και η ιδιοποίηση ακόμη και από την εργατική ευρωπαϊκή τάξη της παραγόμενης υπεραξίας των δούλων του τρίτου κόσμου, δημιούργησε ένα έκτρωμα που αποκαλύπτεται ως εργατική αριστοκρατία, απαξίωση της αξιοκρατίας και της προσωπικής προσπάθειας, ενσωμάτωση στην κυρίαρχη λογική και πολιτική. Η ανακοίνωση της ΚΕ φέρνει πεντακάθαρα τη σφραγίδα μιας καρικατούρας της κομμουνιστικής αριστεράς και προκαλεί μόνο το γέλιο πλέον σε όλους τους αγωνιζόμενους Έλληνες.


Η αστική τάξη, μέσω του Συριζα – κυρίως -, εξαπέλυσε βρώμικο και ανήθικο πόλεμο στο ΚΚ επειδή έβλεπε στο πρόσωπό του τον μοναδικό επικίνδυνο αντίπαλο γι'  αυτήν. Θα ξεχάσουμε δηλαδή την επικρότηση των απόψεων του ΚΚ από τους πιο δουλοπρεπείς δημοσιογράφους των τηλεοπτικών καναλιών, από τα σώματα ασφαλείας, από τις αστικές φυλλάδες για τη νομιμοφροσύνη του και την πίστη του στον κοινοβουλευτισμό; Θα ξεχάσουμε τον παραγκωνισμό όποιων στελεχών ανέδειξαν οξυδέρκεια, ικανό λόγο, κριτική σκέψη και ικανότητες που προκαλούσαν πανικό στη βουλή του Περισσού; Θα ξεχάσουμε τη διασπαστική τακτική των συνδικάτων που ελέγχονται από το ΚΚ κατά τη διάρκεια των αγώνων της προηγούμενης διετίας; Αυτός που φταίει είναι ο Σύριζα! Πάει και τελείωσε!

Αγαπητοί φίλοι, όταν η ανακοίνωση μιας ΚΕ στρέφεται αποκλειστικά απέναντι σε ένα άλλο κόμμα το μόνο που αναδεικνύει είναι ο “ετεροπροσδιορισμός” σου. Εάν το ΚΚ προσδιορίζεται ως ο αντίποδας του Συριζα, ας ονομαστεί Αντι-Συριζα ή ότι άλλο θέλετε, νομίζουμε ότι θα είναι πιο ειλικρινές. Αν πάλι τον θεωρείται ως τον κύριο ιδεολογικό σας αντίπαλο ας συμπαραταχθείτε με το Πασοκ, τη Δημαρ ή όποιον άλλο θέλετε. Αν σας τρομάζει η αγωνία του Έλληνα για το μέλλον του και αδυνατείτε να τον πείσετε για την ορθότητα των θέσεών σας, δεν φταίνε οι άλλοι, δεν εξαρτάται από τους άλλους, εξαρτάται από εσάς και τις μεθοδεύσεις και επιλογές σας.

Μας λέει η Ανακοίνωση ότι οι εξαιρετικά δυσχερείς συγκυρίες για το ΚΚ οδήγησαν στη μείωση των εκλογικών ποσοστών του. Γιατί δεν συνέβη το ίδιο με άλλα κόμματα; Γιατί συνέβη μόνο στο ΚΚ; Μας διαβεβαιώνατε ότι οι ψηφοφόροι του ΚΚ είναι μια συμπαγής, πολιτικά και ιδεολογικά, ομάδα που δεν επηρεάζεται από εκλογικούς τυχοδιωκτισμούς και πολώσεις. Αυτή η ομάδα διαλύθηκε πανεύκολα, αυτή είναι η ιδεολογική σας επιρροή στο εκλογικό σώμα; Γιατί υποτιμάτε τους απλούς ανθρώπους που στράφηκαν εκεί που βλέπουν μια αχτίδα φωτός (άσχετα αν θα τους απογοητεύσει ή όχι) μέσα στη λογική του “εφικτού”;

Κι εσείς δεν έχετε εγκλωβιστεί μέσα στην ίδια λογική; Ο ψηφοφόρος είναι επαναστάτης όταν σας ψηφίζει και είναι σαλταδόρος μόλις απεγκλωβιστεί από το δικό σας σχήμα; Η ανάλυσή σας, όμως, αναδεικνύει και ένα άλλο στοιχείο που μέσα στην αφέλειά σας αποκαλύψατε. Το 38% των ψηφοφόρων σας επέλεξε [προσέξτε, σ' αυτές τις εξαιρετικά σημαντικές εκλογές για τον τόπο] την αποχή! Ωραία συνειδητότητα και επαναστατικότητα καλλιεργείτε στους οπαδούς σας! Για να φτάσουν αυτοί οι άνθρωποι να επιλέξουν την αποχή σε τόσο σημαντικές συγκυρίες, σημαίνει ότι για κάποιο άλλο λόγο σας ψήφιζαν. Ποιος είναι, δεν μας ενδιαφέρει, αυτό, όμως, που είναι σημαντικό είναι η επιφανειακότητα του πολιτικού σας λόγου, η αδυναμία να χτίσετε στους εργαζόμενους ταξική συνείδηση, συναίσθημα αλληλεγγύης, πίστη στον αγώνα, μια καινούργια ηθική!

Αυτό που καλλιεργήσατε τόσα χρόνια είναι η συνείδηση ένταξης σε μια ομάδα και τίποτε άλλο, γίνατε το κακέκτυπο των κομμάτων-ένταξης όπου διαμορφώνονται συνειδήσεις που αποσκοπούν στη διαιώνιση ενός άλλου υποκειμένου και όχι την προστασία των απλών ανθρώπων, που αποσκοπούν στην πλήρη κομματική αλλοτρίωση και στον εξοβελισμό της έννοιας της κοινωνικής και ταξικής συνείδησης. Μετατρέψατε την καρτεσιανή ρήση σε “κομματίζομαι άρα υπάρχω”!


“Τα πιο έκδηλα αρνητικά χαρακτηριστικά είναι η αύξηση της δύναμης της ΝΔ, του Συριζα και της Χρυσής Αυγής”!!! Αυτή είναι μαρξιστική ανάλυση του αποτελέσματος των εκλογών; Αυτή είναι αντικειμενική αξιολόγηση της έκφρασης του εκλογικού σώματος; Μα σοβαρολογείτε; Οι εργαζόμενοι που ψήφισαν τον Συριζα ταυτίζονται με τους παραδοσιακούς συντηρητικούς ψηφοφόρους και τους χρυσαυγίτες (ή τους αγανακτισμένους που τους ψήφισαν); Πραγματικά, το μεγαλείο της μαρξιστικής σας σκέψης μας αφήνει άναυδους! Αυτό δηλαδή το 55% των ψηφοφόρων σας που επέλεξε να μην σας ψηφίσει, σ' αυτές τις εκλογές, εντάχθηκαν, μονομιάς στο στρατόπεδο της μαύρης αντίδρασης; Παραπλανήθηκαν, ως μωραί παρθέναι, από τις σειρήνες του Συριζα; Και που είναι η ιδεολογική σας δουλειά, τι αντιπροτείνετε ώστε να πειστεί ο κόσμος ότι το μεγαλείο της κομματικής σας επιλογής του παρέχει ατράνταχτα επιχειρήματα για να ακολουθήσει τις γραμμές σας;

Εάν, σε τελευταία ανάλυση, δεν πείθετε τους οπαδούς σας, πώς θα πειστούν οι άλλοι; Αν, σε τελευταία ανάλυση, θεωρούσατε εξαιρετικά δυσμενείς τις συνθήκες, ας επιλέγατε τη μη συμμετοχή στις εκλογές και την ψήφο κατά συνείδηση. Αυτό και πιο επαναστατικό είναι και πιο ειλικρινές. Ή μήπως φοβάστε την ελεύθερη έκφραση της λαϊκής βούλησης πάνω σε ταξικά κριτήρια; Μετά τις εκλογές, και με την πιθανότητα διαφορετικού αποτελέσματος, θα βρισκόσασταν σε πλεονεκτική θέση όσον αφορά την καθοδήγηση του μαζικού, εργατικού, κινήματος. Εσείς θα καθορίζατε στόχους και εσείς θα είχατε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Το ίδιο λάθος έκανε, βέβαια, και η Ανταρσύα. Εκ των υστέρων (βλ. άρθρο στο κυριακάτικο Πριν, του Κ. Παπαδάκη) παραδέχτηκε την εσφαλμένη επιλογή της συμμετοχής στις τελευταίες εκλογές. Εμείς τα τονίζαμε και πριν, προειδοποιήσαμε, δεν μας άκουσαν όμως και ξέρετε γιατί; Επειδή η ομαδοποίηση και ο ναρκισσισμός των ηγετικών ομάδων στα κόμματα της κομμουνιστικής αριστεράς είναι ο καταστροφικός, ανασταλτικός, παράγοντας για την καθοδήγηση του λαϊκού κινήματος. Υποτιμούμε τον άνθρωπο, πιστεύουμε στη δική μας, μοναδική, αλήθεια και θέλουμε να την επιβάλλουμε, δεν πείθουμε, καθοδηγούμε.

 Ο λαός δεν έχει ανάγκη από αλλαγή δυνάστη, ο λαός θέλει και μπορεί, μέσα στα πλαίσια και τη λογική της ταξικής πάλης, να αναδείξει εκείνες τις μορφές αυτοοργάνωσης που θα τον απελευθερώσουν πραγματικά. Αυτό, όμως, θα είναι και η χαριστική βολή στις θλιβερές γραφειοκρατίες σας. Δεν θα έχετε πια λόγο ύπαρξης! Αυτό είναι το μεγάλο, διαφωτιστικό, όραμα του μαρξισμού και εσείς φροντίζετε δεκάδες χρόνια τώρα να το παραποιήσετε  με έντεχνο τρόπο!
Οι λαϊκοί αγώνες αυτής της διετίας ήταν αναποτελεσματικοί, συνεχίζει οι Ανακοίνωση!

Σοβαρολογείτε; Που ζείτε, σε άλλο πλανήτη; Γιατί ήταν αναποτελεσματικοί οι αγώνες που έσπρωξαν στους δρόμους οικογενειάρχες, μικρομεσαίους, έμπορους, άνεργους, δημ. υπάλληλους που δεν είχαν καν διανοηθεί να απεργήσουν πριν; Είναι αναποτελεσματικός ο αγώνας που θέτει, πλέον, σοβαρά ζήτημα εξουσίας για την αριστερά σ' έναν κόσμο που δεν διανοήθηκε να ψελλίσει από το 1989 αυτή τη λέξη; Είναι αναποτελεσματικός ο αγώνας που αναδεικνύει, διαρκώς, νέες μορφές πάλης και αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων; Όχι φίλοι, το πρόβλημά σας δεν είναι η ανάλυση, το πρόβλημά σας είναι σοβαρό και ονομάζεται χειραγώγηση, ενσωμάτωση και αφομοίωση μέσα στην κομματική λογική. Γι' αυτό γίνεστε ολοένα και πιο αντιπαθητικοί, γι'  αυτό εισπράττετε την αποστροφή του κόσμου. Αυτή δεν είναι λάθος ανάλυση, είναι διαστρεβλωμένη, σκόπιμα, ανάλυση και γι'  αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.


Ο Σύριζα ενισχύθηκε με τον κοινωνικό μηχανισμό του Πασοκ, τους δημ υπάλληλους, τις ΔΕΚΟ, τον ίδιο τον σατανά! Μα τόσα χρόνια εσείς δεν παρακαλάτε όλους αυτούς να σας ψηφίσουν; Τόσα χρόνια δεν ζητάτε από τους “συντρόφους” του Πασοκ να απεγκλωβιστούν από το “μαρτύριο” του κόμματός τους και να προσχωρήσουν στις τάξεις σας; Όταν πήγαν αλλού έγιναν οι ορδές του σατανά; Και σε τελευταία ανάλυση, όλοι αυτοί είναι ηλίθιοι, ανεγκέφαλοι, μύωπες, λακέδες της αστικής τάξης; Δεν έχουν δικαίωμα επιλογής, δεν έχουν πολιτικό κριτήριο; Όλοι; Και τους οπαδούς σας που τον ψήφισαν, γιατί δεν τους κατονομάζετε ρητά;


Ο κόσμος όλος συμμάχησε εναντίον του ΚΚ για να ρίξει τα ποσοστά του! Καλά, σοβαρά μιλάτε τώρα, δεν καταλαβαίνετε ότι προκαλείτε τη γενική θυμηδία με αυτά που γράφετε, τόσο ξεκομμένοι από την πραγματικότητα είσαστε; Ναι, όλος ο κόσμος συμμάχησε αλλά για να μην κάνει κυβέρνηση ο Συριζα, όχι για τα ποσοστά σας!!! Κανείς, πλέον, δεν ασχολείται με τα απίστευτα φληναφήματα που μόνο  νοσηροί εγκέφαλοι μπορούν να αναπαράγουν τόσα χρόνια τώρα. Κανείς δεν ασχολείται με τις πολιτικές σας αναλύσεις, όχι γιατί τους ενοχλούν, ίσα – ίσα διασκεδάζουν, αλλά γιατί σας έχουν απαξιώσει τελείως! Σας απαξίωσε η εργατική τάξη, ο κόσμος της μισθωτής εργασίας, ο ελεύθερος επαγγελματίας που δεν διαφθάρηκε, οι άνθρωποι που εξακολουθούν να αγωνίζονται κόντρα στο ρεύμα. Και αυτοί δεν είσαστε εσείς.


“Το κόμμα δεν αντιλήφτηκε έγκαιρα το σχέδιο επίθεσης που εκπορεύτηκε από τον Συριζα”! Τρεις λαλούν και δυό χορεύουν! Μήπως ομιλείτε για το περίφημο σχέδιο Μπαρμπαρόσσα 2; Ή το σχέδιο Σοκ και Δέος 2; Ξέρετε, στην ψυχιατρική υπάρχει ο όρος της προβολικής εξατομίκευσης, δηλαδή προβάλλεις στον άλλο όλα σου τα ελαττώματα και τα προβλήματα επειδή δεν αποδέχεσαι την ύπαρξη τους στον εαυτό σου. Νεύρωση που μπορεί να οδηγήσει σε σχιζοειδείς εξωτερικές (πολιτικές) συμπεριφορές, πολλές φορές ανεξέλεγκτες και αυτοκαταστροφικές. Στόχος του ψυχίατρου είναι να ανακαλύψει την πηγή των προβλημάτων, να τα αναδείξει, να τα εκλογικεύσει και να οδηγήσει τον ασθενή στην πλήρη αποκατάσταση κάνοντάς τον ικανό να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα με την ίδια του τη δύναμη. Η πολιτική σχιζοφρένεια και αυτοκαταστροφή μπορεί να ανακοπεί με την αυτοκριτική, την αποδοχή και ανεύρεση των λαθών που εμείς οι ίδιοι κάναμε, τη διαλογική συζήτηση και τη ρεαλιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας. Είναι πλέον καιρός να περάσουμε, όλοι μας, σ'  αυτό το στάδιο.


Αντί να καταλήγουμε με αοριστολογίες και ευχές για τη μεγάλη επιτυχία του φεστιβάλ Οδηγητή (έχετε βαλθεί να μας τρελάνετε τελείως) που είναι το πρωταρχικό, “μέγα” καθήκον κάθε κομμουνιστή επαναστάτη στη σημερινή Ελλάδα, καλό είναι να ξαναδούμε τα πράγματα από την αρχή με όπλο μας τη διαλεκτική σκέψη και τον μαρξισμό έτσι ώστε να μπορέσουμε να ξαναμιλήσουμε για το κόμμα του λαού και όχι για τον λαό ενός “κόμματος”. Για αγωνιζόμενους ανθρώπους και όχι πειθήνια πρόβατα, για τη μεγάλη κοινότητα των ελεύθερων και ίσων παραγωγών και όχι για το μεγαλείο μιας “σοσιαλιστικής” πατρίδας ή ενός κόμματος. Τα λάθη μας δυναμώνουν, μας δίνουν την πολυτέλεια να γινόμαστε πιο έμπειροι και σοβαροί αρκεί να είμαστε ειλικρινείς πρώτα απ' όλα με τον εαυτό μας.
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 40 σχόλια

Γιωργος Μητρος
13 Ιουλίου 2012 στις 4:43 π.μ.

Αν και γράφεται υπό παρόρμηση,αναδυκνυει μια σειρά από αλήθειες....ένα πραγματικά πραγματικό άρθρο....

13 Ιουλίου 2012 στις 8:18 π.μ.

"όλος ο κόσμος συμμάχεισε για να μην κάνει κύβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ"
Αρκεί για να πεταχτεί όλο το άρθρο στα σκουπίδια, όταν δύο μόλις μέρες μετά την 6η Μάη, ζήτησαν με κάθε επισημότητα κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι μεγαλοξενοδόχοι. Το πράγμα γίνεται ακόμη πιο αστείο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίχτηκε προεκλογικά από καραμπινάτους διαπλεκόμενους όπως ο Τράγκας ή η Αυριανή του Κουρή. Αποκτά δε μεγαλειώσεις διαστάσεις αν σκεφτούμε πόσες μέρες συζητούσαν τα κωλοκάναλα για ντιμπέιτ των "δύο αρχηγών" (Τσίπρα-Σαμαρά), που τα ποσοσστά τους αρθροιστικά μετά βίας ξεπερνούσαν το 30%!
Και δύο δικές μου απορίες:
1)Γιατί τρώει τόσο χρόνο ο συντάκτης να ασχοληθεί με "ένα πτώμα που αποπνέει δυσοσμία"; Τόσο πολύ φοβάται την ανάσταση των νεκρών;
2)ποιόν ακριβώς πολιτικό χώρο αντιπροσωπεύει ο συντάκτης;
Για να δούμε αν έχουν και κάποιο νόημα οι προτροπές του για "αυτοκριτική"...

13 Ιουλίου 2012 στις 10:25 π.μ.

και βέβαια η αναθεώρηση έγινε το 1986 και όχι το 1981 όπως,εσφαλμένα, καταχωρήθηκε.

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 10:33 π.μ.

θα θελαμε να μαθουμε ποιος είναι ο κ. Σ.Μ.
σιγα σιγα οσοι θεωρουμε οτι εχουμε γνωμη,καλο είναι να μιλάμε επωνυμα.
Επειδη η πολιτική δεν είναι μεταφυσική και τα κόμματα δεν είναι μορφώματα που κοινούνται έξω απ' την κοινωνία καλό είναι να ψάξόυμε καλύτερα για να δούμε τινος τα συμφεροντα -τα συμφεροντα δεν είναι μ.ονο οικονομικά- υπερετεί το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ,και οι άλλες μικρότερες οργανώσεις που διατείνονται οτι θέλουν να υπερετήσουν τον εργαζόμενο κόσμο. Χωρίς περιστρόφες και πολλά λογια η γνώμη μας είναι οτι ,παρα τις καλες προθέσεις, η εργατική τάξη σήμερα στην χώρα μας δεν έχει την δική της οργάνωση.ΟΙ οργανώσεις που υπαρχουν σημερα στην έλλαδα, είτε ονειρεύονται την ανασυγκρότηση του καπιταλισμού με "φιλολαικούς όρους", η οραματίζονται ένα μικροαστικο αντιδραστικο σοσιαλισμο προτασοντας λαικές εξουσίες, η καλούν σε αμυντικές δράσεις, σαν το χείροτερό ρεφορμιστικό σωματείο,στην ουσία στην επάνοδο των καλύτερων στιγμών του καπιταλισμου, χωρίς ούτε μια στιγμή να μας λένε αν χρειάζεται ν'αλλάξει τίποτα σ' αυτο το τόπο,και προς πια κατεύθυνση. ΗΛΙΑς ΦΩΤΙΑΔΗς

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 11:15 π.μ.

Τελικά δεν είσαι τόσο "βαθύ". Μάλλον σε "ρηχό" κόκκινο φέρνεις...

13 Ιουλίου 2012 στις 12:01 μ.μ.

"To KKE, κανείς, δεν θα το βάλει στο τσεπάκι του!"
Το'πε η Αλέκα Παπαρήγα, το επαναλαμβάνουν και διάφοροι στα blogs. Σωπάτε ρε, θα χάσει η Βενετιά βελόνι!
-Και αλήθεια ποιος κόντεψε να κάνει το Κόμμα της Εργατικής Τάξης, μπρελόκ;
Είναι κάτι άλλοι που λένε: Γιατί ασχολείσθε με το Κόμμα; Αφού είσθε εχθροί του!
Επίσης αυτός ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πρέπει να είναι όντως σατανική οργάνωση. Πρώτα, έβαλε αστούς (προφανέστατα αντικομμουνιστές) δημοσιογράφους, να εκθειάζουν την συνέπεια και την αδιάλλακτη αγωνιστικότητα του ΚΚΕ, με άμεσο αποτέλεσμα την δημιουργία καχυποψίας και ρηγμάτων στο εσωτερικό του.
Κατόπιν με τις διασυνδέσεις που, σαφώς διαθέτει,ο τρισκατάρατος ΣΥΡΙΖΑ, εντός του επιτελείου του Περισσού, άλλαξε από τη 7η Μάη την κεντρική αφίσα και με την γκρίζα διαφήμιση "ΜΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ", (ΕΊΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ, θα συμπλήρωνα εγώ) προκλήθηκε η εκλογική μεγέθυνση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Ακόμη, μεγαλύτερη κοτσάνα, από αυτήν που μόλις διάβασα, ότι δηλαδή, ψηφοφόροι του ΚΚΕ, επέλεξαν την αποχή, δεν έχω ξανακούσει.
Αν την υποστηρίζει όργανο ή έστω στέλεχος του Κόμματος πρέπει οπωσδήποτε να επέμβει το Ε.Σ.Ρ. και ο εισαγγελέας.
Αυτά τα έλεγε μετά την 7η Μάη, ίσως ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς μας, ο Μπαρμπα-Γιώργος του ΛΑ.Ο.Σ.
Έλεγε χαρακτηριστικά για τους 3000 ψήφους που δεν έλαβε ώστε να μπει στη Βουλή, ότι γνώριζε από σίγουρες και διασταυρωμένες πηγές, ότι πάνω από 10.000 ψηφοφόροι του προτίμησαν τις ακρογιαλιές.
Ακόμη πιο εξωφρενικός είναι ο ισχυρισμός που μεταφέρει το παρόν άρθρο:
Ότι δηλαδή αν προτιμούν οι αδέσποτοι Πασόκοι το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τότε "πασοκοποιείται" ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Αν πάλι,προτιμούν οι αδέσποτοι Πασόκοι, το ΚΚΕ, τότε σαφώς Κουκουεδοποιείται το Πασοκολόι.
Ακούστε ρε μάγκες!
Πολύ φοβάμαι πως, εάν δεν παρθούν μέτρα, από το υγιές τμήμα, της ηγεσίας του ΚΚΕ, τότε αυτό θα καταντήσει, ο Ζήκος ο Μπακαλόγατος, από την ομώνυμη ταινία.
Αναφορικά με το δεύτερο ερώτημα, των blogo-σχολιαστών. Τί ασχολούμαστε εμείς οι "εχθροί" του Κόμματος και δεν το "βουλώνουμε";
Ξανακούστε!
Εάν το ΚΚΕ ήταν ένα σπίτι ή ένα ιδιόκτητο Κτήμα ή οικόπεδο, τότε σύμφωνοι, είμαστε αδιάκριτοι εισβολείς και κουτσομπόληδες.
Το ΚΚΕ όπως και το κάθε πολιτικό Κόμμα είναι κληροδότημα προς τον Ελληνικό Εργαζόμενο Λαό και την Ελληνική Κοινωνία και όχι ιδιόκτητη "μπίζνα".
Ακόμη είναι δημόσια εκτεθειμένο αγαθό.
Επίσης το όνομά του, το έχτισαν χιλιάδες άνθρωποι, με τους αγώνες τους, την αφοσίωσή τους τον ιδρώτα και κυρίως το αίμα τους.
Άνθρωποι που, χωρίς ποτέ, να ζητήσουν τίποτα,εκπατρίσθηκαν, εξορίσθηκαν,στιγματίστηκαν ως μιάσματα, βίωσαν για δεκαετίες τον κοινωνικό αποκλεισμό, έχασαν τις οικογένειές τους,την περιουσία τους και την ίδια τους τη ζωή.
Το ΚΚΕ, ο Ελληνικός Λαός, επειδή το αισθάνεται αναπόσπαστο ιστορικό στοιχείο, των πιο ηρωικών του στιγμών, δεν θα το αφήσει να καταντήσει γκρούπα και γραφική ομαδούλα...
Αλλά μην ξεχνιόμαστε "Συν Αθηνά και χείρα κίνει".

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 12:57 μ.μ.

Οσο θα διαπιστωνετε οτι το Κ.Κ.Ε δεν το βαζετε στο χερι και οτι δεν προκειτο ποτε να ακολουθησει τις επιταγες της αρχουσας ταξης και να ριξει νερο στο κρασι του πραγμα που θα καταργουσε αυτοματος τον επαναστατικο του ρολο στην κοινωνια και στο κινημα και θα ενεποθετε την κατα τον ΣΥΝ λαικη εξουσια στην δευτερα παρουσια,τοσο θα σιφιλιαζεστε.Ηταν παντα στο στοχαστρο των φασιστων και των δηθεν αριστερων και προοδευτικων ομαδων και χωρων,εκεινων δηλαδη που εγκατελειψαν το πλοιο μετα τις ανατροπες και μιλαγαν για το τελος της ιστοριας.Αυτων που μοιραζαν διαπηστευτηρια υποταγης στο συστημα και μεταλλαχτηκαν στους εκσυχρονιστες για να αδραξουν ποστα.Αυτων που στην πορεια με το φερετζε του κομμουνιστη και του αριστερου αναδειχτηκαν σε πολυτιμα εργαλεια στα χερια των αστων στην επιθεση εναντιων του Κ.Κ.Ε στην κατασυκοφαντιση του υπαρκτου σοσιλαλισμου και στην ωμη παραχαραξη και διαστρεβλωση της ιστοριας και της προσφορας του σοσιλαλισμου στην ανθρωποτητα.Ειστε ακριβως το παραδειγμα στην ρηση του Χαριλαου οτι τιμανε τους νεκρους για να θαψενε τους ζωντανους γιατι τους νεκρους κομμουνιστες ολοι τους τιματε, με τους ζωντανους εχετε προβλημα.Ειναι διαχυτη η αγωνια σας να μετατραπη το Κ.Κ.Ε σε ενα ακομα κομμα διαχειρησης του καπιταλισμου οπου δεν θα αμφισβητει την κυριαρχια της αστικης ταξης.Θελετε απο το Κ.Κ.Ε να υποστειλει τα συμβολα του,να παραιτηθει απο την πολιτκη γραμμη της ριξης και την ανατροπης και την παλη για λαικη εργατικη εξουσια για τον σοσιαλισμο.Θελετε ενα Κ.Κ.Ε συμβιβασμενο με τα αμεσα και τα εφυκτα προσαρμοσμενα στα περιθωρια ανοχης του συστηματος και ενσωματομενο στα πλαισια της Ε.Ε και της ατλαντικης συμμαχιας αποδεχωμενο τις καπιταλιστικες δομες και σχεσεις παραγωγης.

Με εναν δικο μου τιτλο θα χαρακτηρισω το αρθρο
''''''''Ηρθαν οι εχθροι ντυμενοι φιλοι'''''''''

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 1:21 μ.μ.

Σωστός!!!!

Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα σε αποσύνθεση και φυσικά ανίκανο να υπερασπιστεί την εργατική τάξη και να ανοίξει έναν δρόμο για τον σοσιαλισμό (που φυσικά είναι άθλιο και το όραμά του για αυτόν).

13 Ιουλίου 2012 στις 2:45 μ.μ.

Γράφεις: "Εκ των υστέρων, η ιδεολογική διαμάχη της δεκαπενταετίας '75-'89, αποδείχθηκε ορθή με την έννοια της ανάσχεσης και εξάλειψης ρεφορμιστικών στοιχείων μέσα στο κίνημα που με τις ιδεολογικές επιλογές τους αλλά, κυρίως, την πρακτική τους αποδείχτηκαν όχι απλά αναξιόπιστα αλλά και επικίνδυνη." Αν δεν κάνω λάθος επικροτείς τη στάση του ΚΚΕ την περίοδο 75-89 στον ιδεολογικό τομέα. Εγώ που συμφωνώ σχεδόν όλα όσα στη συνέχεια γράφεις, σου λέω πως φεύγοντας από το ΚΚΕ στις αρχές του '81 έβλεπα το κόμμα αυτό να εμφανίζει σε υπερθετικό βαθμό όλη αυτή τη συμπτωματολογία που περιγράφεις. Μάλιστα οι παλιότεροι έχουν να καταθέσουν παρόμοιες εμπειρίες από ακόμα πιο παλιές εποχές. Συμπέρασμα: τα συγκεκριμένα προβλήματα του ΚΚΕ είναι εγγενή, το χαρακτηρίζουν ανέκαθεν και δεν έχει γιατρειά αυτό το κόμμα. Μάλιστα οι αρρωστημένες αυτές νοοτροπίες έχουν μολύνει όλο το κομμουνιστικό κίνημα. Αν θέλουμε να παίξει κάποιο ρόλο η μαρξιστική σκέψη στην οικοδόμηση του καινούργιου πρέπει να διορθώσουμε πάρα πολλά από τα του οίκου μας...

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 3:30 μ.μ.

Τη στιγμή που κλείνει ο 30χρονος ιστορικός κύκλος του ευρωμονόδρομου κι ο 20 χρονος κύκλος της καπιταλιστικής αναπτυξης, οι "δυο" ιστορικοί κύκλοι που οδήγησαν το λαό στα σημερινά αδιέξοδα, είναι πραγματικά αναποτελεσματικός ο αγώνας που παραδίνεται στις πολιτικές, οι οποίες διακηρύσουν με διάφορες παραλλαγές την ανανέωση αυτών των κύκλων που μόλις έκλεισαν με παταγώδη τρόπο.

Αυτή η αλήθεια αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, κριτήριο, εκτός των άλλων, και για τη διάκριση ανάμεσα στα είδη της κριτικής που μπορεί ν' ασκηθεί στο ΚΚΕ, κι η παραπάνω κριτική δεν προέρχεται από την πλευρά αυτής της θέσης...

Μια και πιάνεις -όπως το πιάνεις- το όλο θέμα ξεκινώντας από τη δεκαετία του '80,αυτό που θα μποούσα να πω προσωπικά καταρχήν, είναι πως ψηφίζοντας ΚΚΕ και στις δυο αναμετρήσεις, η ψήφος που έριξα έγραφε "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", το ίδιο σύνηθημα που αποτέλεσε ουσιαστικά το "κλειδί" κάθε πολιτικού συσχετισμού, διαφοροποίησης ή συμπόρευσης ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις από το 80 ως και σήμερα. Που αποτέλεσε μέτρο ενσωμάτωσης η αντίθεσης στην κυρίαρχη στρατηγική.

Το αν η πλειοψηφία των διαφορετικών ψήφων που έπεσαν στην κάλπη, γράφουν "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το όραμα του λαού" ή γράφουν απλά "μακάρι να περάσουμε το ποτάμι χωρίς να βρέξουμε τα πόδια μας", αυτό δεν θα επιχειρήσω να το εκτιμήσω εγώ, αυτό το γνωρίζουν καλύτερα αυτοί που ρίξανε τις ψήφους τους στην κάλπη.
A.

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 3:34 μ.μ.

Αφήστε το ΚΚΕ, όσο ανησυχούσατε πριν τις εκλογές για την πορεία του το ίδιο ανησυχείτε τώρα για τα ποσοστά του και την (τάχα) αυτοκριτική του. Το δρόμο θα τον (ξανα)βρούμε όσες δυσκολίες και εάν έχει, εσείς κοιτάξτε τί θα κάνετε γιατί εάν εμείς μειονεκτούμε στην επικοινωνία και στο περιτύλιγμα εσείς Σ.Μ. υστερείτε σε ουσία. Απόδειξη ότι η πραγματικότητα σας διαψεύδει μέρα παρά μέρα. Θυμηθείτε τί λέγατε πέρυσι και πρόπερσι και τί λέτε τώρα και ξανασυζητάμε.

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 3:42 μ.μ.

Και μια απορία: Αφού οι περισσότεροι από εσάς ακούτε ΚΚΕ και παίρνετε δρόμο, ιδίως όσοι περάσατε από εκεί δεν θέλετε να το βλέπετε ούτε "ζωγραφιστό" αφού το μόνο που αποκλείετε όλοι ρητά και κατηγορηματικά είναι να συμπορευτείτε με το σταλινικό, απολιθωμένο, συγκεντρωτικό, αντιμαρξιστικό, αντιδιαλεκτικό, περιχαρακωμένο, απομονωμένο ΚΚΕ, τί σας ενδιαφέρει εάν πάει κατά διαόλου; Κανονικά θα έπρεπε να χαίρεστε αφού είναι άχρηστο και ξεπερασμένο. Τί σας νοιάζει εάν εξαφανιστεί πολιτικά και εκλογικά κάτι που απεχθάνεστε; Έχετε απάντηση;

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 5:11 μ.μ.

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
ΟΜΩΣ ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΤΟΛΜΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ
Η ΗΓΕΣΙΑ(οχι ο κόσμος)ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΒΡΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΚΑΛΥΜΕΝΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
ΑΥΤΟ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ.ΣΗΜΕΡΑ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ 3(Σ-Β-Κ)ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΚΚΕ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΗ ΓΝΩΣΤΗ ΣΤΑΣΗ.(αξέχαστη Παράσταση MEGA Θιασος+Παπαρήγα εναντίον ΜΟΝΟ του ΣΥΡΙΖΑ και λένε κιόλας ότι διώκονται)
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΚΥΡΙΟΤΕΡΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1944-45 ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΗ.

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 5:16 μ.μ.

Μου αρέσει που προσπάθησες..."καλόπιστα"!

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 6:03 μ.μ.

Κάποια στιγμή (αν μου το επιτρέψει και η δουλεία) θέλω να κάνω ένα μεταπτυχιακό διδακτορικό η τι άλλο με θέμα τον επικριτικό λόγο της μη ΚΚΕ αριστεράς σε βάρος του ΚΚΕ. Το παραπάνω κείμενο έχει όλα τα χαραχτηριστικά. 1. Ξεκινάμε λέγοντας ότι δεν αξίζει να ασχολείσαι με το ΚΚΕ και αμέσως προκαταβάλουμε αρνητικά τον αναγνώστη (Μια κλασσική ανέντιμη μέθοδος που ονομάζεται Λήψη του ζητουμένου, αυτό που θέλεις να αποδείξεις δηλαδή το θεωρείς ως δεδομένο από την αρχή) 2. Εγώ αγαπάω το ΚΚΕ και θέλω το καλό του και το καλό του είναι να αλλάξει τις θέσεις του και να έρθει στις δικές μου (Ρε φίλε ΜΣ όλα τα συριζαίικα επιχειρήματα υιοθετείς και ξεκινάς με το ενδιαφέρομαι για το ΚΚΕ πες από την αρχή είμαι πρώην ΚΚΕ και νυν Συριζα) 3. Βασικός θεματικός άξονας οι ΚΚεδες είναι ηλίθιοι, ανεξάρτητα το πως διατυπώνεται κάθε φορά. 4. Αναπαραγωγή οτιδήποτε ακούγεται σε βάρος του ΚΚΕ (Μια πρόχειρη έρευνα δείχνει ότι σχόλια από Ελευθεροτυπία, TVXS κ.α. μεταφέρονται με ταχύτητα φωτός σε indymedia, Αυγή και πηγαδάκια της εξωκοινοβουλέυτικής αριστεράς)
Συναγωνιστές να είμαστε ψύχραιμοι και δυνατοί. Με το άσχημο αποτέλεσμα θα ξεσαλώσει ο κάθε πικραμένος.
Υ.Γ. ΜΣ αυτό ότι το ΚΚΕ ετεροκαθορίζεται είναι πραγματικά το καλύτερο. Μόνο να σκεφτούμε πόσοι στο ΣΥΡΙΖΑ και στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά δηλώνουν ως πολιτική ταυτότητα πρώην ΚΚΕ (και ας έχουν διαγραφεί ή αποχωρήσει πριν 30 χρόνια) και μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα. Βασίλης

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 6:07 μ.μ.

Όχι αγαπητέ ανώνυμε φίλε που έχεις μια απορία. Μας νοιάζει και μας παρανοιάζει. Κανένας δεν θα μας στερήσει το δικαίωμα να αγωνιούμε για την προοπτική και το μέλλον του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ δεν ανήκει στην Αλέκα και στους λοιπούς ένοικους του Περισσού. Ανήκει στους Έλληνες αριστερούς . Αν φύγαμε από το ΚΚΕ φύγαμε γιατί η κομματική νομενκλατούρα μας έδιωχνε.Κια πείτε στην κ. Παπαρήγα να μη χρησιμοποιεί φράσεις όπως δεν θα γίνουμε σαν σαν τα μούτρα τους ή να δούμε τη μούρη τους.

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 6:32 μ.μ.

Μια άλλη απορία:
Από τις εκλογές του Μάη μέχρι τις εκλογές του Ιούνη έφυγαν από το ΚΚΕ οι μισοί του ψηφοφόροι. Πως είστε λοιπόν τόσο σίγουροι ότι κανένας, μα κανένας από αυτούς δεν γράφει εδώ, παρά γράφουν μόνο χαφιέδες, συνασπισμένοι και εχθροί του κόμματος;

Εκτός αν ΘΕΛΕΤΕ να είναι χαφιέδες, συνασπισμένοι και εχθροί του κόμματος, οπότε καλά το πάτε κάτι τυπάκια σα το TRASH κλπ. Όντως τελικά θα καταφέρετε με την τακτική σας να μεταβάλλετε την διαφωνία σε αντιπάθεια και έχθρα.
Το θέμα είναι αν όντως θέλετε αυτό που στην πράξη προσπαθείτε έντονα.

13 Ιουλίου 2012 στις 7:05 μ.μ.

Στέργιος Μανουράς, εκπαιδευτικός. Για περισσότερες πληροφορίες στους φακέλλους της ασφάλειας. Και βέβαια δεν είμαι ανώνυμος, όπως όλοι αυτοί που ζητούν τα στοιχεία μου. Μέλος του μαθητικού της ΚΝΕ επι επταετίας, στο φοιτητικό μέχρι το 1986 και μετά είχα την πολυτέλεια να έχω τις απόψεις μου. Σαφέστατα διαχώρησα τη θέση μου το 1989, όχι για το αισχρό '89 που λένε οι Πασόκοι αλλά για την απίστευτη επιλογή της συγκυβέρνησης. Ψηφοφόρος του ΝΑΡ και της Ανταρσύα, χωρίς να πέφτω στήν παγίδα των ιδεοληψιών. Το μεγάλο μου ερώτημα υπήρξε: "πως εμεις αγωνιζόμαστε για κάτι που εκείνοι που το έχουν αγωνίζονται να το ξεφορτωθούν;;"
Συμφωνώ απόλυτα με τον Λουκά και γι' αυτό συνεχώς ομιλώ για το ουμανιστικό και διαφωτιστικό στοιχείο της μαρξιστικής θεωρίας. Δυστυχώς [για πολλούς] δεν είμαι πια τυφλωμένος και αυτό που με ενοχλεί αφάνταστα είναι η αντιπαράθεση με αφορισμούς, βωμολοχίες και επιχειρήματα γηπέδου. Είμαι κομμουνιστής και το αποδεικνύω στη ζωή μου κάθε μέρα. Μπορείτε να ρωτήσετε τους μαθητές μου, τους φοιτητές μου και όλους τους φίλους Έλληνες και μετανάστες που με βοηθούν και τους βοηθάω.
Στο μόνο που είμαι απόλυτος είναι η προτροπή μου να μην τολμήσουν ορισμένοι να πιάσουν στο στόμα τους την προσωπική μου ζωή, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί θα αποδείξουν πόσο μικροί είναι.

13 Ιουλίου 2012 στις 7:11 μ.μ.

προφανώς, το "Ανώνυμοι" δεν πάει στον φίλο Ηλία Φωτιάδη, που εκτιμώ την επώνυμη ανωνυμία του.

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 7:13 μ.μ.

Έχουμε απάντηση παιδί του Γόντικα. Να πάτε στο 2,9%, να ξεκουμπιστείτε εσείς που φέρατε το ΚΚΕ σ' αυτή τη κατάντια και ν' αναλάβουν Μαρξιστές - Λενινιστές το κόμμα για να δοθεί ελπίδα ξανά στον κόσμο. Μιλάνε όλοι για το ΚΚΕ, μιλάνε κι αυτοί που στηρίζουν αυτή τη πολιτική αυτής της ηγεσίας του που το κατέστρεψε. Έλεος πια.

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 7:34 μ.μ.

Που να δεις τους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ που στηριζουν την πολιτικη που καταστρεφει τους εργαζομενους.

Ευρωπαικη Ενωση και ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ !!!

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 9:10 μ.μ.

Λοιπόν κύριε Μανουρά,

δεν μας ενδιαφέρει το βιογραφικό σου και τα κινηματικά σου παράσημα. Ήταν αρκετοί αυτοί που είχαν περισσότερα (και ένοπλα) και τους ξέβρασε η ιστορία. Αν εσένα σε ενοχλούν "οι αφορισμοί" (τι είναι τούτο το φασούλι άραγε;), "οι βωμολοχίες και τα επιχειρήματα γηπέδου", τους Κουκουέδες μας ενοχλεί το υφάκι που διατρέχει το πόνημα σου από την αρχή μέχρι το τέλος, και που καταλήγει σε ψυχαναλυτικές μπουρδολογίες.

Τον Μαρξισμό πρέπει να τον μελετάμε, όχι να τον επικαλούμαστε κατ' όνομα όπως ο κύριος Μανουράς, γελοιοποιώντας τον με τις αστειότητες περί της ανάγκης το ΚΚΕ να απείχε από τις εκλογές (στηρίζοντας υποθέτω τον ΣΥΡΙΖΑ άμεσα ή έμμεσα) ή τα απίστευτα ότι "το μεγάλο, διαφωτιστικό, όραμα του μαρξισμού" είναι οι "μορφές αυτοοργάνωσης" (φασούλι εις το τετράγωνο).

Πέτρος
ένα "πειθήνιο πρόβατο"

Υ.Γ Θα έπρεπε να σε προβληματίζει ότι παίρνεις εύσημα εδώ μέσα από "υπηρεσιακούς" παράγοντες όπως ο ανώνυμος της 7:13. Αλλά φαίνεται το όποιο κριτήριο πιθανά είχες διαμορφώσει στο ΚΚΕ το έχασες παλεύοντας τις "ιδεοληψίες".

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 9:24 μ.μ.

Η εκλογικη ισοπεδωση του ΚΚΕ στις 17 Ιουνη ειναι απορριψη της πολιτικης του ενω η κατα αναλογια μεγαλυτερη συρρικνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνιστα επιβεβαιωση της;Οσο για το οτι το ΚΚΕ ασχολειται περισσοτερο με το ΣΥΡΙΖΑ απο οτι με τη Ν.Δ απλως υπενθυμιζω οτι τα ιδια ελεγε και το ΠΑΣΟΚ,περα απο το πως θα πορευτουν λοιπον πολιτικα(βλεπε τοποθετηση Τσιπρα στο συνεδριο Εconomistκαι αντιστοιχη Παπανδρεου προ διετιας)το ιδιο πραττουν και ως προς τον τροπο αντιδρασης στην κριτικη του ΚΚΕ.Τελος,ολοι εσεις που εξ αριστερων κραζετε το ΚΚΕ δε μας ειπατε,που ακριβως εχει βρει την επιβεβαιωση της η δικη σας πολιτικη σε επιπεδο κινηματος;Οσο για τα σχολια που στρεφονται αποκλειστικα στην ηγεσια του ΚΚΕ(που αναλογικα εχει τις περισσοτερες ευθυνες) ειναι σα να μου λετε οτι ολοι αυτοι που τοσα χρονια ψηφιζαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ειναι αμοιροι ευθυνων για τη σημερινη κατασταση της χωρας.Ειναι ομως ενας ευσχημος τροπος να αποφυγετε την πολιτικη συγκρουση με το ΚΚΕ και να εστιασετε στη διαχειριση για να κρυψετε την πολιτικη σας ενδοια.Κωστας

Ανώνυμος
13 Ιουλίου 2012 στις 10:34 μ.μ.

@SM
ΕΙΣΑΙ ΩΡΑΙΟΣ ΨΗΦΙΖΕΙΣ ΝΑΡ ΚΑΙ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ...
ΑΝΤΕ ΚΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ .
ΓΙΝΕ ΓΝΗΣΙΟΣ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΛΙΓΟΝ...

Ανώνυμος
14 Ιουλίου 2012 στις 1:00 π.μ.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗΣ ΑΠΟΨΗΣ, ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ-ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ, ΤΟΥ Σ/ΦΟΥ ΣΟΥΜΟΥ (ΘΟΥΒΟΥ), ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΕΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΗΧΗΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΠΑΡΟΛΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟ, ΟΛΟΙ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ, ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ, ΠΕΙΝΑΝΕ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ 'Η ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΕΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΑΛΛΑ Ο ΧΑΒΑΣ ΧΑΒΑΣ, ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ, ΑΓΧΟΣ ΜΕΓΑΛΟ, ΑΓΧΟΣ ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΟ, ΓΙΑΤΙ ΠΗΡΕ 4.5% ΚΑΙ ΟΧΙ 0.045%.
ΑΝ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ 0.045% ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΔΗΛΩΣΗ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ 15η ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ (13η Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 14η ΤΟ ΒΑΘΥ ΠΑΣΟΚ), ΟΛΟΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ...
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΧΑΤΗΡΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ , ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΘΙΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΑΝ ΤΟΝ ΣΟΥΜΟΥ,ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΡΙΖΑ, ΨΗΦΙΖΕΙ ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΡ ΚΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 'Η ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ ΛΙΓΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΝΑΡ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΡΙΖΟΚ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΚΛΕΟΥΣΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΠΑΡΘΕΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΕΧΟΥΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΜΜΙΑ ΚΛΕΟΥΣΑ ΜΙΞΟΠΑΡΘΕΝΑ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΣΧΟΛΙΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ, ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ BLOG...
ΕΓΩ ΣΥΜΠΑΣΧΩ ΜΕ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΙΞΟΠΑΡΘΕΝΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ , ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟ (ΟΧΙ ΚΡΥΦΟ ΚΑΙ ΥΠΟΚΕΙΝΟΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΑΡΑΚΕΝΤΡΑ), ΠΟΥ ΣΤΟΧΟ ΘΑΧΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΚΕ, ΝΑ ΤΟ ΣΒΗΣΟΥΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΝΗΜΗΣ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΡΗΜΑΔΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΚΚΕ, ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ , ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ, ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ... ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΚΕ...
ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΚΕ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ , ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΜΕ...
ΕΓΩ ΔΗΛΩΝΩ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΚΑΛΩ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ.. ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΖΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ...

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ email :
maniadakhs.kommoynistifagos@eyp.gr

Ανώνυμος
14 Ιουλίου 2012 στις 2:19 π.μ.

7:13 Η έξαλλη χρυσαυγίτικη απάντησή σου προδίδει τις πραγματικές ανησυχίες σου και δικαιώνει απόλυτα το παραπάνω σχόλιό μου ότι το "κλάμα" κάποιων τύπων σαν εσένα για την εκλογική πτώση του ΚΚΕ είναι τόσο ξεκάθαρα υποκριτικό, κατευθυνόμενο και απολίτικο που είναι για γέλια.

14 Ιουλίου 2012 στις 9:47 π.μ.

έκθαμβος από τις βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις σας, από τους τίλους που απονέμετε στο πρόσωπό μου, από το ότι δεν προσέξατε τίποτε από την ανάλυση παρά μόνο την κριτική στο "Κ"Κ, απολογούμαι, ταπεινότατα, στη μαρξιστική διαλεκτική σας:
- το ότι ψήφισα Ανταρσύα δεν σημαίνει ότι δεν έχω το δικαίωμα - όπως και έγινε - να ασκώ κριτική στις επιλογές της. Γι' αυτό δεν είμαι "πρόβατο". Τους είχα πει για την επικείμενη συντριβή και του είπα το λάθος της εκλογικής συμμετοχής. Και βέβαια έπραξαν το ίδιο. Αν διαβάσετε προσεκτικά το άρθρο θα δείτε ότι η κριτική πάει και προς τα εκεί.
- το ότι δεν συμμετέχω στις εκλογές δεν σημαίνει ψηφίζω Συριζα, εκτός κι αν θεωρείτε ότι το 37% ήταν εν δυνάμει ψηφοφόροι του Συριζα, όπως και οι αναρχικοί που δεν συμμετέχουν
- δεν έχω μανία με το "Κ"Κ διότι έπαψε να με απασχολεί. Με ενδιαφέρει όμως το μέλλον της ελληνικής κομμουνιστικής αριστεράς και θεωρώ ανασχετικό παράγοντα να παραμένουν εγκλωβισμένοι αριστεροί σ' αυτό το σχήμα
- έχω κάθε ελευθερία [όπως κι εσεις] να εκφράζω την άποψή μου, αν θεωρείτε Άδυτο των Αδύτων το Κ, τότε μπορείτε να βγάλετε ένα Index και να απαγορεύσετε οποιαδήποτε κριτική
- ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΗΚΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ. Αναγκάστηκα να γράψω δυό λόγια επειδή, εσείς που εξακολουθείτε να παραμένετε Ανώνυμοι, επικαλεστήκατε την ανωνυμία μου. Δεν μου άρεσε καθόλου επειδή θεωρώ ότι δε λέει απολύτως τίποτε η συμμετοχή σε κόμματα. Αυτό που έχει σημασία είναι το τι κάνεις στην προσωπική σου ζωή, αν είσαι Κομμουνιστής ή όχι. Και αυτό δεν ορίζεται από τη συμμετοχή σε κόμματα, τα οποία - έτσι κι αλλιώς - θεωρώ (όλα σαν κόμματα) ότι έκλεισαν τον κύκλο ζωής τους.
- δεν ανήκω πουθενά, έχω την πολυτέλεια να είμαι ελεύθερος να εκφράσω τις απόψεις μου. Ο δικός μου αγώνας δίνεται στην καθημερινότητα
- δεν συνάντησα καμία μαρξιστική - διαλεκτική απάντηση στα σχόλια μου. Παρά μόνο τις γνωστές επιθέσεις και αφορισμούς
- Σαφώς και η ζωή θα αναδείξει το ορθό ή μη της κομματικής γραμμής. Εγώ, βέβαια, διαφωνώ με την έννοια της "γραμμής" και γι αυτό εξακολουθώ και θεωρώ "πρόβατα" όσους ανεπιφύλακτα προπαγανδίζουν τις γραμμές των κομμάτων τουςς. ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ(M-Λ), τροτσκιστές, ακόμη και αναρχικούς.
- ο όρος κόμμα, εξορισμού αντιτίθεται στον όρο "κοινωνία", ως επιμέρους συμφέρον. Ο Μαρξ θεωρεί ως στόχο την απελευθέρωση του συνόλου της κοινωνίας και όχι ενός μέρους της ["για το Εβραϊκό ζήτημα", "Κριτική του προγράμματος της Γκότα", "Γερμανική Ιδεολογία" κ.α.]. Εδώ οι αναρχικοί - στις θέσεις τους για το ρόλο του κόμματος - πλησιάζουν περισσότερο στις θέσεις του Μαρξ, όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο
- δεν αναφέρθηκα ποτέ προσωπικά σε κανένα. Δεν μπορείτε να χρησιμοποιείτε όρους σε προσωπικό επίπεδο. Καλά κάνετε και αγαπάτε το κόμμα σας αλλά δεν μπορούμε να συμφωνούμε όλοι σε επιλογές του.
- και, βέβαια, νομιμοποιούμαι να γράψω για το ΚΚ. Όχι μόνο γιατί το θεωρώ κομμάτι της ζωής μου αλλά και γιατί κανείς δεν μπορεί να μου αφαιρέσει αυτό το δικαίωμα. Άλλωστε κάποτε θα έπρεπε να ξεκολήσετε από την αυταπάτη του ότι όποιος κάνει κριτική θέλει την εξαφάνιση του Κ.

Ανώνυμος
14 Ιουλίου 2012 στις 12:59 μ.μ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα. Όποιος τολμά να ασκεί κριτική στις επιλογές της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι: ή ξεπουλημένος οπορτουνιστής πρώην ΚΚΕς, ή Συριζαίος, ή αριστεριστής (με την αρνητική έννοια του όρου), ή φραξιονιστής, ή χρυσαυγίτης, ή προβοκάτορας της αστικής τάξης, ή απλώς βλαξ που αδυνατεί να συλλάβει το βαθύτερο νόημα των επιλογών της ηγεσίας του Κόμματος. Κατά συνέπεια καμία απολύτως καλοπροαίρετη κριτική δε δύναται να υφίσταται πέραν αυτής που ασκείται απο τα μέλη του Κόμματος και μόνο απο αυτά, εντός των οργάνων του Κόμματος και μόνο εκεί. Κανείς άλλος δεν έχει το δικαίωμα να πιάνει στο στόμα του το Κόμμα του λαού και φυσικά τα κίνητρα γι' αυτούς που το κάνουν είναι δεδομένο οτι είναι αποκλειστικά ιταμά και ποταπά και σχετίζονται με την αγωνία τους να στείλουν το ιστορικό Κόμμα της εργατιάς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Με λίγα λόγια το Κόμμα έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να απευθύνεται στο λαό και να κριτικάρει τις επιλογές του λαού, αντιθέτως όμως κανείς απο αυτούς που αποτελούν το λαό δεν έχει το παραμικρό δικαίωμα να απευθύνεται κριτικά στις επιλογές του Κόμματος, αν δεν είναι πιστό και υπάκουο μέλος του. Τί ακριβώς δεν καταλαβαίνετε...;;;

Ανώνυμος
14 Ιουλίου 2012 στις 5:44 μ.μ.

Συνεχίζω με στερεότυπα του κατά του ΚΚΕ λόγου 1. Μόλις τους κάνεις κριτική αρχίζουν ευτυχώς δεν υπάρχει δημοκρατικός συγκεντρωτισμός ευτυχώς δεν υπάρχει ο Στάλιν να με στείλει στα Γκούλακ και μπορώ να πω την γνώμη μου. Με αυτό πετυχαίνουν δύο πράγματα. Απο τη μια δε σου απαντάνε και από την άλλη εκμεταλέυονται όλη τη συκοφαντία σε βάρος του σοσιαλισμού για να σε φέρουν σε δύσκολη θέση 2. Το ΚΚΕ τους θεωρεί όλους προδότες, οπορτουνιστές κτλ και γιαυτό το λόγο κατηγορεί και εμένα.
Και πάμε τώρα στο συγκεριμένο 1. Ποιός σε κατηγόρησε κ. Μανουρά για την προσωπική σου ζωή και σε ποιο σημείο. Αντίθετα εσύ λες έφυγα από το ΚΚε γιατι δεν είμαι πειθύνιο όργανο γιατί δεν είμαι τυφλός και διάφορα άλλα, δηλαδή όσοι είμαστε στο ΚΚΕ ή το στηρίζουμε είμαστε όλα αυτά που εσύ δεν είσαι. Να τονίσω επίσης ότι κλίμα αυτό σε βάρος των ΚΚΕεδων (ή ηλίθιοι είναι η μηχανισμός) δημιουργεί υποτιμητικές συμπεριφορές σε βάρος μας και προβλήματα τόσο στη συνέχεια των σπουδών μας όσο και στον επαγγελματικό τομέα και εντέλει μια απίστευτη ψυχολογική καταπίεση. 2. Υπάρχουν πρωην ΚΚΕ που η βοήθεια τους στο κόμμα είναι συγκινητική και η κριτική τους πολύτιμη. Υπάρχουν άνθρωποι που διαφωνούν με το ΚΚΕ η κριτική τους σεβαστή. Αλλά το να μην είναι ο άλλος ΚΚΕ να το πολεμά και να θέλει να έχει λόγο για τα εσωτερικά του και τη γραμμή θα ακολουθήσει προσποιούμενος ότι το αγαπά είναι θράσσος και υποκρισία. 3. Για να τελείωνουμε με το παραμύθι κ. Μανουρά Με αυτό το ΚΚΕ με αυτή τη γραμμή με αυτές τις θέσεις με αυτή την πρακτική, με τα στραβά και τα καλά του (αν θεωρείς ότι έχει κανένα) θες συνεργασία ή όχι (Ρητορικό βέβαια το ερώτημα αν είσαι συνεπείς με τα λεγόμενα σου είναι αυτονόητη η απάντηση). Τότε λοιπόν γιατί τόσα χρόνια δε λέγατε αυτό που πιστεύατε αλλά μας πρήζατε με προτάσεις ενότητας και γαλιφιές του στυλ σεβόμαστε το ΚΚΕ σε πολλά δικαιώθηκε, η Αλέκα να είναι πρωθυπουργός κ.α. Επιπλέον η επιστολή της Ανταρσύα έγραφε προς ΚΚΕ και όχι προς "K"ΚΕ.4. Η μορφή πηγαίνει μαζί με το περιεχόμενο. Προφανώς αυτός που δε θέλει να εφαρμόσει τον μαρξισμό-Λενινισμό τον αφαιρεί από την πολιτική του ταυτότητα για να μη δημιουργείται πρόβλημα. Κάνει κάτι τέτοιο το ΚΚΕ φυσικά και όχι. Ο Συριζα και οι άλλοι μιλούν για επαναστατικό μαρξισμό, δημιουργικό μαρξισμό και διάφορα άλλα διανοουμενίστικα (θα μου πεις εδώ η ΚΟΕ πέταξε σε μια γωνία ολόκληρο σφυροδρέπανο στο μαρξισμό-λενινισμό θα κολλήσει). Συμπτωματικά δημοσίευσε ο Ριζοσπάστης κάτι κείμενα του Λένιν για την εκλογική τακτική των κομουνιστών. Καμία απάντηση από όσους επικαλούνταν τον Λενιν προεκλογικά δεν ακούω. 5. Η γραμμή είναι ανακάλυψη της Αλέκας κ. Μανουρά το 17 υπάρχε γραμμή το 40 υπήρχε, ο Βελουχιώτης επέτρεπε τη λειτουργία τάσεων στον ΕΛΑΣ (ρητορικά επίσης τα ερωτήματα) Για εσάς ήταν άβουλα όντα όσοι την αποδέχονταν τότε. Βασίλης

15 Ιουλίου 2012 στις 4:21 μ.μ.

Βασίλη, θα προτιμούσα να μην αναφερθώ στις προσωπικές επιθέσεις όχι γιατί δεν έγιναν με χυδαίο τρόπο [όχι σ' αυτό το άρθρο, βέβαια] αλλά γιατί αφορούν δικό μου θέμα. Μπορείς αν θέλεις να το ψάξεις στο RED PLANET..., εμένα πάντως δεν με απασχολεί.
Γιατί βάζεις στα λόγια μου πρακτικές και προτάσεις άλλων κομμάτων; Σου είπα απλά ψήφισα, δεν ανήκω πουθενά!
Εαν θεωρείς αναγκαιότητα την ύπαρξη "γραμμής" θα συμφωνούσα μαζί σου εαν μου απαντήσεις το ερώτημα: "πότε σε ρώτησαν:"
Ο Λένιν το 17 σαφώς δεν είχε γραμμή, τα γεγονότα την δημιούργησαν, μην ξεχνάς το περίφημο: "χτες ήταν πολύ νωρίς, αύριο πολύ αργά". Το '40 ο Άρης ενσωμάτωσε στο κίνημα όλη τη φτωχολογιά της υπαίθρου, τους έντιμους κληρικούς, τους απότακτους αξιωματικούς κ.α. Αυτοί δεν ήταν μόνο κομμουνιστές. Και αν το δεις διαφορετικά, ακριβώς επειδή δεν έσκυψε το κεφάλι στη "γραμμή" πουλήθηκε και εγκαταλείφτηκε από το Κ. Αυτά δεν σας τα λένε;
τέλος πάντων χαίρομαι που αγαπάς το κόμμα σου και σου εύχομαι να μη βρεθείς ποτέ στην τεράστια λίστα αυτών που τους απογοήτευσε.

Χρήστος Μ.
15 Ιουλίου 2012 στις 8:57 μ.μ.

Σύντροφε Στέργιο,
Η μοίρα των σκεπτόμενων κομμουνιστών είναι βαθιά προδιαγεγραμμένη. Εσύ θα αγωνιάς, θα προβληματίζεσαι και θα προβληματίζεις, θα εκτίθεσαι δημόσια, θα κάνεις προσπάθειες για να συμβάλεις σε γόνιμους διαλόγους, θα προάγεις τη διαλεκτική σκέψη και τον υλισμό και ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΙΓΜΗ θα υπάρχουν "κομμουνιστές" (και άλλοι "αριστεροί") που θα θέλουν τα άρθρα σου να πετιούνται στα σκουπίδια με την ίδια ευκολία που απαξιώνεται η σκέψη των απολιτίκ γιάπηδων ή των σκυλάδων της Γιουροβίζιον.
Σύντροφε, πάρτο απόφαση: Εσύ θα μοχθείς, θα ιδρώνεις και θα επιμένεις να αγωνίζεσαι για ένα καλύτερο αύριο και οι διάφοροι TRASH θα σε φτύνουν με απίστευτη ευκολία.
Αυτή είναι η μοίρα σου/μας και πρέπει να εξοικειωθείς/ούμε με την ιδέα πως μ' αυτή θα πορευτείς/ούμε.

Καλή δύναμη

Ανώνυμος
16 Ιουλίου 2012 στις 9:49 π.μ.

Μια ιδιότυπη όσο και απίστευτη αυλή επαγγελματιών στελεχών, ανεπάγγελτων καριεριστών θα έμενε στα αζήτητα σε κάθε περίπτωση ανανέωσης, σύμπραξης, αποχής και δεν ξέρω και γώ τι άλλο θα μπορούσε να γίνει εκτός απ αυτό που έγινε και έστω και με τα μειωμένα ποσοστά του, τους εξασφαλίζει την δημοσιοϋπαλληλικού τύπου διαιώνησή της κομματικής τους ύπαρξης.
Είναι ωραίο να επικαλείσαι ιδεολογικές καθαρότητες, ευρωπαϊκά μιάσματα, αλλοδαπές κατρακύλες πρώην κομμουνιστικών και νύν οπουρτουνιστικών κομμάτων, προκειμένου να διατηρήσεις τα κομματικά κεκτημένα.
Αρκετά μεγάλος (άρα αδικαιολόγητα αφελής), πίστευα όλα αυτά τα χρόνια που το ψήφιζα, πως δοθείσης της ευκαιρίας το ΚΚΕ θα είχε ως στόχο του, την κατάληψη της εξουσίας έστω και με συμμαχίες, έστω και με παραχωρήσεις, έστω και σε δεύτερο ρόλο, έστω και με κοινοβουλευτικό τρόπο, διότι νόμιζα ο αφελής πως αυτό που πρωτίστως ενδιαφέρει, είναι ο λαός.
Πάπαλα...
Πενηντάρησα για να αντιληφθώ πως μια χαρά το θέλουνε στη γωνία της διαρκούς αντιπολίτευσης, οι ίδιοι οι διαχειριστές του.
Η αλλάγή προς τον σοσιαλισμό, είναι μια μακρά διαδικασία, που ακόμα κι επαναστατικά να βρεθείς στην εξουσία, δεν μπορείς να την υλοποιήσεις απ τη μια μέρα στην άλλη.
Οϋτε αυτό, ούτε μια μακρόπνοη και βήμα-βήμα διαδικασία όλων αυτών που όλοι μας ευχόμαστε κάποτε να γίνει, δεν στάθηκαν ικανοί να διαπραγματευτούν μέσα σε μια συνεργασία όλων ταν αριστερών δυνάμεων.
Στην μοναδική ευκαιρία μετά το 45, ας μην ξεχνιόμαστε.
Το σύστημα, την πάτησε προς στιγμήν. Αιφνιδιάστηκαν, παραλίγο να την πάθουν.
Και θα την πατούσαν, αν δεν υπήρχαν αυτοί ακριβώς που υπάρχουν, ένθεν και ένθεν στις κομπλεξαρισμένες ηγεσίες.
Η καραμέλα, καλή. Το παράδειγμα του ΠΑΣΟΚ απ το 81 και δώθε, πιάνει.
Και λοιπόν;
Ας φάμε στη μάπα από δω και πέρα τη διαιώνηση του συστήματος και την εξαθλίωσή μας.
Διότι, όπως λένε κι οι καπιταλιστές, η ευκαιρία έρχεται καμμιά φορά. Κι αν δεν την πιάσεις απ τα μαλλιά...

mbiker

Ανώνυμος
16 Ιουλίου 2012 στις 11:10 π.μ.

Κομμουνισταρα Χρηστο μην παλευεις κ αγωνιας εσυ μαζι με τους συντρο"ΦΑΡΕΣ" σου σαν το Στεργιο τοσο πολυ γα το καλο του Κ.Κ.Ε μεσα απο το πληκτρολογιο και τους με γονιμους ιντερνετικους διαλογους που προαγουν την διαλεκτικη με την αγνοια ταυτοτητας.Αν εκτιθεσται εσεις οι ανωνυμοι με το ονοματεπομενο τοτε με το Κ.Κ.Ε τι συμβαινει;Αν οι"διαφοροι"οπως τους λες πεταν στα σκουπιδια τετοιες αρθραρες σαν του Σ.Μ εσεις που δεν εχετε αφησει σε χλωρο κλαρι οποιαδηποτε ανακοινωνση του Κ.Κ.Ε χωρις να το χλευασεται και να το σπεκουλαρετε οπως πρεπει να χαρακτηριστητε;Οσο για το ποιος μοχθει και ιδρωνει για το αυριο τα 94 χρονια αγωνων και θυσιες του Κ.Κ.Ε ειναι υπερ αρκετα για να σας αποστωμοσουν εσενα και τον Στεργιο σου και ειναι σιγουρο που εχεις εξοικιωθει με την μοιρα του προβοκατορα που σου εχουν αναθεσει.

Ανώνυμος
16 Ιουλίου 2012 στις 6:50 μ.μ.

Αν όντως υπήρξαν προσωπικές επιθέσεις από το redfly planet αυτονόητα τις καταδικάζω και εγώ. Αλίμονο.

Μια διευκρίνηση αρχικά. Δεν είμαι μέλος του κόμματος, αλλά οπαδός. Μάλιστα προέρχομαι από πασοκική οικογένεια. Επομένως έχω ακούσει όλη την κριτική σε βάρος του ΚΚΕ. Το αν απογοητευθώ στο μέλλον θα το δείξει η ζωή. Υπάρχει όμως η πιθανότητα και εσείς κ. Μανουρά να διαπιστώσετε στο μέλλον ότι σε κάποια πράγματα είσασταν υπερβολικός.
Η δική μου όμως περίπτωση μικρή σημασία έχει. Προσπαθήστε κ. Μανουρά να απαλλαγείτε από την αντίληψη (σας το λέω σε 3ο μήνυμα) ότι όσοι υποστηρίζουν το ΚΚΕ είναι άβουλα όντα, Καταλαβαίνω τα βιώματά σας τα σέβομαι (όλοι έχουμε) αλλά χωρίς αυτά θα μπορέσετε να δείτε πιο νηφάλια τα πράγματα. Πάντως ειλικρινά πιστεύετε ότι υπάρχει έστω και ένας ΚΚες έστω και ένα κνίτης έστω και μια επιρροή που δεν έχει ακούσει την κριτική σε βάρος του ΚΚΕ για τον Βελουχιώτη, δε θα έχει δει ένα αφιέρωμα στην ελευθεροτυπία; δε θα είδε καμιά εκπομπή του Κουλογλου; δε θα είδε αρχές δεκαετίας 90 τον Χαριτόπουλο σε κανένα κανάλι να λέει ότι "Ο Βελουχιώτης έδειχνε τον Φλωράκη και έλεγε αυτοί θα γελάνε όταν μας κρεμάσουνε"; δεν θα έχει ακούσει τα ΕΑΑΚ να φωνάζουν γιατον Αρη που ήταν κομουνισταράς και δεν παρέδψσε τα όπλα του ΕΛΑΣ;(Το ίδιο σύνθημα φώναξαν σε μια επέτειο του Πολυτεχνίου και νεολαίοι του ΣΥΝ. το ίδιο βράδυ ιστορικά στελέχη της ανανεωτικής αριστεράς έλεγαν σε εκπομπή του Κουλογλου ευτυχώς που χάσαμε το πως λύνεται αυτή η αντίφαση ένας οπορτουνισμός το ξέρει).
Το ότι ο Βελουχιώτης διαγράφθηκε από το ΚΚΕ το ξέρουν οι πάντες. Αρκετοί γνωρίζουν ότι προστάτευσε και μια ομάδα τροτσκιστών (η οποία βέβαια είχε διαφορετικές αντιλήψεις από το υπόλοιπο τροτσκιστικό ρεύμα).
Να αντιστρέψω όμως εγώ το ερώτημα. Πόσοι γνωρίζουν ότι μια μέρα μετά τη δολοφωνία του ο Ρίζος και η Ελεύθερη Ελλάδα τον εξυμνούν "Το ΚΚΕ τιμώρησε έναν απείθαρχο οπαδό του η αντίδραση δολοφώνησε τον πρωτοκαπετάνιο της Εθνικής αντίστασης... Ευλαβικά χέρια πρέπει να πάρουν το κεφάλι του και να του αποδώσουν τιμές". Πόσοι γνωρλιζουν για την απαγωγή του Μαραθιά (κεντρώος πολιτικός και γαιοκτήμανας) ενέργεια που έδινε περισσότερο ταξικό περιεχόμενο στη δράση του ΕΑΜ. Ενέργεια για την οποία ο Σιάντος, ο Παρτσαλίδης κ.α. τον κάλεσαν στην Αθήνα να απολογηθεί. Πόσοι γνωρίζουν τη φράση "Ο Ζαχαριάδης ήταν η τελευταία μου ελπίδα" πράγμα που δείχνει ότι τον είχε σε μεγαλύτερη εκτίμηση από τους άλλους (Η πληροφορία είναι από το βιβλίο του Λαβδά ο οποίος ήταν συναγωνιστής του, πρωτογενές υλικό δηλαδή όχι αμπελοφιλοσοφίες τύπου Χαριτόπουλου). Πόσοι θέλουν να αγνοόυν τη δράση του Βελουχιώτη τη δεκαετία του 30 και το δράση του στις συγκρούσεις με τους τροτσκιστές. Πόσοι αγνοούν την αποσιώπησή του ακόμα και μετά τη καθαίρεση Ζαχαριάδη το 56 και τα επικριτικά σχόλια σε βάρος του από τον Σαμαρινιώτη (ο οποίος πέρασε με το ΚΚΕ εσωτερικού το 68). Πολλά άλλα μπορώ να πω αλλά να μη γίνω κουραστικός.
Στο θέμα της γραμμής τώρα. Προφανώς η γραμμή άλλξε πολλές φορές μέχρι το 17 αλλά κάθε φορά τα μέλη ήταν υποχρεωμένα να την εφαρμόσουν. Αυτό απαιτούσαν οι οργανωτικές αρχές.
Φυσικά δεν ήταν όλοι κομουνιστές στο ΕΑΜ δεν ήταν καν πλειοψηφία παρά μόνο στο τέλος. Τι σημαίνει αυτό όμως δε δίναν οι κομουνιστές τον τόνο, δεν απαιτοούσε ο Αρης και υπόλοιποι πειθαρχία, μήπως είχε ανακαλύψει την ομορφιά του αυθόρμητου. Σήμερα πόσοι είναι κομουνιστές στη Χαλυβουργία ελάχιστοι, ποιός πρωτοστατεί όμως. Στις φοιτητικές κινητοποιήσεις το 2006 (για να κλείσω με ένα μη κκεδικο παράδειγμα) συμμετείχε ακόμα και η ΠΑΣΠ. Τα πλαίσια όμως ήταν των ΕΑΑΚ αυτοί είχαν την πρωτοβουλία, αυτοί ήταν στην πρώτη γραμμή. Καλό απόγευμα. Βασίλης.

Ανώνυμος
17 Ιουλίου 2012 στις 1:36 μ.μ.

προς τους οψιμους υπερασπιστες τουΑΡΗ ηταν λαθος ηαποφαση του ναι η οχι επρεπε να λουφαρη οπως χιλιαδες καταδιοκωμενοι ναι η οχι στη ΛΑΜΙΑ εκανε μια βολτα και καμοια διαβουλευση με τους αλλους Καπετανεους τι εκανε πειθαρχισε στην αποφαση του κομματος οντας γιατι ηταν πιστο κομματοσκηλο αλλα το μετανιωσε και πηρε δικια του προτοβουλια αν περιμενε τρεις μηνες .......

Ανώνυμος
17 Ιουλίου 2012 στις 2:38 μ.μ.

Το ΚΚΕ ήταν πολύ πιο ισχυρό,πιο ασυμβίβαστο,με πολύ μεγαλύτερο κύρος και δύναμη στο εργατικό κίνημα,με πολύ πιο ξεκάθαρες θέσεις,με πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ανάλυσης και ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ,με πολύ μεγαλύτερη ικανότητα αντίστασης στον ταξικό εχθρό,με πολύ μεγαλύτερη ικανότητα αντιμετώπισης του οπορτουνισμού,την περίοδο που είχε τη λογική του Μετώπου.
Και μιλάω και για πολύ πριν πάρει την τυπική της μορφή η λογική αυτή,στο Συνέδριο του '96,
φυσικά και για μετά.
Μοίρασε τη Λευκή Βίβλο και το κοίταζαν σαν να είναι εξωγήινο.Επεξεργάστηκε θέσεις για το Μάαστριχτ,λέγοντας ακριβώς τί θα συμβεί στη χώρα.Ψήφισε Όχι στο Μάαστριχτ.Κατήγγειλε το έγκλημα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας αναλύοντας τί έρχεται.Δεν πήγε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια.Ανέλυσε τί πάει να πει ΟΝΕ,τί πάει να πει Καποδίστριας,τί πάει να πει Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης.Σου είπε τί θέλουν να κάνουν με την ''εκπαιδευτική μεταρρύθμιση'' και τα περίφημα ΠΣΕ.Σου χτύπησε το καμπανάκι για την κοινωνική ασφάλιση.Σου είπε τί θα γίνει στη Γιουγκοσλαβία και στο Ιράκ.
Συγκρούστηκε.Συγκρούστηκε ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ,όχι με παρελάσεις και χάπενινγκ που κρύβουν τη γύμνια στο εργατικό κίνημα (με εξαίρεση τη Χαλυβουργία που είναι μεγάλος αγώνας,τι άλλο μπορούμε να παραθέσουμε απ'το σήμερα;).Συγκρούστηκε ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ σημαίνει:αγροτοδικεία,Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τους μαθητές,μαθητοδικεία και πολλά πολλά άλλα.Μπήκε μπροστά σε μεγάλες,
μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις διαρκείας (δάσκαλοι,αγρότες,καθηγητές,ασφαλιστικό κλπ.).
ΗΤΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.
ΗΤΑΝ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ,ΔΕΝ ΣΕΡΝΟΤΑΝ ΑΠ'ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ,ΔΕΝ ΑΙΦΝΙΔΙΑΖΟΤΑΝ ΑΠ΄ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ,
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΤΑΝ,ΚΕΡΔΙΖΕ ΕΔΑΦΟΣ.
Κι όλα αυτά το ΚΚΕ τα κατάφερε,σε μια εποχή που όλοι το είχαν για τελειωμένο,αμέσως μετά το '91.
Άλλωστε πολλά ΚΚ τέλειωσαν ή έγιναν Συριζαίικα εκείνη την εποχή.
Και τα κατάφερε γιατί ακριβώς είχε τη λογική του Μετώπου. (συνεχίζω)

Ανώνυμος
17 Ιουλίου 2012 στις 3:15 μ.μ.

(συνέχεια)

Αντίθετα σήμερα,με την εγκατάλειψη της λογικής του Μετώπου και την υιοθέτηση ενός θολού δήθεν
''εργατισμού'',έχει χάσει θέσεις,έχει χάσει δύναμη,έχει χάσει συνδικάτα που παραδοσιακά ήλεγχε,έχει χάσει σε μαχητικότητα απέναντι στον αντίπαλο,έχει αφήσει τον οπορτουνισμό να γιγαντωθεί και να κάνει πάρτι στην κοινωνία...
Ταυτόχρονα,αρχίζει να μην βλέπει καλά γύρω του.
Παλατζάρει σε δηλώσεις για την ΟΝΕ φλερτάροντας με την απίθανη θέση ''τι ευρώ τι δραχμή,το νόμισμα δεν κάνει τη διαφορά''.Λες κι είναι το χαρτονόμισμα το θέμα,κι όχι ότι η ΟΝΕ είναι το άγιο των αγίων και το ιερό των ιερών του καπιταλισμού στην Ευρώπη (κι όχι μόνο,όλος ο πλανήτης έχει πέσει πάνω για να σώσει το ευρώ),
η πιο προωθημένη μορφή της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης της ΕΕ,ο μεγάλος στόχος που έβαζε το Μάαστριχτ,κι ένα ολόκληρο σύστημα σχέσεων που εγγυάται την αιώνια λιτότητα,που πνίγει τα κράτη,τα χρεοκοπεί και τα βάζει στο χέρι.Αυτά το ΚΚΕ τα έλεγε τότε,δείχνοντας ότι θα μας φορέσουν ακόμα περισσότερες αλυσίδες και λέγοντας να μην μπούμε ακόμα πιο μέσα στη μέγγενη.Δεν σου έλεγε ''ε αφού είμαστε στην ΕΕ,
ε δεν πειράζει ας μπούμε και στην ΟΝΕ,το ίδιο είναι,τι μέσα τι έξω απ΄την ΟΝΕ,αφού είμαστε στην ΕΕ δεν έχει διαφορά''.
Χάνει απ'τα μάτια του (μιλάω για το 2009) ακόμα και ότι η Ελλάδα βρέθηκε σε κατάσταση χρεοκοπίας
(τότε έλεγε για ψεύτικα σενάρια και για τρομοκράτηση του λαού από πλευράς των αστών,σε μια εποχή που η Ελλάδα είχε ήδη χρεοκοπήσει και το ήξερε όλος ο πλανήτης),με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνει κανένας το μόνο σωστό που έλεγε,το ''έρχεται θύελλα''.Το χειρότερο:ήρθε η θύελλα,
αλλά το ίδιο συμπεριφέρεται ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΗΡΘΕ,σαν να μην διαλύθηκε το σύμπαν τα τελευταία 2 χρόνια,σαν να έχουμε μια γραμμική,ομαλή εξέλιξη πολιτικών λιτότητας σαν αυτή που είχαμε τα τελευταία 20-25 χρόνια.
Πιο πριν,είχε αιφνιδιαστεί απ'το μεγάλο φοιτητικό κίνημα κατά του άρθρου 16,και μέχρι να καταλάβει τι γίνεται,περνάει κανας χρόνος χωρίς καμία επίδραση στο κίνημα αυτό.Στο μεταξύ χάνει και ένα σημαντικό ποιοτικά και ποσοτικά κομμάτι της Σπουδάζουσας που είχε σηκώσει στις πλάτες του την ανασυγκρότηση.
Ξανααιφνιδιάζεται το Δεκέμβριο του 2008 κι όταν συνέρχεται,συνέρχεται για να δείξει με το δάχτυλο τον ΣΥΡΙΖΑ βγάζοντας απ'την εξίσωση τί διάολο έβγαλε τόσα παιδιά στο δρόμο.
Ξανααφνιδιάζεται απ'τις πλατείες και παλατζάρει μέχρι να αποφασίσει τελικά να τις σνομπάρει και να τις καταγγείλει,λες και το συνειδητό είναι ποτέ δυνατόν να γεννηθεί οπουδήποτε αλλού εκτός απ'τη βάση του αυθόρμητου,και λες και αυτή τη δουλειά,το πέρασμα απ΄το αυθόρμητο στο συνειδητό,είναι ποτέ δυνατόν να την κάνει κανας άλλος και όχι το ΚΚΕ που προκλητικά απείχε.
Ξανααιφνιδιάζεται (το ομολογεί κιόλας αυτό στην εκτίμηση του εκλογικού αποτέλεσματος) απ'το φούσκωμα του οπορτουνιστικού ρεύματος του ΣΥΡΙΖΑ,χάνει τ'αβγά και τα καλάθια,δεν μπορεί να το διαχειριστεί,σέρνεται πίσω του από πλευράς
κινήσεων και τακτικής ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ,
να το σέρνει εκείνο και να το εκθέσει στο λαό...
Ο ''εργατισμός'' και ο ''αριστερισμός'' δεν βοήθησε μάλλον ούτε και σε αυτό...
Ούτε στην αντιμετώπιση του οπορτουνισμού...
Πάντως ας μην ξεχνάμε ότι το ΚΚΕ της λογικής του Μετώπου που χαλάει μερικούς γιατί δεν ήταν πολύ ''εργατιστικό'',είχε ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ τα οπορτουνιστικά ρεύματα σε πολύ ευνοϊκότερες για τον οπορτουνισμό συνθήκες,αμέσως μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη.Δεν σερνόταν πίσω τους ούτε τη σκόνη τους έτρωγε...
Γενικό συμπέρασμα.
Πολύ αιφνιδιάζεται τώρα τελευταία με τον ''εργατισμό'' του.Και πολύ παλατζάρει.
Παλάτζες και αιφνιδιασμοί στο ΚΚΕ της λογικής του Μετώπου δεν υπήρχαν...Μάλλον δεν τον βοηθάει και πολύ ο ''εργατισμός'' να δει καλά...
Κι όλα αυτά τα παθαίνει το ΚΚΕ,σε μια εποχή που οι αντικειμενικές συνθήκες το ευνοούσαν και εξακολουθούν ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ να το ευνοούν.
Ο χρόνος όμως δεν είναι απεριόριστος,και οι ευκαιρίες δεν είναι παντοτινές.

Ανώνυμος
17 Ιουλίου 2012 στις 7:44 μ.μ.

@Σ.Μ.
Σχετικά με «Το 38% των ψηφοφόρων σας επέλεξε [προσέξτε, σ' αυτές τις εξαιρετικά σημαντικές εκλογές για τον τόπο] την αποχή!» και τα εν συνεχεία στην σχετική παράγραφο σχόλιά σας. Συνάγω «επιφανειακότητα» της θέσης σας.

Να αντιμαχήσω με το επιχείρημα πως ενυπάρχει αγοραία συνάρτηση, μετακίνησης στον τόπο εκλογικού δικαιώματος και ψήφου. Γεγονός αντικειμενικό, είτε μας αρέσει, είτε όχι, τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, απώλεσαν - χωρίς εισαγωγικά - το δικαίωμα της ψήφου κατά την 2η εκλογική αναμέτρηση. Γνωρίζω συμπολίτες μου σε αυτήν την κατάσταση. Προσωπικά, είμαι ακόμα «μέσα», από τα έξοδα αυτής μου της μετακίνησης.

Με ειλικρινή σεβασμό - χωρίς να υποκρύπτω ειρωνία - οφείλω να πω πως, με κάλυψαν αρκετοί σχολιαστές πιο πάνω και όχι τόσο οι θέσεις σας.

Ανώνυμος
18 Ιουλίου 2012 στις 4:44 μ.μ.

Το αρθρο ειναι σωστο και επιεικες. Τα σχολια ομως στερουνται ανοιχτομυαλια.Η κριτική, ακομη και η κακοπροαιρετη,που στην περίπτωση μας δεν ισχυει, ειναι παντοτε γονιμη.

Ανώνυμος
19 Ιουλίου 2012 στις 3:26 μ.μ.

eutixos pou uparxoun sxoliastes san ton vasili kai aksizei na parakolouthoume auto to blog

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger