«49χρονος άντρας έθεσε τέλος στη ζωή του «βουτώντας» από την ταράτσα της πολυκατοικίας που διέμενε, επί της Λεωφόρου Ιωνίας στον Άλιμο.
Σύμφωνα με πρώτες πληροφορίες, ο 49χρονος -μουσικός στο επάγγελμα- έμενε με τη μητέρα του, η οποία αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, ενώ τον τελευταίο καιρό έλεγε στους γείτονες πως δεν έχει δουλειά αυτή την περίοδο».
Ελάχιστες λέξεις σε σημερινή καθεστωτική ενημερωτική ιστοσελίδα μας δείχνουν, πάλι, ένα τεράστιο δράμα, ένα έγκλημα που συντελείτε καθημερινά χωρίς όμως ποτέ να υπάρχουν θύτες, αλλά μόνο θύματα.
Το γράφαμε και χτες. Οι συνένοχοι και συνυπεύθυνοι για τα δεινά και την απελπισία πλατειών λαϊκών μαζών του ελληνικού λαού, οι ηθικοί υπεύθυνοι που με την βαρβαρότητα της ταξικής πολιτικής τους οδηγούν καθημερινά ευάλωτα συναισθηματικά άτομα στην αυτοχειρία πρέπει κάποια στιγμή να λογοδοτήσουν.
Δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε. Η αυτοκτονία δεν είναι λύση. Η απόγνωση, η αγανάκτηση, τα αδιέξοδα που μας επιβάλλουν, πρέπει να μας ατσαλώσουν. Να γίνουν οργή, ταξικό μίσος, να γίνουν οργανωμένη δύναμη σύγκρουσης και αγώνα. Να βγάλουμε την δική μας «ετυμηγορία» σ’ αυτούς που σήμερα μας καταδικάζουν σε αργό ή και κάποιες φορές σε ακαριαίο θάνατο.
Σύμφωνα με πρώτες πληροφορίες, ο 49χρονος -μουσικός στο επάγγελμα- έμενε με τη μητέρα του, η οποία αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, ενώ τον τελευταίο καιρό έλεγε στους γείτονες πως δεν έχει δουλειά αυτή την περίοδο».
Ελάχιστες λέξεις σε σημερινή καθεστωτική ενημερωτική ιστοσελίδα μας δείχνουν, πάλι, ένα τεράστιο δράμα, ένα έγκλημα που συντελείτε καθημερινά χωρίς όμως ποτέ να υπάρχουν θύτες, αλλά μόνο θύματα.
Το γράφαμε και χτες. Οι συνένοχοι και συνυπεύθυνοι για τα δεινά και την απελπισία πλατειών λαϊκών μαζών του ελληνικού λαού, οι ηθικοί υπεύθυνοι που με την βαρβαρότητα της ταξικής πολιτικής τους οδηγούν καθημερινά ευάλωτα συναισθηματικά άτομα στην αυτοχειρία πρέπει κάποια στιγμή να λογοδοτήσουν.
Δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε. Η αυτοκτονία δεν είναι λύση. Η απόγνωση, η αγανάκτηση, τα αδιέξοδα που μας επιβάλλουν, πρέπει να μας ατσαλώσουν. Να γίνουν οργή, ταξικό μίσος, να γίνουν οργανωμένη δύναμη σύγκρουσης και αγώνα. Να βγάλουμε την δική μας «ετυμηγορία» σ’ αυτούς που σήμερα μας καταδικάζουν σε αργό ή και κάποιες φορές σε ακαριαίο θάνατο.
Δημοσίευση σχολίου