Τον δικτυακό τόπο «antinews» του δεύτερου τη τάξει συμβούλου του πρωθυπουργού επέλεξε ο πρώτος τη τάξει για να κοινοποιήσει τις απόψεις του για τον «μύθο του Πολυτεχνείου». Ηταν επόμενο να εισπράξει ενθουσιώδεις επιδοκιμασίες, ανώνυμες και επώνυμες, οι οποίες εκκινούσαν από την προσυπογραφή των απόψεών του και έφταναν στα όρια της ταύτισης με τη χούντα.
Ο δικτυακός του αμφιτρύων Φαήλος Κρανιδιώτης πρόσθεσε και τον θαυμασμό του για τον ηρωισμό του «ταξίαρχου Ιωαννίδη», για να αποδειχτεί ότι 39 χρόνια μετά, όλοι είμαστε μια «ωραία ατμόσφαιρα», χουντικοί και δημοκράτες, βασανιστές και αντιστασιακοί.
Είναι αλήθεια ότι ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι από αυτούς που «δικαιούνται διά να ομιλούν». Οχι μόνο επειδή σε ηλικία 19 χρόνων ήταν «εκεί» και μάλιστα από εκείνους που έλαμψαν τις μέρες εκείνες του 1973, αλλά κυρίως επειδή είναι βάσιμος ο ισχυρισμός του ότι πολύ έγκαιρα είχε διατυπώσει τις ενστάσεις του για τη φετιχοποίηση του εορτασμού.
Τις ίδιες απόψεις παραθέτει σήμερα, όπως έχει κάθε δικαίωμα. Επιβεβαιώνω ότι όσα λέει σήμερα επαναλαμβάνουν σε μεγάλο βαθμό τα δικά του κείμενα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Αγώνας για την κομμουνιστική ανανέωση» τον μακρινό Νοέμβρη του 1978 και του 1979.
Αλλωστε η κριτική στη μυθοποίηση του Πολυτεχνείου ήταν κοινός τόπος για μεγάλη μερίδα της μεταπολιτευτικής ανανεωτικής Αριστεράς και βεβαίως της εικονοκλαστικής οργάνωσης «Ρήγας Φεραίος, Β” Πανελλαδική», της οποίας ήταν κεντρικό όργανο το περιοδικό αυτό και ηγετικό στέλεχος ο Χρύσανθος Λαζαρίδης.
Η συνέχεια στην ιστοσελίδα μας
Δημοσίευση σχολίου