Απεταξάμην! Δεν είναι δικός μου ο ΕΝΦΙΑ! Είπε τρομοκρατημένος ο υπουργός. Πήγε να μιλήσει σε φιλικό (όπως πίστευε) ακροατήριο και την αμόλησε την "κεραμίδα". Στην αρχή έκαναν υπομονή και τον άκουγαν, μετά όμως...
Λίγο ο αέρας του Θερμαϊκού που χει μεθάνιο, λίγο η αλαζονεία κι η ανοησία του, άρχισε τις κουταμάρες : Είναι δίκαιος φόρος!!!
Εντάξει, όσο "καλόπιστο" να είναι το κοινό μόλις ακούσει τέτοια χαζομάρα δεν μπορεί θα μην αντιδράσει, έστω ενστικτωδώς. Κι όταν η υπουργάρα κατάλαβε το μέγεθος της μπαρούφας που ξεστόμισε, προσπάθησε να τα συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Αποποιήθηκε μετά βδελυγμίας το φόρο που ο ίδιος πριν μερικά λεπτά θεωρούσε "δίκαιο"! Κι εγώ τώρα να ρωτήσω, γιατί όλο αυτό μου θύμισε ένα ωραίο τραγουδάκι που τραγουδούσαν παλιά, το Γιούπι για (Τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά):
Τίνος είναι αν δεν είναι δικό σου το νομοσχέδιο; Κοίτα το! Σου μοιάζει. Έχει την υπογραφή σου, την ψήφο σου, την υποστήριξή σου. Γιατί το απαρνείσαι το καημένο; Τι είναι μπάσταρδο; Ή μήπως οι δοσίλογοι που ψήφισαν αυτό το έκτρωμα είναι μπάσταρδοι των γερμανών ;
Να στο πω τραγουδιστά:
Γιουπί για για...
Τινός είναι βρε υπουργέ ο ΕΝΦΙΑ; Τινός είναι βρε υπουργέ ο ΕΝΦΙΑ;
Που μου λες να τον πληρώσω, και δεν έχω να στα δώσω.
Τινός είναι βρε υπουργέ ο ΕΝΦΙΑ;
Μήπως είναι του γερμαναρά; Μήπως είναι και του σαμαρά;
για να πάρουνε τ' ακίνητο μας, γαμώ το κέρατο μας, κουφάλα δεξιά.
Γιουπί για για...
Οι κηφήνες που ψηφίσανε αυτά, Οι κηφήνες που ψηφίσανε αυτά
τώρα δεν μιλάν καθόλου, γιατί παν κατά διαόλου
Θα τους πάρουμε με πέτρες και αυγά.
Γιουπί για για...
Δεν τον θέλει ο λαός το σαμαρά, Δεν τον θέλει ο λαός το σαμαρά
θα τον διώξει απ' τη βουλή και μαζί με τους ναζί
θα κοιμούνται αγκαλιά στη φυλακή...
Δημοσίευση σχολίου