Θεαματικότατο και απολαυστικό το «ξεκατίνιασμα» του Γιωργάκη με τον Βενιζέλο αυτή την εβδομάδα. Χωρίς να κατονομάσουν ο ένας τον άλλο, μόνο … μαλλί με μαλλί δεν πιάστηκαν!
Ίσως επειδή σε μια τέτοια μάχη ο Μπένι θα ήταν χαμένος από χέρι, αφού μόνο ο Γιωργάκης θα είχε μαλλί να τραβήξει! Από κουβέντες που έσφαζαν ο ένας τον άλλο όμως μια χαρά τα πήγαν. Φραστική πανδαισία. «Ο δρόμος […] έχει πισώπλατα μαχαιρώματα, έχει και προδοσίες» είπε ο λαομίσητος Γιωργάκης, αναφερόμενος στον γνωστό πλέον ρόλο του Βενιζέλου στην όντως πραξικοπηματική ανατροπή του τον Νοέμβριο του 2011. Το είπε τη Δευτέρα, στη δική του εκδήλωση.
«Εξασφάλισα με τεράστιο προσωπικό κόστος την ενότητα του χώρου το 2007, μέσα σε συνθήκες τριτοκοσμικού φασισμού!» του ήρθε πληρωμένη απάντηση από τον Βενιζέλο την Τετάρτη, 3 του Σεπτέμβρη, στην εκδήλωση που υποτίθεται ότι γιορτάζονταν τα 40 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ.
Το 2007 όμως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Βενιζέλος αναφέρεται προφανώς στην αποτυχημένη προσπάθειά του να ανατρέψει τον Γιωργάκη από αρχηγό του κόμματος μετά την ήττα στις βουλευτικές εκλογές από τον Κώστα Καραμανλή. Άλλο πράγμα όμως η ήττα του Βενιζέλου στις εσωκομματικές εκλογές και εντελώς άλλο πράγμα η εκ των υστέρων καταγγελία του Βενιζέλου ότι ο Γιωργάκης είχε δημιουργήσει μέσα στο ΠΑΣΟΚ «συνθήκες τριτοκοσμικού φασισμού».
Το ερώτημα είναι προφανές: Όταν ο Γιωργάκης καταγγέλλει στη στάση του Βενιζέλου «πισώπλατα μαχαιρώματα» και «προδοσίες» και ο Μπένι κατηγορεί τον Γιωργάκη ως υπεύθυνο για την εγκαθίδρυση επί προεδρίας του στο ΠΑΣΟΚ «συνθηκών τριτοκοσμικού φασισμού», αυτά σημαίνουν ότι επίκειται διάσπαση στο ΠΑΣΟΚ;
Όχι, είναι η άποψή μας. Τόσο ο απεχθής Γιώργος Παπανδρέου, που έβαλε την Ελλάδα στο επαίσχυντο καθεστώς της μνημονιακής υποτέλειας, όσο και ο ακόμη πιο αποκρουστικός πολιτικά Βαγγέλης Βενιζέλος είναι πρόσωπα τόσο λαομίσητα ώστε, αν ποτέ έφτιαχναν δικό τους κόμμα, αυτό αποκλειόταν να περάσει το 3% και να μπει στη Βουλή υπό τις σημερινές συνθήκες! Και ο Γιωργάκης και ο Μπένι παρασιτούν στο άταφο πολιτικό πτώμα του ΠΑΣΟΚ! Και οι δύο απεχθάνονται το ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι δύο έχουν συνειδητοποιήσει ότι χωρίς τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ είναι και δύο ασήμαντα μηδενικά από πολιτική – και όχι μόνο! – σκοπιά. Έτσι, το ΠΑΣΟΚ μπορεί πολύ πιο εύκολα να διαλυθεί και να πάψει να υπάρχει παρά να διασπαστεί, αφού ο Γιωργάκης και ο Μπένι που ερίζουν για το πτώμα του είναι ανίκανοι να φτιάξουν δικό τους κόμμα με υποτυπώδη λαϊκή απήχηση. Κι επειδή αυτό που υπηρετούν λυσσωδώς είναι το προσωπικό τους συμφέρον και τίποτα, κυριολεκτικά τίποτα άλλο είναι απίθανο οποιοσδήποτε από τους δύο να προκαλέσει διάσπαση στο ΠΑΣΟΚ. Στον πολιτικό τάφο θα πάνε μαζί και οι δύο τους. Μέχρι τότε όμως θα προκαλούν αηδία στο λαό με την ολοκληρωτική νοοτροπία τους.
«Απέτρεψα την καταστροφή ενός δημοψηφίσματος με ερώτημα «ναι ή όχι στο ευρώ» διακήρυξε στομφωδώς ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ένας πολιτικός, που κάποτε υπήρξε και συνταγματολόγος, υπερηφανεύεται ότι εμπόδισε τη διενέργεια δημοψηφίσματος, ότι εμπόδισε την έκφραση της λαϊκής βούλησης με τον υπέρτατο τρόπο! Ένας συνταγματολόγος που χαρακτηρίζει τη διενέργεια δημοψηφίσματος … «καταστροφή»! Κι ο άλλος, ο Γιωργάκης, ο οποίος λογικό είναι να μη θέλει να παριστάνει τον ακροατή του Βενιζέλου στην τεσσαρακοστή επέτειο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ από τον πατέρα του, διαλέγει στις 3 του Σεπτέμβρη όχι απλώς να μη βρίσκεται στην Ελλάδα, αλλά να μιλάει στο Λονδίνο σε … τραπεζίτες!
Μιλάμε για την απόλυτη πολιτική ξεφτίλα του Γιωργάκη! Μιλάμε για πολιτικό καραγκιόζη! Ο Ανδρέας της 3ης του Σεπτέμβρη 1974 του ΠΑΣΟΚ, ο Γιωργάκης της 3ης του Σεπτέμβρη 2014 των τραπεζιτών! Είναι σούργελο ο τύπος! Μούγκα φυσικά ο Γιωργάκης για την ξένη επικυριαρχία επί της χώρας, τώρα που ακόμη και οι πέτρες ομολογούν ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό γερμανική, ευρωπαϊκή, αμερικανική οικονομική και πολιτική κατοχή μέσω της τρόικας. Ακόμη και ο γερμανόδουλος Βενιζέλος αφήνει μια μπηχτή, χωρίς φυσικά να κατονομάσει τη Γερμανία, λέγοντας ότι «αυτή η ισοτιμία δεν υπάρχει, δυστυχώς, όχι μόνο για την Ελλάδα, δεν υπάρχει στην πραγματικότητα για κανένα κράτος μέλος, πλην ενός, στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Ο Γιωργάκης αποδίδει τη «ρίζα της συμφοράς» της Ελλάδας μόνο στον «πελατειακό καπιταλισμό».
Για να πούμε «και του στραβού του δίκιο» πάντως, αυτός ο «πελατειακός καπιταλισμός» του Γιωργάκη είναι …«αριστερισμός» σε σύγκριση με τον θεμελιώδη προβληματισμό του Βενιζέλου, όπως τον διατύπωσε ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ την Τετάρτη: «Μήπως η βασική διαφορά σήμερα δεν είναι ανάμεσα στη συντήρηση και στο σοσιαλισμό, αλλά ανάμεσα στη νεοφιλελεύθερη δυναμική και τον πρακτικό πραγματισμό;».
Ο Μπένι, με τη φράση αυτή, κατακτά αμέσως και αυτοδικαίως το Νόμπελ… Μπουρδολογίας!
Δημοσίευση σχολίου