Μία ανάλυση μεταξύ σοβαρού και χιούμορ

Γράφει ο αναγνώστης μας Παύλος

Nέα Δημοκρατία: Το μεγαλύτερο και σταθερότερο κόμμα της αστικής τάξης στην Ελλάδα. Ένα μίγμα στελεχών από την άκρα δεξιά, το φιλελεύθερο κέντρο, τη λαϊκή δεξιά, μεταρρυθμιστές κ.α. Συνεπές στο ξεφτίλισμα των πολιτών, δουλοπρεπές μπροστά σε ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ, υπόσχεται χωρίς να το κρύβει οτι έρχονται χειρότερα μέτρα για την εργαζόμενη πλειοψηφία και καλύτερα μέτρα για εφοπλιστές - βιομήχανους. Ο λόγος της ακροβατεί μεταξύ λαϊκισμού και φιλελεύθερης "λογικής" (ψεμάτων δηλαδή). Έχει παράσημα στον αγώνα της υπέρ μονοπωλίων και μεγαλοεπιχειρηματιών και στο ξεζούμισμα των πολιτών καθώς και στην εκποίηση δημόσιου πλούτου σε επενδυτές. Υπεύθυνη όχι μόνο για την ενθρόνιση καπιταλισμού - Ευρώ και ΕΕ στη χώρα, αλλά και για βουνά σκανδάλων, λεηλασίας του δημοσίου και βρωμιάς. Τη στηρίζει σύσωμη όλη η αστική τάξη με τα ΜΜΕ της. Αυτοαποκαλείτε ο Αη Γιώργης που θα μας σώσει από τον Δράκο του Σατανά ΣΥΡΙΖΑ, "ο οποίος θα μας πάρει λεφτά, σπίτια, παιδιά, γυναίκες και θα μας σκοτώσει όλους".

ΣΥ.ΡΙΖ.Α.: Μίγμα ρεφορμιστών αριστερών με σοσιαλδημοκρατικό - κεϋνσιανικό πρόγραμμα και μαλλον πιθανοί κυβερνήτες. Λίγο πριν το 2012, γέμισε τις αποθήκες του με πρώην πασόκους και λοιπά κατακάθια θυμίζοντας πλέον έντονα το παλιό ΠΑΣΟΚ. Τον αποτελούν διάφορες οργανώσεις της αριστεράς από την ΚΟΕ μέχρι τη ΔΕΑ, αλλά και ανεξάρτητοι ρεφορμιστές με ηγέτιδα βάση πάντα τον Συνασπισμό. Έχει σαν πρόγραμμα αριστερή κυβέρνηση και υπόσχεται κερδοφορία στους βιομηχάνους, παραμονή σε Ευρώ και ΕΕ, μεγαλύτερους μισθούς, σκήσιμο μνημονίων κλπ χωρίς όμως να έχει κάποιο ριζοσπαστικό πρόγραμμα για όλα αυτά. Υπόσχεται δηλαδή την ομαλή κερδοφορία κεφαλαιοκρατών και την αξιοπρεπή ζωή των πολιτών. Με λίγα λόγια ή θα υποκύψει σε αγορές - τρόικα και θα γίνει ΝΔ συνεχίζοντας τα εφαρμοστικά προγράμματα και τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, ή θα τα κάνει σκατά προσπαθώντας να διαχειριστεί τον καπιταλισμό προς όφελος του λαού πηγαίνοντας με τον σταυρό στο χέρι στους διεθνείς τοκογλύφους. Πρόβλημα του, μόνο ο νεοφιλελευθερισμός και όχι συνολικά το σύστημα. Δυστυχώς αν κυβερνήσει, μάλλον θα αμαυρωθεί η ένοια της Αριστεράς στη συνειδήση του απλού απολιτίκ πολίτη.

ΠΑΣΟΚ: Το πιο σιχαμερό κόμμα της χώρας μαζί με την ΝΔ. Υπηρετεί με συνέπεια την εγχώρεια αστική τάξη και την ΕΕ. Τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε ένα άκρως νεοφιλελεύθερο κόμμα (από κρατικίστικο που ήταν παλαιότερα) και πλέον έχει υποστεί τεράστιες απώλειες, αφού οι πολίτες του γύρισαν τελείως την πλάτη. Πλέον το απαρτίζουν ψυχικά διαταραγμένοι νεοδημοκράτες που αυτοαποκαλούνται αριστεροί και το ψηφίζουν γιαγιάδες, παπούδες (που το θεωρούν σοσιαλιστικό) και λίγοι ξεπουλημένοι πρασινοσυνδικαλιστές. Το μόνο σίγουρο είναι οτι τα ποσοστά του όχι μόνο δε θα ανέβουν ξανά όπως παλιά, αλλά ενδέχεται σε λίγα χρόνια να μην υπάρχει ως κόμμα.

Ποτάμι: Δημιούργημα του συστήματος, των media και των μεγαλοεκδοτών ως ανάχωμα στην αλλαγή των συσχετισμών στο πολιτικό σκηνικό. Μίγμα δεξιών, "αριστερών", ακραίων νεοφιλελευθέρων, κλασσικών φιλελελευθέρων, πασόκων, νεοδημοκρατών κλπ, βγάζει το προφίλ της αποϊδεολογικοποίησης και των έξυπνων λύσεων με στόχο τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις και την παραμονή σε Ευρώ - ΕΕ. Τεράστια παγίδα και κίνδυνος, είναι έτοιμο να συμαχήσει με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ενάντια στον κίνδυνο του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόγραμμα του, καθαρά τεχνοκρατικό και τροϊκανό, ουσιαστικά κάνει κριτική στην κυβέρνηση για το οτι δεν είναι τόσο σκληρή στις μεταρρυθμίσεις όσο θα έπρεπε! Επίσης, Δούρρειος Ίππος για να μπει στην Βουλή η Δράση, το κόμμα του Μάνου και των Θατσερικών-Ρηγκανικών (ενώ το ίδιο το Ποτάμι δηλώνει οτι συμμετέχει στην Ευρωβουλή με το κόμμα των Σοσιαλιστών..).

Χρυσή Αυγή: Κόμμα νεοναζί, με βάση τον εθνικοσοσιαλισμό και το NSDAP του Χίτλερ. Από το 0,2% η κρίση το έφερε στο προσκήνιο και έτσι από εκεί που το αποτελούσαν μόνο ιδεολόγοι φασίστες και νεοναζί μαζί με κάποιους ξυρισμένους μπράβους με μυαλό αμοιβάδας, ανέβηκε αρκετά και πήρε στις τάξεις του άτομα από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Το σύστημα, αφού το χρησιμοποίησε, το φυλάκισε γιατί ένοιωσε να απειλείται. Υπεύθυνο για εκατοντάδες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, αριστερών, φιλελευθέρων κλπ, έχει στενές σχέσεις με την αστυνομία, τον στρατό καθώς και με συμφέροντα μεγαλοεπιχειρηματιών. Ο λόγος του βασίζεται στο μίσος, τον παραλογισμό και τον λαϊκισμό, αλλά off the record βασίζεται στον σκληρό παγανισμό, τον εθνοφυλετισμό και τον εθνικισμό. Ο κύριος κορμός του είναι ακόμα τραμπούκοι ξυρισμένοι στρατόκαβλοι με εγκέφαλο σαλιγκαριού και λιγοστοί ιδεολόγοι φασίστες.

ΚΚΕ: Το παλαιότερο και πιο ιστορικό κόμμα στην Ελλάδα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει περάσει στα σχεδόν 100 χρόνια ζωής του από τεράστιες αλλαγές, διασπάσεις κλπ. Στη γραμμή των σοβιετικών συστημάτων, παλεύει για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων στρωμάτων και αγροτών και ενάντια σε ιμπεριαλισμό, φασισμό και κεφάλαιο. Μονολιθικό και καθόλου σύγχρονο σε διάφορα ζητήματα, προσπαθεί να ακολουθήσει τον "ορθόδοξο" μαρξισμό της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ άλλές φορές ρεφορμίζει έχοντας ευνουχιστεί τελείως. Τις αρκετές σωστές αναλύσεις του περί οικονομίας, πολιτικής, ιδεολογίας και τους μεγάλους αγώνες του στα εργατικά-συνδικαλιστικά, συνοδεύει δυστυχώς η περιχαράκωση, ο πόλεμος σε άλλους κομμουνιστές μη ΚΚΕ, η διάδωση ψεμάτων για όλους τους άλλους αριστερούς, η φοβικότητα και η λάθος νοοτροπία οτι δε μπορεί τίποτα να αλλάξει σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε, μεταθέτοντας τα πάντα σε μια αόριστη λαϊξή εξουσία, που κάποτε, κάπως (μέσω αστικού κοινοβουλίου;) θα έρθει. Το ψηφίζουν άτομα κυρίως από την εργατική τάξη, κάποιοι φοιτητές, αρκετοί μικρομεσαίοι, αυτοαπασχολούμενοι και μικροκαταστηματάρχες, καθώς και λίγοι διανοούμενοι.

ΔΗΜΑΡ: Δεξιά διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Υπερεφορμιστές, υπερσοσιαλδημοκράτες. Υποστήριζαν κάθε αντιλαϊκή μεταρρύθμιση, συγκηβέρνησαν με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, μέχρι που πήραν χαμπάρι οτι η κοινωνία θα τους έριχνε και αυτούς στον κάλαθο των αχρήστων και κάναν λίγο πίσω. Υποστηρίζουν και αυτοί τον καπιταλισμό με φιλολαϊκό πρόσωπο, και στηρίζουν αρκετές οικονομικά φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Πλήρως αποστειρωμένο και ευνουχισμένο μόρφωμα, προσβάλει την λέξη Αριστερά και δεν έχει λόγω ύπαρξης. Πιο φυσιολογικό είναι κάποιος απλός πολίτης να ψηφίσει ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, παρά ΔΗΜΑΡ. Θα έπρεπε να έχει διαλυθεί χθες. Σε αυτές τις εκλογές τη στηρίζει και μια διάσπαση από τους Οικολόγους Πράσινους.

ΑΝ.ΕΛ.: Δεξιό, αντιμνημονιακό κόμμα, διάσπαση από τη ΝΔ. Οι θέσεις του έχουν πολύ λίγο από πατριωτική αριστερά (ΕΠΑΜ style) αλλά το πρόγραμμά του είναι κυρίως αστικό, δεξιό. Ενάντια σε μνημόνιο, κάνει λόγο μόνο για την υποδούλωση της χώρας σε πιστωτές και τρόικα και δεν αναφέρεται ποτέ στον ελληνικό καπιταλισμό, τον οποίο και στηρίζει, ούτε στο συνολικό σύστημα του κεφαλαίου και της ΕΕ τα οποία επίσης και στηρίζει. Θέλει έναν πιο δίκαιο καπιταλισμό, τονίζοντας τον παράγοντα "πατρίδα-ανεξαρτησία-εθνικά συμφέροντα" και στα εθνικά θέματα γέρνει προς τον συντηρητισμό. Δηλώνει έτοιμο να στηρίξει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ωστέ να βοηθήσει την αντιμνημονιακή πορεία της χώρας, αν και τα χαλάνε οι δυο τους λίγο, κυριώς σε θέματα εθνικά.

ΛΑΟΣ: Ρατσιστικό, δεξιό κόμμα, το αποτελούν κυρίως απόγονοι μαυραγοριτών και δοσίλογων στην κατοχή. Θα βρείς μέσα του από ήπιους φασίστες και άτομα της λαϊκής δεξιάς, μέχρι χουντικούς (βασιλικούς όχι τόσο). Ψηφοφόροι του ήταν κυρίως σώματα ασφαλείας και κάποιοι πλούσιοι ρατσιστές, μέχρι που συνυπόγραψε και αυτό τα μνημόνια και του γύρισαν την πλάτη μέχρι και οι μπάτσοι. Έχει στους ψηφοφόρους του επίσης, κόσμο απ'την δεξιά χριστιανοορθοδοξία, φανατικούς χριστιανούς δηλαδή που πολιτικά είναι δεξιοί. Εμετικό, χωρίς λόγω ύπαρξης, όσο ήταν στη βουλή υπερασπιζόταν το κεφάλαιο και μόνο αυτό. Γνωστό για τις τεράστιες κωλοτούμπες του με σκοπό καμιά καρέκλα και κανα υπουργείο.

Κίνημα Δημοκρατών-Σοσιαλιστών: Το κόμμα του θεού ΓΑΠ. Χωρίς λόγο ύπαρξης, χωρίς λέξη για το οτι μας έβαλε στο μνημόνιο και στο ΔΝΤ, χωρίς λέξη για τίποτα από όσα περάσαμε σαν χώρα, απλά εμφανίστηκε ως ο τιμωρός των πελατειακών σχέσεων και των κακών συνηθειών μας, τα οποία και "φταίνε για εδώ που φτάσαμε". Αν και ο Βενιζέλος ακούγεται πως τον πρόδωσε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ο Παπανδρέου μετά απ'όσα άθλια κατάφερε, εμφανίζεται ως ένα εγκεφαλικά νεκρό, χαζό τρολ και με περίσιο θράσσος ζητάει την ψήφο του κοσμάκη. Ευτυχώς θα τον ψηφίσουν μόνο τρολάδες, πρασινοφρουροί ξεπουλημένοι συνδικαλιστές και γιαγιοπαπούδες που έχουν στο μυαλό τους τον Ανδρέα τον σοσιαλιστή και έτσι θα αποδυναμωθεί κι άλλο αυτός ο χώρος.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ.: Μέτωπο αρκετών οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, με κόμματα και οργανώσεις από διάφορα ρεύματα του κομμουνιστικού κινήματος (δομικός μαρξισμός, τροτσκισμός, μαοϊσμός κ.α.) και ανένταχτους αγωνιστές. Παλεύει για την εργατική εξουσία, ενάντια σε φασισμό, ιμπεριαλισμό και καπιταλισμό, για μια διεθνιστική και όχι εθνικιστική έξοδο από ΕΕ και Ευρώ. Κάνει άνοιγμα σε διάφορα κινήματα εν αντιθέσει με το πιο φοβικό ΚΚΕ. Αρκετές φορές αριστερίζει, το ΚΚΕ την χαρακτηρίζει οπορτουνιστική και αριστερίστικη. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εν αντιθέσει με την προοπτική της αριστερής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και την αόριστη "Θεία" λαϊκή εξουσία του ΚΚΕ, θέτει κάποιους συγκεκριμένους, άμμεσους και βασικούς στόχους που τους χαρακτηρίζει μεταβατικούς με σκοπό την απόκρουση της επίθεσης του Κεφαλαίου στην Εργασία και με προοπτική την σοσιαλιστική - κομμουνιστική οικοδόμηση. Πάνω σε αυτό το μεταβατικό και αναγκαίο πρόγραμμα, έχει δεχθεί μεγάλη κριτική κυρίως απ'το ΚΚΕ. Είναι ταξικά παρών, αγωνίζεται σε κάθε χώρο και προτρέπει τους εργαζόμενους ανθρώπους να πάρουν τις ζωές στα χέρια τους, χωρίς να κάνει άμμεση επίκληση σε κομματικά ιερατεία. Αν και κάποιες φορές πέφτει σε αντιφάσεις, είναι ο πιο τίμιος και ελπιδοφόρος χώρος της Αριστεράς αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα (και αυτό που θα στηρίξω).

Ένωση Κεντρώων: Γραφικό κομματίδιο του κέντρου με ηγέτη τον θρυλικό Βασίλη Λεβέντη. Αυτοαποκαλείται σοσιαλιστικό και κεντρώο κόμμα, αλλά το πρόγραμμα του στρέφεται γύρω από την τιμωρία των πολιτικών, των κακών επιχειρηματιών, των κακών τραπεζιτών, των κακών δημοσίων υπαλλήλων, συν του οτι στηρίζει αρκετές περικοπές, κάνοντας μόκο για το συνολικό παραγωγικό και οικονομικό σύστημα.

ΚΚΕ (μ-λ) - Μ-Λ ΚΚΕ: Εκλογική συνεργασία των δύο μαοϊκών κομμάτων. Ιστορικές οργανώσεις και οι δύο με ρίζες στο ΚΚΕ επι Ζαχαριάδη και στο αντιρεβιζιονιστικό κίνημα που αναπτύχθηκε κατά την Χρουτσωφική εποχή της ΕΣΣΔ στον υπόλοιπο κόσμο, έχοντας άμμεσες επιρροές από τον Μάο και την ΛΔ της Κίνας. Σήμερα οι αναλύσεις τους δεν κάνουν λόγω τόσο για τον ελληνικό καπιταλισμό, παρά μόνο για το οτι η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστικά εξαρτημένη χώρα απ'τον ξένο καπιταλισμό, με αποτέλεσμα να φτάνουν σε αριστεροεθνικιστικά (όχι με την ακραία ένοια) συμπεράσματα. Μικρά σε αριθμό μελών και ψηφοφόρων και αρκετά μονολιθικά (ειδικά το δεύτερο), χαρακτηρίζουν τους πάντες στην Αριστερά τροτσκιστές ή ρεβιζιονιστές και αυτοαποκαλούνται η αληθινή Αριστερά. Αν και στο κίνημα είναι μαζί με άλλους (πχ ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και αν και είναι σταθερά και τίμια στις θέσεις τους, εκλογικά αλλά και προγραμματικά είναι σε άλλον πλανήτη (η λογική του οτι όλα θα λυθούν στον άγιο σοσιαλισμό).

ΟΚΔΕ: Μία απ'τις δύο ΟΚΔΕ (η άλλη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Τροτσκιστική οργάνωση που όμως δε συμμετέχει σε καμία 4η Διεθνή. Οι ρίζες της κρατάνε απ'τη δεκαετία του '30 και θεωρείται ιστορική συνέχεια των πρώτων τροτσκιστών που διαγράφτηκαν τότε απ'το ΚΚΕ. Αν και συμπαθής ως προς την παρουσία της και τις δηλώσεις, δεν συνεργάστηκε με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά επέλεξε τον ανόητο δρόμο της περιχαράκωσης, της αυτόνομης καθόδου και της εκλογικής απομόνωσης και αποδυνάμωσης με μια προοπτική που στρέφεται όχι στα μέτωπα, αλλά στο χτήσιμο δυνατού κόμματος (ζούνε σε ένα παράλληλο σύμπαν).

ΕΕΚ-Tροτσκιστές: Τροτσκιστικό κόμμα με ηγέτη τον Σάββα Μιχαήλ. Τα λένε καλά αν και αρκετές φορές ο λόγος τους υπεραριστερίζει και φαφλατίζει γύρω από επαναστατικές μεγαλοστομίες. Συμπαθητικό, μάχιμο στον δρόμο και σε αγώνες, αλλά και αυτό όπως και η ΟΚΔΕ αποφάσισε την αυτόνομη εκλογική κάθοδο, μη κατανοώντας την ανάγκη για συσπείρωση του αντικαπιταλιστικού πόλου έστω στον εκλογικό αγώνα.

Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών: Μία πιο αριστερή εκδοχή των ΑΝ.ΕΛ. Κάτι σαν αντιμνημονιακό κέντρο.

ΤΕΛΕΙΑ: To νεοσύστατο κόμμα του θεού - συμβόλου - δάρτη, Απόστολου Γκλέτσου. Δείχνει ψιλο κεντροαριστερό, με αρκετές αναφορές στον ανθρωπισμό, την δικαιοσύνη, την παιδεία, τον πολιτισμό, τις τέχνες, τη φιλοσοφία και γενικά αοριστιολογίες. Δεν έχω βρεί ούτε μία συγκεκριμένη πρότασή του για κάποιο θέμα. Μικροαστικό και ανούσιο, το αγαπάμε λόγω της μορφής Γκλέτσου.

Κίνημα Εθνικής Αντίστασης: Εθνικιστικό κόμμα από τον πρώην βουλευτή της ΝΔ και μέλος του ΛΑΟΣ, Ιπποκράτη Σαββούρα. Διαπλεκόμενο μούτρο, εθνικιστής, φιλοβασιλικός και αντιχουντικός. Ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση και υπερασπιζόταν την μοναρχία και τον βασιλιά. Κατα την επταετία συμμετείχε σε φιλοβασιλικές, αντιδικτατορικές ένοπλες οργανώσεις και βασανίστηκε απ'τη χούντα. Οι θέσεις του ακραίες εθνικιστικές και τα επιχειρήματα του "όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες οι Γερμανοί τρώγαν βελανίδια σε σπηλιές".

Ένωση Δημοκρατικής Εθνικής Μεταρύθμισης: Φιλελεύθερο μικρό κόμμα, που θέλει να αλλάξει το μοντέλο του κράτους. Δεν έχει νόημα να γράψω παραπάνω, αφού δεν έχει και καμιά ελπίδα να βγει.