Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάλι δήλωσε ότι «Δεν είναι ώρα να αναζητήσουμε ευθύνες», κάνοντας μας να καταλάβουμε ότι αυτές δε θα αναζητηθούν ποτέ.
Όλη η μεταπολιτευτική ιστορία των ανεύθυνο-υπεύθυνων, των ανέξοδων λεκτικών καταδικών και του μαχαιριού που μονίμως φτάνει στο κόκκαλο, αποτυπώνεται μέσα από αυτές τις δηλώσεις που έγιναν με αφορμή ένα εσωτερικό ζήτημα του κόμματος της ΝΔ.
Ενός κόμματος σάπιου μέχρι το μεδούλι, με τζάκια που πνίξαν τη χώρα στην καταχνιά, βαρόνους σωστά βαρίδια, και λαμόγια που βαρύνονται με το μισό ποινικό κώδικα.
Η παράταξη που εσχάτως έβγαλε τα κοστούμια της κεντροδεξιάς, που από την ανάγκη να αποτελέσει το αντίπαλο δέος του εκσυγχρονιστικού Πασοκ φόρεσε στα μέσα της δεκαετίας του ’90, για να αναζητήσει τη θαλπωρή και την ασφάλεια της ακροδεξιάς μήτρας που τη γέννησε.
Μόνο που ο κύκλος της ζωής δεν κλείνει με την επιστροφή στη μήτρα, αλλά με το θάνατο.
Ο οποίος επιτείνεται όχι τόσο εξαιτίας των παραπάνω παθογενειών, αλλά λόγω της απώλειας της εξουσίας, και κυρίως της απουσίας προοπτικής κατάληψης της στο άμεσο μέλλον.
Γιατί πιο δυνατή συγκολλητική ουσία από την εξουσία δεν υπάρχει για τα εξουσιαστικά κόμματα.
Όλοι είδαμε το έτερο εξουσιαστικό μόρφωμα του Σύριζα να φτάνει μέχρι τη διάσπαση με πρωτοκλασάτα στελέχη του να φτιάχνουν ακόμα και δικό τους κόμμα, και όχι να μόνο να μένει όρθιο, αλλά και να κερδίζει θριαμβευτικά τις εκλογές λίγους μήνες μετά, ακριβώς επειδή μπροστά του απλωνόταν μια κυβερνητική – στα όρια της βεβαιότητας – προοπτική.
Εξουσιαστές χωρίς εξουσία, είναι ουρανός χωρίς αστέρια.
Μοιραία λοιπόν τη ΝΔ θα τη φάει το μαύρο σκοτάδι.
Π. (αναγνώστης του blog)
+ σχόλια + 2 σχόλια
Kακά μαντάτα για τον Λαό!
Ερχονται "σκληρές" καταστάσεις, και πρέπει ο τΣύριζας-ΤΙΝΑ να στηριχτεί με σκοινί και παλούκι.
Η Νουδού δεν έχει ρόλο για τα αμέσως επόμενα χρόνια, ως παντελώς ακατάλληλη.
Οταν την χρειαστούν, θα την ξαναστήσουν, αυτή η κάτι σαν αυτήν. Ορα και Τουρκία προ ετών.
Το Κεφάλαιο νάναι καλά και από "εξουσιαστές" και ..."αντεξουσιαστές", δόξα το Θεό η πιάτσα βρωμάει.
Όταν ο ανόητος, ο ανίκανος, δεν έχει εξουσία, δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος. Αντίθετα βγάζει γέλιο. Αν είναι αρχηγός, να εύχεσαι να είναι σε αντιπάλους. Θα κάνει περισσότερη ζημιά κι από ένα τζιχαντιστή, που οδηγεί φορτηγό φορτωμένο με εκρηκτικά.
Πιο αυτοκαταστροφικοί από τους τσέλιγκες και υποψηφίους τσοπάνους της ΝΔ δεν υπάρχουν. Εδώ δει πολιτικές αυτοκτονίες, τεράστια λάθη, παροιμιώδεις ανικανότητες, αλλά τόση ζημιά στη δεξιά, ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Αυτό είναι πόλεμος μεταξύ καρχαριών. Και μάλιστα όχι για το ποιός θα πρωτοφάει τη λεία, όπως γίνονταν ως τώρα, αλλά ποιός θα φάει τον άλλο.
Είναι δυνατόν να είναι ο Μεϊμαράκης με τη Ντόρα στο ίδιο κόμμα με τον Άδωνη και το Σαμαρά; Ναι! Γιατί η κουτάλα ενώνει. Δεν έχω όμως καμιά αμφιβολία, ότι όποιος από τους δυο βγει, θα φροντίσει, να καρφώσει το κεφάλι του εχθρού του σε πάσσαλο.
Απολαύστε διάλογο:
Μεϊμαράκης (Μ:) VS Άδωνης (Α:) στον Ενικό: Αβάντι κι ένα Καλαματιανό για να υπάρχει ξύλο μετά μουσικής: (Τα εντός παρενθέσεως είναι δικά μου σχόλια)
Μ: "Τον αγαπώ πολύ αλλά δεν θέλω να κάνω διάλογο μαζί του" (ούτε να του μιλήσεις δηλαδή;).
Α: "Τα αισθήματα είναι αμοιβαία (σοβαρά;) αλλά εγώ κάνω διάλογο με αυτούς που αγαπώ" (Μήπως το "αγαπώ" το λες με την έννοια του "πηδώ";)
Μ: "Εφόσον είστε ο προνομιακός συνομιλητής του κ. Σαμαρά του λέτε αύριο να διαψεύσει;" (Κι αν το κάνει, θα τον πιστέψει κανείς;)
Α: "Είναι φίλος μου ο κ. Σαμαράς (Άμα έχεις τέτοιους φίλους...) και ήταν τιμή μου που ήμουν υπουργός του όπως τιμή σας ήταν που ήσασταν πρόεδρος της βουλής του. (Πόση ήταν η "τιμή"; Πόσα παίρνει ένας υπουργός; Γιατί κάποτε τον έλεγες "μωρό" αν θυμάμαι καλά). Δεν είναι εχθρός μας ο κ. Σαμαράς, εχθρός μας είναι ο κ. Τσίπρας". (Ε όχι κι εχθρός ο Αλέξης! Μαζί τα ψηφίσατε).
Μ: "Όχι, δεν είναι εχθρός μας . Αυτό να το καταλάβει ο κ. Σαμαράς;" (Καταλαβαίνει ο Σαμαράς; Να μια είδηση!)
Α: "Το ξέρει ο κ. Σαμαράς" (Οι φίλοι της Μέρκελ είναι και δικοί του φίλοι.)
Μ: "Αφού το ξέρει και δεν παίρνει εμένα τηλέφωνο και παίρνει εσάς; (Μπηχτή ήταν αυτή;) Αύριο το πρωί που θα σας πάρει του λέτε να κάνει μια διάψευση; (Ναι! μπηχτή ήταν!)"
Α: "Εγώ τον πήρα. Όπως μπορείτε να τον πάρετε και εσείς" (Αυτό είναι από σενάριο τσόντας;)
Μ: "Ωραία. Μπορείτε να τον πάρετε να κάνει μια διάψευση;" (Έχασες το τηλέφωνο Βαγγέλη και δε θες να το πεις στο αέρα;)
Α: "Δεν μπορείτε να πάρετε τηλέφωνο τον κ. Σαμαρά και να λύσετε μια παρεξήγηση;"(Δε λες καλύτερα, πως αν του τηλεφωνήσει, θα γίνουν κι άλλες "παρεξηγήσεις";)
Μ: "Δηλαδή ο πρώην πρόεδρος μπορεί να κάνει διαρροές; (Αυτός πάντως το κάνει.) Δεν βοηθούν αυτά... Βλέπετε τι θα γίνει στο debate; Αυτά θέλω να αποφύγω" (Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο...)
Α: "Το να κάνουμε μια πολιτισμένη (!!!) συζήτηση μόνο καλό θα κάνει στη ΝΔ" (LOL! Άπαικτο! Τέλειο ανέκδοτο! "Πολιτισμένη"! Μπράβο. Κι έλεγα μετά το φιάσκο, αδύνατο να γελάσω περισσότερο).
Μ: "Αυτό που κάνετε τώρα δεν κάνει καλό στη ΝΔ, ούτε σε εσάς και σε εμένα. (Α! το κατάλαβες!) Αυτό θέλω να αποφύγω..." (Το απέφυγες δηλαδή τώρα;)
Α: "Εγώ θέλω να τονίσω ότι debate μπορεί να γίνει μόνο με τους τέσσερις γιατί αν γίνει με τους δύο θα είναι σαν να προσπαθεί κάποιος να επιλέξει αντίπαλο κι αυτό δεν είναι ούτε ηθικά δίκαιο ούτε σωστό" (Να πει κάποιος στον Άδωνη να μην λέει τις λέξεις "δίκαιο" "σωστό". Δεν ξέρει τη σημασία τους)
Κάντε πάντως ένα ματσάκι κι τέσσερεις, έχουν να γίνουν τέτοια από τότε που λειτουργούσε το Κολοσσαίο. Α ρε Αντώνη, τελικά θα τα καταφέρεις, να κάνεις τη ΝΔ με τα κρεμμυδάκια. Προχώρα, σ' αυτό καλά πας. Σε όλα τα άλλα είσαι λάθος. mitsos175.
Δημοσίευση σχολίου