Θες τυρόπιτα;

Γράφει ο mitsos175.

Times: Γυναίκες εκδίδονται στην Ελλάδα για μία τυρόπιτα ή ένα σάντουιτς.
1) Η αστεία πλευρά:
Φυσικά η υπερβολή είναι ολοφάνερη. Προφανώς δεν εκδίδονται άνθρωποι για μια τυρόπιτα. Οπότε τα μέσα μαζικής δικτύωσης ειρωνεύονται το δημοσίευμα.

Ατάκες όπως «Με μια τυρόπιτα τι παίρνω;», «Μου έριξαν τυρόπιτα στο ποτό», «Έχω και τυρόπιτα, πάμε μια βόλτα;» ή «Δηλαδή όταν κάνω τυρόπιτα μόνη μου, είναι αυνανισμός;» «Μια τυρόπιτα! - Σα δε ντρέπεσαι πρωί - πρωί» κλπ δίνουν και παίρνουν.

2) Η σοβαρή πλευρά:
Η κρίση, που είναι αποτέλεσμα της λαιμαργίας των πλουσίων, έχει ποικίλες αρνητικές επιπτώσεις. Εκτός από την λεηλασία των εισοδημάτων μας, υπάρχει και αύξηση της πορνείας. Αυτό συμβαίνει, γιατί υπάρχει ζήτηση για χρήμα. Όχι για 2€, αλλά πάντως υπάρχει. Όταν λέμε «αύξηση» δε εννοούμε (προφανώς) ότι όλες και όλοι εκδίδονται, ούτε καν η πλειοψηφία, εννοούμε αυτό που λέμε: Αύξηση.

Όπως υπάρχει αύξηση των αυτοκτονιών λόγω της πίεσης και της κατάθλιψης, αύξηση των σοβαρών ασθενειών λόγω των περικοπών στην Υγεία και μείωση γενικά της Ποιότητας Ζωής.

Η κρίση έχει επίπτωση και στην ηθική. Είναι φυσικό, αφού οι αντιλήψεις έχουν διαλεκτική σχέση με τις επικρατούσες συνθήκες κάθε εποχής. Σήμερα θεοποιείται η τοκογλυφία και θεωρείται επιτυχία από τα δωσίλογα ΜΜΕ να πληρώνεται η «δόση». Όπου «δόση» είναι η πληρωμή του άδικου χρέους, που συνεπάγεται τη μείωση των εισοδημάτων μας μέσω της εσωτερικής υποτίμησης.

Υπάρχουν συνάνθρωποι μας που ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν φαγητό, που κάθονται κοντά στα εστιατόρια και περιμένουν μήπως μείνουν αποφάγια! Δεν είναι η πλειοψηφία, υπάρχουν όμως και το πλέον ανησυχητικό είναι ότι αυξάνονται.

Πάρα πολλοί σήμερα δεν θα βάλουν πετρέλαιο και θα ξυλιάσουν για ένα ακόμα χειμώνα. Με τις συντάξεις και τους μισθούς να μειώνονται συνέχεια ενώ το κόστος ζωής αυξάνεται, φοβάμαι, ότι σε λίγα χρόνια αυτό το δημοσίευμα δε θα θεωρείται καθόλου υπερβολικό.

Στον Καπιταλισμό λίγοι κερδίζουν και πολλοί χάνουν ακριβώς για να κερδίσουν οι λίγοι. Το πιο τραγικό είναι να συνηθίσουμε τη μιζέρια να τη θεωρήσουμε μια τέτοια αφύσικη κατάσταση φυσική.

Η Αλληλεγγύη είναι απαραίτητη όπως και οι αγώνες μας. Για να υπάρξει αποτέλεσμα χρειάζεται συλλογική προσπάθεια, ενότητα και αδυσώπητος πόλεμος στα δουλάκια των τοκογλύφων. Γιατί ο δικός τους σκοπός είναι η δική μας εξαθλίωση.

Στο χέρι μας είναι όμως να μην τα καταφέρουν. Ας κάνουμε «τυρόπιτα» από κλούβια αυγά, ληγμένο γιαούρτι και χαλασμένη φέτα τους κηφήνες, που μας καταστρέφουν συστηματικά. Ας μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Ας ειρωνευτούμε αυτούς. Ας τολμήσουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας.