Ο Μάρκο Πόλο, η Σώτη Τριανταφύλλου, και το ροκ των καθ’ημάς μουλάδων
Αν δεν υπήρχε η Σώτη Τριανταφύλλου, είμαι εδώ και καιρό πεπεισμένος ότι θα έπρεπε να έχει εφευρεθεί. Με την έννοια ότι χρειάζεται κανείς συχνά εύχρηστα, διάφανα παραδείγματα, για να δείχνει πώς δουλεύει η μισαλλοδοξία. Ο εργαλειακός ρατσισμός. Ο φοβικός λόγος. Ο φασισμός.
Το πιο πρόσφατο χτύπημα της Ελληνίδας δημοσιολόγου εντυπωσιάζει όμως, και για την ευκρίνεια, και για τη φτήνεια, και για τα αντανακλαστικά με τα οποία λειτούργησε. Δυο μέρες μόνο μετά τα πολύνεκρα τυφλά χτυπήματα στο Παρίσι, η Ελληνίδα συγγραφέας βγήκε να τα εργαλειοποιήσει, μιλώντας για το «χονδροειδές σφάλμα της πολυπολιτισμικότητας», την «πολεμόχαρη και φθονερή φύση του Ισλάμ» που είναι «ιδεολογία εκβαρβαρισμού», και για τον «μουσουλμανικό πληθυσμό [της Γαλλίας] που τρώει και πίνει με κρατικές παροχές».[1] Να καλέσει και η ίδια σε πόλεμο, να καθησυχάσει ότι «ο δυτικός πολιτισμός είναι απείρως ισχυρότερος», και να καταλήξει με αδυσώπητα αυτοαναφορικό (και… δυτικότατο) λυρισμό: «είμαι εδώ να σας θυμίζω ότι το ροκ δεν θα πεθάνει ποτέ, ότι ποτέ δεν θα αντικατασταθεί από προσευχές κι από αμανέδες.» Προφανώς αυτό δεν είναι ρόκ, είναι επαγγελματικότατο δήθενροκ: η Σώτη, ακόμα μία φορά, σε αμόκ.
Σιχαίνομαι τόσο να ξαναδιαβάσω αυτό το – από όποια άποψη κι αν το δει κανείς παραδειγματικά μισανθρωπικό – άρθρο, που μου είναι αδύνατον να γράψω μια ολοκληρωμένη απάντηση. Ας μείνω όμως σε δυο στοιχεία που αξίζει να τα προσέξει κανείς ακριβώς γιατί δείχνουν όχι μόνο την ακραία ιδεολογία της καταστολής που κάποιοι την ντύνουν φιλελεύθερη ευαισθησία, αλλά και τη φασιστική μηχανική με την οποία αυτή επιβάλλεται. Στην κεντρική παράγραφο του άρθρου η Σ.Τ. κάνει μια χαρακτηριστική ακροβασία: Οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι, λέει, είναι λίγοι, χαμένοι «μέσα στο αγριεμένο ισλαμικό πλήθος». Αλλά ακόμα κι εκείνοι, «οι λίγοι», όσο και αν φωνάξουν, όσο και αν εμφανιστούν, δύσκολα θα πείσουν την αρθρογράφο ότι δεν το κάνουν με μισή καρδιά. Με αποικιακό οίστρο, η Σώτη απαιτεί από αυτούς «τους καλούς ανθρώπους της Ανατολής» (!) να κατέβουν στους δρόμους «και να στηρίξουν τη δυτική δημοκρατία που τους προστατεύει και τους ταϊζει». Τα ρήματα εδώ δεν είναι τυχαία – διότι το υπόρρητο επιχείρημα της ΣΤ στην, αδιανόητη, επαναλαμβάνω, αυτή παράγραφο, είναι ότι ακόμα κι αυτοί, «οι μετριοπαθείς», δεν ξέρεις πότε θα γυρίσουν και θα δαγκώσουν το χέρι «που τους ταϊζει».
Για να στηρίξει αυτό το κλασικά μισαλλόδοξο κήρυγμα, η Σ.Τ. καταφεύγει, μάλιστα, στον…. Μάρκο Πόλο! «Όπως έλεγε ο Μάρκο Πόλο, «φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι». Πολύ λίγα έχουν αλλάξει στο ισλάμ από τον ύστερο Μεσαίωνα», μας εξηγεί.
Όποιον ιστορικά υποψιασμένο τον ξένισε αυτό το σημείο, καλά έκανε και τον ξένισε. Το να μιλάει κανείς τον 14ο αιώνα για «φανατικούς και μετριοπαθείς μουσουλμάνους», θα ήταν, βεβαίως, αδιανόητο – η φράση από μόνη της, ακόμα και αν αγνοήσει κανείς την επιτηδευμένη παράφρασή της από την Τριανταφύλλου,[2] είναι, απλά, ανιστόρητη. Κι είναι, προφανώς, κατασκευασμένη. Χρειάζεται μόλις δύο λεπτά ψάξιμο στο ίντερνετ για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει εδώ.[3] Η φράση πρωτοδημοσιεύθηκε, όπως όλα δείχνουν, στο ίντερνετ το 2008, αποδιδόμενη σε κάποιον σύγχρονο φιλόσοφο Sabieski, αγνώστων λοιπών στοιχείων, και από εκεί διάφορα ακροδεξιά και ισλαμοφοβικά websites την πήραν και την διέδωσαν αποδίδοντάς την στον Μάρκο Πόλο. Το ίντερνετ, επαναλαμβάνω, είναι γεμάτο αναλύσεις του πώς διαδόθηκε αυτή η φράση και πόσο κατασκευασμένη είναι (πιο συχνά βρίσκει κανείς την εξήγηση της πλαστογράφησης, παρά την ίδια τη φράση). Οι μόνοι που την επαναλαμβάνουν πλέον είναι ακραία ρατσιστές προπαγανδιστές, σε προπαγανδιστικά sites και chain mails. Θα ήταν ενδιαφέρον η Σ.Τ. να μας πει, εν προκειμένω, την πηγή της. Θα έδειχνε, φοβάμαι, και τις ροές παραπληροφόρησης και προπαγάνδας, το πώς μια κατασκευασμένη μοντέρνα ρατσιστική φράση με ψευτοπατίνα «ιστορικότητας» μπορεί να φτάσει, από ακραία εθνοφοβικά και φασίζοντα sites, σε «φιλελεύθερο» και «φιλοευρωπαϊκό» «μέσο», κι από κει στην οθόνη του υπολογιστή σου.[4]
Αυτές τις ροές προπαγανδιστικής πληροφορίας τις ξέρουμε, και έχουμε δει την εντατικοποίηση της λειτουργίας τους τα τελευταία χρόνια με την γιγάντωση του ίντερνετ. Τις χρησιμοποιούν οι ισλαμιστές του ISIS και της AL Qaeda. Τις χρησιμοποιούν κάθε είδους φονταμενταλιστές, ρατσιστές, φασίστες, τυφλοί εθνικιστές κι εθνοθρησκόληπτοι. Τις χρησιμοποιεί και η Χρυσή Αυγή. Τις χρησιμοποιεί, ως φαίνεται, και η Σώτη Τριανταφύλλου – και, δυστυχώς, μαζί της, όλο και περισσότερο χωρίς ντροπή (και χωρίς… προσοχή) και αρκετοί φορείς αυτού που στην Ελλάδα νομίζω εύστοχα έχουμε ονομάσει «ακραίο κέντρο». Τις χρησιμοποιούν δηλαδή φανατικοί προπαγανδιστές, άνθρωποι που δεν διστάζουν να βυσσοδομούν πάνω σε νεκρούς και τραυματίες, που εκμεταλεύονται την ημιμάθεια και την φτωχοποίηση του κοινού τους, που είναι βαθειά ρατσιστές, επίμονοι παραπληροφορητές. Όλοι αυτοί που κάνουν κήρυγμα μίσους, μισανθρωπίας, μισαλλοδοξίας, βίας. Όλοι αυτοί που, όσο κι αν περιφέρουν την ληγμένη τους μάσκαρα ως, και καλά, ροκ, δεν κρύβεται πως πλέον λειτουργούν ως μουλάδες.
__________
[1] Το κείμενο, με τίτλο ‘Rock and roll will never die’, δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή έκδοση της Athens Voice, στις 14/11/2015.
[2] «The militant Muslim is the person who beheads the infidel, while the moderate Muslim holds the feet of the victim» είναι η αποδιδόμενη φράση. “Φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι ενώ μετριοπαθής αυτός που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι”, μεταφράζει η Τριανταφύλλου. Πιο άμεσο, θα πεις. Πιο γενικό. Πιο για κάθε χρήση.
[3] Κοίτα πρόχειρα
[4] Έχει ενδιαφέρον ότι, μολονότι η πηγή της φράσης επισημάνθηκε και στα σχόλια κάτω από το άρθρο (που περνάνε ειδική επιμέλεια στο site της Athens Voice, το κείμενο, δυο μέρες μετά την δημοσίευσή του, δεν έχει κατέβει ή διορθωθεί).
Δημοσίευση σχολίου