Κατασκευάζονται πολύ περισσότεροι σπουδαίοι από όσοι υπάρχουν. Κάποτε, όταν μιλάγαμε για σπουδαίους, συνήθως εννοούσαμε επιστήμονες, ποιητές, καλλιτέχνες, ανθρώπους που μίλαγαν με τη γνώση ή για τη γνώση, με την τέχνη ή για την τέχνη, με την ουσία και για την ουσία. Πάντα υπήρχαν φαινόμενα ψευδοσπουδαιότητας και κατασκευές σπουδαιότητας, πυροτεχνήματα που προσπαθούσαν να πείσουν πως είναι φως, λακκούβες με βρωμόνερα που περνιούνταν για θάλασσες. Σήμερα ζούμε ένα διαφορετικό φαινόμενο. Η σπουδαιότητα κατασκευάζεται με κανόνες, με πανεπιστημιακή επιμέλεια, ανακυκλώνοντας, περισσότερο από γνώσεις, τίτλους-σκουπίδια.
Σε αυτό το τεύχος του Hot Doc δημοσιεύεται μια σειρά από έγγραφα, που αποδεικνύουν πως ο Γιώργος Παπανδρέου βραβεύτηκε το 2000 ως «σημαίνων ανήρ», όπως γράφει κι ο ίδιος στο βιογραφικό του, από μια αμερικανική οργάνωση, την οποία ο ίδιος είχε χρηματοδοτήσει με 900.000 δολάρια ως υπουργός Εξωτερικών, από τα δικά μας λεφτά φυσικά. Η οργάνωση αυτή είναι μία από τις πολλές, οι οποίες δραστηριοποιούνται σε θέματα Ασφάλειας, ειρηνικής συνύπαρξης ή αγαπησιάρικης, ωραιοποιημένης πάντα πολιτικής και αυτοαποκαλούνται think tanks ή κέντρα στρατηγικής και πολιτικής. Ο Τζωρτζ Σόρος, ο γνωστός, σχετίζεται με μερικές δεκάδες τέτοιων οργανώσεων, που στην πραγματικότητα παράγουν πολιτική, προωθούν σχέδια και παρεμβαίνουν σε χώρες. Μαζί με όλα αυτά, δημιουργούν επιμελώς την εικόνα και την σπουδαιότητα πολιτικών, οι οποίοι θα τους εξυπηρετήσουν.
Σε ολόκληρη την υφήλιο λειτουργεί πλέον μια κυλιόμενη σκάλα, που οδηγεί με ακρίβεια αυτό που βρίσκεται στη βάση της, ό,τι και αν είναι, στην κορυφή· και με δυνάμεις που δεν είναι δικές του. Όταν αποκτήσει τη σπουδαιότητα της κορυφής, ανατροφοδοτεί τη σκάλα με ενέργεια, είτε αυτή είναι χρήματα είτε το κατασκευασμένο όνομα, που δίνεται στην υπηρεσία αυτής της ανακύκλωσης.
Τα βιογραφικά πολλών σύγχρονων ελλήνων πολιτικών είναι γεμάτα με τίτλους από διάφορα ξακουστά πανεπιστήμια, από εντυπωσιακά μεταπτυχιακά και από συμμετοχές σε συνέδρια, εκδηλώσεις και βραβεύσεις, που δημιούργησαν οι κυλιόμενες σκάλες της τεχνητής σπουδαιότητάς τους. Στην καθημερινότητά τους, ωστόσο, αποδεικνύουν την αδυναμία τους να λειτουργήσουν ως μέλη της κοινωνίας, ως ικανοί για το ελάχιστο, ως αυτοί που μπορούν να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρο. Αυτή η αναντιστοιχία τίτλων και λειτουργίας τους στην καθημερινότητα αποδεικνύει τη διαδικασία με την οποία κατασκευάστηκε η τεχνητή τους σπουδαιότητα.
Αν δεν κινδύνευα με μερικές ακόμη αγωγές, θα μπορούσα να παραθέσω πρόχειρα ονόματα δέκα τουλάχιστον βουλευτών, που το IQ τους δεν μπορεί να δικαιολογήσει ούτε ένα από τα δέκα πτυχία και μεταπτυχιακά τους.
Αυτή η κατασκευασμένη σπουδαιότητα δεν είναι για λόγους αυτοεπιβεβαίωσης. Είναι στοιχείο πολιτικής, με συγκεκριμένες προθέσεις. «Υπηρετείς όσα θέλω, εγώ σε κάνω σπουδαίο, και- στη συνέχεια, μου δανείζεις την κατασκευασμένη σπουδαιότητα για να γίνω ακόμη πιο δυνατός και αδιαμφισβήτητος και να κατασκευάσω και άλλους σαν εσένα, που με υπηρετούν».
Δεν ξέρω αν ο Γιώργος Παπανδρέου ανήκει σε αυτή την κατηγορία, αλλά ξέρω πως πληρώσαμε κάποιους, οι οποίοι τον βράβευσαν και τον εμφάνισαν τόσο σπουδαίο, που μάλλον αμφισβητούν όσοι τον έζησαν.
Πολλοί από τους μοιραίους ανθρώπους σε αυτή τη χώρα, όπως είναι εύκολο να διαπιστώσει ο καθένας, είναι κάτοχοι σπουδαίων τίτλων και χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης από ιδρύματα και οργανώσεις. Όχι όμως από τους έλληνες πολίτες.
Δημοσίευση σχολίου