Απίθανοι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι

Απίθανοι οι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι με τους οποίους έχουμε μπλέξει. Πόσο γρήγορα εκπαιδεύτηκαν στην τακτική Βενιζέλου να βαφτίζουν το κρέας ψάρι και στην περίτεχνη μπουρδολογία είναι να απορεί κανείς.

Δείτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Κυκλοφόρησε χτες η «Εφημερίδα των Συντακτών» με ένα αποκλειστικό θέμα το οποίο τιτλοφορεί: «Ούτε τροπολογία χωρίς τους θεσμούς».

Το δημοσίευμα μας γνωστοποιεί ότι «ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο κουαρτέτο των θεσμών που επιτηρούν την ελληνική οικονομία, Ντέκλαν Κοστέλο, με ιταμό ύφος και αντίληψη νεοαποικιακού τύπου, απειλεί ευθέως την Αθήνα με διακοπή του συναφθέντος προγράμματος, αν δεν αναιρεθούν οι διατάξεις για την επιλογή διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης!... Με άλλα λόγια, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, βάζοντας το μαχαίρι στον λαιμό της κυβέρνησης, διαμηνύει: Ή παίρνει πίσω την απόφασή της ή σταματά η ροή της χρηματοδότησης…. Η επιστολή του Ντέκλαν Κοστέλο προς τον υπουργό Παιδείας είναι ουσιαστικά ακόμη μια απόπειρα επίδειξης δύναμης εκ μέρους των δανειστών, οι οποίοι, αντιμετωπίζοντας την Ελλάδα σαν να επρόκειτο για προτεκτοράτο, δίνουν εντολή για το ποιες διατάξεις τυγχάνουν της έγκρισής τους και ποιες πρέπει να ακυρωθούν». 

Μιλάμε δηλαδή για ένα θέμα τριτεύουσας σημασίας, δεν έχει κανένα δημοσιονομικό κόστος και όμως και σ’ αυτό τα «αφεντικά» θέλουν να ταπεινώσουν τους πολιτικούς υπαλλήλους τους. Και μπροστά στην «σφαλιάρα» που έφαγε κατάμουτρα ο Νίκος Φίλης –περίμενε αρκετές ώρες να ξεζαλιστεί- δίνει μια απάντηση για γέλια και για κλάματα. Για γέλια γιατί προσπαθεί να ντύσει με περικοκλάδες την «απολογία» που δίνει διαβεβαιώνοντας ότι θα σεβαστεί τα «θέλω» των δανειστών και για κλάματα για το που κατάντησαν την πατρίδα μας.

Η δήλωση του υπουργού Παιδείας (δικές μας οι υπογραμμίσεις):

«Το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων με σχέδιο και μεθοδικότητα, προχωρεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης. Με τον Εθνικό-Κοινωνικό Διάλογο, επιδιώκουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συνεννόηση, ώστε η δημόσια εκπαίδευση να ξαναγίνει αντικείμενο του δημοσίου ενδιαφέροντος, καθώς και ουσιαστικός παράγοντας, προκειμένου η χώρα να περάσει από την κρίση στην ανάπτυξη.

Στο πλαίσιο αυτό, αξιοποιούμε την ευρωπαϊκή εμπειρία, σε συνεργασία με τους θεσμούς και τον ΟΟΣΑ. Είναι προφανές, όμως, ότι το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων είναι αναγκασμένο να νομοθετεί.

Νομοθετεί, προκειμένου να αντιμετωπίζει επείγοντα λειτουργικά προβλήματα, με σεβασμό στη συνταγματική τάξη και τις υποχρεώσεις της χώρας. Και βεβαίως, με ευθύνη απέναντι στη νέα γενιά».

Γιατί άραγε τώρα θυμηθήκαμε το ανέκδοτο το ανέκδοτο «πονάνε ωρέ τα παλικάρια;»