Σαν σήμερα, το 2003, ξεκίνησε η δίκη της Ε.Ο. 17 Ν, η «Δίκη των δικών», «Μητέρα όλων των Δικών», η «Δίκη του αιώνα» κατά πως αποκλήθηκε από τα ΜΜΕ της εποχής…
Μια «ειδική» δίκη, για «ειδικούς» κατηγορούμενους, σε «ειδικό» δικαστήριο με «ειδική» νομοθεσία, μια που για πρώτη φορά εφαρμόστηκε ο ν. 2928/2001, δηλ. ο περιβόητος Τρομονόμος.
Στη βάση αυτής της νομοθεσίας, οι κατηγορούμενοι στερήθηκαν του φυσικού τους δικαστή, που ήταν το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο, και δικάσθηκαν από αμιγές δικαστήριο δικαστών, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, καταργούμενης έτσι της βασικής Συνταγματικής πρόβλεψης για την εκδίκαση των πολιτικών εγκλημάτων από δικαστήρια ενόρκων, διαγράφοντας έτσι και στην πορεία την έννοια και το ίδιο το πολιτικό έγκλημα, και τις ευεργετικές του συνέπειες για τους κατηγορούμενους.
Στη βάση αυτής της νομοθεσίας οι κατηγορούμενοι στερήθηκαν βασικών δικαιωμάτων τους και δικονομικών εγγυήσεων (κάτι, που πλέον έχει, όχι μόνον παγιωθεί, αλλά επιταθεί με την ψήφιση στην πορεία σωρείας «αντιτρομοκρατικών» διατάξεων..).
Στο κανιβαλικό κλίμα της εποχής και προκειμένου να εξυπηρετηθούν επικοινωνιακοί σκοποί, οι 19 κατηγορούμενοι αντιμετωπίσθηκαν ως ανήμερα θηρία και κλείστηκαν στο περιβόητο «γυάλινο κλουβί»: μια πολυδάπανη κατασκευή, που κόστισε 2.052.292 ευρώ ή 700 εκατομμύρια δραχμές!
Μια επικερδής «μπίζνα» για κάποιους, μια κατασκευή, εξευτελιστική για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, επιβεβαίωση του πολιτικού χαρακτήρα της υπόθεσης και συνεπώς της αναντιστοιχίας δικαστηρίου και δίκης, ένας επιχειρούμενος συμβολισμός, στον οποίο αντέδρασαν έντονα οι κατηγορούμενοι και οι συνήγοροι υπεράσπισης με αποτέλεσμα από την πρώτη ημέρα να αρχίσει το «ξήλωμά» της.
Δεν υπάρχουν φωτογραφίες από το αισχρό αυτό κλουβί, γιατί οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν, προς τιμή τους, να φωτογραφηθούν εντός αυτού, παρότι ο αδηφάγος Τύπος το επιθυμούσε διακαώς, μια που η «καυτή» αυτή φωτογραφία θα πουλούσε πολλαπλώς.
19 κατηγορούμενοι, 120 συνήγοροι υπεράσπισης, 80 συνήγοροι πολιτικής αγωγής, 240 διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι!!!
Αλλά για πρώτη φορά απαγορεύθηκε εκ των προτέρων η δημοσιότητα της δίκης, με την μορφή της ηλεκτρονικής μετάδοσης, άρα και ο άμεσος, δημόσιος έλεγχος, με το επιχείρημα της αποφυγής του ...τηλεκανιβαλισμού…
Μια δίκη κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Εξουσίας, απαρχή και πρότυπο πολλών άλλων αντίστοιχων δικών, που επακολούθησαν.
*(αναδημοσίευση περσινής μου ανάρτησης)
Δημοσίευση σχολίου