Είναι προφανές και θα φανεί οτι οι ιθύνοντες τραβήχτηκαν μόλις πήραν αυτό που ήθελαν.Το πραξικόπημα ήταν καλά οργανωμένο, αλλά σχεδιασμένο να θυσιαστεί στην διπλωματική αρένα των Δυτικών. Ο ¨λαός" που εκπροσωπούνταν στη μεγάλη του πλειοψηφία από οπαδούς του ΑΚΠ πήρε πρωτοβουλία αφού είχε γείρει η πλάστιγκα. Η ταχύτητα άλλωστε ήταν και ένας απο τους βασικούς παράγοντες επιτυχίας του πραξικοπήματος για να μη προλάβει να αντιδράσει το πραγματικό προλεταριάτο.
Η παρέμβαση του Διοικητή της πρώτης στρατιάς έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο πραξικόπημα και επειδή δεν υπάρχουν από μηχανής Θεοί πιθανόν μεσω αυτού ενεργοποιήθηκε (ενω οι διοικητές 2 κ 3ης ήταν αντίθετοι) όλη η Δυτική επιρροή πάνω στον Τουρκικό στρατιωτικό μηχανισμό.
Είναι φανερό ότι ο Ερντογάν και το αστικό τουρκικό πολιτικό σύστημα τα χρειάστηκαν γι αυτό χρησιμοποιήθηκε ο "λαός" σαν την έσχατη λύση.
Ο Ερντογάν βγαίνει κατακρεουργημένος στο βαθύ διπλωματικό επίπεδο και προσπαθεί να ισοφαρίσει τις απώλειες κύρους εξαπολύοντας κοινωνικό πογκρόμ. Η συμφωνία που του επέβαλαν οι Δυτικοί πιθανόν θα τον αναγκάζει να ρίξει τους τόνους όσον αφορά τον ΙΣΙΣ και να γίνει πιο συνεργάσιμος.
Στο εσωτερικό όμως τα πράγματα αντιστρέφονται εντελώς με φαινομενικό νικητή τον Ερντογάν. Πρώτον του δίνεται η ευκαιρία να κάνει τις εκκαθαρίσεις που από καιρό σκεφτόταν ,τώρα με πολύ πιο μεγάλη ένταση ,αφήνοντας τους Αμερικάνους με ακόμα μικρότερη χειραγωγίσιμη μάζα στις ένοπλες δυνάμεις και αυτός είναι ο βασικός λόγος που ανησυχούν για τις ποινές ,αλλά μάλλον θα δοθεί αμνηστεία σ αυτούς με την μικρότερη συμμετοχή και αφού χρησιμοποιηθεί η τύχη τους ως διαπραγματευτικό στοιχείο.
Δεύτερο ισχυροποιείται η λαική ισχύς του Ερντογάν και όχι σε γκάλοπ αλλά στον δρόμο.Αυτό το τελευταίο είναι και το πρώτο που θέλουν οι Αμερικάνοι να σβηστεί από την τουρκική αλλά και παγκόσμια συλλογική μνήμη.
Η πολυταλαιπωρημένη και ηρωική αριστερά της Τουρκίας μπορεί μέχρι τώρα να έπραξε ψύχραιμα και σωστά μέσα στα αστικά κοινοβουλευτικά πλαίσια αλλά καθόλου ριζοσπαστικά μέσα στα επαναστατικά πλαίσια. Με το 1/3 περίπου των ενόπλων δυνάμεων κυνηγημένο και τους πάσης φύσης στόλους σε αποσύνθεση θα περίμενε κάποιος κάτι πιο ριζοσπαστικό από περιφρουρήσεις.Το πιο πιθανό είναι ότι βρέθηκαν ανέτοιμοι.Επίσης μπορεί να παίζει ρόλο ότι μέρος της συμφωνίας περιλαμβάνει και μερική εκτόνωση του κουρδικού ζητήματος.
Και αυτή η περίπτωση, η απόπειρα πραξικοπήματος, αποτελεί μια από τις πολλές που συμβαίνουν σε καθημερινή βάση, με διαφορετική βέβαια διαβάθμιση, να διατηρηθεί η ιμπεριαλιστική ισορροπία. Την μόνη όμως απάντηση για πραγματική χειραφετημένη δημοκρατία την έχει ο φτωχοποιημένος λαός και στην Τουρκία αν και αντιφατικά ,γεύτηκε την δύναμή του
Η παρέμβαση του Διοικητή της πρώτης στρατιάς έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο πραξικόπημα και επειδή δεν υπάρχουν από μηχανής Θεοί πιθανόν μεσω αυτού ενεργοποιήθηκε (ενω οι διοικητές 2 κ 3ης ήταν αντίθετοι) όλη η Δυτική επιρροή πάνω στον Τουρκικό στρατιωτικό μηχανισμό.
Είναι φανερό ότι ο Ερντογάν και το αστικό τουρκικό πολιτικό σύστημα τα χρειάστηκαν γι αυτό χρησιμοποιήθηκε ο "λαός" σαν την έσχατη λύση.
Ο Ερντογάν βγαίνει κατακρεουργημένος στο βαθύ διπλωματικό επίπεδο και προσπαθεί να ισοφαρίσει τις απώλειες κύρους εξαπολύοντας κοινωνικό πογκρόμ. Η συμφωνία που του επέβαλαν οι Δυτικοί πιθανόν θα τον αναγκάζει να ρίξει τους τόνους όσον αφορά τον ΙΣΙΣ και να γίνει πιο συνεργάσιμος.
Στο εσωτερικό όμως τα πράγματα αντιστρέφονται εντελώς με φαινομενικό νικητή τον Ερντογάν. Πρώτον του δίνεται η ευκαιρία να κάνει τις εκκαθαρίσεις που από καιρό σκεφτόταν ,τώρα με πολύ πιο μεγάλη ένταση ,αφήνοντας τους Αμερικάνους με ακόμα μικρότερη χειραγωγίσιμη μάζα στις ένοπλες δυνάμεις και αυτός είναι ο βασικός λόγος που ανησυχούν για τις ποινές ,αλλά μάλλον θα δοθεί αμνηστεία σ αυτούς με την μικρότερη συμμετοχή και αφού χρησιμοποιηθεί η τύχη τους ως διαπραγματευτικό στοιχείο.
Δεύτερο ισχυροποιείται η λαική ισχύς του Ερντογάν και όχι σε γκάλοπ αλλά στον δρόμο.Αυτό το τελευταίο είναι και το πρώτο που θέλουν οι Αμερικάνοι να σβηστεί από την τουρκική αλλά και παγκόσμια συλλογική μνήμη.
Η πολυταλαιπωρημένη και ηρωική αριστερά της Τουρκίας μπορεί μέχρι τώρα να έπραξε ψύχραιμα και σωστά μέσα στα αστικά κοινοβουλευτικά πλαίσια αλλά καθόλου ριζοσπαστικά μέσα στα επαναστατικά πλαίσια. Με το 1/3 περίπου των ενόπλων δυνάμεων κυνηγημένο και τους πάσης φύσης στόλους σε αποσύνθεση θα περίμενε κάποιος κάτι πιο ριζοσπαστικό από περιφρουρήσεις.Το πιο πιθανό είναι ότι βρέθηκαν ανέτοιμοι.Επίσης μπορεί να παίζει ρόλο ότι μέρος της συμφωνίας περιλαμβάνει και μερική εκτόνωση του κουρδικού ζητήματος.
Και αυτή η περίπτωση, η απόπειρα πραξικοπήματος, αποτελεί μια από τις πολλές που συμβαίνουν σε καθημερινή βάση, με διαφορετική βέβαια διαβάθμιση, να διατηρηθεί η ιμπεριαλιστική ισορροπία. Την μόνη όμως απάντηση για πραγματική χειραφετημένη δημοκρατία την έχει ο φτωχοποιημένος λαός και στην Τουρκία αν και αντιφατικά ,γεύτηκε την δύναμή του
Δημοσίευση σχολίου