Home » , » Toν δρόμο της ανάπτυξης τον δείχνουν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο Kimberly Clark στη Βενεζουέλα.

Toν δρόμο της ανάπτυξης τον δείχνουν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο Kimberly Clark στη Βενεζουέλα.

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016 | 4:24 μ.μ.

Της Ε.Χ

Τον περασμένο Μάιο η αμερικανική εταιρεία παραγωγής χαρτικών και ειδών υγιεινής  αποφάσισε να κλείσει το εργοστάσιο προφασιζόμενη την έλλειψη πρώτων υλών.
Περίπου 1000 εργαζόμενοι θα έμεναν  στο δρόμο καθώς επίσης η χώρα θα εξαναγκάζονταν σε εισαγωγές αυτών των ειδών μιας και η παραγωγή του  εργοστασίου κάλυπτε το 20% της εγχώριας ζήτησης.
Με τον τρόπο αυτό η άθλια πολυεθνική σκόπιμα έκανε προσπάθεια να περιορίσει τη διαθεσιμότητα σε βασικά αγαθά συμπεριλαμβανομένων και των ειδών πρώτης ανάγκης χτυπώντας την κυβέρνηση του Μαδούρο.

Την απάντηση στον πόλεμο αυτό την έδωσαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του εργοστασίου οι οποίοι ανέλαβαν να το λειτουργήσουν οι ίδιοι κατάσχοντας τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου καθώς και τις πρώτες ύλες που βρέθηκαν στις αποθήκες.

Από τον περασμένο Ιούλιο το εργοστάσιο λειτουργεί κανονικά με την κυβέρνηση Μαδούρο να εγκρίνει κρατική χρηματοδότηση 22 εκ δολάρια και σε επίσκεψή του ίδιου του Προέδρου στους χώρους του εργοστασίου να υπόσχεται την πλήρη στήριξη στους εργαζομένους.

Πόσο δύσκολο είναι αυτό να γίνει και στην χώρα μας; Πόσο δύσκολο είναι να μη μείνουν στο δρόμο οι 13.000 εργαζόμενοι του Μαρινόπουλου; Πόσο δύσκολο είναι η ίδια η εργατική τάξη να πάψει να είναι βορά στα νύχια των
πολυεθνικών και του κεφαλαίου;

Καθόλου δύσκολο δεν είναι, αρκεί να υπάρχει κυβερνητική στήριξη κάτι που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν προτίθεται να κάνει και αυτό το έχει δείξει ξεκάθαρα ειδικά μετά το δημοψήφισμα. Γλείφοντας και προσκυνώντας τον καπιταλισμό η ελπίδα δεν έρχεται, ας το χωνέψει καλά και η δωσίλογη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και οι «αριστεροί» παρατρεχάμενοί της.

Μοιράσου το :

+ σχόλια + 7 σχόλια

12 Αυγούστου 2016 στις 10:35 μ.μ.

Δεν πειράζει! Εδώ την ανατροπή και την αυτοοργάνωση θα την κάνει το υπερεπαναστατικό κκε. Εγγυημένα πράγματα όπως στη Χαλυβουργία με απόλυτη επιτυχία. Κουράγιο σύντροφοι!

13 Αυγούστου 2016 στις 2:59 π.μ.

Γιάννης
Πρώτον το ΚΚΕ ποτε δεν μίλησε για αυτοργάνωση.Η θέση του ΚΚΕ είναι ο κεντρικός σχεδιασμός.Περίμενετε γιάννη πότε θα κλείσουν τα εργοστάσια τους οι βιομήχανοι για να τα δουλέψετε εσεις και να γίνετε εσεις μετα καπιτελιστες στην θέση του προηγούμενου μετα εργοστάσια ή τις βιομηχανίες να λειτουργούν πάντα στα πλαίσια της καπιταλιαστικής οικονομίας και της αγοράς.Εγγυημένα πάντος δεν θα κάνουν την ανατροπή οι εργάτες wan na be καπιταλιστές της βιομε ή κάθε λογής τέτοιας αυτοοργάνωσης γιατί άλλο κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και άλλο μια χούφτα εργάτες δουλέυουν για την πάρτη τους ενα εργοατάσιο.Στην πρώτη περίπτωση εχεις καταργήση της καπιταλιστικής οικονομίας και στην δέυτερη απλά την υπηρετεις.Το φαινόμενο της κατάληψης ενος εργοστασίου που δεν είναι καθόλου επαναστατική ως πράξη ξεκίνησε στην Αργεντινή την εποχή της μεγάλης κρίσης που βίωνε η χώρα στις αρχες του 2000 και δεν έφερε κανένα θετικό αποτέλεσμα για το σύνολο του αργεντνίκου λαού περα απο ενα κάποιο προσωρινό και προσκαιρο διάστημα εργασίας σε αυτές τις ομάδες εργατών που το υλοποίησαν.9 μήνες απεργίας και αγώνα για το ψωμί και την ζωή εδωσαν οι χαλυβουργοί.Και αγώνα ταξικό.Τέτοιοι αγώνες σταθμοί γίνονται μόνο με την στήριξη του ΚΚΕ.Αλλιώς θα έχουμε απεργίες διαρκείας της μιας βδομάδες όπως την κάνατε στους δασκάλους.

13 Αυγούστου 2016 στις 9:07 π.μ.

Στα λογια μια εβδομαδα .Διοτι στην πραξη χωρις το ΠΑΜΕ ουτε ωρα δεν ειναι ικανοι να κανουν,οι αχρηστοι "Γιαννακηδες"
.

13 Αυγούστου 2016 στις 11:21 π.μ.

Το θέμα που θα πρέπει να σας απασχολεί για την Βενεζουέλα ειναι γιατι μετα απο 20 σοσιαλισμού των χιλίων σταδίων, τα εργοστάσια και η οικονομια γενικά, ειναι στα χέρια της ολιγαρχίας και των πολιεθνικων.
Η Βενεζουέλα ειναι το τελευταίο παράδειγμα της σοσιαλδημοκρατικής απάτης που οι ΠασοκοΣυριζαιοι εδω την παρουσιάζουν σαν σοσιαλισμό.

14 Αυγούστου 2016 στις 9:38 π.μ.

Παναγιωτης Θεωφανους
Αλίμονο! Σε καμία περίπτωση δε θα τολμούσα να ισχυριστώ ότι το ΚΚΕ θα στήριζε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ πρωτοβουλία/δράση εργαζομένων που δε θα έχει πάρει πρώτα έγκριση και δε θα ελέγχεται απόλυτα από το ιερατείο του Περισσού. Τζάμπα τα φοράνε τα "γαλόνια" οι "επαγγελματίες" επαναστάτες; Καταλαβαίνουμε πως εννοείς τον "Κεντρικό σχεδιασμό". Οι καταλήψεις εργοστασίων ούτε ανατροπή του καπιταλισμού είναι, ούτε προσπάθεια να γίνουν καπιταλιστές οι εργαζόμενοι. Είναι μια (μάλλον καταδικασμένη) προσπάθεια να διατηρήσουν τη δουλειά τους για να ζήσουν την οικογένειά τους γιατί, σε αντίθεση με τα στελέχη του ΚΚΕ που παίρνουν τον κομματικό μισθό, οι υπόλοιποι άνθρωποι πρέπει πρέπει να δουλέψουν πραγματικά για να ζήσουν. Τώρα δεν ξέρω τι κέρδισαν οι δάσκαλοι με την απεργία της μιας εβδομάδας, αλλά για πες μας τι κέρδισαν οι χαλυβουργοί με τους 9 μήνες απεργίας (που έμοιαζε με κατάληψη, γι'αυτό την ανέφερα): μήπως δεν έγιναν οι απολύσεις και οι μειώσεις μισθών; Μήπως τελικά έκλεισε το εργοστάσιο, όπως πιθανότατα αρχικά επεδίωκε ο ιδιοκτήτης, με τον εκφυλισμένο και καθοδηγούμενο από το ΚΚΕ "αγώνα" να του ανοίγει το δρόμο προς αυτήν την κατεύθυνση;

14 Αυγούστου 2016 στις 7:50 μ.μ.

Γιάννης
Ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας είναι αρχή της Μαρξιστικής κοσμοθεωρίας και οχι εφέυρημα του ΚΚΕ που έρχεται σε πλήρη σύγκρουση και αντιπαράθεση με την έννοια αυτοοργάνωσης.9 μήνες απεργια μάλλον με άλλην έννοια την παρομοιάζεις.Ηρωική ή τιτάνια.Και ακριβώς λόγο της καθοριστικής συμβολής του ΚΚΕ αυτός ο αγώνας κράτησε τόσο πολύ και αγκαλιάστηκε απο χιλιάδες χιλιάδων λαικού κόσμου και εργατών και η φλόγα του έφτασε σχέδον σε όλο τον κόσμο.Εκφυλισμένοί αγώνες είναι αυτοί που διεξάγετε εσείς που τις ονομάζετε διαρκείας και διαρκούν το πολύ μια βδομάδα.Το λόγο της αναγκαιότητας ύπαρξης επαγγελματικών στελεχών θα τον βρείς στο βιβλίο του Λένιν "Για το προλεταριακό κόμμα νέου τύπου" (εκδόσεις Σύχγρονη εποχή) όπου αναπτύσει την θεωρία του για την οργανωτική δομή, τις ιδεολογικές αρχές όπως και τα καθήκοντα πριν κατά αλλά και μετά την επανάσταση ενος επαναστατικού Κόμματος νεου τύπου.Τα παράπονα σου λοιπόν για την ύπαρξη επαγγελματικών στελεχών στο κλασικό Λένιν.Η κατάληψη εργοστασίων δεν αποτολέι καμία επαναστατικη πράξη διότι δεν δεν ερχεται σε σύγκρουση με κανέναν Καπιταλιστή ούτε με το σύστημα του αλλά το αναπαράγει.

14 Αυγούστου 2016 στις 11:02 μ.μ.

Παναγιωτης Θεωφανους
Φυσικά και είναι αρχή της μαρξιστικής θεωρίας, με την οποία όμως η επιβίωση και αναπαραγωγή των προνομίων της ηγεσίας του ΚΚΕ [που χρησιμοποιεί τον κεντρικό σχεδιασμό ως άλλοθι] ως αυτοσκοπός δεν έχει καμία σχέση. Ωραία η "τιτάνια και ηρωική" απεργία αλλά τα αποτελέσματα δεν μας τα είπες. Πόσο καλύτερα πήγαν από τις απεργίες της μιας βδομάδας; Και μην κρύβεσαι πίσω από το Λένιν για να δικαιολογήσεις την αργομισθία των στελεχών του ΚΚΕ που εισπράττει και κρατική επιχορήγηση ως κοινοβουλευτικό κόμμα. Τι σχέση έχουν αυτά με την εποχή του Λένιν που οι κομμουνιστές ήταν στην παρανομία επί ποινή θανάτου; Άσε που είδαμε που κατέληξε το κόμμα του Λένιν και με τον ίδιο: τον έκανε μούμια και τον έβγαλε σε λαϊκό προσκύνημα (τύφλα να έχει ο Γέροντας Παΐσιος!). Εδώ και τώρα μπορείς να εξηγήσεις το "επαγγελματικά" στελέχη; Α, γελάσαμε πολύ με "επαναστατικό" κόμμα για το ΚΚΕ. Με την ίδια λογική ούτε οι απεργίες είναι επαναστατική πράξη: επιδιώκουν διαχείριση του συστήματος (μισθοί, ωράρια κλπ) και όχι την ανατροπή του. Αντίθετα, οι (μεμονωμένες) καταλήψεις μπορεί να μην το ανατρέπουν αλλά σίγουρα δεν το αναπαράγουν. Γι' αυτό άλλωστε είναι παράνομες για οποιοδήποτε αστικό κράτος, σε αντίθεση με τις απεργίες.

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger