Στις αρχές του Οκτώβρη σύμφωνα με το σχεδιασμό του Υπουργείου Παιδείας θα αρχίσουν να λειτουργούν οι εκπαιδευτικές δομές για τα παιδιά - πρόσφυγες. Παιδιά - θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της φτώχειας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Παιδιά που τα εγκλώβισε στη χώρα μας η επαίσχυντη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας την οποία συνυπέγραψε η Ελληνική Κυβέρνηση και τα στοίβαξε χωρίς τη θέλησή τους σε δομές «φιλοξενίας»-hotspot που οι περισσότερες προσομοιάζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και σε νέου τύπου Αμυγδαλέζες.
Η ανάγκη να ικανοποιηθεί το στοιχειώδες δικαίωμα των παιδιών αυτών για πρόσβαση στην εκπαίδευση απαντιέται από το Υπουργείο με τέτοιο τρόπο, που τελικά ενισχύει την ατζέντα και τους φορείς των υπερσυντηρητικών και μισαλλόδοξων αντιλήψεων στην ελληνική κοινωνία, κινούμενο στη λογική του “και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι”.
Το Υπουργείο Παιδείας επιλέγει να δημιουργήσει ένα “αόρατο” σχολείο για τα παιδιά-πρόσφυγες που με τη σειρά του θα καθιστά και τα ίδια τα παιδιά αόρατα για την κοινωνία. Ένα “αόρατο” σχολείο που θα λειτουργεί παράλληλα και αποκομμένα από το δημόσιο σχολείο, νομιμοποιώντας λογικές διαχωρισμού, συντελώντας στην εδραίωση ρατσιστικών στερεοτύπων και ξενοφοβικών προκαταλήψεων, καλλιεργώντας με θεσμικό τρόπο τη διάκριση που αύριο θα δεχθούν οι πρόσφυγες και σε άλλους κοινωνικούς χώρους.
Τα μεν παιδιά νηπιακής ηλικίας θα παρακολουθούν τμήματα εντός των “Κέντρων Προσωρινής Φιλοξενίας Προσφύγων”, τα δε παιδιά σχολικής ηλικίας θα βγαίνουν μεν από τα “Κέντρα” και θα παρακολουθούν μαθήματα, στα όμορα σχολικά κτίρια αλλά 14.00 με 18.00 όταν τα άλλα παιδιά δε θα είναι εκεί και θα επιστρέφουν στο “Κέντρο”, νύχτα πια όταν θα έρθει ο χειμώνας.
Αγνοώντας την εμπειρία συμμετοχής στο εκπαιδευτικό σύστημα χιλιάδων αλλόγλωσσων μαθητών, προσφύγων και μεταναστών των προηγούμενων χρόνων, για την οποία πρωτοστάτησε το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα, με σημαία το σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών και αντί να ενισχύσει την εγκατάσταση γονιών και παιδιών σε μικρούς αριθμούς στον αστικό ιστό, να προωθήσει την εγγραφή των παιδιών στα σχολεία της γειτονιάς τους και να ενισχύσει τους υπάρχοντες υποστηρικτικούς θεσμούς (Τάξεις υποδοχής, Φροντιστηριακά Τμήματα κλπ), το Υπουργείο, παρουσιάζει ως αναπόφευκτη την ύπαρξη διαχωρισμένων δομών εκπαίδευσης, δηλαδή ένα ιδιότυπο παιδαγωγικό απαρτχάιντ, στην καρδιά της Ευρώπης-φρούριο. Όσο λοιπόν και να διατείνεται η Κυβέρνηση ότι πρόκειται για προσωρινές ή μεταβατικές δομές, αυτές θα στρώσουν το δρόμο για την αποτυχία ένταξης και την περαιτέρω περιθωριοποίηση των παιδιών αυτών.
Ενώ οι νηπιακές τάξεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν πεδίο συναναστροφής με άλλα παιδιά, ένα πεδίο χωρίς ανταγωνισμό, πεδίο ισοτιμίας, και κοινωνικοποίησης, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την ένταξη και την ενσωμάτωση των παιδιών-προσφύγων, αυτές δε θα αποτελέσουν παρά ένα χώρο διαχωρισμού των παιδιών και περιορισμού τους στο περιβάλλον των “Κέντρων Φιλοξενίας”.
Σε ό,τι αφορά τη διδασκαλία της γλώσσας της χώρας υποδοχής, η απουσία φυσικού χώρου χρήσης, η απουσία συναναστροφής και αλληλεπίδρασης με φυσικούς ομιλητές μειώνει το κίνητρο εκμάθησης αλλά και την ταχύτητα κατάκτησης της γλώσσας-στόχου. Είναι βέβαιο ότι εάν στόχος του Υπουργείου ήταν η ένταξη των παιδιών αυτών, στην εκμάθηση των Ελληνικών θα συνέβαλαν καθοριστικά και αποτελεσματικά ουσιαστικοί υποστηρικτικοί θεσμοί, στελεχωμένοι από καταρτισμένους και επιμορφωμένους εκπαιδευτικούς, η αλληλεπίδραση των παιδιών και φυσικά το παιγνίδι στο διάλειμμα. Σε ό,τι αφορά τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας και εκεί χάνεται η δυνατότητα διαπολιτισμικής επικοινωνίας και ευαισθητοποίησης και εξανεμίζεται ένα ακόμη πεδίο ισοτιμίας και κοινωνικής ένταξης καθώς η αγγλική γλώσσα αποτελεί μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας αλλά και γλώσσα-στόχο για όλα τα παιδιά.
Τελευταία αλλά όχι ασήμαντη πλευρά αυτού του σχεδίου εκ μέρους του Υπουργείου είναι η συνεργασία του με ΜΚΟ για την εκμάθηση των μητρικών γλωσσών των παιδιών και την παροχή μη τυπικής εκπαίδευσης, αθλητικών δραστηριοτήτων, δημιουργικής απασχόλησης και τη διδασκαλία Γαλλικών ή Γερμανικών, η διακίνηση μέσω αυτών των σχετικών κονδυλίων καθώς και οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών που θα μετακινηθούν προς τις δομές αυτές, θα προσληφθούν ως αναπληρωτές ή θα εργαστούν μέσω των ΜΚΟ.
Επιμένουμε και Διεκδικούμε :
. Την εγγραφή όλων των παιδιών προσφύγων και μεταναστών στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης, χωρίς αποκλεισμούς, εμπόδια και διαχωρισμούς, μέχρι να ικανοποιηθεί το αίτημά τους για μετεγκατάσταση στις χώρες τελικού προορισμού.
. Πρόβλεψη για τη δωρεάν μεταφορά και ισοκατανομή τους στα όμορα σχολεία των δομών «φιλοξενίας». Ίδρυση ολιγομελών Τάξεων Υποδοχής εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας, και τμημάτων για τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας. Πρόσθετες υποστηρικτικές δομές για τις ευπαθείς ομάδες. Δωρεάν σίτιση και υγειονομική περίθαλψη για όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες.
. Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών και βοηθητικού προσωπικού για την κάλυψη των μεγάλων αναγκών για τη μόρφωση όλων των παιδιών που ζουν στη χώρα μας.
30/9/2016
Δημοσίευση σχολίου