- Κούλη! Άνοιξε μικρό μου καλικατζαράκι, η θεία Αγγέλα είμαι.
- Θεία Μέρκελ! Τι έκπληξη, έμπα μέσα.
- Κάνει πολύ κρύο έξω, ούτε στη Γερμανία τέτοια παγωνιά.
- Είχα πάει για σκι, κι ο μπαμπάς ευχήθηκε να έχει πολύ χιόνι να διασκεδάσω.
- Για, έτσι εξηγούνται πολλά.... Σου έφερα κάποια δωράκια επειδή άκουσα πως είσαι πολύ υπάκουο παιδί. Κάνεις ότι σου λέμε. Μπράβο!
- Γιούπι! Μου πήρες την καρέκλα του Πρωθυπουργού; Θα σκάσουν από το κακό τους όσοι με κορόιδευαν. Ο Αλέξης, ο Αντώνης, η Ντόρα...
- Όχι ακόμα γλυκέ μου κανίβαλε.
- ΟΥΑΑΑ!!! Θέλω καρέκλα! Και κουτάλα ασορτί.
- Αργότερα, τώρα σου πήρα παγωτό.
- Τι παγωτό;
- Παγωτό άστεγο, τον βρήκα παρακάτω κι είπα να στον φέρω, ξέρω πόσο σου αρέσει να τρως φτωχούς.
- Ευχαριστώ αλλά μόνο αυτόν;
- Σου πήρα και φούρνο Siemens. Να ψήνεις δημοσίους υπαλλήλους. Κοίτα, έχει και αφιέρωση ενός μεγάλου ψήστη: Του παππού μου, του Αδόλφου! Είναι συλλεκτικό κομμάτι.
- Χμ, για κείνη την πολυθρόνα του Πρωθυπουργού πότε λες;
- Ανυπόμονε! Εντάξει, θα σου πω: Είπαμε στον Αλέξη να περάσει μερικά ακόμα προαπαιτούμενα.
Να διώξει υπαλλήλους, να κόψει κι άλλο μισθούς συντάξεις, να ιδιωτικοποιήσει φως και νερό για αρχή. Αν δεν μπορέσει να τα κάνει αυτός, μάντεψε ποιός θα τα κάνει;
- Εγώ, εγώ! Με χαρά θα τα πουλήσω όλα. Θα τα δώσω τζάμπα στις γερμανικές εταιρείες, να βγάλω και την υποχρέωση.
- Για, για! Αυτή είναι η ιδέα, μπήκες αμέσως στο νόημα. Είσαι πολύ πονηρός, όσο κι αδίστακτος. Γι αυτό μ' αρέσεις. Δώσε μου τώρα να φάω λίγο Έλληνα άστεγο. Στη Γερμανία μόνο Ασιάτες και Αφρικανούς πρόσφυγες τρώμε.
- Θα το πω και στο μπαμπά. Μπαμπά! Έλα, η θεία έφερε παγωτό.
Δημοσίευση σχολίου