ΕΚΛΟΓΕΣ αύριο στη Γαλλία: Ο κεντρώος Μακρόν εναντίον της ακροδεξιάς Λεπέν. Και ταιριάζει γάντι αυτό που έχει πει ο Γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ το 2002: «Οταν επιλέγεις τον απατεώνα για να γλυτώσεις από τον φασίστα, τότε αξίζεις και τον έναν και τον άλλον. Και ετοιμάσου να τους φας στη μάπα και τους δύο».
Επειδή όμως η Γαλλία πέφτει μακριά, ας ασχοληθούμε με τα δικά μας. Με τους Ελληνες, που, για να γλυτώσουν από τους απατεώνες, επέλεξαν τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Και τρώνε στη μάπα και τους δύο. Με την είδηση των ημερών να έχει να κάνει με την κίνηση-ματ του Κυριάκου, να εντάξει στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας τον Μιχάλη Ζαμπίδη.
Δεν πρόκειται περί πρωταπριλιάτικου αστείου. Το ημερολόγιο άλλωστε δείχνει σήμερα την 29η του μηνός. Κατά τα άλλα, τι να κάνει ένας πυγμάχος όταν εγκαταλείψει την ενεργό δράση; Είναι ένα πρόβλημα αυτό. Ν' ανοίξει καφετέρια, να κάτσει στο ταμείο και να χτυπάει τις παραγγελίες; Να κάνει μπραβιλίκια; Ή στο Survivor θα πάει ή στην πολιτική. Αλλη επιλογή δεν υπάρχει. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι τα κόμματα έχουν ανάγκη από λαμπερά πρόσωπα, π.χ. σαν τον Αμυρά τον ποδηλάτη ή την Αννα Καραμανλή, η Νέα Δημοκρατία έτρεξε κι έκλεισε το κελεπούρι. Οπως έχει πει άλλωστε ο Αλή Πασάς στην κυρά Φροσύνη: «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν».
Κι αν τους τον άρπαζε τον Ζαμπίδη κανένας Λεβέντης ή κανένας Καμμένος; Πολύ σοφά, λοιπόν, ξηγήθηκε ο Κυριάκος και τον έκλεισε από τώρα. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι να εκλέξει ο λαός της Β' Πειραιά τον Ζαμπίδη βουλευτή δεν λέει τίποτα. Υπάρχει άλλωστε παράδοση στον Πειραιά να εκλέγονται εξέχουσες προσωπικότητες. Oπως ο Γιώργος Ανατολάκης (φωτό) στη δεύτερη περιφέρεια κι ο μελιστάλακτος σεξολόγος Βαΐτσης Αποστολάτος στην πρώτη.
Ο Κυριάκος στην περίπτωση του Μιχάλη Ζαμπίδη οφείλει να κάνει την υπέρβαση. Να τον κάνει υπουργό. Με δεδομένο δηλαδή ότι ο Τσίπρας έχει ανεβάσει τον πήχη ψηλά. Οταν στην πρώτη κυβέρνηση έκανε υπουργό τον Χαϊκάλη και στη δεύτερη τον Ζουράρι. Μόνο με έναν Ζαμπίδη μπορεί να απαντήσει ο Κυριάκος και να ρεφάρει.
Θα επιβάλει την Εθνική Συνεννόηση και θα εγγυηθεί ότι η πορεία εξόδου από την κρίση θα γίνει πράξη πάνω σε τρεις άξονες: Αναδιάρθρωση χρέους-μείωση πλεονασμάτων-πρόγραμμα Ελλάδα για τις αναγκαίες μεταρρυθμιστικές τομές και την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου». Τι καταλαβαίνεις; Προφανώς τίποτα. Και γιατί όμως αυτά να τα λέει η Φώφη και να μην τα λέει ο Λεβέντης; Να μην τα λέει ο Θεοδωράκης; Να μην τα λέει ο Φώτης Κουβέλης; Εχουν όλα αυτά ιδεολογία; Πολιτικό υπόβαθρο;
Ή μήπως λέει κανένας όχι στην «εθνική συνεννόηση», στην «αναδιάρθρωση του χρέους» και στην «παραγωγική ανασυγκρότηση»; Από πότε οι αερολογίες συνιστούν πολιτική πρόταση; Θα μου πείτε τώρα, αν βλέπεις τη Φώφη από πάνω και τον πάντα κομψό και γοητευτικό Ανδρέα Λοβέρδο, πρώτο έδρανο πίστα, από κάτω, παίρνεις χαμπάρι περί τίνος πρόκειται.
Δεν χρειάζεται ν' ακούσεις τίποτα.
Αυτά.
Δημοσίευση σχολίου