Ο δημοσιογράφος – εκδότης Κώστας Βαξεβάνης –, κάποτε σύντροφος και φίλος μου-, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου κι εγώ τυχαίνει να έχουμε κοινό τόπο καταγωγής. Την Αγία Παρασκευή Λέσβου.
Ως εκ τούτου λοιπόν, τυχαίνει να γνωριζόμαστε όλοι πολύ καλά. Ισως και γι’ αυτό να μην είναι τυχαίο ότι ο Κ. Βαξεβάνης απ’ το περιοδικό που είχε πριν, το Hot Doc και σήμερα από την εφημερίδα Documento που διευθύνει, να έχει στο στόχαστρο του το νεοδημοκρατικό στέλεχος, αφού γνωρίζει απόλυτα το ποιον του.
Ο «μεγάλος», όπως αποκαλούν τον Χ. Αθανασίου στον τόπο της καταγωγής του, παρουσιάζεται σαν κομματάρχης της δεκαετίας του ’60.
Εχει επιδοθεί σε όργιο ρουσφετολογίας, έχει εξαγοράσει συνειδήσεις, έχει «βολέψει» αρκετά παιδιά αριστερών οικογενειών, με τα … συνήθη ανταλλάγματα, ενώ πολλά ακούγονται για την εμπλοκή του σε δικαστικές αποφάσεις.
Αν κάνετε μια αναζήτηση στο μπλοκ μας θα βρείτε ότι υπήρξαν «νόμοι δια χειρός Αθανασίου» με τους οποίους ξεπλένονται εφοπλιστές και μέτοχοι καθώς επίσης και νόμοι με τους οποίους «αθώωσε τους καταχραστές του Δημοσίου». Θα διαβάστε αποκαλύψεις για τον ρόλο του Χ. Αθανασίου που εστιάζονται στην απονομή χάριτος σε εμπόρους ναρκωτικών, καταδικασμένους υπαλλήλους, παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου, οι οποίοι παίρνουν χάρη με πρόταση του πρώην υπουργού.
Επίσης τροπολογίες που δεν εκπληρούν καμιά νομική αναγκαιότητα, νομοσχέδια που απαλλάσσουν κατηγορίες «υπόπτων» στα μάτια της κοινής γνώμης, άλλα που ισχύουν για μερικά εικοσιτετράωρα και αναιρούνται -έχοντας ωστόσο εξυπηρετήσει νομικά αυτούς που θα τα εκμεταλλευτούν-, κλπ.
Θα μάθετε, εκτός αυτών ότι ο Χ. Αθανασίου ξεκίνησε σαν ένας φτωχός δικαστής που παντρεύτηκε μια γυναίκα η οποία δεν εργαζόταν, αλλά κατάφερε να δημιουργήσει μια τεράστια ακίνητη περιουσία με έναν μόνο μισθό. (Και φυσικά να αποκαταστήσει και τα παιδιά του, Χριστόφα και Ελένη Αθανασίου που από φοιτητές ακόμα παρουσιάζονται να διαθέτουν πολυτελείς μεζονέτες).
Το χθεσινό, λοιπόν δημοσίευμα της εφημερίδας Documento –το οποίο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ - για την συνεργασία του πρώην υπουργού με ακροδεξιά και ναζιστικά στοιχεία της Λέσβου, δεν αιφνιδίασε κανέναν που γνωρίζει τα πολιτικά δρώμενα στο νησί του Αιγαίου.
Είναι σε όλους γνωστό ότι ο Χ. Αθανασίου εμφορείται από ακροδεξιές απόψεις μαζί με κάτι άλλο. Την ηδονή που νιώθει να εξευτελίζει ανθρώπους που έχουν αριστερή προέλευση.
Δεν μπορώ να ξεχάσω πριν κάποια χρόνια όταν βρέθηκα στο χωριό μου και μου είπαν ότι ένας σύντροφος που είμαστε μαζί προηγούμενος στην ΚΟΒ του ΚΚΕ, έπαιρνε σβάρνα τα καφενεία και προπαγάνδιζε υπέρ της Ν.Δ. Αρχικά δεν ήθελα να το πιστέψω. Αργότερα όταν τον συνάντησα ένιωσα πραγματικά θλίψη και σε ένα βαθμό κατανόηση, γνωρίζοντας την άθλια οικονομική του κατάσταση, όταν με σκυμμένο το κεφάλι μου εξήγησε ότι αυτό του το είχε ζητήσει ο Αθανασίου για να διορίσει την κόρη του σαν υπάλληλο σε κρατική τράπεζα. Κι απ’ την άλλη ένιωσα περήφανος για τον σύντροφο μου Στρατή, όταν μου είπε ότι ο βουλευτής της Ν.Δ τον πλησίασε για να του προτείνει να διορίσει τον άνεργο γιο του και μόνο με κλωτσιές δεν τον έδιωξε.
Οσο αφορά την έλξη του να συγχρωτίζεται με ακροδεξιά στοιχεία και φασιστόμουτρα δεν μου έκανε καμιά εντύπωση.
Εχει οικογενειακές καταβολές ο τύπος. Ο πατέρας του, ένας από τους πιο σκληρούς κομματάρχες της δεξιάς –«Πατούχας» ήταν το παρατσούκλι του- έχει αφήσει ιστορία στην περιοχή στα μαύρα μετεμφυλιακά χρόνια.
Πάμε να δούμε ένα απόσπασμα από δημοσίευμα του περιοδικού Hot dOC
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, τον Δεκέμβριο του 1946, μέλη της οργάνωσης «Χ», (οι γνωστοί χίτες που βρήκαν κοινό τόπο δράσης με τους γερμανούς κατακτητές κατά των κομμουνιστών και του ΕΑΜ), μπήκαν σε σπίτια μελών του ΕΑΜ στο χωριό Νάπη της Λέσβου και ξυλοκόπησαν σχεδόν μέχρι θανάτου όσους είχαν πάρει μέρος στον αντιστασιακό αγώνα.
Ανάμεσα στους βασανιστές, οι κάτοικοι του χωριού είχαν αναγνωρίσει και τον Χριστόφα Αθανασίου, πατέρα του σημερινού υπουργού.
Μερικές μέρες μετά, ένοπλα τμήματα των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού, μπήκαν στο χωριό Νάπη μεταμφιεσμένα σε τμήματα χωροφυλάκων για να βρουν και να τιμωρήσουν τους βασανιστές. Μπαίνοντας σε ένα από τα καφενεία του χωριού, ο Χριστόφας Αθανασίου, νομίζοντας πως είναι φιλικά τμήματα Εθνικοφρόνων, τους υποδέχθηκε ως αρχηγός της οργάνωσης «Χ» και δήλωσε πρόθυμος να συνδράμει στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.
Οι αντάρτες τον συνέλαβαν μαζί με άλλους δύο που οι κάτοικοι του χωριού αναγνώρισαν ως δράστες. Πριν τους οδηγήσουν όμως σε δίκη, όπως γράφει ο Νίκος Θεοχάρης, ο ίδιος και ο επικεφαλής των ανταρτών υπέκυψαν στις ικεσίες του Χριστόφα Αθανασίου αλλά και τις διαβεβαιώσεις του ότι δεν πρόκειται να στραφεί στο μέλλον εναντίον των ανταρτών και τον άφησαν ελεύθερο.
Μετά το 1981, ο Χριστόφας Αθανασίου, κάνοντας χρήση του νόμου του ΠΑΣΟΚ για την Εθνική Αντίσταση, παρουσιάστηκε με δύο μάρτυρες και δήλωσε αντιστασιακός και ζήτησε την αναγνώρισή του ως μέλος της Εθνικής Αντίστασης.
Μου έλεγε, λοιπόν, ότι επικεφαλής των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που συνέλαβαν τον πατέρα του πρώην νεοδημοκράτη υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου και τους άλλους δυο Χίτες, ήταν ο μακαρίτης ο γέρος του.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του συντρόφου μου, αν και οι αντάρτες γνώριζαν ότι ο «Πατούχας» -αυτό ήταν το παρατσούκλι του πατέρα του Χ. Αθανασίου- ήταν απ' τους πιο σκληρούς κομματάρχες της Δεξιάς, αν και ήξεραν ότι σαν αρχηγός των "Χιτών" είχε σακατέψει αγωνιστές σε βασανιστήρια και τρομοκρατούσε όλους τους αριστερούς κατοίκους της περιοχής, "λύγισαν" όταν τον είδαν να κλαίει με λυγμούς, και να επικαλείται τα παιδιά του που θα έμειναν ορφανά. Ταυτόχρονα έδινε όρκους ότι θα απαρνηθεί το παρελθόν του, θα αλλάξει συμπεριφορά και τρόπο ζωής....
Φυσικά τίποτα απ' αυτά που υποσχόταν δεν έκανε. Οι αντάρτες έδειξαν μεγαλοσύνη κάτι που προφανώς θα το μετάνιωσαν αργότερα, αφού μέχρι το τέλος της ζωής του ο Χριστόφας Αθανασίου παρέμεινε ο φόβος και ο τρόπος των προοδευτικών κατοίκων της περιοχής, ειδικά στα μετεμφυλιακά πέτρινα χρόνια.
Δημοσίευση σχολίου