Παύλος Τζίμας VS Παύλος Πολάκης. "Πιασ' τον έναν, χτύπα τον άλλον". (Και δυο λόγια για μια αποτυχημένη εκδοτική προσπάθεια του ΚΚΕ)

Του Γ. Γ.

Είναι γεγονός ότι απ' την «σχολή Ριζοσπάστη», "αποφοίτησαν" πολλοί δημοσιογράφοι οι οποίοι σήμερα έχουν στελεχώσει τα περισσότερα αστικά ΜΜΕ και παίζουν βασικό ρόλο στην διαμόρφωση της λεγόμενης «κοινής γνώμης».

Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Όλγα Τρέμη, Τάσος Τέλλογλου, Δήμος Βερύκιος, Παύλος Τζίμας κ.α.

Για τον τελευταίο θα μιλήσουμε με αφορμή την αντιπαράθεση που ξεκίνησε με τον Παύλο Πολάκη.
Συγκεκριμένα, μιλώντας στην ραδιοφωνική του εκπομπή, το τσιράκι του Αλαφούζου, αποκάλεσε «τσόγλανο που χασκογελούσε» τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, θεωρώντας απρεπή την συμπεριφορά του, κατά την διάρκεια της χθεσινής ομιλίας στην βουλή του πρώην πρωθυπουργού Παναγιώτη Πικραμένου, για τη σύσταση Προανακριτικής για το σκάνδαλο της Novartis.

Προφανώς ο Πολάκης ο οποίος μαζί με τον Καρανίκα έχουν δημιουργήσει "σχολή δημοσιογραφικής γραφής" δεν θα μπορούσε να προσπεράσει την μομφή που δέχτηκε και την απάντησή του την διαβάζουμε στην διπλανή εικόνα.

Δεν είναι ίσως η πιο κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για την πολιτική διαδρομή του Παύλου Τσίμα που στα νιάτα του υπήρξε καθοδηγητικό στέλεχος της ΚΝΕ, καθιερώθηκε δημοσιογραφικά σαν πολιτικός αρθρογράφος στον "Ριζοσπάστη", χρημάτισε ο τελευταίος διευθυντής της εφημερίδας "ΠΡΩΤΗ", ενός εντύπου που ουσιαστικά ελεγχόταν από το ΚΚΕ.

Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση γιατί πιθανόν αρκετοί αναγνώστριες/ες να αγνοούν την ύπαρξη αυτού του εντύπου.
Ηταν αρχές Απρίλη του 1986, όταν κυκλοφόρησε αυτή η εφημερίδα με διευθυντή τον Λυκούργο Κομίνη.
Η υποδοχή που δέχτηκε από το αναγνωστικό κοινό, ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Σάρωσε κυκλοφοριακά.

Είχε φτάσει να πουλάει σχεδόν 90.000 φύλλα την ημέρα, κάτι πρωτόγνωρο για εφημερίδα της αριστεράς.

Χρηματοδότης της παρουσιαζόταν ο Χρήστος Καλογρίτσας, ένας επιχειρηματίας με πολύ καλές σχέσεις με το ΚΚΕ και προσωπικός φίλος του Χαρίλαου Φλωράκη.

Καπάκι όμως ήρθε η έκρηξη στον πυρηνικό σταθμό «Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας και η στάση της εφημερίδας την οδήγησε στην ανυποληψία και στην κυκλοφοριακή κατρακύλα.
Οταν ακόμα και η τότε ηγεσία της ΕΣΣΔ ψέλλιζε για τους κινδύνους της ραδιενέργειας η "Πρώτη" κυκλοφορούσε με τίτλο -που αποδίδεται στον Μίκη Ανδρουλάκη ο οποίος μαζί με τον Π. Λαφαζάνη έδιναν εκ μέρους του Π.Γ. του ΚΚΕ την πολιτική κατεύθυνση της εφημερίδας-: «Οι συνέπειες της εκλείουσας ραδιενέργειας δεν ξεπερνούν αυτές που μπορούν να έχουν οι πολίτες από το κάπνισμα ενός τσιγάρου». 

Επί εποχής διεύθυνσης της εφημερίδας από τον Π. Τσίμα η "Πρώτη" "βούλιαξε" εντελώς κυκλοφοριακά με την επιλογή της να παρέχει ολόπλευρη υποστήριξη στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα, μέχρι που έβαλε λουκέτο τον Σεπτέμβρη του 1990.
(Υπήρξαν και πολιτικοί λόγοι για το κλείσιμο της εφημερίδας και ίσως σε άλλη ανάρτησή μας να αναφερθούμε πιο αναλυτικά).

Και να επανέλθουμε από κει που ξεκινήσαμε. Ο Παύλος Τσίμας λοιπόν, που σημειωτέον υπήρξε και διευθυντής του ραδιοφώνου 902 στα FM, μετά απ' αυτή την επαγγελματική διαδρομή του απέκτησε την φήμη του "σοβαρού αριστερού δημοσιογράφου" και έγινε περιζήτητος από τα αστικά ΜΜΕ.
Βρέθηκε με εκπομπές στην κρατική τηλεόραση, στο Mega, στον Σκάι και τώρα τον παρακολουθούμε σαν "πολιτικό αναλυτή" στα ΜΜΕ που ελέγχει ο Αλαφούζος.

Προφανώς "πούλησε" σε πολύ καλή τιμή όσα υποτίθεται ότι πίστευε στο παρελθόν. Τώρα δεν έχει κανένα πρόβλημα να ειρωνεύεται, να συκοφαντεί και να προβοκάρει όσα πριν παρουσιαζόταν να ασπάζεται όπως ακούμε σ' αυτό το ηχητικό- γι' αυτό και τον συνοδεύει το γνωστό σύνθημα: "Το πάθος για το χρήμα σε κάνει Παύλο Τσίμα". 
Με δυο λόγια δηλαδή κατάντησε ένα γλοιώδεις, αποκρουστικό, υποκείμενο, ντουντούκα των συμφερόντων των αφεντικών του.

Δεν είναι από καλύτερη πάστα πλασμένος αυτός που σήμερα παρουσιάζεται να έχει αντιπαράθεση με το τσιράκι του Αλαφούζου.
Ο Παύλος Πολάκης, δηλαδή.

Το πώς μπορεί να σε μεταλλάξει η εξουσία το βλέπουμε χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του αναπληρωτή υπουργού υγείας.

Ξεκίνησε την πολιτική του διαδρομή σαν στέλεχος στην Οργάνωση Σπουδάζουσας της ΚΝΕ. Πέρασε ένα διάστημα από το ΝΑΡ, κάποια στιγμή φλερτάρισε με το ΕΠΑΜ του Καζάκη, και σήμερα έχει καταντήσει ένα εξουσιαστικό θρασίμι.

Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει ότι στα μέσα της δεκαετίας του 1990, σαν ειδικευόμενος γιατρός, ο Π. Πολάκης, στο νοσοκομείο της Νίκαιας, έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, κερδίζοντας τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων των συναδέλφων του και των ασθενών.

Επίσης είχε σταθεί πρωτοπόρος σε όλες τις διεκδικήσεις του κλάδου, βρέθηκε μπροστάρης μαζί με άλλους γιατρούς από το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην δημιουργία της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Ιατρών (ΑΡΣΙ), μιας ταξικής συλλογικότητας που μέχρι τώρα δίνει το παρόν σε κάθε διεκδίκηση του κλάδου και στην υπεράσπιση της δημόσιας υγείας.

Πολύ καλές εντυπώσεις άφησε επίσης η θητεία του σαν δήμαρχος Σφακίων.

Η κατηφόρα του άρχισε από το 2012 όταν προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ, και σήμερα έχει μεταβληθεί σε ντόμπερμαν του Τσίπρα.

Φυσικά μετά το κατάντημά του εισπράττει από τον λαό την "ανταμοιβή" για τις επιλογές του. Κι αυτή δεν είναι άλλη από γιουχαΐσματα και αποδοκιμασίες από πατριώτες του.
Από τα ίδια άτομα δηλαδή που μέχρι πριν λίγο καιρό τον λάτρευαν και τον στήριζαν με κάθε τρόπο.

Ακολουθεί κι αυτός το "πεπρωμένο" των πολιτικών γενιτσάρων.