Σε θυμάμαι πριν λίγα χρόνια στις πορείες, με την την ορμή της νιότης και τη φλόγα στα μάτια, να φωνάζεις με βραχνιασμένη από τα συνθήματα φωνή: "Μισθούς και συντάξεις τα κάνατε κουρέλι, άντε και γαμήσου σύντροφε Κουβέλη"...
Λίγος ο καιρός πέρασε από τότε, μα πολλές οι διαψεύσεις, πολύς ο πολιτικός εξευτελισμός...
Και σήμερα το κόμμα που εξακολουθείς να στηρίζεις Κατερίνα μου, όρκισε υπουργό τον "σύντροφο" Κουβέλη...
Και το δικό σου βλέμμα έχει χάσει την λάμψη του, κ' η κραυγή σου ψέλισμα γένηκε στην προσπάθεια να πείσεις πως "η εξουσία προϋποθέτει κάποιους συμβιβασμούς", πως "γίνονται όμως και θετικά βήματα", πως "εναλλακτική δεν υπάρχει", είναι και ο κακός Κούλης που περιμένει στη γωνιά...
Καημένο μου Κατερνιώ που γέρασες τόσο πρόωρα...
Δημοσίευση σχολίου